Tι συμβαίνει άραγε στον Παναθηναικό και τι φταίει; Αν κανείς πιάσει το χθεσινό παιχνίδι , η απάντηση είναι "περίπου όλα" και το χειρότερο είναι πως μάλλον είναι σωστή. Το βάθος στα γκαρντ, η έλλειψη αθλητικότητας στους ψηλούς, η νοοτροπία ορισμένων παικτών, οι περιορισμένες δυνατότητες άλλων, ο προπονητής, η διοίκηση. Ο,τι και να υποστηρίξει κανείς θα πέσει σήμερα μέσα και για να βρούμε τον τρόπο με τον οποίο οι πράσινοι μπορούν να ανακάμψουν θα πρέπει τουλάχιστον να βάλουμε κάτι σε προτεραιότητα. Από πού άραγε να αρχίσει κανείς;
Είμαι και εγώ μπερδεμένος, αλλά επειδή ο Παππάς πριν λίγες μέρες δεν ήταν τραυματίας, εξακολουθώ να πιστεύω πως η μεγαλύτερη παράλειψη αυτών που έχουν στα χέρια τους τις τύχες της ομάδας είναι η μη απόκτηση ενός αθλητικού ψηλού, είτε στη θέση 4, είτε στη θέση 5. Χθες βράδυ ο Αστέρας επιτέθηκε ανελέητα στα αργά πόδια των σέντερ της ομάδας. Στο πρώτο ημίχρονο βρήκε σκορ κυρίως από τους κοντούς που πήγαιναν ανενόχλητοι στο καλάθι ή έβρισκαν ελεύθερα σουτ από το μέσο της απόστασης. Στο δεύτερο, Στίματς και Τσίρμπες έμοιαζαν σαν Μαριάνοβιτς. Και καλά ο Γερμανός, ο Στίματς; Αλλο πάλι και τούτο.
Ο Τζόρτζεβιτς επέλεξε να βγάλει Ραντούλιτσα και Κούζμιτς στην περιφέρεια είτε σε απλή βοήθεια και επαναφορά είτε σε hedge out, με σκοπό να εμποδίσει την κάθετη κυκλοφορία προς το κέντρο της ρακέτας. Αυτό δεν πέτυχε ποτέ, διότι τα αργά πόδια των δύο Σερβων δεν επέτρεψαν στο να κλειστούν σωστά οι γκαρντ. Οι πάσες πέρασαν και οι Τσίρμπες και Στίματς (κυρίως) βρέθηκαν να σκοράρουν σχεδόν ανενόχλητοι. Ηταν άσχημη η εικόνα με τον Διαμαντίδη να μένει ως τελευταίος κάτω από το καλάθι στις περιστροφές, αλλά τι να κάνει κανείς από τη στιγμή που η πιο παθητική τακτική του ά μέρους δεν είχε και εκείνη αποδώσει τα αναμενόμενα. Ο,τι και να συνέβαινε, ο Παναθηναικός βρισκόταν εκτεθειμένος απέναντι σε μία ομάδα που ήταν αποφασιμένη να χτυπήσει στη ρακέτα παραπάνω από ο,τι η Μάλαγα. Αυτό ήταν αναμενόμενο, όπως άλλωστε θα θυμάστε και από το υστερόγραφο της ανάλυσης της προηγούμενης εβδομάδας.
Από την άλλη, και για να μην τα ρίχνουμε όλα σε δύο μόνο παίκτες ή σε μία τακτική, τι κάνει άραγε εδώ ο Γιάνκοβιτς;
O Λάζιτς πήρε ένα τρίποντο απολύτως ελεύθερος, επειδή ο φόργουορντ του ΠΑΟ βρισκόταν σε μία δική του φανταστική περιστροφή.
Και γενικά, η άμυνα των πρασίνων σε πολλές φάσεις είχε τελείως λάθος αποφάσεις. Δείτε.
Εδώ, μετά το πικ εν ρολ η άμυνα κινείται αρχικά σωστά. Ο Κούζμιτς βγαίνει στον γκαρντ και ο Γκιστ παίρνει το κόψιμο του Τσίρμπες. Το λογικό είναι να συνεχίσει εκεί και οι Διαμαντίδης-Καλάθης να μείνουν στους παίκτες στην περίμετρο. Αντί αυτού όμως, συμβαίνει το παρακάτω.
Εμφανίζεται το μήνυμα "πατήστε ESC για έξοδο από τη λειτουργία πλήρους οθόνης"!!! Επιπλέον, ο Γκιστ αφήνει τον Τσίρμπες στον Καλάθη και βγαίνει στην περιφέρεια, όπου τρακάρει με τον Διαμαντίδη. Το αποτέλεσμα είναι ένα εύκολο λέι απ του Γερμανού. Αυτά και διάφορα άλλα, όπως π.χ. η εκ νέου απώλεια των ριμπάουντ, δείχνουν πως ο Παναθηναικός πάσχει - εκτός από την προσφορά των σέντερ - στον τομέα της συγκέντρωσης.
Σε ο,τι αφορά την επίθεση, κάνει εντύπωση το γεγονός πως η ομάδα μοιάζει να έχει στερέψει από ιδέες. Για παράδειγμα, οι πόντοι του Γκιστ προηλθαν χθες κυρίως από προσωπικές ενέργειες και δεν βγήκαν από τη ροή του παιχνιδιού (όπως θα ήταν π.χ. κάποια κοψίματα από την αδύνατη πλευρά στην πλάτη των περιστροφων). Επίσης, η επιστροφή του Καλάθη σε πλήρως οργανωτικά καθήκοντα συνοδεύτηκε από χαμένα λέι - απ, κακά ποσοστά και μόλις 2 ασίστ.
Ο Νικ πήγε πολύ πιο δυναμικά μέσα στη ρακέτα, απαίτησε κάποιες επαφές μετά τα γνωστά under, σούταρε 8 δίποντα και ένα τρίποντο , αλλά το αποτέλεσμα ήταν πάνω κάτω το ίδιο, παρά το γεγονός ότι τα τελειώματα του έγιναν πολλές φορές υπό συνθήκες μηδενικής πίεσης. Η προσέγγιση ήταν κατά τη γνώμη μου σωστότερη, όμως τι να το κάνεις. Για δεύτερη συνεχή αγωνιστική, η απόφαση μίας άμυνας να τον αγνοήσει απορρύθμισε μεγάλο μέρος του παιχνιδιού της ομάδας του, την ώρα που ο διπλανός του Φελντέιν σούταρε με 4/14 και έμενε στο παρκέ για 38 λεπτά. Ο Διαμαντίδης δεν γίνεται πλέον να βάζει τη σφραγίδα του σε κάθε παιχνίδι.
Γενικώς, από όπου και να το πιάσει κανείς, τα πάντα δείχνουν να πηγαίνουν στραβά. Γιάνκοβιτς και Πάβλοβιτς σούταραν μαζί 1/12 εντός πεδιάς (!) , δημιουργία δεν υπήρχε (12 ασίστ), ο Φώτσης ήταν και πάλι παρών - απών.
Τι διάολο, αυτή η ομάδα θα έπρεπε να είναι καλύτερη από την περυσινή, ακόμη κι αν παίζει με τρεις γκαρντ. Για να μην σας κουράζω άλλο, το πρόβλημα ξεκινάει τελικά μάλλον από τον πάγκο. Ο Τζόρτζεβιτς δεν έχει καταφέρει να βάλει μία σφραγίδα στο σύνολο, να του προσδώσει κάποιο αγωνιστικό στυλ τέτοιο, ώστε ο θεατής να μπορεί να πει "'ετσι παίζει ο ΠΑΟ". Αυτό π.χ. το είχε καταφέρει ο Ιβάνοβιτς και ας ήταν πολλά παιχνίδια όσα πάνε και όσα έρθουν. Τουλάχιστον μερικά τα ευχαριστηθήκαμε. Φέτος κάτι τέτοιο δε συμβαίνει, παρόλο που το ρόστερ είναι καλύτερο. Στην τελική, αν ο προποντής πιστεύει ότι υπάρχουν κενά, πρέπει και ο ίδιος κάποια στιγμή να το δηλώσει ή να πιέσει για την κάλυψη τους.
Το τριφύλλι είναι φανερό πως θέλει γκαρντ και (κυρίως) ψηλό. Τον πρώτο τον θέλει διότι κατά τα φαινόμενα δεν είναι εύκολο να επιστρέψει σε πλήρη φόρμα ο Παππάς, και κανείς δεν ξέρει σε τι κατάσταση θα επιστρέψει ο Μποχωρίδης. Τον δεύτερο τον χρειάζεται γιατί χωρίς συνέπεια στην προστασία της στεφάνης και χωρίς ριμπαουντ δεν πάει κανείς πουθενά. Στα τρία παιχνίδια του τοπ-16 οι πράσινοι εμφανίζονται περίπου στη μέση του πίνακα στα ποσοστά των αντιπάλων σε true shooting και στις τελευταίες στα ριμπάουντ. Μία ομάδα που έχει ανάλογες επιδόσεις, έχει και ανάλογα προβλήματα. Αυτή είναι η Μπαρτσελόνα.
Πάντως παιδια, παρά τις αναγκαίες προσθήκες, μη μου πείτε πως και αυτό το ρόστερ δεν μπορεί να παίξει καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου