Στελεχώνοντας τη θεση 4: Η προστασία της στεφάνης, ζητήματα αποστάσεων.

(Πατήστε πάνω στη φωτό. Ο Rob Scott γραφει στο euroleague adventures. Tα κειμενα του ειναι εξαιρετικά.)

Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Μακάμπι έχει αλλάξει κατά πολύ τη φετινή φυσιογνωμία της, μέσω μιας διαφορετικής στελέχωσης. Η πρόσφατη προσθήκη του Αλεξάντερ συμπλήρωσε μια φροντ λάιν η οποία είναι προορισμένη να εκσεφονδίζει μεγάλα ή μικρότερα τούβλα. Η περυσινή ομάδα βασίστηκε αντιθέτως σε μεγάλο βαθμό σε δυο τεσσάρια που σουτάρουν. Ο Γκάι Πνίνι (παίζει και 3) και ο Ντειβιντ Μπλου δεν ήταν ιδιαίτερα αθλητικοί, αλλά άνοιγαν τους χωρους για τους Χικμαν και Ράις, προσφέροντας παράλληλα μια εναλλακτική υψηλών ποσοστών σε περίπτωση που οι αντίπαλοι επέλεγαν να κλείσουν ερμητικά τους διαδρόμους και να συγκλίνουν προς τα μέσα.

Μια νορμάλ ήττα από την Εφές του Ντούντα.

"Δεν γίνεται να κερδάμε συνέχεια να 'ουμ" 

Giorgos Panou

Ουτε μια εβδομάδα δεν πέρασε από τότε που γράφαμε για το αμυντικό Βατερλό της Εφές Πίλσεν στη Ρωσία, και η ομάδα του Ιβκοβιτς εμφάνισε απέναντι στον Ολυμπιακό μια άμυνα-τανάλια που δεν άφησε τους ερυθρόλευκους να πάρουν ανάσα, ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο. Τι άλλαξε? Πρώτον, η χρονική στιγμή. Οι ομάδες και οι προπονητές δουλεύουν συστηματικά επάνω στις αδυναμίες τους. Η Εφές, ως σύνολο ενός μεγάλου κοουτς, θα ενσωματώνει όλο και περισσότερο τους παίκτες που της έλειψαν στην πρώτη φάση. Ερτέλ και Κρίστιτς είναι λογικό να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις όσο περνάει ο χρόνος, και ο πάγκος να βρισκει τρόπους να κρυβει τις αδυναμίες τους μέσω του συνόλου.

Ο Σπανούλης και το αμυντικό Βατερλό της Εφές Πίλσεν

Για να φτάσει ο Ολυμπιακός στο 4-0 στο τοπ-16 χρειάστηκε να εμφανιστεί μετά από καιρό ο εκτελεστής Βασίλης Σπανούλης. Η καλή άμυνα που έπαιξαν οι ερυθρόλευκοι στο δεύτερο ημίχρονο δεν αρκούσε, αφού η επίθεση ηταν εγκλωβισμένη σε επιλογές που απαιτούσαν πολύ χρόνο, ελαχιστοποιώντας θεωρητικά το ρίσκο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σίγουρο όμως, από την εκτέλεση των επιθέσεων σε χρόνο που η άμυνα δεν προλαβαίνει να ετοιμαστεί. Με μερικές τετοιες επιθέσεις άλλαξε τη μοίρα του αγώνα η ομάδα του Σφαιρόπουλου, τις περισσότερες από τις οποίες ενορχήστρωσε ο σχεδόν αλάνθαστος σταρ.

Ο Ντε Κολό στην επίθεση της ΤΣΣΚΑ

7/7 διπ., 4/4 τριπ , 2/2 βολές και 28 πόντοι. Ο θαυμαστος Νάντο Ντε Κολό, στην επιστροφή του από το ΝΒΑ, κάνει πράγματα και θαύματα στην ΤΣΣΚΑ και είναι μακράν του δευτέρου ο παίκτης του μήνα. Οι Ρώσοι του χρωστούν σε ένα μεγάλο βαθμό την διατήρηση του απόλυτου στα διαστήματα που παίζουν λειψοί. Πότε ο τραυματισμός του Τεόντοσιτς, πότε αυτός του Ουιμς, πότε η απουσία του Μαρκοισβίλι, η ΤΣΣΚΑ δεν έχει παίξει καλα καλά πλήρης στην περιφερεια της από την αρχή της σεζόν. Ουδέν πρόβλημα. Ο Γάλλος παίζει για όλους, αλλάζοντας με άνεση ρόλους και αρμοδιότητες.

Μαθήματα αλχημείας

O (για μια ακόμα φορά) λειψός Παναθηναικός κατάφερε να μείνει στο παιχνίδι για περίπου 25 λεπτά, αλλά μοιραια υπέκυψε στις ορέξεις της Ρεάλ και στον πολλές φορές δαιμονισμένο ρυθμό που εκείνη επέβαλλε. Οι Μαδριλένοι δεν έχουν το φαντεζί περιτύλιγμα που τους συνόδευε πέρυσι, αλλά συνεχίζουν να βγάζουν διαστήματα μεγάλης ενέργειας και ταχύτητας. Δεν είναι εύκολο για τον αντίπαλο να ακολουθήσει, ειδικά αν δεν έχει το μυαλό στο κεφάλι του. Μετά από το 46 - 42, στο τριφύλλι συνέβη κάτι τετοιο. Πολλές ατομικές ενέργειες, ελάχιστη υπομονή και ένα σωρό λάθη. Στα 22 σταμάτησε το κοντέρ, με τη Ρεάλ να βρίσκει από αυτά τις παραπάνω κατοχές που χρειαζόταν για να καθαρίσει το παιχνίδι. Οι απουσίες είναι σίγουρα μια δικαιολογία, όμως ο Παναθηναικός δεν έπαιξε καλά.

3 > 2

Του Rod Higgins

www.in-the-game.org

@rodhig 7

Absolutely nothing changes a defensive game plan like shooting. Not athleticism, not size, not quickness. Shooting is a game changer. 

Ryan Krueger

Ο Ολυμπιακός είναι σε καλό φεγγάρι, δεν υπάρχει αμφιβολία. Τρεις σερί νίκες στο ξεκίνημα του τοπ-16, οι δύο εκτός έδρας, πειστικές απαντήσεις σε όποιες αναποδιές προέκυψαν, σοβαρότητα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για την άνοδο των ερυθρόλευκων - η άμυνα , η χημεία ενόςκορμού παικτών που διατηρήθηκε από την περυσινή χρονιά, το καλό κλίμα, η αλλαγή προπονητή κτλ. 

Πήγαμε και είδαμε την ΑΕΚ.

Και καθόμασταν κάπου εκεί. 

Και ήταν υπέροχα. 

Ο κόσμος είναι κοντά στην νέα προσπάθεια, μιας και αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα του εγχειρήματος. Eκείνο είναι φυσικά στην αρχή, δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος αν οι παίκτες που βλέπουμε τωρα στο παρκέ θα ειναι και του χρόνου στην ομάδα. Αξίζει εντούτοις να μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας, καθώς η επερχόμενη προσθήκη του Χέρστον καθιστά την ΑΕΚ ακόμη ισχυρότερη,  ενώ είχαμε δίπλα μας και καλό σύμβουλο. Είναι ωραιο να πηγαίνει κανείς στο γήπεδο με κάποιον που υποστηρίζει την ομάδα και ταυτόχρονα την αγαπά λιγότερο από το ίδιο το άθλημα. Είχα λοιπόν δίπλα μου τον Πάνο να με κατευθυνει και ιδού μερικά συμπεράσματα.

Συνεντευξη μνημείο.

Εκπληκτικός Russel Westbrook!
Ο σταρ των Θάντερ δεν ειχε πολύ όρεξη να μιλήσει στους δημοσιογράφους μετά τον νικηφόρο αγωνα απέναντι στους Warriors. Ετσι, άρχισε να τους τρολάρει ασύστολα, απαντώντας σε όλες τις ερωτήσεις με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, δηλώνοντας ταυτόχρονα την αντιπάθεια του σε εναν από αυτούς.
Πραγματικά απολαυστική, η συνέντευξη έχει ήδη πάνω από 1.300.000 views στο youtube και έχει αποκτήσει όνομα: Russel Westbrook execution interview. 

Μεγάλη νίκη εν μέσω ατυχιών

Mεγαλης σημασίας νίκη πέτυχε χθες βράδυ ο Ολυμπιακός στην Πόλη, ιδιαιτερα αν αναλογιστεί κανείς και τις ατυχίες που του προέκυψαν. Δεν είναι και λίγο απέναντι σε μια ομάδα με ψηλά τεσσάρια να φευγει με τραυματισμό ο ένας εκ των δυο power forward. Ουτε είναι και ο,τι καλύτερο να τραυματίζεται ξαφνικά ο πιο φορμαρισμένος περιφερειακός, ο οποίος μάλιστα είχε μπει και φουριόζος. Οι ερυθρόλευκοι κατέφυγαν για κάμποσα λεπτά σε σχήματα ανάγκης με τον Ντάρντεν ή τον Ντάνστον στη θέση 4, ενεργοποίησαν τον Κατσίβελη. Και με αυτά, νίκησαν, χωρίς μάλιστα ο Σπανούλης να αγωνιστεί πάνω από 26 λεπτά!

Η Διαρκής Λαική Συνέλευση του Τελ Αβίβ

Ο πάγκος της Μακάμπι είναι πολύ ιδεολογικά και επιτελεστικά πολύ μπροστά: θυμίζει κολεκτίβα και έχει λανσάρει ένα συνελευσιακό μικρομοντέλο . Η άκρη του παρκέ των Ισραηλινών είναι ένας διαρκής χώρος φιλοσοφικής αναρώτησης και στοχασμού, ριξικέλευθων ιδεών και ανατρεπτικών αποφάσεων. Εκεί που το άτομο υποτάσσεται στο σύνολο. Η χθεσινές δίωρες διεργασίες των συμμετεχόντων έβγαλαν και απόφαση: οριακή νίκη επί της Μπαρτσελόνα με κόψιμο του Σμιθ στον Λάμπε στα τελευταια δεύτερα.

Ματσάρα και προοπτική

Tυχεροί όσοι παρακολουθήσαμε χθες τη ματσάρα ΠΑΟΚ - ΑΕΚ, η οποία μας ήρθε από περασμένες δεκαετίες, τότε που οι δυο δικέφαλοι ήταν μεγέθη στο ευρωπαικό στερέωμα. Μάχες σώμα με σώμα, πάθος, μεγάλα σουτ εκτός συστήματος, παλμός στις εξέδρες, φινάλε-θρίλερ, και στην άκρη του πάγκου μια μονομαχία ρετρό: Σάκοτα vs Σούλης.

6 τρίποντα και 5 λάθη

Η ντεφορμέ Μπαρτσελόνα αντιμετωπισε τον ντεφορμέ Παναθηναικό και το αποτέλεσμα ήταν ένα περίεργο όσο και συναρπαστικό παιχνίδι. Οι Καταλανοί δεν επιχείρησαν καλά καλά ουτε ενα συνδυασμό Χουέρτας - Τόμιτς, ο ΠΑΟ έβγαλε όλο το β ημίχρονο με 1 μόλις ασίστ του Διαμαντίδη.
Εν τέλει, ένα παιχνίδι χαμηλής δημιουργίας κρίθηκε εκτός των συστηματων και μέσα από τα βασικά του μπάσκετ. 6 μαζεμένα τρίποντα του Χουέρτας που ήρθαν ως ρήξη με την ιστορική μπασκετική συνεχεια και μετά ένα σωρό λάθη. Το τριφύλλι έχασε μια μοναδική ευκαιρία να μπει σε μια απροσδόκητη θέση ισχύος. Κρίμα. 

Ποιος τον περιμένει?

Η Αρμάνι δεν είναι κάποια σπουδαία ομάδα. Ο καθένας κάνει περίπου ο,τι του κατέβει στο κεφάλι. Ο Τζεντίλε τρυπάει το πάτωμα από τις τρίπλες και απολαμβάνει μια ανεξήγητη ασυλία. Ο Μπρουκς δεν μπορείς να καταλάβεις πώς ακριβώς κινείται και τι σκοπούς έχει, ο Ράγκλαντ γυρίζει γύρω από τον εαυτό του, ο Μέλι χάσκει κάπου στο τρίποντο και ο Κλέιζα μοιάζει έξω από τα νερά του. Ο Μος, όταν δεν παίζει άμυνα, δέρνει και ο Χάκετ κοιτάζει με ποιο τρόπο θα προκαλέσει ταραχές. Είναι απορίας άξιον το πως προκύπτει οτι ο Μπάνκι είναι ισάξιος των κορυφαιων προπονητών της ηπείρου. 

Παίζοντας χωρίς stretch four ή πως να κερδίσετε τη Μπαρτσελόνα

Η Αλμπα δεν κέρδισε απλώς τη Μπαρτσελόνα, την κέρδισε εύκολα και αυτό κάνει την έκπληξη του πρώτου γύρου ακόμα μεγαλύτερη. 2-3 πραγματάκια χωρίς να το έχω σκεφτεί και πολύ.

Οι Καταλανοί είναι μια από τις καλύτερες ομάδες τις διοργάνωσης, αλλά αυτό δε σημαίνει οτι δεν εχουν μειονεκτήματα. Οπως είχαμε αναφέρει στο σημείωμα πριν το τοπ - 16, το εξαιρετικό τους ρεκόρ οφειλόταν εν μέρει στο οτι "δεν έχουν βρεθεί ακόμη απέναντι σε αντίπαλο που θα στοχεύσει συστηματικά τα πόδια των ψηλών της." Αυτό ακριβώς έκανε η ομάδα του Ομπράντοβιτς, παίζοντας για πολλά λεπτά με ένα "βαρύ δίδυμο" Ραντόσεβιτς - Μακλίν, σουτάροντας σε όλο το παιχνίδι μόλις 13 τρίποντα και πηγαίνοντας μέχρι το καλάθι συχνά και με τους περιφερειακούς της. 

Παρόλο που το σχήμα που μολις αναφέραμε δεν είναι από αυτά που "ανοίγουν" τις αποστάσεις, στο συγκεκριμένο παιχνίδι κάτι τετοιο αποτέλεσε πλεονέκτημα λόγω κυρίως της ικανότητας του Μακλίν να εκτοπίζει τους Ντόλμαν και Νάχμπαρ. Εξάλλου, το σωστό spacing δεν σημαίνει απαραίτητα δημιουργία αδύνατης πλευράς ή μεγάλες διαδρομές της μπάλας. Περισσότερο από όλα σημαίνει ο,τι λεει η φράση: καλές τοποθετήσεις. Δείτε. 

Ο Σπανούλης αντίθετα από τα σκριν

(Ενα πολύ συντομο σχόλιο Σαββατιάτικα) 

Στην εικόνα που βλέπετε συμπυκνώνεται ένα μεγάλο μέρος του Μαλαγα - Ολυμπιακός. Σε μια νορμάλ διάταξη χωρίς εισαγωγικά σκριν (αν και με υπερφόρτωση), ο Σπανούλης απλά αποφασίζει πως θα πάει αντίθετα από το σκριν και θα πασάρει τη μπάλα εκεί όπου θα φύγει η βοήθεια. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Σουάρεθ άφησε τον Λοτζέσκι και η Μάλαγα δέχτηκε ένα ελευθερο τρίποντο. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού έκανε με αυτό τον τρόπο σμπαράλια κάθε σχέδιο του Πλάθα, καθώς επιτέθηκε πριν προλάβει η άμυνα να σκεφτεί. Βλέποντας πως οι αντίπαλοι κοντοί δεν ήταν και τίποτα σπουδαίοι αμυντικοί, προτίμησε να τους παίξει στα πόδια παρά να μπλέκει με διπλές καλύψεις ή αλλαγές.

Tοπ 16, οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού

Ωραίος όμιλος αυτός του Ολυμπιακού. Προβλέπονται παιχνιδάρες και μεγάλες μάχες. Σε αντίθεση με εκείνον του ΠΑΟ, δεν υπάρχουν δύο ξεκάθαρα φαβορί, συνεπώς η 2η θέση είναι εξ'αρχής ανοιχτή για διάφορους διεκδικητές, ανάμεσα τους και ο Ολυμπιακός. Οχι οτι η πρώτη είναι καπαρωμένη, απλά όσο να ναι η ΤΣΣΚΑ δείχνει ένα βήμα μπροστά. Στο γήπεδο κρίνονται όλα βέβαια, συνεπώς ας μην κοιτάμε τόσο μπροστά και ας δούμε απλά τους αντιπάλους των ερυθρόλευκων. Στατιστικά από το επίσημο σάιτ της ευρωλίγκα.

ΤΣΣΚΑ: Δεν υπάρχει τίποτα πρωτότυπο ή ιδιαίτερο στο μπάσκετ που παίζει η ομάδα του Ιτούδη, εκτός από την τελειότητα στην εκτέλεση. Η ΤΣΣΚΑ συμπυκνώνει στο παιχνίδι της ένα σύνολο αξιών των τελευταίων χρόνων: πικ εν ολ, undersized ψηλος, δημιουργικά τεσσάρια, τρέξιμο των plays από τη θέση 3, αμυντικές προσαρμογές,  πίεση στην περιφέρεια. Η καινοτομία της είναι οτι όλα αυτά τα υποστηρίζει μέχρι στιγμής τέλεια.