H Μπάμπεργκ ήταν καλύτερη.

Αγαπητοί φίλοι, θα πρέπει να αποδίδουμε στον νικητή αυτά που του αναλογούν. Η Μπάμπεργκ του  ήταν η καλύτερη ομάδα που έχει περάσει φέτος από το ΣΕΦ και η καλύτερη από τις δύο που πάτησαν χθες στο παρκέ. Η δουλειά που κάνει ο εξαιρετικός προπονητής Αντρέα Τρινκιέρι τον αναδεικνύει μάλλον εύκολα ως τον καλύτερο κοουτς μέχρι στιγμής στη σεζόν. Σκριν απο διάφορους σε διάφορους, επίμονη κίνηση και αναζήτηση του ελεύθερου παίκτη, αλτρουισμός και δημιουργία από όλα τα σημεία του γηπέδου. Σκεφτείτε πως ο Μέλι έχει μ.ο. κοντά  4 ασίστ στο τοπ-16 και χθες μοίρασε 6. Ο ρόλος του ήταν απόλυτα κομβικός σε κυκλοφορία και ριμπάουντ, εκεί όπου κάλυψε τους ψηλούς συμπαίκτες του που έβγαιναν στην περιφέρεια.

Ο Μέλι, στην επιρροή του οποίου είχαμε αναφερθεί νωρίτερα μέσα στη σεζόν, έπαιρνε συνήθως τη μπάλα αφού πρωτα είχε προηγηθεί ένα πρώτο σκριν που ενέπλεκε τον σέντερ του Ολυμπιακού, έτσι ώστε στο re-screen η άμυνα των ερυθρολεύκων να εξωθηθεί σε switch. Mε λίγα λόγια, οι Γερμανοί υποχρέωσαν τους ερυθρόλευκους να περιστραφούν περισσότερο από ο,τι συνήθως, και εκμεταλλευόμενοι τις ικανότητες του Ιταλού στην πάσα και την κυκλοφορία, έβγαλαν παίκτες με καλές προυποθέσεις για σουτ. Διάβασαν απόλυτα κάθε ερυθρόλευκη περιστροφή και μετέφεραν με ακρίβεια τη μπάλα σε όποιον ήταν ελεύθερος, χωρίς να κοιτούν αν αυτός είναι γενικά ένας καλός σκόρερ. Καπως έτσι εξηγείται η επίδοση του Ντάριους Μίλερ, ενός παίκτη με μ.ο. πόντων κάτω από τους 10. Χθες σκόραρε 23, πολύ απλά επειδή η ομάδα του αντιλήφθηκε σωστά τις αντίπαλες αμυντικές θυσίες.

Η μαγκιά του Τρινκιέρι είναι ακριβώς αυτή. Δεν έχει την πολυτέλεια να επιλέξει ηγέτη, αλλά στο μπάσκετ που πρεσβεύει μεγαλύτερη σημασία έχει η στατιστική ανάλυση που αφορά την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών. Ο Ιταλός φαίνεται να σχεδιάζει με βάση τα μαθηματικά. Ενα ελευθερο σουτ από έναν καλό παίκτη και από την καλύτερη δυνατή θέση μπορεί να αποφέρει όσα ένα δύσκολο σουτ από έναν παιχταρά. Και επειδή τέτοιος δεν υπάρχει στο δικό του ρόστερ, ο προσεκτικός σχεδιασμός των κινήσεων έχει μεγάλη σημασία. Κάτι τέτοιο ίσως δεν δίνει τίτλους (οι μεγάλοι παίκτες πάντα χρειάζονται) , αλλά μπορεί να φτάσει ένα σοβαρό σύνολο μακρύτερα του αναμενομένου. Τίποτα δεν είναι τυχαίο και για αυτό η Μπάμπεργκ, παρά τις λίγες κατοχές, είναι τρομερά αποτελεσματική.

Αν τώρα βάλετε και στην εξίσωση την αποτελεσματική της άμυνα , έχετε μία ακόμη πληρέστερη εικόνα της περίπου φυσιολογικής της επικράτησης χθες στο ΣΕΦ. Ραντόσεβιτς και Τάις έκαναν εξαιρετική δουλεια επάνω στο κεντρικό πικ εν ρολ του Ολυμπιακού, σκέπασαν σε στιγμές τον Σπανούλη και εμπόδισαν τα drive παίζοντας ούτε κοντά, αλλά και ούτε μακριά από τον εκάστοτε χειριστή της μπάλας. Η συμπεριφορά τους επέτρεψε στους Γερμανούς να επανακτούν μαρκαρίσματα σχετικά εύκολα, για αυτό και το εναλλακτικό πλάνο επίθεσης του Ολυμπιακού δεν περιλάμβανε κάποιου είδους ευφάνταση παραλλαγή, αλλά επικεντρώθηκε στις μάχες σώμα με σώμα των Χάκετ, Στρόμπερι και Παπαπέτρου. Σε γενικές γραμμές η άμυνα της Μπάμπεργκ ήταν κλειστή και προστάτευε τη στεφάνη και το ριμπάουντ (μόλις 3 επιθετικά οι παίκτες του Σφαιρόπουλου) , αλλά και πάλι όχι τόσο ώστε να δώσει τελείως ελευθερα σουτ.

Προκειμένου ο Σφαιρόπουλος να επιστρέψει στο παιχνίδι, επιστράτευσε το χαμηλό σχήμα που ξελάσπωσε τον Ολυμπιακό σε Κωνσταντινούπολη και Πειραιά απέναντι στο Μιλάνο. Ο Πρίντεζης ή ο Αγραβάνης πέρασαν στη θέση του σέντερ, ο stretch Παπαπέτρου πήγε στη θέση 4. Οι ερυθρόλευκοι άρχιζαν να αλλάζουυν σε όλα τα σκριν, οι συγκεντρωμένοι Χάκετ και Στρόμπερι βγήκαν μπροστά από τις πάσες και επιτέθηκαν με drive επάνω στα κορμιά του γερμανικού συνόλου. Η εικόνα του παιχνιδιού άλλαξε , αλλά η αρχή της τέταρτης περιόδου αποκατέστησε την τάξη που είχαν επιβάλει ο Τρινκιέρι και οι παίκτες του. Η επαναφορά του τραυματία Χάντερ και η επιστροφή στο αρχικό αμυντικό πλάνο του (έστω και στιγμιαίου) διπλώματος στην περίμετρο αποδείχθηκε μοιραία, και ας κράτησε τρία όλα κι όλα λεπτά. Η τελική αντεπίθεση δεν ήταν αρκετή, όπως συνήθως συμβαίνει όταν βρίσκεται κάποιος στο -24.

Αν θα θέλαμε να δώσουμε την εικόνα του παιχνιδιού με πολύ λίγα λόγια, ίσως θα μπορούσαμε να πούμε και το εξής: Οι ερυθρόλευκοι, απέναντι στην πρώτη ομάδα που διάβασε την άμυνα τους στην εντέλεια, δεν κατάφεραν να επικρατήσουν παίζοντας συστηματική επίθεση. Το σύνολο που έχει φτιάξει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος βγάζει τρομερή ενέργεια και είναι γεμάτο αυτοπεποίθηση, αλλά σε ο,τι αφορα το καθαρά λειτουργικό κομμάτι χρειάζεται την άμυνα για να σκοράρει παραπάνω από τον αντίπαλο. Αυτό έχει μέχρι στιγμής αποδώσει βέβαια τα μέγιστα, εντούτοις η χθεσινή ήττα κατέδειξε πως σε κάτι τέτοιες βραδιές ο Ολυμπιακός χρειάζεται κάτι παραπάνω από μία πετυχημένη αμυντική προσαρμογή.

Δεν μας προιδεάζει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση, εκτός ίσως από κάποια αποτελεσματικά διαστήματα του Ιωάννη Παπαπέτρου ως stretch four. H επιδίωξη των αιφνιδιασμών είναι περιστασιακή, ενώ ελευθερα σουτ από την περιφέρεια άλλοτε βγαίνουν και άλλοτε όχι. Ο Ολυμπιακός δεν στερείται επιθετικού πλάνου, στερείται κυρίως συνέπειας, απόρροια των ήδη πολλών αλλαγών που έχουν επιχειρηθεί μέσα στη σεζόν. Για παράδειγμα, ο Ντάριους Τζόνσον Οντομ δεν έχει βρει ακόμη έναν  επιθετικό ρόλο που θα αποδώσει στην ομάδα του όσα απέδωσε στον πρώτο γύρο ο (αδικημένος χθες) Αθηναίου.

Γενικά , πρόκειται περίπου για το σχέδιο που αναλύσαμε λίγο πριν την έναρξη του τοπ-16. Οι ερυθρόλευκοι, στερημένοι από τη δυνατότητα να παίξουν πλήρεις σε ένα σωρό παιχνίδια, ήταν λογικό να επιχειρήσουν να στηριχθούν στην άμυνα για να πάρουν τα πρώτα ματς αυτής της φάσης. Η χθεσινή εικόνα τους μοιάζει να απαιτεί επιπλέον μία τολμηρότερη επιθετική προσέγγιση (όπως αυτή απέναντι στη Λαμποράλ) και φυσικά την επιστροφή του Λοτζέσκι. Κάτω από το καλάθι δεν μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό, καθώς ο τραυματισμός του Γιανγκ έχει στείλει τα (σωστά) αρχικά σχέδια στον βρόντο.

Στη φάση αυτή παντως, αυτό που όλοι οφείλουμε να προσέχουμε είναι μόνο η βαθμολογία. Αυτή λέει πως η ομάδα βρίσκεται στο 2-1, και με σωστή δουλειά μπορεί να κερδίσει παντού και οποιονδήποτε. Το έχει αποδείξει , ή οχι;

Σκόρπιες παρατηρήσεις.

- Η Μπάμπεργκ πρόσεξε πολύ και τον Μάντζαρη. Διαβασμένος ο κοουτς.
- Ο Πρίντεζης, σε αντίθεση με πρόσφατα δείγματα, δεν πήρε την μπάλα με πρόσωπο.
- Ο Ολυμπιακός ήταν στατικός στο κεντρικό πικ εν ρολ με τον Σπανούλη, αλλά η προσοχή στον Μάντζαρη δεν επέτρεψε να μοιραστεί το παιχνίδι. Μόλις 10 ασίστ για τους ερυθρόλευκους.
- Πιο τακτικά, οι Γερμανοί έκαναν κάποια πράγματα στα οποία ο Ολυμπιακός δεν έχει συνηθίσει να αμύνεται,  όπως οι συνδυασμοί μεταξύ γκαρντ και φόργουορντ ή δύο φόργουορντ στο πλάι, με σκριν μακριά από τη μπάλα. Δείτε δύο φάσεις που δεν περιέχουν πικ εν ρολ και σχεδόν ακολουθούν η μία την άλλη στη ροή του παιχνιδιού.

1. 

Σκριν μακριά από τη μπάλα του Μέλι στον Οντομ , πάσα στον Μίλερ, ελευθερο σουτ τριών πόντων. Εδώ ο γκαρντ του Ολυμπιακού είναι μάλλον άστοχα μακριά από τον προσωπικό του αντίπαλο.

2. Μία παραλλαγή, με ολόιδια κατάληξη αμέσως μετά.

Curl screen σε απόλυτα χαμηλό σχήμα του Μίλερ στον Στρέλνιεκς, πάσα του Γουανμέικερ στον δεύτερο.

Αργή επαναφορά (πάλι του Οντομ), πάσα του Στρέλνιεκς για ελεύθερο τρίποντο. Τι λέτε, άσχημο να μην είχαν επιτυεχθεί οι 6 αυτοί ποντοι; Ο νεοαποκτηθείς γκαρντ του Ολυμπιακού δεν πήρε χθες και τόσο καλό βαθμό.