O Oλυμπιακός μπήκε στο χθεσινό ντέρμπι τελείως διαφορετικά από τον αντίπαλο του και κυρίως τελείως διαφορετικά σε σχέση με το πώς είχε αντιμετωπίσει το παιχνίδι με τη Ζαλγκίρις. Ηταν η ομάδα που μπορούσε να αλλάξει. Η διαφορά του συνεστήθη σε δύο βασικά σημεία: στην αμυντική προσαρμοστικότητα και στην επιθετική προσέγγιση μετά από κερδισμένες αμυντικά κατοχές. Πιθανώς το πρώτο να είναι σημαντικότερο, πιθανώς και το δεύτερο, δεν ξέρω να σας πω. Η ουσία είναι πως οι ερυθρόλευκοι δεν έκαναν τέτοια.
Ποιος ο λόγος να κυνηγά κανείς με τον Μιλουτίνοφ ένα πικ εν ρολ που γίνεται κοντά στη σέντρα με τον Γιανκούνας και τον Λεκαβίτσιους; Ο αντίπαλος καλούσε σίγουρα για κάτι διαφορετικό, όπως άλλωστε και ο Παναθηναικός. Τα under και η συντηρητική προσέγγιση απέναντι σε Καλάθη και Ραντούλιτσα, όπως επίσης και οι σωστές βοήθειες στο ποστ (από την πλευρα του Γκιστ) , έδειξαν πως στον Ολυμπιακό πήραν το μήνυμα πως η εξαιρετικά δουλεμένη αμυντική τους τακτική ίσως δεν αφορά όλους τους αντιπάλους. Σε αντίθεση με τον αγώνα στο Κάουνας, όπου ο νεαρός Σερβος κυνηγούσε σε πρώτη και τρίτη περίοδο στην περιφέρεια και οι βοήθειες στο ένας εναντίον ενός ήταν ελάχιστες, αυτός στο ΣΕΦ περιείχε το στοιχείο της σωστής αναγνώρισης των αδυναμιών του αντιπάλου.
Η αλήθεια είναι πως και ο Παναθηναικός δεν έχει λίγες τέτοιες. Οι πράσινοι βρίσκονται δέσμιοι των αδυναμιών του ρόστερ τους και αδυνατούν να βρουν λύσεις όταν αγωνίζονται στο γήπεδο συγκεριμένοι παίκτες. Ο Καλάθης μοιάζει έξω από τα νερά του παίζοντας μαζί με ψηλούς αργούς στα πόδια και δεχόμενος σκριν έξω από τη γραμμή του τριπόντου σε κλασικά πικ εν ρολ sets. Οι Ραντούλιτσα και Κόυζμιτς αποτέλεσαν και χθες στόχο μίας αντίπαλης επίθεσης, η οποία συν της άλλοις είχε και την έξτρα θέληση να μην πολυπεριμένει δεύτερη και τρίτη ευκαιρία.
Ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε το παιχνίδι, όχι με την σωστή ψυχολογία, αλλά με το σωστό πνεύμα. Ο Σπανούλης τιμώρησε κάθε παθητική κάλυψη χωρίς να προσπαθεί να πάει μέσα στη ρακέτα , αλλά παίρνοντας mid range σουτάκια και τρίποντα σε έναν χώρο που δεν υπήρχε άμυνα. Η πρόσκληση των παικτών του Τζόρτζεβιτς ήταν για να πάει ο αρχηγός των ερυθρόλευκων βαθειά και να βρεθεί ανάμεσα από διάφορα χέρια, αλλά ο V-Span δεν τσίμπησε στο δόλωμα αυτό και εκμεταλλεύτηκε τους χώρους σωστά, μοιράζοντας επιπλέον και το παιχνίδι από νωρίς.
Ενας καλός προβληματισμός περί του θέματος είχε πρόσφατα εκφρασθεί και από έναν διάσημο μπλόγκερ.
Oντως, σε προηγούμενα παιχνίδια οι ερυθρόλευκοι αργούσαν να μπουν στην ενέργεια γύρω από την οποία θα χτιζόταν μία επίθεση. Χθες αυτό δεν έγινε, και ας ήταν το κόστος ένας μεγάλος σχετικά αριθμός προσπαθειών έξω από τα 6,75. Ομως το τι ακριβώς θα συμβεί το ορίζει η συγκυρία και η χθεσινή απαιτούσε από την ομάδα του Σφαιρόπουλου να βρει επιθετικό ρυθμό νωρίς μέσα στο παιχνίδι, δεδομένης της αδυναμίας του τριφυλλιού να σκοράρει.
Η αλήθεια είναι πως ενόψει και της Ρεάλ, δηλαδή μίας ομάδας που αφήνει χώρους στην πικ εν ρολ άμυνα και που είναι ευάλωτη στα πρώτα δευτερόλεπτα της οργάνωσης της, ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί κάτι ανάλογο αν θέλει να έχει τύχη. Επίσης θα χρειαστεί να συντονίσει κάποιες ενέργειες που έχουν να κάνουν με την επιθετική λειτουργία του, όταν ο Σπανούλης μπλοκάρεται από υψηλότερους αντιπάλους. Ο Γκιστ δεν ήταν ο πρώτος στη σεζόν που σταμάτησε τον αρχηγό και απορρύθμισε το παιχνίδι των ερυθρόλευκων. Πριν από εκείνον είχαν προηγηθεί Τάις (κυρίως) και Ραντόσεβιτς στην ήττα από την Μπάμπεργκ. Απέναντι και στους τρεις, οι παίκτες του Σφαιρόπουλου απέτυχαν να κυκλοφορήσουν τη μπάλα μακριά από τον Σπανούλη, να βρουν τα μις ματς και να δημιουργήσουν ρήγματα αλλού στο σετ παιχνίδι. Σίγουρα το χθεσινό τρίτο δεκάλεπτο χρειάζεται όλοι να το επισκεφτούν ξανά, και μόνο ένα μυαλό με πολλή φαντασία μπορεί να υποθέσει πως δεν θα το κάνουν. Ισως τα πικ μπορούν να πάνε στο πλάι, ίσως αυτό πρέπει να συμβεί και με τον V- Span, ίσως , ίσως....
Η ουσία είναι πως οι Πειραιώτες έδειξαν χθες σημάδια αντίληψης των αδυναμιών τους και προσαρμογής του τρόπου παιχνιδιού σε αντιστοιχία με το ρόστερ. Η επιστροφή του Λοτζέσκι αν μη τι άλλο θα βελτιώσει και κάποια θέματα στις αποστάσεις και στην αξιοπιστία του σουτ.
Αντίθετα, στον Παναθηναικό τα σημάδια δείχνουν λιγότερο ενθαρρυντικά, και αυτό διότι και χθες ο προπονητής δήλωσε εμπιστοσύνη στη στελέχωση της ρακέτας. Κι όμως, η εξέλιξη του αγώνα μάλλον έδειξε κάτι διαφορετικό. Η τρίτη περίοδος δεν αποτέλεσε μόνο πειστήριο για το πόσο βελτιωμένος αμυντικά μπορεί να παρουσιαστεί ο ΠΑΟ με την παρουσία ενός αθλητικού ψηλού, αλλά και πόσα οφέλη αποκομίζει στην επίθεση με την ταυτόχρονη παρουσία ενός τέτοιου και ενός γκαρντ που μπορεί να σουτάρει. Ο Διαμαντίδης δεν είναι φυσικά τέτοιος, αλλά η χθεσινή του ευστοχία ανάγκασε τον Ολυμπιακό να επανέλθει στις διπλές καλύψεις, και να αφήσει ελεύθερους χώρους αλλού. Οι Γκιστ, Φώτσης και Φελντέιν βρήκαν έτσι πεδίο δράσης, εκμεταλλευόμενοι και ορισμένες ομολογουμένως αχρείαστες βοήθειες των Στρόμπερι και Πρίντεζη.
Καθώς βέβαια το παιχνίδι προχώρησε και ο Τζόρτζεβιτς αναγκαστικά άλλαξε το σχήμα του, οι πράσινοι ξέμειναν φανερά από λύσεις και ενέργεια. Αυτό ήταν απόλυτα λογικό. Ο Σφαιρόπουλος δεν έχει στο ρόστερ του Παβλοβιτς και εμπιστεύεται ακόμη μέχρι και τον απογοητευτικό σε στιγμές Αγραβάνη. Στον Παναθηναικό, η εμπιστοσύνη περιορίστηκε σε πέντε όλες κι όλες μονάδες.
Το ντέρμπι πέρασε και οι επόμενες μέρες θα δείξουν κατά πόσο τα συμπεράσματα του αφορούν μόνο αυτό ή και τους αγώνες που θα ακολουθήσουν. Κρατήστε πάντως πως σε ένα παιχνίδι όπου οι διαφορες ήταν σε στιγμές χαώδεις, οι νικητές μοίρασαν μόλις 14 ασίστ και έκαναν 12 λάθη. Όσο και να άλλαξαν όντως πράγματα στο πνεύμα τους, η επικράτηση τους προήλθε και από την κάκιστη απόδοση του ηττημένου.
Μερικές σκόρπιες παρατηρήσεις.
- Ο Πρίντεζης είναι ντεφορμέ, είχε και κάτι θεματάκια με τραυματισμό πριν λίγο καιρό. Ομως δεν έχει κλατάρει λόγω μοναξιάς. Στην ευρωλίγκα αγωνίζεται περίπου 24 λεπτά ανά παιχνίδι. Οταν το ποστάρισμα του συμβαίνει αργά στο χρόνο επίθεσης, οι επιλογές είναι λιγότερες από όταν πηγαίνει εκεί η μπάλα σε συνθήκες δευτερεύοντος αιφνιδιασμού.
- Είναι το τρίτο ή τέταρτο παιχνίδι μέσα στη χρονιά που ο Χάκετ καθαρίζει στα δύσκολα. Είναι υπερπολύτιμος.
- Ο Πάβλοβιτς τι κάνει ακόμη στο ρόστερ του ΠΑΟ και γιατί ο Παππάς είχε τέτοια αντιμετώπιση στο παιχνίδι;
- 15 ασίστ σύνολο απο τον Διαμαντίδη και τον απόλυτα τίμιο Φελντέιν. Μία παραπάνω από όσες έβγαλε όλος ο Ολυμπιακός. Το τριφύλλι έχει σχήματα όπου είναι πολύ δημιουργικό. Αυτός είναι λόγος να αισιοδοξεί κανείς ότι αν γίνουν 2 απαραίτητες προσθήκες, τότε η ομάδα έχει έστω κάπου να πατήσει προκειμένου να βελτιωθεί. Ποιες όμως θα είναι αυτές; Να βάλω νουμεράκια ανάλογα την προτεραιότητα. 1. Ψηλός 2. Τριάρι 3. Γκαρντ. Δύο ίσως φτάνουν.
- Ο Μιλουτίνοφ ήταν καλός χθες, και μάλιστα σε άμυνες βοήθειας χαμηλά στο ποστ (4 μπλοκ). Βγηκε και στην περίμετρο, αλλα όχι με την ανάλογη συχνότητα προηγούμενων εμφανίσεων. Ο Μιλουτίνοφ ξέρει μπάσκετ, δεν είναι χαζός. Του λείπουν όμως στοιχεία βασικά και δεν στέκεται σταθερά σε αυτό το επίπεδο. Θα πάρει άραγε ο Ολυμπιακός και νέο παίκτη; Ρεπορτάζ γύρω από κάτι τέτοιο δεν έχω διαβάσει και οι αλλαγές μεσούσης της σεζόν ήδη είναι κάμποσες.
Ποιος ο λόγος να κυνηγά κανείς με τον Μιλουτίνοφ ένα πικ εν ρολ που γίνεται κοντά στη σέντρα με τον Γιανκούνας και τον Λεκαβίτσιους; Ο αντίπαλος καλούσε σίγουρα για κάτι διαφορετικό, όπως άλλωστε και ο Παναθηναικός. Τα under και η συντηρητική προσέγγιση απέναντι σε Καλάθη και Ραντούλιτσα, όπως επίσης και οι σωστές βοήθειες στο ποστ (από την πλευρα του Γκιστ) , έδειξαν πως στον Ολυμπιακό πήραν το μήνυμα πως η εξαιρετικά δουλεμένη αμυντική τους τακτική ίσως δεν αφορά όλους τους αντιπάλους. Σε αντίθεση με τον αγώνα στο Κάουνας, όπου ο νεαρός Σερβος κυνηγούσε σε πρώτη και τρίτη περίοδο στην περιφέρεια και οι βοήθειες στο ένας εναντίον ενός ήταν ελάχιστες, αυτός στο ΣΕΦ περιείχε το στοιχείο της σωστής αναγνώρισης των αδυναμιών του αντιπάλου.
Η αλήθεια είναι πως και ο Παναθηναικός δεν έχει λίγες τέτοιες. Οι πράσινοι βρίσκονται δέσμιοι των αδυναμιών του ρόστερ τους και αδυνατούν να βρουν λύσεις όταν αγωνίζονται στο γήπεδο συγκεριμένοι παίκτες. Ο Καλάθης μοιάζει έξω από τα νερά του παίζοντας μαζί με ψηλούς αργούς στα πόδια και δεχόμενος σκριν έξω από τη γραμμή του τριπόντου σε κλασικά πικ εν ρολ sets. Οι Ραντούλιτσα και Κόυζμιτς αποτέλεσαν και χθες στόχο μίας αντίπαλης επίθεσης, η οποία συν της άλλοις είχε και την έξτρα θέληση να μην πολυπεριμένει δεύτερη και τρίτη ευκαιρία.
Ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε το παιχνίδι, όχι με την σωστή ψυχολογία, αλλά με το σωστό πνεύμα. Ο Σπανούλης τιμώρησε κάθε παθητική κάλυψη χωρίς να προσπαθεί να πάει μέσα στη ρακέτα , αλλά παίρνοντας mid range σουτάκια και τρίποντα σε έναν χώρο που δεν υπήρχε άμυνα. Η πρόσκληση των παικτών του Τζόρτζεβιτς ήταν για να πάει ο αρχηγός των ερυθρόλευκων βαθειά και να βρεθεί ανάμεσα από διάφορα χέρια, αλλά ο V-Span δεν τσίμπησε στο δόλωμα αυτό και εκμεταλλεύτηκε τους χώρους σωστά, μοιράζοντας επιπλέον και το παιχνίδι από νωρίς.
Ενας καλός προβληματισμός περί του θέματος είχε πρόσφατα εκφρασθεί και από έναν διάσημο μπλόγκερ.
Oντως, σε προηγούμενα παιχνίδια οι ερυθρόλευκοι αργούσαν να μπουν στην ενέργεια γύρω από την οποία θα χτιζόταν μία επίθεση. Χθες αυτό δεν έγινε, και ας ήταν το κόστος ένας μεγάλος σχετικά αριθμός προσπαθειών έξω από τα 6,75. Ομως το τι ακριβώς θα συμβεί το ορίζει η συγκυρία και η χθεσινή απαιτούσε από την ομάδα του Σφαιρόπουλου να βρει επιθετικό ρυθμό νωρίς μέσα στο παιχνίδι, δεδομένης της αδυναμίας του τριφυλλιού να σκοράρει.
Η αλήθεια είναι πως ενόψει και της Ρεάλ, δηλαδή μίας ομάδας που αφήνει χώρους στην πικ εν ρολ άμυνα και που είναι ευάλωτη στα πρώτα δευτερόλεπτα της οργάνωσης της, ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί κάτι ανάλογο αν θέλει να έχει τύχη. Επίσης θα χρειαστεί να συντονίσει κάποιες ενέργειες που έχουν να κάνουν με την επιθετική λειτουργία του, όταν ο Σπανούλης μπλοκάρεται από υψηλότερους αντιπάλους. Ο Γκιστ δεν ήταν ο πρώτος στη σεζόν που σταμάτησε τον αρχηγό και απορρύθμισε το παιχνίδι των ερυθρόλευκων. Πριν από εκείνον είχαν προηγηθεί Τάις (κυρίως) και Ραντόσεβιτς στην ήττα από την Μπάμπεργκ. Απέναντι και στους τρεις, οι παίκτες του Σφαιρόπουλου απέτυχαν να κυκλοφορήσουν τη μπάλα μακριά από τον Σπανούλη, να βρουν τα μις ματς και να δημιουργήσουν ρήγματα αλλού στο σετ παιχνίδι. Σίγουρα το χθεσινό τρίτο δεκάλεπτο χρειάζεται όλοι να το επισκεφτούν ξανά, και μόνο ένα μυαλό με πολλή φαντασία μπορεί να υποθέσει πως δεν θα το κάνουν. Ισως τα πικ μπορούν να πάνε στο πλάι, ίσως αυτό πρέπει να συμβεί και με τον V- Span, ίσως , ίσως....
Η ουσία είναι πως οι Πειραιώτες έδειξαν χθες σημάδια αντίληψης των αδυναμιών τους και προσαρμογής του τρόπου παιχνιδιού σε αντιστοιχία με το ρόστερ. Η επιστροφή του Λοτζέσκι αν μη τι άλλο θα βελτιώσει και κάποια θέματα στις αποστάσεις και στην αξιοπιστία του σουτ.
Αντίθετα, στον Παναθηναικό τα σημάδια δείχνουν λιγότερο ενθαρρυντικά, και αυτό διότι και χθες ο προπονητής δήλωσε εμπιστοσύνη στη στελέχωση της ρακέτας. Κι όμως, η εξέλιξη του αγώνα μάλλον έδειξε κάτι διαφορετικό. Η τρίτη περίοδος δεν αποτέλεσε μόνο πειστήριο για το πόσο βελτιωμένος αμυντικά μπορεί να παρουσιαστεί ο ΠΑΟ με την παρουσία ενός αθλητικού ψηλού, αλλά και πόσα οφέλη αποκομίζει στην επίθεση με την ταυτόχρονη παρουσία ενός τέτοιου και ενός γκαρντ που μπορεί να σουτάρει. Ο Διαμαντίδης δεν είναι φυσικά τέτοιος, αλλά η χθεσινή του ευστοχία ανάγκασε τον Ολυμπιακό να επανέλθει στις διπλές καλύψεις, και να αφήσει ελεύθερους χώρους αλλού. Οι Γκιστ, Φώτσης και Φελντέιν βρήκαν έτσι πεδίο δράσης, εκμεταλλευόμενοι και ορισμένες ομολογουμένως αχρείαστες βοήθειες των Στρόμπερι και Πρίντεζη.
Καθώς βέβαια το παιχνίδι προχώρησε και ο Τζόρτζεβιτς αναγκαστικά άλλαξε το σχήμα του, οι πράσινοι ξέμειναν φανερά από λύσεις και ενέργεια. Αυτό ήταν απόλυτα λογικό. Ο Σφαιρόπουλος δεν έχει στο ρόστερ του Παβλοβιτς και εμπιστεύεται ακόμη μέχρι και τον απογοητευτικό σε στιγμές Αγραβάνη. Στον Παναθηναικό, η εμπιστοσύνη περιορίστηκε σε πέντε όλες κι όλες μονάδες.
Το ντέρμπι πέρασε και οι επόμενες μέρες θα δείξουν κατά πόσο τα συμπεράσματα του αφορούν μόνο αυτό ή και τους αγώνες που θα ακολουθήσουν. Κρατήστε πάντως πως σε ένα παιχνίδι όπου οι διαφορες ήταν σε στιγμές χαώδεις, οι νικητές μοίρασαν μόλις 14 ασίστ και έκαναν 12 λάθη. Όσο και να άλλαξαν όντως πράγματα στο πνεύμα τους, η επικράτηση τους προήλθε και από την κάκιστη απόδοση του ηττημένου.
Μερικές σκόρπιες παρατηρήσεις.
- Ο Πρίντεζης είναι ντεφορμέ, είχε και κάτι θεματάκια με τραυματισμό πριν λίγο καιρό. Ομως δεν έχει κλατάρει λόγω μοναξιάς. Στην ευρωλίγκα αγωνίζεται περίπου 24 λεπτά ανά παιχνίδι. Οταν το ποστάρισμα του συμβαίνει αργά στο χρόνο επίθεσης, οι επιλογές είναι λιγότερες από όταν πηγαίνει εκεί η μπάλα σε συνθήκες δευτερεύοντος αιφνιδιασμού.
- Είναι το τρίτο ή τέταρτο παιχνίδι μέσα στη χρονιά που ο Χάκετ καθαρίζει στα δύσκολα. Είναι υπερπολύτιμος.
- Ο Πάβλοβιτς τι κάνει ακόμη στο ρόστερ του ΠΑΟ και γιατί ο Παππάς είχε τέτοια αντιμετώπιση στο παιχνίδι;
- 15 ασίστ σύνολο απο τον Διαμαντίδη και τον απόλυτα τίμιο Φελντέιν. Μία παραπάνω από όσες έβγαλε όλος ο Ολυμπιακός. Το τριφύλλι έχει σχήματα όπου είναι πολύ δημιουργικό. Αυτός είναι λόγος να αισιοδοξεί κανείς ότι αν γίνουν 2 απαραίτητες προσθήκες, τότε η ομάδα έχει έστω κάπου να πατήσει προκειμένου να βελτιωθεί. Ποιες όμως θα είναι αυτές; Να βάλω νουμεράκια ανάλογα την προτεραιότητα. 1. Ψηλός 2. Τριάρι 3. Γκαρντ. Δύο ίσως φτάνουν.
- Ο Μιλουτίνοφ ήταν καλός χθες, και μάλιστα σε άμυνες βοήθειας χαμηλά στο ποστ (4 μπλοκ). Βγηκε και στην περίμετρο, αλλα όχι με την ανάλογη συχνότητα προηγούμενων εμφανίσεων. Ο Μιλουτίνοφ ξέρει μπάσκετ, δεν είναι χαζός. Του λείπουν όμως στοιχεία βασικά και δεν στέκεται σταθερά σε αυτό το επίπεδο. Θα πάρει άραγε ο Ολυμπιακός και νέο παίκτη; Ρεπορτάζ γύρω από κάτι τέτοιο δεν έχω διαβάσει και οι αλλαγές μεσούσης της σεζόν ήδη είναι κάμποσες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου