To comeback του Γιώργου Μπαρτζώκα.

Του Αλέξανδρου Τσουμάνη

 Είμαι από αυτούς που χάρηκαν στην αποπομπή του Μπαρτζώκα απο τον Ολυμπιακό. Φαίνεται παράξενο για κάποιον που έχει δει αυτά που συνήθως σχολιάζω, καθώς και την λατρεία μου για αυτόν τον προπονητή και τους χίλιους τρόπους που βρίσκει για να ανατρέπει μεγάλες διαφορές. Ήμουν από αυτούς που χάρηκαν, γιατί απλά είχε κλείσει τον κύκλο του, και κυρίως ένιωθα ότι είχε αρχίσει να φθείρεται σαν άνθρωπος από όλη αυτήν την παρανοϊκή κατάσταση. Απόδειξη της δικαίωσης είναι ότι και οι δυο (Ολυμπιακός και Μπαρτζώκας) πήγαν καλύτερα.

Ο Μπαρτζώκας επιτέλους πήγε σε μια ομάδα με διαφορετικά στάνταρ από αυτά που έχουμε συνηθίσει. Το άγχος του αποτελέσματος υπάρχει, παράλληλα όμως υπάρχει και το άγχος του "παίζουμε καλά". Γιατί ο Μπαρτζώκας είναι ο μόνος Έλληνας προπονητής που λατρεύει πάνω από όλα το παιχνίδι και μετά όλα τα άλλα. Γι αυτό και είναι ο πιο πετυχημένος  Έλληνας προπονητής. 

 Ο μεγάλος σαδιστής είναι εδώ πλέον, και μοιάζει να μπορεί να πετύχει τους στόχους της ομάδας του. Η Λόκο πρώτη φορά έχει κανονικό προπονητή. Η δουλειά του κόουτς στην Κουμπαν ήταν συγκεκριμένη. Αρχικά έπρεπε να δείξει τι μπάσκετ θέλει να παίξει και μετά να κάνει τις επιλογές μέσα σε αρκετά καλά οικονομικά πλαίσια .

 Ο Μπαρτζώκας έκανε τρομερές επιλογές. Το μπάσκετ του σαδιστή προπονητή έχει μια και μόνη βασική αρχή. Ποικιλία. Δεν έχει ένα μοτίβο. Ξέρει να μεγαλώνει και να μικραίνει τον χώρο και χρόνο του παιχνιδιού. Πήρε ένα αμερικάνικο τριάρι τον Σίγκλετον και το έκανε πεντάρι σύμφωνα με το μοντέρνο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο Σίγκλετον τα κάνει όλα καλά.  Ριμπάουντ, ταχύτητα, άμυνα, σουτ πολύ γρήγορο ρυθμό. Από την άλλη ψώνισε τον Φεσένκο, ένα παλαιολιθικό σέντερ που πέρσι είχε το υψηλότερο Tendex στην VTB League. Ανάλογα με το τι θέλει, λειτουργεί. 

 Κράτησε τον αγαπημένο του Ντιλέινι (τον ήθελε και στον Ολυμπιακό), και δίπλα του έβαλε τον Ντρέιπερ, έναν τρομερό αμυντικό στην μπάλα και καλό οργανωτή. Εντελώς διαφορετικοί παίκτες που κουμπώνουν απίστευτα . Ο ένας γεννημένος παίκτης ενστίκτου, ο άλλος παίκτης προπονητή και σκεπτόμενος.

 Την μεγάλη ληστεία την έκανε με τον Κλαβέρ. Νομίζω ότι σήμερα στους μισούς προπονητές θα τρέχουν τα σάλια με τον σπουδαίο Ισπανό παίκτη. Ο Μπαρτζώκας είναι τρομερός στο να μαζεύει τα σωστά υλικά και να πλάθει ομάδα, και κυρίως να φτιάχνει καριέρες. Ντίμπλερ, Λοτζέσκι, Τζαμόν Γκόρντον, Ντάνστον είναι μόνο μερικά ονόματα. 

 Τι μας έχει δείξει η πολύ καλή Λοκο?  Τρομερά θεαματικό μπάσκετ,  πολλές φόρες διαφορετικού στυλ μέσα στο ίδιο παιχνίδι. Οι κλασικές πολύ καλές πάντα αποστάσεις μεταξύ των παικτών και πολλές διαφορετικές ταχύτητες. Την μια η Κουμπάν τρέχει σαν δαίμονας, πασάρει απίστευτα γρήγορα για να βρει τα καλά ελεύθερα σουτ σαν Ισπανική ομάδα, και την άλλη ψάχνει τα σωστά μις ματς,

 δείγμα της ελληνικής παιδείας του προπονητή της.

Ο Μπαρτζώκας είναι εδω. Μπορεί να χάνει με δεκαπέντε πόντους και τα πέντε λεπτά να είναι πάρα πολλά. Γενικά ο Μπαρτζώκας δεν είχε ποτέ πρόβλημα με τον χρόνο. Απλά τον ελέγχει αυτός. Για αυτόν είναι μόνο η αρχή. Η Λοκό είναι η αρχή. Ο δρόμος του για την κορυφή είναι δεδομένος. Και αυτήν την φορά ήρθε για να μείνει...

υγ. Όταν σκέφτομαι τον Μπαρτζώκα πάντα σκέφτομαι την επίθεση. Τίποτα άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ για αυτόν τον τύπο, παρόλο που είχε κάνει κάποτε τον (κινούμενο σαν κλαρκ) Πάουελ να κάνει επιστροφές απο χεντζ άουτ σαν πορσε.