Η αμυντική συμπεριφορά της ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο απέναντι στην Χάποελ Ιερουσαλήμ ήταν σεμιναριακού επιπέδου. Ο τρόπος με τον οποίο οι παίκτες της γέμισαν την ρακέτα και απόκοψαν τους παίκτες στο ποστ από εκείνους της περιφέρειας ήταν εντυπωσιακός. Οι Ισραηλινοί βρέθηκαν πολλές φορές απέναντι σε ένα δάσος χεριών και δεν ήξεραν πού να πασάρουν. Οι βοήθειες ήταν απόλυτα συντονισμένες, ο κάθε παίκτης κάλυπτε σωστά το χώρο που του αναλογούσε και οι έφοδοι στη μπάλα και στις διαδρομές της πάσας συνεχείς. Τα 9 κλεψίματα είναι μόνο ένα μέρος της εικόνας.
Καθοριστικός παίκτης στα αμυντικά σχέδια του Σάκοτα αποδεικνύεται ο Μιλόσεβιτς. Ο Βόσνιος ψηλός συνεισφερει σε τομείς του παιχνιδιού που είναι αφανείς, ένας από αυτούς είναι και οι βοήθειες στο χαμηλό ποστ. Τα πήγε εξαιρετικά χθες στο διάστημα της ανατροπής, παραδίδοντας την σκυτάλη στον τολμηρό Σάκοτα, τα τρίποντα του οποίου ξεκλείδωσαν τελικά την τελευταία πόρτα της νίκης. Είναι μεγάλη υπόθεση για την ΑΕΚ ο Μιλόσεβιτς, καθώς καλύπτει δύο θέσεις και είναι μπροστάρης σε ένα σωρό κερδισμένα hustle plays.
Χθες βέβαια, δεν ηταν μόνος του. Μέχρι και ο αργός στα πόδια Μαυροκεφαλίδης κατάφερε να αποτρέψει drives στη ρακέτα, και γενικώς όλοι έδειξαν αφοσιωμένοι στο πλάνο των αλλαγών και των νταμπλ τιμ χαμηλά, το οποίο μπλόκαρε πλήρως τη Χάποελ. Μέσα από αυτό, η ΑΕΚ βρήκε τον τρόπο να σκοράρει και στην επίθεση, καθώς απέκτησε την απαραίτητη αυτοπεποίθηση. Στο πρώτο ημίχρονο, οι αντίπαλοι της τα έβαζαν από παντού και αυτό ρίχνει πολλές φορές την ψυχολογία. Στα αποδυτήρια πρέπει να ειπώθηκαν πολλά ωραία.
Η νίκη - θρίλερ ήταν γενικώς χαρακτηριστική του φετινού συνόλου του Σάκοτα. Ο δικέφαλος μπορεί να γίνει αμυντικά σκληρός με κάποια συγκεκριμένα σχήματα, και από εκεί μπορεί να αποκτήσει ορμή στην επίθεση, αρκεί να έχει απέναντι αντίπαλο που θα του δώσει κάποια σουτ ή χώρους για πιο προσωπικό παιχνίδι, όπως ακριβώς και έγινε. Ο Ουόρεν βρήκε 9 τελικές πάσες μέσα από ακροβατικά και ποικιλίες, και όχι μέσω μίας προσεκτικά δομημένης επιθετικής λειτουργίας. Μην μπορώντας να παίξει έστω και λίγο πικ εν ρολ, ο κατά συνθήκην πλέι μέικερ της Ενωσης χρησιμοποίησε τα σκριν για να πάει όσο πιο κοντά στο καλάθι γινόταν . Το καθοριστικότερο τρίποντο του αγώνα σημειώθηκε κάπως έτσι.
Ο Ουόρεν έχει αφήσει μέτρα πίσω τον Ρόουλαντ (Νο 4) και έχει εξαφανιστεί κάπου ανάμεσα σε ένα σωρό άλλους βγάζοντας τελικά μία πάσα προς τα έξω προς τον σωστά τοποθετημένο Σακοτα. Εκανε άνω κάτω την άμυνα των Ισραηλινών ο Αμερικάνος, και σκέφτομαι πόσο καλύτερα θα μπορούσε να τα πάει ως δεύτερος γκαρντ που θα είχε δίπλα του έναν καθαρό πλέι-μέικερ. Σε έναν ρόλο δηλαδή, όπως ο Μακνίλ του Αρη. Βλέπετε, όταν οι αντίπαλοι καταφέρνουν να τον ακολουθήσουν στα πόδια, το παιχνίδι της ΑΕΚ μπλοκάρει. Αν όμως ξεκινά τις προσπάθειες με ένα μικρό πλεονέκτημα (όπως συμβαίνει συχνά με τους καλούς off-guard μετά το βασικό πικ εν ρολ) , τότε καταστάσεις σαν αυτή μπορούν να γίνουν κανόνας.
Η ΑΕΚ , φάνηκε και από τις δηλώσεις του Σάκοτα, ψάχνει να αναβαθμίσει το πικ εν ρολ παιχνίδι της, έτσι ώστε να μπορεί να προσθέσει επιθετική ποικιλία και να εκμεταλλευτεί σωστότερα κάποια όπλα της. Τον Ανοσικε (αν μείνει), τον Ουόρεν, ενδεχομένως τον Κάρτερ στο πλάι και μία θέση πιο κάτω όταν λείπει ο Χερστον. Η προσθήκη αυτή κρίνεται πλέον επιτακτικά απαραίτητη και για έναν ακόμη λόγο: να μεγαλώσει το rotation και να αποφορτίσει λίγο τους παίκτες που τραβάν το κουπί. Δείτε τους χθεσινούς χρόνους και θα διαπιστώσετε οτι μερικοί θα κλατάρουν.
Κανονικά, πρέπει να φύγει και ο Ανοσίκε, εφ'όσον δεν τον εμπιστεύονται, κι ας θεωρώ κατι τέτοιο λίγο αδικο. Είναι καλός παίκτης, αλλά δεν έχει συντονιστεί. Από την άλλη, δεν γίνεται να αλλάζει συνεχώς ένα ρόστερ. Συνεπώς, το καλύτερο θα ήταν ο δικέφαλος να συνεχίσει να δουλευει πάνω σε όσα κάνει μέχρι στιγμής, και μετά την επόμενη προσθήκη να αξιολογήσει αν χρειάζεται περαιτέρω αλλαγές. Χρόνος φαίνεται να υπάρχει για αυτό, όσος δεν υπάρχει για έναν πλέι-μέικερ. Το απόλυτα μονοδιάστατο παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο το πιστοποιεί.
Υ.Γ. Τον Τζάνινγκ δεν τον ήθελε κανείς τελικά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου