Η Ρεάλ

Ξεκινάμε σήμερα φίλοι μου την (μίνι)παρουσίαση των ομάδων της ευρωλίγκα για τη νέα σεζόν. Δεν θα τις πάρουμε όλες μία μία , αλλά θα το κάνουμε αυτό για τις κυριότερες διεκδικήτριες του τίτλου. Για τις υπόλοιπες, 1-2 συγκεντρωτικά κομμάτια πιστευω πως αρκούν. Αρχή με τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Γενικά
Η Ρεάλ μπαίνει στη μάχη της διοργάνωσης ως το απόλυτο φαβορί, και αυτό είναι πολύ λογικό. Τα τελευταια τρία χρόνια έχει 2 παρουσίες σε τελικούς και έναν τίτλο, συνεπώς μιλάμε για την πιο σταθερή ομάδα της τριετίας στο υψηλότερο επίπεδο. Το πλεονέκτημα της είναι πως είναι απόλυτα κατασταλαγμένη στο είδος μπάσκετ που θέλει να παίξει, και πως σε αυτό έχει ήδη προσθέσει τη σκληράδα που κάποτε έλλειπε. Επιπλέον, η χημεία βρίσκεται σε υψηλότατο επίπεδο, καθώς σχεδόν όλος ο βασικός κορμός έχει παραμείνει ατόφιος. Το πλάνο του Λάσο άργησε λίγο να φέρει επιτυχίες, αλλά αυτές ηρθαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο, καθώς συνδυάστηκαν και με πολύ καλό θέαμα.

Υπέρ
Οπως είπαμε, η διατήρηση του βασικού κορμού και ο σαφέστατος αγωνιστικός προσανατολισμός. Πληρότητα σε όλες τις θέσεις, προπονητής που είναι χρόνια στην ομάδα. Οι μεταγραφή του Τόμπκινς είναι τρομερά ποιοτική και δίνει βάθος στις θέσεις των φόργουορντ, τόσο ωστε ο Ρεγες να μετατοπιστεί παραπάνω στη θέση 5, και ο Λάσο να έχει ευελιξία στα σχήματα που χρησιμοποιεί κάτω από το καλάθι. Αν προσέξει κανείς το ρόστερ, ο μοναδικός κλασικός σέντερ είναι μάλλον ο νεοαποκτηθείς Ερνάνγκομεθ.
Η Ρεάλ θα παίζει καλή άμυνα, θα κλέβει μπάλες, θα τρέχει και θα έχει καλά ποσοστά στα σουτ. Αυτά θεωρήστε τα δεδομένα.

Κατά. 
H ευελιξία στους ψηλούς μπορεί ταυτόχρονα να αποδειχθεί δίκοπο μαχαιρι, αν οι ρόλοι δεν κατανεμηθούν με ακριβεια. Το τιμ της Ρεάλ δε φαίνεται να εκτίμησε σωστά την πολύτιμη συνεισφορά του Μάρκους Σλότερ στο δευτερο μισό της περυσινή σεζόν, και τον άφησε να φυγει μάλλον αβίαστα. Οκ, αλλά άλλο αμυντικό με τις δυνατότητες του Αμερικάνου στο πικ εν ρολ δεν έχει. Επίσης, ο καλός παίκτης Τζέφρι Τέιλορ θα πρέπει να δείξει ανάλογη προσαρμόστικότητα σε δευτερους ρόλους όπως ο Ρίβερς. Εχω τις αμφιβολίες μου.

Kαλύτερη μεταγραφή. 

Η προφανής επιλογή είναι ο Τρέι Τόμπκινς, αλλά περιμένετε λίγο. Η Ρεάλ είχε πέρυσι πολλά οφέλη από τους Νοτσιόνι και Ρέγες. Ο Ερνάνγκομεθ προσφέρει κάτι διαφορετικό και αν ο Λάσο του δώσει χρόνο, τότε ο μικρός θα λάμψει. Τετοιου τύπου ψηλός δεν υπήρχε στο ρόστερ.

MVP στο τέλος θα είναι ...
Ο Σερχιο Γιουλ. Ο Ρούντι είναι ο σταρ, αλλά η προσφορά του εξαντλείται στο σκορ, στα κλεψίματα και στους θεατρινισμούς. Ο Ρεγες δεν γίνεται να κάνει πάλι τα ίδια, ο Σερχι από περυσι παιζει περισσότερο σαν κανονικος αναπληρωματικός, αφού τα αμυντικά του ελαττώματα βγάζουν μάτι. Αντίθετα, ο Γιουλ είναι πανέτοιμος να πάρει την ομάδα πάνω του. Η ενέργεια του ειναι αστειρευτη, παίζει άμυνα καλύτερα από κάθε άλλον στα γκαρντ, οι αποφάσεις του είναι βελτιωμένες. Θα είναι η χρονιά του.

Πολύ Πρώιμη Πρόβλεψη. 
Είναι ομάδα για τελικό.