Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Στάσιμος στο βωμό της άμυνας.

Μετά τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια με την ΤΣΣΚΑ, η γενικότερη αίσθηση ήταν πως ο Παναθηναικός θα πήγαινε στη Μόσχα να πουλήσει ακριβά το τομάρι του, ου μην να επιστρέψει στην Αθήνα με την πρόκριση στο final four. Είχε πάρει τα δυο παιχνίδια στην έδρα του και είχε χάσει τον πρώτο αγώνα της σειράς στις λεπτομέρειες, κυρίως μάλιστα από δικά του λάθη στα κρίσιμα σημεία. Το βαρύ 74-44 άφησε άναυδους τους πάντες, και ιδιαίτερα τους φίλους του, οι οποίοι είχαν συνηθίσει τόσα χρόνια την ομάδα τους να παίρνει τίτλους και να παλεύει ισάξια ανάμεσα στα θηρία. Από την άλλη βέβαια, έμοιαζε και με μια μορφή δικαιοσύνης. Αφήνοντας τη σειρά με τους Ρώσους στην άκρη, πόσο τελικά άξιζε η φετινή ομάδα να βρίσκεται στη μάζωξη των τεσσάρων κορυφαίων ομάδων στην Ευρώπη? Μάλλον ελάχιστα. Και ο λόγος δεν είναι φυσικά το ότι ο Παναθηναικός δεν κατάφερε να περάσει τους Ρώσους. Αλλά κυρίως, το ότι κατά τη διάρκεια της χρονιάς δεν εξέλιξε σε τίποτα την εικόνα του σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή, έμεινε στάσιμος στο παιχνίδι του και παρουσίασε πολλές φορές ένα είδος μπάσκετ (το λιγότερο) μη ελκυστικό για τα μάτια.


Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Βαστάτε τ'άλογα. Και τον Μπαρτζώκα.

Μετά από δυο χρόνια στην κορυφή της Ευρώπης, ο Ολυμπιακός θα αποχαιρετήσει σε λίγες μέρες το θρόνο του και μαζι το όνειρο να γίνει η πρώτη ομάδα μετά τη θρυλική Γιουγκοπλάστικα που ανεβαίνει για τρια συναπτά έτη στο ψηλότερο σκαλοπάτι του μπάσκετ της ηπείρου μας. Ετσι κι αλλιώς, η αποστολή του δεν προοιωνιζόταν ως εύκολη. Με τρία βασικά γρανάζια των επί διετία θριάμβων να αλλάζουν ρότα και να μας αφήνουν για άλλες πολιτείες, ήταν εκ προοιμίου γνωστό πως έτσι κι αλλιώς οι ερυθρόλευκοι θα έπρεπε να μπουν σε μια διαδκασία μερικού (επανα)σχεδιασμού. Κατά μία έννοια, η ομάδα θα έπρεπε να χτιστεί, αν όχι από τα θεμέλια, τότε από τις σκαλωσιές. Νομίζω πως στην αξιολόγηση της φετινής πορείας της πρέπει πρώτα από όλα να λάβουμε υπόψη αυτό. Από εκεί και πέρα, το πως θα αποφασίσει κανείς να κρίνει τις επιδόσεις των ερυθρόλευκων είναι δικό του θέμα. Στα δικά μου μάτια, ο φετινός Ολυμπιακός τελειώνει τη σεζόν (μη μου λέτε για το πρωτάθλημα των 2 ομάδων) με θετικό πρόσημο. Και ας μην πέτυχε αυτό που θα μπορούσε να τεθεί ως ρεαλιστικός στόχος, δηλαδή την εκ νέου πρόκριση στις 4 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. 


Εξηγούμαι, αν και το κομμάτι δημοσίευσε πριν λίγο καιρό το redhoops.gr περίπου καλύπτει όλα αυτά τα ζητήματα.

Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

Με δικό του τρόπο

Ο Ολυμπιακός κατάφερε χθες βράδυ να κάνει κάτι που κανείς άλλος δεν έκανε εως τώρα απέναντι στη Ρεάλ στη φετινή περίοδο. Να την κερδίσει πηγαίνοντας σε λίγες κατοχές και κρατώντας την στους μόλις 62 πόντους. Μοναδικός ο τρόπος των ερυθρόλευκων όταν δύο μέρες πριν χρειάστηκε να βάλουν 78 πόντους για να βγουν νικητές και όταν οι άλλες τρεις ομάδες που κέρδισαν τη Ρεάλ σκόραραν στα αντίστοιχα παιχνίδια μ.ο. 86 πόντους. Για πρώτη φορά φέτος, οι Μαδριλένοι ηττήθηκαν κυρίως από μια άμυνα. Και αυτό είναι το πιο ενθαρρυντικό από όλα. 


Και τώρα διπλό στη Μόσχα


Τέσσερα παιχνίδια μετά την έναρξη των πλέι-οφ, ο Παναθηναικός μας αφήνει με την αίσθηση οτι είναι η καλύτερη από τις δύο ομάδες. Οντως, αν δεν ήταν η αυτοκτονία στο πρώτο παιχνίδι, σήμερα θα μπορούσαμε να μιλάμε για μια μεγάλη πρόκριση. Το θέμα είναι πως το σκηνικό πήγε χθες να επαναληφθεί και οι πράσινοι να χάσουν ένα παιχνίδι το οποίο είχαν υπό τον απόλυτο έλγχο τους μέχρι και σχεδό το τέλος. Η επιλογή να βάλει τη δεύτερη βολή ο Ούκιτς στα 2,9", η εκτέλεση του Διαμαντίδη στα 8,4'' πριν το τέλος της παράτασης, η απώλεια του ριμπάουντ μετά τη βολή του Ουίμς και κάποιες κακιές επιθεσεις στον αιφνιδιασμό συνέθεσαν το σκηνικό της παρολίγον ανατροπής. Ευτυχώς οι Ρώσοι δεν πήραν αυτό που δεν δικαιούνταν. Διότι, για τρίτο από τα τέσσερα παιχνίδια, ο Παναθηναικός τους είχε βραχυκυκλώσει πλήρως, κερδίζοντας και στις προσωπικές μονομαχίες αλλά και στην τακτική σκακιέρα. 

Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Με άμυνα, ορμή και σχέδιο.

Δεν παραδίνεται εύκολα ο Παναθηναικός. Καθόλου εύκολα. Ειδικά αν η άμυνα του λειτουργεί όπως χθες και στο μεταξύ έχει καταφέρει να έχει κάποια καλά επιθετικά διαστήματα. Και είναι κρίμα που δεν είναι στο 2-1 υπέρ του, απέναντι σε αυτή την ΤΣΣΚΑ. Αχ, αυτό το πρώτο παιχνίδι...

Τέλος πάντων. Η ουσία είναι πως οι πράσινοι έχτισαν πάνω σε ένα πολύ καλό πρώτο 12λεπτό και από εκεί και έπειτα φρόντισαν μέσω της άμυνας τους να διατηρήσουν τα κεκτημένα. Απειλήθηκαν μεν, όμως αυτή τη φορά όλα τα hustle plays πήγαν υπέρ τους. Και σε αυτό συνετέλεσε τα μέγιστα ο Ζακ Ράιτ, ο οποίος έβγαλε τρομερή ενέργεια σε άμυνα και επίθεση. 8 ριμπάουντ, 3 επιθετικά, εκ των οποίων τα δύο ήταν το μισό παιχνίδι (που λέει ο λόγος). Και 10 υπερπολύτιμοι πόντοι. Ο MVP του χθεσινού Παναθηναικού είναι αυτή τη στιγμή μαζί με τον Διαμαντίδη  οι πιο αξιόπιστοι στην πράσινη περιφέρεια. 

Ζωντανός, όπως τον περιμέναμε.

Χρόνια πολλά αγαπητοί φανζ, ελπίζω να χωνέψατε.

Κέρδισε ο Ολυμπιακός τη Ρεάλ, θα μπορούσε να την είχε κερδίσει και πιο εύκολα, αλλά η ουσία είναι πως το αποτέλεσμα ήρθε και την Τετάρτη μπορεί να γίνει το 2-2. Το χθεσινό ήταν ένα παιχνίδι που πήγε όπως περίπου περιμέναμε να πηγαίνουν τα παιχνίδια στο pre-series σημείωμα που είχαμε γράψει. 


Ο Ολυμπιακός επιτέθηκε κατά μέτωπον πάνω στον Μπουρούση με Σπανούλη και Ντάνστον και έκανε την άμυνα της Ρεάλ ανω κάτω. Δεν μπορούσαν με τίποτα να ανακόψουν τους συνδυασμούς των δύο στην αρχη του αγώνα οι Μαδριλένοι, οι οποίοι χθες κατέφυγαν στους Ρέγες και Σλότερ παρισσότερο από τα προηγούμενα δύο παιχνίδια της σειράς. Με αυτούς τους δύο και τον Σέρχι ταυτόχρονα στο παρκέ, η Ρεάλ έγινε πιο σφιχτή και απείλησε τον Ολυμπιακό μέχρι και με ήττα στο τέλος. Οι δύο εφεδρικοί ψηλοί της Ρεάλ έκλεισαν διαδρόμους, αμύνθηκαν καλύτερα στα πικ από Μπουρούση και Μίροτιτς και σιγούρεψαν τα ριμπάουντ. Ο Ισπανός ειδικά ήταν χθες ο κορυφαίος της ομάδας του. Ενώ ο Σέρχι έκανε την καλύτερη δουλειά από όλους επιτιθόμενος πάνω σε όποιον ψηλό του Ολυμπιακού έβρισκε μπροστά του.

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Απέναντι στο ελαφρύ σχήμα της ΤΣΣΚΑ.

0 - 4 για τις ελληνικές ομάδες σε Μαδρίτη και Μόσχα και ομολογώ οτι δεν το περίμενα. Τουλάχιστον μία νίκη έλεγα πως θα την κάνουν οι δικοί μας, ενώ ιδιαίτερα μετά τα πρώτα παιχνίδια πίστευα πως ο Παναθηναικός θα κάνει κάτι ανάλογο όπως (δύο φορές) στη Βαρκελώνη. Δεν το έκανε, αφ'ενός μεν γιατί η ΤΣΣΚΑ έπαιξε ένα καλύτερο παιχνίδι, αφ'ετέρου γιατί ο ίδιος έκανε ένα χειρότερο. Φυσικά κυρίως στην επίθεση, αλλά και στην άμυνα, εκεί όπου δεν είχε απαντήσεις απέναντι στη "δεύτερη" ομάδα των Ρώσων. Τζάκσον, Φριτζόν, Μίτσοβ και Βοροντσέβιτς έμειναν για ώρα μαζί στο παρκέ και το αποτέλεσμα ήταν ένα εμφατικο 14 - 0 για τους γηπεδούχους. Το λέγαμε και στο pre-series. Οι αναπληρωματικοί του Μεσίνα είναι πολύ αποτελεσματικοί και σχήματα χωρίς δύο ψηλούς λειτουργούν πολύ καλύτερα για την ΤΣΣΚΑ. 



Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Τακτικές διορθώσεις και εκτελεστικά προβλήματα. Ρεάλ - Ολυμπιακός 82 - 77.


Αν μπορεί να γράφει άρθρα για το μπάσκετ ο Τσόχος, ε τότε κάτι μπορώ να γράψω κι εγώ.

Επίσης, αν ο καλός προπονητής Φώτης Κατσικάρης έχει πει κάτι απόλυτα σωστό και χρήσιμο, τότε δε χρειάζεται να εφεύρω κάτι πιο έξυπνο. Στην τρίτη περίοδο, βλέποντας πως ο Σπανούλης είναι έτοιμος να πάρει φωτιά και μετά από δύο τρίποντα που κατέβασαν τη διαφορά στους τρεις, ο Λάσο έδωσε εντολή στον Μπουρούση να μείνει ψηλά μετά από το σκριν στη μπάλα. Μοιραία δημιουργήθηκαν χώροι. Πώς νομίζετε έφτασε τα 6 επιθετικά ριμπάουντ ο πολύ μαχητικός Ντάνστον? Μαζί με τους χώρους δημιουργήθηκαν και ευκαιρίες. Ελεύθερα τρίποντα, φάουλ και βολές λόγω των μις ματς. Δυστυχώς, ο Ολυμπιακός δεν εκμεταλλεύτηκε καμμιά από αυτές. Τα τρίποντα (από Λοτζέσκι, Μάντζαρη και αργότερα Σλούκα) βρήκαν σίδερο, το ίδιο και οι βολές. Εκεί που οι Μαδριλένοι θα μπορούσαν να νοιώθουν καυτή την ανάσα των αντιπάλων τους, βρέθηκαν να βολεύονται στο χαμηλό ρυθμό και να διατηρούν με άνεση το προβάδισμα. 

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Αυτά τα μικρά πράγματα.

Μικρά πραγματάκια και λεπτομέρειες στο τέλος κόστισαν στον Παναθηναικό μια ήττα που κάλλιστα θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί σε ένα μεγάλο θρίαμβο. Στην οικονομία του παιχνιδιού, ένα επιθετικό ριμπάουντ και δύο εύστοχες βολές του Κάιλ Χάινς καθώς και η τελευταία επίθεση της κανονικής περιόδου για τους πράσινους αποδείχθηκαν καθοριστικά. Για το πρώτο δεν μπορείς να πεις κάτι. Ο Χάινς βγάζει με αυτό τον τρόπο το ψωμί του στα γήπεδα χρόνια τώρα, ενώ ο Γκιστ δεν ήταν στη μέρα του. Εχασε και άλλες τέτοιες φάσεις. Για το δεύτερο όμως κάτι μπορείς να πεις...  


  

Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Ο Σπανούλης είναι εδώ, ζητείται ενέργεια.


Εχασε εύκολα ο Ολυμπιακός στη Μαδρίτη και για μένα είναι ξεκάθαρο. Υπάρχει διαφορά ενέργειας και ποσότητας μεταξύ των δύο ομάδων. Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Την ώρα που η Ρεάλ είχε την πολυτέλεια να αλλάζει τρεις φρέσκους παίκτες τσο μαρκάρισμα του Σπανούλη, ο Ολυμπιακός έψαχνε δεύτερο παίκτη να μαρκάρει τον Ρούντι. Την ώρα που η Ρεάλ έβαζε τον Ντρέιπερ πάνω στον Μάντζαρη, ο Ολυμπιακός έψαχνε στον πάγκο έναν 4ο γκαρντ. Και την ώρα που το δεύτερο τη τάξει τριάρι των Μαδριλένων (Ντάρντεν), εδινε στο παρκέ 19 ποιοτικότατα λεπτά, οι ερυθρόλευκοι έψαχναν παίκτη να προσφέρει έστω και τα μισά στην ίδια θέση. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο να ανατραπεί μια τέτοια εικόνα μέσα σε 48 ώρες. Αλλά αν ο Ολυμπιακός θέλει να έχει βλέψεις για κάτι καλύτερο επιβάλλεται να βρει έξτρα λύσεις. Οι πλάτες του Σπανούλη αντέχουν μέχρι ένα σημείο. 

Ενα μεγάλο φαβορί και ένα δυνατό ζευγάρι.

Μια ματιά και στα άλλα δύο ζευγάρια μας φέρνει απέναντι σε ένα γκραν φαβορί και σε ένα ισορροπημένο ντουέτο. Η Μπαρτσελόνα αυτη τη στιγμή δείχνει καλύτερη από όλες τις ομάδες της ευρωλίγκα και δύσκολα θα χάσει πάνω από ένα παιχνίδι στη σειρά με τη Γαλατά. Στην άλλη σειρά η Αρμάνι έχει ένα προβάδισμα, αλλά η Μακάμπι αν μη τι άλλο είναι πολύ υπολογίσιμος αντίπαλος. Ας γράψουμε δύο λογάκια και για αυτές τις σειρές.

Μπαρτσελόνα - Γαλατασαράι 


Οι Τούρκοι είναι άξιοι θαυμασμού και επιβεβαιώσαν τις προβλέψεις μας στην αρχή της χρονιάς πάνω στην πορεία τους στο θεσμό.

Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Pre-series: ΤΣΣΚΑ - Παναθηναικός.

 Ξεκινώντας την ανάλυση του τρόπου παιχνιδιού της ΤΣΣΚΑ (θα πορευτούμε όπως πάντα με την πολύτιμη βοήθεια της στατιστικής βάσης δεδομένων in-the-game.org) είναι πιστεύω απαραίτητο να αποσαφηνίσουμε πως εκείνη είναι το φαβορί στη σειρά με τον Παναθηναικό. Εχει τρωτά σημεία, εχει κάνει ήττες και έχει φτάσει στον πόντο με θεωρητικά υποδεέστερους αντιπάλους, όμως δεν παύει να είναι μια ομάδα με πολύ καλά αποτελέσματα - καλύτερα από τον αντίπαλο της - και με έντονη την πειθαρχική σφραγίδα του προπονητή της. Και για να αρχίσουμε από κάπου, δεν είναι καθόλου συμπτωματικό πως μια ομάδα με τόσο υψηλή φροντ-λάιν παρουσιάζει τόσο χαμηλά νούμερα στον τομέα του επιθετικού ριμπάουντ, όντας 2η από το τέλος ανάμεσα σε όλες τις ομάδες του τοπ-16 με 8,4 σε όλη τη διοργάνωση.

Pre-series: Ρεάλ - Ολυμπιακός

 

Ξεκινώντας την ανάλυση για τη Ρεάλ (με τη στατιστική βοήθεια του in-the-game.org), ένα είναι το σίγουρο. Μιλάμε για την μέχρι στιγμής καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη για φέτος, την δυσκολότερη αντίπαλο για όλες τις υπόλοιπες. Το εξωπραγματικό 41-3 σε όλες τις διοργανώσεις το αποδεικνύει, όπως και ο εμφατικός τρόπος (μαζί με θεαματικό μπάσκετ) με τον οποίο κερδίζει πολλά παιχνίδια. 
Η Ρεάλ δεν είναι δύσκολος αντίπαλος επειδή το παιχνίδι της δεν μπορεί να διαβαστεί από τους αντιπάλους. Ισα ίσα. Και εδώ υπάρχει μια φαινομενική παραδοξότητα, η οποία όμως έχει μια λογικότατη εξήγηση. Η ομάδα του Λάσο, όσο εύκολα διαβάζεται, τόσο δύσκολα σταματιέται. Γιατι? Μα επειδή ξεχειλίζει από ταλέντο και από παίκτες που κάνουν πολύ σωστά τα βασικά του μπάσκετ. Δείτε για παράδειγμα την περιφέρεια και θα καταλάβετε. Ρούντι, Γιουλ, Ντάρντεν, Σερχι, Κάρολ και Ντρέιπερ συνθέτουν μια γραμμή πυρός που στην μέρα της δε σταματιέται σχεδόν από κανέναν. Και ας είναι κάποιοι επιφορτισμένοι με άλλα κυρίως καθήκοντα. Ταυτόχρονα, Μίροτιτς, Μπουρούσης αλλά και Ντίεθ είναι παίκτες που επίσης "εχουν πολύ μπάσκετ μέσα τους". 
  

Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Toπ 10: Oι παίκτες - έκπληξη της σεζόν.

Είναι δύσκολο αγαπητοί φίλοι να βγάζει κανείς λίστες. Υποκειμενικές είναι, κάποιος θα αδικηθεί κάποιος θα παραληφθεί. Οπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, σας παρουσιάζω τις προτιμήσεις μου σε ο,τι αφορά τους παίκτες που διέπρεψαν φέτος για πρώτη φορά στο υψηλό επίπεδο στην ευρωλίγκα. Κάποιοι είναι rookies στη διοργάνωση, κάποιοι ήδη είχαν αφήσει τα διαπιστευτήρια τους αλλού, κάποιοι έπαιζαν για χρόνια στην ευρωλίγκα αλλά φέτος διανύουν χρονιά καριέρας. Ολοι μαζί σε μια λίστα που θα μπορούσε ίσως να είναι όχι μία, αλλά τρεις. Ενας φίλος ζήτησε πέρυσι τον διαχωρισμό, και για αυτό ένα τοπ-5 αποκλειστικά με rookies θα το έχουμε μέσα στον επόμενο μήνα. Πάμε όμως προς το παρόν να δούμε ποιοι παίκτες μας συστήθηκαν για πρώτη φορά φέτος ή μας επανασυστήθηκαν μετά από καιρό. 

(Σημ: Oσοι παίκτες μπαίνουν στα τοπ του Panou, ανεβάζουν κατακόρυφα την αξία τους. Στατιστική βοήθεια από το in-the-game.org). 

Νο 10.  Ματ Λοτζέσκι, Ολυμπιακός.


Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Oλυμπιακός - Παναθηναικός 68-65: Σπανούλης for the win!

Δίκαιος νικητής στο ντέρμπι κατάταξης ο Ολυμπιακός , με ένα ασύλληπτο τρίποντο του Βασίλη Σπανούλη μπροστά στον Τζέιμς Γκιστ 0,5'' πριν το τέλος. Την ίδια ώρα η ΤΣΣΚΑ κέρδισε στο Τελ Αβίβ και η Ρεάλ πάει αύριο στο Κάουνας για να κάνει μάλλον το αυτονόητο. 


Πολύ καλός στο α μέρος ο ΠΑΟ, με στιβαρή άμυνα στην περιφέρεια ωστε να βγει ο Σπανούλης και πάλι εκτός της δημιουργικής εξίσωσης (1 ασ.) και να προκαλέσει τους υπόλοιπους να παίξουν με τα βασικά του μπάσκετ (ελεύθερα σουτ, λέι απ). Οι καλύψεις στον αρχηγό του Ολυμπιακού άφησαν χώρους κάτω από το καλάθι και οι ερυθρόλευκοι ανανέωσαν επιθέσεις αλλά αυτό δεν κόστισε καθώς εκτελεστικά οι παίκτες των Πειραιωτών υστέρησαν. Είναι η ίδια άμυνα πάνω κάτω που παίζουν από πέρυσι οι πράσινοι απέναντι στον αιώνιο και τους βγαίνει. 


Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Μπαρτσελονα: Ενα απλό play πέρα από το pick n' roll

Καλησπέρα φανζ.
Καθώς το pick n' roll εχει τα τελευταία χρόνια γίνει τρόπον τινά ο θεμέλιος λίθος πολλών επιθέσεων (ειδικά στο ευρωπαικό μπάσκετ), οι άμυνες δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια. Με την είσοδο των combo γκαρντς και των undersized ψηλών στην εξίσωση, η εκτέλεση μιας κλασικής pick n' roll κίνησης μεταξύ δύο μόνο παικτών γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, ασχετα αν εκτελείται πολλές φορές σωστά από μάστορες του είδους. Καθώς οι άμυνες επιλέγουν τις αλλαγές, το ίδιο δύσκολο μοιάζει να βρεθεί η αδύνατη πλευρά νωρίς στο χρόνο επίθεσης. Χρειάζεται περισσότερη κίνηση και passing game, χρειάζεται μια επανεφευρεση του επιθετικού παιχνιδιού, όπως έκανε π.χ. ο Ολυμπιακός του Ιβκοβιτς, στη δική του περίπτωση χρησιμοποιώντας τα ατομικά χαρακτηριστικά των παικτών και το transition όσο το δυνατόν περισσότερο.