Ο Ολυμπιακός κατάφερε χθες βράδυ να κάνει κάτι που κανείς άλλος δεν έκανε εως τώρα απέναντι στη Ρεάλ στη φετινή περίοδο. Να την κερδίσει πηγαίνοντας σε λίγες κατοχές και κρατώντας την στους μόλις 62 πόντους. Μοναδικός ο τρόπος των ερυθρόλευκων όταν δύο μέρες πριν χρειάστηκε να βάλουν 78 πόντους για να βγουν νικητές και όταν οι άλλες τρεις ομάδες που κέρδισαν τη Ρεάλ σκόραραν στα αντίστοιχα παιχνίδια μ.ο. 86 πόντους. Για πρώτη φορά φέτος, οι Μαδριλένοι ηττήθηκαν κυρίως από μια άμυνα. Και αυτό είναι το πιο ενθαρρυντικό από όλα.
Με συνεχείς αλλαγές και απόλυτη προσήλωση, ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του δεν άφησαν παρα ελάχιστες φορές να δημιουργηθεί αδύνατη πλευρά, με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι τους να μην μπορούν να βρουν ελεύθερο παίκτη και να τελειώσουν το παιχνίδι με μόλις 10 ασίστ, αριθμός μηδαμινός μπροστά στα φετινά τους επιτεύγματα. Ενώ αυτή τη φορά τους εγκατέλειψε και η παροιμιώδης ευστοχία τους στα προσωπικά σουτ της απελπισίας.
Ηδη από το πρώτο ημιχρονο, ο Ολυμπιακός είχε παρουσιάσει όλα τα αμυντικά του όπλα. Είδαμε μέσα μέχρι και τον Κατσίβελη να κάνει ένα χρήσιμο φάουλ, ειδαμε τον Κόλινς να ξαναπέφτει με μανία πάνω στον Ρούντι και τους άλλους περιφερειακούς, ειδαμε τον Πρίντεζη να αμύνεται ιδανικά στην περιφέρεια μετά από κάθε αλλαγή. Ο Μπουρούσης έμεινε σε φορές ελεύθερος, αλλά το physical game του Ολυμπιακού τον εκνεύρισε τόσο, ωστε να βγάλει μόνος του τον εαυτό του εκτός του παρκε. Καποια σουτ του υπερταλαντούχου Ρούντι δεν ήταν δυνατό να αλλάξουν τη μοίρα της Ρεάλ, που τελείωσε το πρώτο μερος με μόλις 30 πόντους στο σακούλι, έχοντας ως μόνο ουσιαστικό διακριθέντα τον Τρεμέλ Ντάρντεν. Πάνω στον Αμερικάνο, ο Ολυμπιακός πήρε τα περισσότερα του ρίσκα, ρίχνοντας επάνω του τον Σπανούλη, ο οποίος βοηθούσε και αλλού. Κάποια ελευθερα σουτ μπήκαν, αλλά η Ρεάλ δεν αρέσκεται να ψάχνει σε αυτόν την λύση στα δύσκολα.
Στο τρίτο δεκάλεπτο, ο Λάσο αποφάσισε να αφήσει στην ακρη το παιχνίδι από την κορυφή και τα σκριν στη μπάλα και να ψάξει στο ένας εναντίον ενός τον Ντάρντεν και τον Μίροτιτς. Το ουσιαστικό κέρδος της Ρεάλ ήταν 5 γρηγορα φάουλ από τον Ολυμπιακό, εξουδετέρωση του Πέτγουει και μεγαλύτερη άνεση στην κυκλοφορία της μπάλας. Το παιχνίδι σκλήρυνε κι άλλο, οι Μαδριλένοι εκμεταλλεύτηκαν αυτά τα πλεονεκτήματα, έβγαλαν συνδυασμούς κοντά στο καλάθι με τον Μπουρούση και κατάφεραν να φέρουν το ματς στα ίσια. Οταν όμως ο Ολυμπιακός ξαναμηδένισε τα φάουλ στην 4η περίοδο και η Ρεάλ κατέφυγε εκ νέου στη "δεύτερη" ομάδα της τα πάντα πήραν ξανά το δρόμο τους. Αυτή τη φορά ο Σερχι δεν έκανε καμμιά ζημιά στο τέλος. Με τον Ρέγες μαζί του στο παρκέ, ο Μπαρτζώκας έστειλε πάνω του σαν έξτρα βοήθεια τον Πρίντεζη στα drive, αφήνοντας την επιλογή της πάσας στην κρίση του Ισπανού πλέι μέικερ. Ομως ούτε έτσι προτιμά να παίζει η Ρεάλ, ο Ρεγες είναι για να μαζεύει χαμένες μπάλες.
Ο Ολυμπιακός εν τέλει κυριάρχησε και κινδύνεψε ελάχιστα στο τέλος, παρά την επιστροφή των Μαδριλένων στον Μίροτιτς και σε σχήμα χωρίς σέντερ. Ο δυναμισμός και οι επαφές των παικτών του έκαναν πράξη την σχεδόν αψεγάδιαστη τακτική του πάγκου και ανάγκασαν τον Λάσο να ψάχνει πια ένα νέο πλάνο ενόψει της 5ης αναμέτρησης.
Χθες, ο κοουτς της Ρεάλ πιάστηκε απροετοίμαστος απέναντι σε πολλά. Μπορεί να σταμάτησε εν πολλοίς τον Σπανούλη (που και πάλι δεν ήταν πια και τόσο αρνητικός), αλλά δεν είχε καμμιά απάντηση στις υπόλοιπες επιθετικές προτάσεις του Ολυμπιακού, με κύρια τα ρήγματα που προκάλεσαν οι Μάντζαρης και Κόλινς. Ο δεύτερος περνούσε για πλάκα την περιφερειακή γραμμή άμυνας και προκάλεσε ουκ ολίγους πονοκεφάλους ενώ ο πρώτος τελείωσε με 10 πόντους και 6 ασίστ. Αν κάτι πρέπει σίγουρα να φοβάται ο Λάσο για αυριο, είναι το πως θα αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό σε περίπτωση που εκείνος βρει δημιουργικές λύσεις πέραν του Σπανούλη. Πάνω σε κάτι τέτοιο, η άμυνα της Ρεάλ δεν έχει σχέδιο.Οπως ούτε και στο ερυθρόλευκο transition.
Στο τελευταίο επεισόδιο, περιμένω πάντως μια άλλη 'βασίλισσα'. Είμαι σίγουρος πως το επίπεδο αγωνιστικότητας θα ανέβει μέσα στην έδρα της και πως θα προσπαθήσει να επιβάλει εκ νέου τον φρενήρη ρυθμό της. Επίσης είμαι σίγουρος πως και τα απίθανα σουτ θα επιστρέψουν. Αυτό που δεν γνωρίζω είναι αν ο Κάρολ θα καταφέρει να δώσει παραπάνω ποιοτικά λεπτά ή αν θα επιστρέψει στο rotation o καλός Ντίεθ. Χωρίς αυτούς τους δύο και τον Ντρέιπερ, οι αντοχες της Ρεάλ μειώνονται επικίνδυνα και ξαφνικά ο Ολυμπιακός δείχνει πιο φρέσκος από τους αντιπάλους του.
Δεν ξέρω τι θα συμβεί, και τι καινούριο μπορεί να δούμε. Ας εμφανιστεί ένας τέτοιος Ντάνστον (7 επ. ριμπ.) ξανά στο παρκέ πάντως. Είναι αυτή τη στιγμή το μεγάλο όπλο της ερυθρόλευκης μηχανής. Αυτό που σίγουρα ξέρω, είναι πως όταν φτάνεις στο σημειο η επιτυχία και η αποτυχία να είναι ζητημα μίας νίκης, τότε μάλλον είσαι επιτυχημένος, τουλάχιστον για όσους δεν εχουν απαίτηση να παίρνεις κάθε χρόνο την ευρωλίγκα.
Με συνεχείς αλλαγές και απόλυτη προσήλωση, ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του δεν άφησαν παρα ελάχιστες φορές να δημιουργηθεί αδύνατη πλευρά, με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι τους να μην μπορούν να βρουν ελεύθερο παίκτη και να τελειώσουν το παιχνίδι με μόλις 10 ασίστ, αριθμός μηδαμινός μπροστά στα φετινά τους επιτεύγματα. Ενώ αυτή τη φορά τους εγκατέλειψε και η παροιμιώδης ευστοχία τους στα προσωπικά σουτ της απελπισίας.
Ηδη από το πρώτο ημιχρονο, ο Ολυμπιακός είχε παρουσιάσει όλα τα αμυντικά του όπλα. Είδαμε μέσα μέχρι και τον Κατσίβελη να κάνει ένα χρήσιμο φάουλ, ειδαμε τον Κόλινς να ξαναπέφτει με μανία πάνω στον Ρούντι και τους άλλους περιφερειακούς, ειδαμε τον Πρίντεζη να αμύνεται ιδανικά στην περιφέρεια μετά από κάθε αλλαγή. Ο Μπουρούσης έμεινε σε φορές ελεύθερος, αλλά το physical game του Ολυμπιακού τον εκνεύρισε τόσο, ωστε να βγάλει μόνος του τον εαυτό του εκτός του παρκε. Καποια σουτ του υπερταλαντούχου Ρούντι δεν ήταν δυνατό να αλλάξουν τη μοίρα της Ρεάλ, που τελείωσε το πρώτο μερος με μόλις 30 πόντους στο σακούλι, έχοντας ως μόνο ουσιαστικό διακριθέντα τον Τρεμέλ Ντάρντεν. Πάνω στον Αμερικάνο, ο Ολυμπιακός πήρε τα περισσότερα του ρίσκα, ρίχνοντας επάνω του τον Σπανούλη, ο οποίος βοηθούσε και αλλού. Κάποια ελευθερα σουτ μπήκαν, αλλά η Ρεάλ δεν αρέσκεται να ψάχνει σε αυτόν την λύση στα δύσκολα.
Στο τρίτο δεκάλεπτο, ο Λάσο αποφάσισε να αφήσει στην ακρη το παιχνίδι από την κορυφή και τα σκριν στη μπάλα και να ψάξει στο ένας εναντίον ενός τον Ντάρντεν και τον Μίροτιτς. Το ουσιαστικό κέρδος της Ρεάλ ήταν 5 γρηγορα φάουλ από τον Ολυμπιακό, εξουδετέρωση του Πέτγουει και μεγαλύτερη άνεση στην κυκλοφορία της μπάλας. Το παιχνίδι σκλήρυνε κι άλλο, οι Μαδριλένοι εκμεταλλεύτηκαν αυτά τα πλεονεκτήματα, έβγαλαν συνδυασμούς κοντά στο καλάθι με τον Μπουρούση και κατάφεραν να φέρουν το ματς στα ίσια. Οταν όμως ο Ολυμπιακός ξαναμηδένισε τα φάουλ στην 4η περίοδο και η Ρεάλ κατέφυγε εκ νέου στη "δεύτερη" ομάδα της τα πάντα πήραν ξανά το δρόμο τους. Αυτή τη φορά ο Σερχι δεν έκανε καμμιά ζημιά στο τέλος. Με τον Ρέγες μαζί του στο παρκέ, ο Μπαρτζώκας έστειλε πάνω του σαν έξτρα βοήθεια τον Πρίντεζη στα drive, αφήνοντας την επιλογή της πάσας στην κρίση του Ισπανού πλέι μέικερ. Ομως ούτε έτσι προτιμά να παίζει η Ρεάλ, ο Ρεγες είναι για να μαζεύει χαμένες μπάλες.
Ο Ολυμπιακός εν τέλει κυριάρχησε και κινδύνεψε ελάχιστα στο τέλος, παρά την επιστροφή των Μαδριλένων στον Μίροτιτς και σε σχήμα χωρίς σέντερ. Ο δυναμισμός και οι επαφές των παικτών του έκαναν πράξη την σχεδόν αψεγάδιαστη τακτική του πάγκου και ανάγκασαν τον Λάσο να ψάχνει πια ένα νέο πλάνο ενόψει της 5ης αναμέτρησης.
Χθες, ο κοουτς της Ρεάλ πιάστηκε απροετοίμαστος απέναντι σε πολλά. Μπορεί να σταμάτησε εν πολλοίς τον Σπανούλη (που και πάλι δεν ήταν πια και τόσο αρνητικός), αλλά δεν είχε καμμιά απάντηση στις υπόλοιπες επιθετικές προτάσεις του Ολυμπιακού, με κύρια τα ρήγματα που προκάλεσαν οι Μάντζαρης και Κόλινς. Ο δεύτερος περνούσε για πλάκα την περιφερειακή γραμμή άμυνας και προκάλεσε ουκ ολίγους πονοκεφάλους ενώ ο πρώτος τελείωσε με 10 πόντους και 6 ασίστ. Αν κάτι πρέπει σίγουρα να φοβάται ο Λάσο για αυριο, είναι το πως θα αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό σε περίπτωση που εκείνος βρει δημιουργικές λύσεις πέραν του Σπανούλη. Πάνω σε κάτι τέτοιο, η άμυνα της Ρεάλ δεν έχει σχέδιο.Οπως ούτε και στο ερυθρόλευκο transition.
Στο τελευταίο επεισόδιο, περιμένω πάντως μια άλλη 'βασίλισσα'. Είμαι σίγουρος πως το επίπεδο αγωνιστικότητας θα ανέβει μέσα στην έδρα της και πως θα προσπαθήσει να επιβάλει εκ νέου τον φρενήρη ρυθμό της. Επίσης είμαι σίγουρος πως και τα απίθανα σουτ θα επιστρέψουν. Αυτό που δεν γνωρίζω είναι αν ο Κάρολ θα καταφέρει να δώσει παραπάνω ποιοτικά λεπτά ή αν θα επιστρέψει στο rotation o καλός Ντίεθ. Χωρίς αυτούς τους δύο και τον Ντρέιπερ, οι αντοχες της Ρεάλ μειώνονται επικίνδυνα και ξαφνικά ο Ολυμπιακός δείχνει πιο φρέσκος από τους αντιπάλους του.
Δεν ξέρω τι θα συμβεί, και τι καινούριο μπορεί να δούμε. Ας εμφανιστεί ένας τέτοιος Ντάνστον (7 επ. ριμπ.) ξανά στο παρκέ πάντως. Είναι αυτή τη στιγμή το μεγάλο όπλο της ερυθρόλευκης μηχανής. Αυτό που σίγουρα ξέρω, είναι πως όταν φτάνεις στο σημειο η επιτυχία και η αποτυχία να είναι ζητημα μίας νίκης, τότε μάλλον είσαι επιτυχημένος, τουλάχιστον για όσους δεν εχουν απαίτηση να παίρνεις κάθε χρόνο την ευρωλίγκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου