Μικρά πραγματάκια και λεπτομέρειες στο τέλος κόστισαν στον Παναθηναικό μια ήττα που κάλλιστα θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί σε ένα μεγάλο θρίαμβο. Στην οικονομία του παιχνιδιού, ένα επιθετικό ριμπάουντ και δύο εύστοχες βολές του Κάιλ Χάινς καθώς και η τελευταία επίθεση της κανονικής περιόδου για τους πράσινους αποδείχθηκαν καθοριστικά. Για το πρώτο δεν μπορείς να πεις κάτι. Ο Χάινς βγάζει με αυτό τον τρόπο το ψωμί του στα γήπεδα χρόνια τώρα, ενώ ο Γκιστ δεν ήταν στη μέρα του. Εχασε και άλλες τέτοιες φάσεις. Για το δεύτερο όμως κάτι μπορείς να πεις...
Είναι κρίμα για τον Παναθηναικό, ο οποίος μετά το αρχικό βραχυκύκλωμα απέναντι στη σύνθεση θηρίων της ΤΣΣΚΑ (Χριάπα, Χάινς, Κρίστιτς μαζί στην πεντάδα) ισορρόπησε το παιχνίδι και ξαχαρβάλωσε πλήρως την επιθετική λειτουργία της ομάδας του Μεσίνα. Οι πράσινοι ανάγκασαν τους Ρωσους να ματώσουν για να βάλουν καλάθι στο δεύτερο μισό και έφτασαν μισό βήμα πριν τη μεγάλη ανατροπή. Η τελευταία όμως επίθεση τους βρήκε με σύνθεση αυτοσχεδιασμού. Δίπλα στον Διαμαντίδη υπήρχε ο ακίνδυνος σουτέρ Ράιτ, ενώ ο πιο επικίνδυνος παίκτης του παιχνιδιού ήταν καθηλωμένος στον πάγκο. Η άμυνα των Ρώσων μπήκε στη φάση με προφανή αποστολή. Σταματήστε τον αρχηγό. Ο κρύος χθες Μπράμος αστόχησε, σε μια κατοχή που το πλάνο έμοιαζε να απουσιάζει.
Δεν είναι για να κράξει κανείς βέβαια. Ο Παναθηναικός και το προπονητικό τιμ έκαναν πολλά πράγματα σωστά. Το κυριότερο? Η στόχευση πάνω στα πόδια του Κρίστιτς, τον οποίο ο Μεσίνα κράτησε για αδικαιολόγητο διάστημα στο παρκέ και μάλιστα σε κρίσιμα σημεία. Το λεγαμε και στο pre-game, όσο ο Χάινς κρατιέται μακριά από τον κεντρικό διάδρομο στην άμυνα παίζοντας στο 4, ο Παναθηναικός θα βρίσκει ευκαιρίες. Δε μας βγήκε βέβαια η προσμονή για μεγαλύτερες δυσλειτουργίες των Ρωσων με τα ψηλά σχήματα, όπως μας είχαν συνηθίσει μέχρι τώρα. Στο πρώτο ημιχρονο αυτά έκαναν μεγάλη ζημιά, κυρίως επειδή ο Χάινς υπερείχε σε δύναμη και τοποθετήσεις έναντι του Φώτση. Ο φόργουορντ του ΠΑΟ, αλλά και οι υπόλοιποι, δεν εκμεταλλέυτηκαν τα τρίποντα που τους "εδωσε" η άμυνα της ΤΣΣΚΑ.
Το έκαναν όμως στη συνέχεια. Ο,τι δεν έδωσε το παιχνίδι στο τριφύλλι στο πρώτο μέρος, του το επέστρεψε στο δεύτερο. Χρειάστηκε όμως πρώτα από όλα να παίξει ο Παναθηναικός τη γνωστή του σκυλίσια άμυνα, η οποία στο πρώτο ημίχρονο πληγώθηκε από τις συνεγασίες των Ρώσων μακριά από τη μπάλα. Δε σας κρύβω πως ο τρόπος με τον οποίο αμύνθηκαν οι παίκτες του Αλβέρτη στο 2ο ημίχρονο με εντυπωσίασε. Εξαιρετικές αλλαγές, τρομερές τοποθετήσεις, χέρια συνέχεια μπροστά από τη μπάλα και ο Ράιτ να προσπαθεί σωστά να δώσει το εύκολο καλάθι στην ομάδα του. Δεν τα κατάφερε ακριβώς, έχασε και τον Φριτζόν σε δυο τρεις φάσεις, όμως πέρασε γενικά στους διακριθέντες για αυτό και πήγε μέχρι το τέλος.
Εν τέλει, όλα κρίθηκαν στα fundamentals, στα βασικά που λένε. Χαμένες βολές, χαμένα ριμπάουντ, μια κακή κατοχή. Ολα αυτά πήγαν ενάντια στους πράσινους, οι οποίοι ενόψει συνέχειας οφείλουν να βρουν τα επιθετικά plays που θα αξιοποιούν τις εξαιρετικές τους άμυνες. Τα 2/10 τρίποντα του Διαμαντίδη καταδεικνούν μια "χρονοκαθυστέρηση." Ο 3D, ένας παίκτης που προτιμά να θυσιάζει εαυτόν χάριν της ισορροπίας, τέτοια σουτ τα παίρνει μόνο αν του τα "ζητήσει" η ομάδα. Και δυστυχώς, πέρα από όλα τα άλλα, του ζητάει ΚΑΙ αυτά.
Σκό(ρ)πια.
- Αυτός ο Πάργκο είναι για τα πανηγύρια. Την παρουσία του ο Παναθηναικός την εκμεταλεύτηκε και πρέπει να το κάνει και άλλο. Η πίεση στον Τζάκσον θα κάνει την ΤΣΣΚΑ να αισθανθεί ακόμα πιο άβολα.
- Συνεργασίες μακριά από τη μπάλα για τους Ρώσους με Ουίμς και Χριάπα να πηγαίνουν δυνατά στις προσωπικές φάσεις. Ο πρώτος κάνει πολλή δουλειά πίσω από τα σκριν και είναι απρόβλεπτος. Στον δεύτερο ο ΠΑΟ μοιάζει να μην έχει απάντηση αυτή τη στιγμή.
- Ηρωική η παρουσία του Λάσμε σε άμυνα και επίθεση. Δυστυχώς, 5 φάουλ σε 25 λεπτά είναι πολλά.
- Επιστροφή του Γκιστ μετά από καιρό και από ανάγκη στη θέση 5. Κυρίως πάνω στον Ουίμς κάλυπτε ο τελευταίος αφού, απόντος του Τεόντοσιτς, η ΤΣΣΚΑ άφησε κατά μέρους το κλασικό πικ εν ρολ και πήγε σε συνεργασίες από το πλάι. Ο Ουίμς είχε άλλωστε και 5 ασίστ, τις περισσότερες για την ομάδα του. Δεδομένου πως, όπως μόλις είπαμε, απάντηση στον Χριάπα είναι δύσκολο να βρεθεί, η αναχαίτιση του βασικού SF του Μεσίνα είναι αυτή τη στιγμή ο νο 1 στόχος στο δεύτερο παιχνίδι. Μαζί φυσικά με την κίνηση στην επίθεση.
Είναι κρίμα για τον Παναθηναικό, ο οποίος μετά το αρχικό βραχυκύκλωμα απέναντι στη σύνθεση θηρίων της ΤΣΣΚΑ (Χριάπα, Χάινς, Κρίστιτς μαζί στην πεντάδα) ισορρόπησε το παιχνίδι και ξαχαρβάλωσε πλήρως την επιθετική λειτουργία της ομάδας του Μεσίνα. Οι πράσινοι ανάγκασαν τους Ρωσους να ματώσουν για να βάλουν καλάθι στο δεύτερο μισό και έφτασαν μισό βήμα πριν τη μεγάλη ανατροπή. Η τελευταία όμως επίθεση τους βρήκε με σύνθεση αυτοσχεδιασμού. Δίπλα στον Διαμαντίδη υπήρχε ο ακίνδυνος σουτέρ Ράιτ, ενώ ο πιο επικίνδυνος παίκτης του παιχνιδιού ήταν καθηλωμένος στον πάγκο. Η άμυνα των Ρώσων μπήκε στη φάση με προφανή αποστολή. Σταματήστε τον αρχηγό. Ο κρύος χθες Μπράμος αστόχησε, σε μια κατοχή που το πλάνο έμοιαζε να απουσιάζει.
Δεν είναι για να κράξει κανείς βέβαια. Ο Παναθηναικός και το προπονητικό τιμ έκαναν πολλά πράγματα σωστά. Το κυριότερο? Η στόχευση πάνω στα πόδια του Κρίστιτς, τον οποίο ο Μεσίνα κράτησε για αδικαιολόγητο διάστημα στο παρκέ και μάλιστα σε κρίσιμα σημεία. Το λεγαμε και στο pre-game, όσο ο Χάινς κρατιέται μακριά από τον κεντρικό διάδρομο στην άμυνα παίζοντας στο 4, ο Παναθηναικός θα βρίσκει ευκαιρίες. Δε μας βγήκε βέβαια η προσμονή για μεγαλύτερες δυσλειτουργίες των Ρωσων με τα ψηλά σχήματα, όπως μας είχαν συνηθίσει μέχρι τώρα. Στο πρώτο ημιχρονο αυτά έκαναν μεγάλη ζημιά, κυρίως επειδή ο Χάινς υπερείχε σε δύναμη και τοποθετήσεις έναντι του Φώτση. Ο φόργουορντ του ΠΑΟ, αλλά και οι υπόλοιποι, δεν εκμεταλλέυτηκαν τα τρίποντα που τους "εδωσε" η άμυνα της ΤΣΣΚΑ.
Το έκαναν όμως στη συνέχεια. Ο,τι δεν έδωσε το παιχνίδι στο τριφύλλι στο πρώτο μέρος, του το επέστρεψε στο δεύτερο. Χρειάστηκε όμως πρώτα από όλα να παίξει ο Παναθηναικός τη γνωστή του σκυλίσια άμυνα, η οποία στο πρώτο ημίχρονο πληγώθηκε από τις συνεγασίες των Ρώσων μακριά από τη μπάλα. Δε σας κρύβω πως ο τρόπος με τον οποίο αμύνθηκαν οι παίκτες του Αλβέρτη στο 2ο ημίχρονο με εντυπωσίασε. Εξαιρετικές αλλαγές, τρομερές τοποθετήσεις, χέρια συνέχεια μπροστά από τη μπάλα και ο Ράιτ να προσπαθεί σωστά να δώσει το εύκολο καλάθι στην ομάδα του. Δεν τα κατάφερε ακριβώς, έχασε και τον Φριτζόν σε δυο τρεις φάσεις, όμως πέρασε γενικά στους διακριθέντες για αυτό και πήγε μέχρι το τέλος.
Εν τέλει, όλα κρίθηκαν στα fundamentals, στα βασικά που λένε. Χαμένες βολές, χαμένα ριμπάουντ, μια κακή κατοχή. Ολα αυτά πήγαν ενάντια στους πράσινους, οι οποίοι ενόψει συνέχειας οφείλουν να βρουν τα επιθετικά plays που θα αξιοποιούν τις εξαιρετικές τους άμυνες. Τα 2/10 τρίποντα του Διαμαντίδη καταδεικνούν μια "χρονοκαθυστέρηση." Ο 3D, ένας παίκτης που προτιμά να θυσιάζει εαυτόν χάριν της ισορροπίας, τέτοια σουτ τα παίρνει μόνο αν του τα "ζητήσει" η ομάδα. Και δυστυχώς, πέρα από όλα τα άλλα, του ζητάει ΚΑΙ αυτά.
Σκό(ρ)πια.
- Αυτός ο Πάργκο είναι για τα πανηγύρια. Την παρουσία του ο Παναθηναικός την εκμεταλεύτηκε και πρέπει να το κάνει και άλλο. Η πίεση στον Τζάκσον θα κάνει την ΤΣΣΚΑ να αισθανθεί ακόμα πιο άβολα.
- Συνεργασίες μακριά από τη μπάλα για τους Ρώσους με Ουίμς και Χριάπα να πηγαίνουν δυνατά στις προσωπικές φάσεις. Ο πρώτος κάνει πολλή δουλειά πίσω από τα σκριν και είναι απρόβλεπτος. Στον δεύτερο ο ΠΑΟ μοιάζει να μην έχει απάντηση αυτή τη στιγμή.
- Ηρωική η παρουσία του Λάσμε σε άμυνα και επίθεση. Δυστυχώς, 5 φάουλ σε 25 λεπτά είναι πολλά.
- Επιστροφή του Γκιστ μετά από καιρό και από ανάγκη στη θέση 5. Κυρίως πάνω στον Ουίμς κάλυπτε ο τελευταίος αφού, απόντος του Τεόντοσιτς, η ΤΣΣΚΑ άφησε κατά μέρους το κλασικό πικ εν ρολ και πήγε σε συνεργασίες από το πλάι. Ο Ουίμς είχε άλλωστε και 5 ασίστ, τις περισσότερες για την ομάδα του. Δεδομένου πως, όπως μόλις είπαμε, απάντηση στον Χριάπα είναι δύσκολο να βρεθεί, η αναχαίτιση του βασικού SF του Μεσίνα είναι αυτή τη στιγμή ο νο 1 στόχος στο δεύτερο παιχνίδι. Μαζί φυσικά με την κίνηση στην επίθεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου