Ο Γιόνας Καζλάουσκας ήταν το πρόσωπο της χθεσινής ημέρας στο ευρωμπάσκετ, κλέβοντας στο νήμα τη δόξα από τον (για μια ακόμη φορά) πολύτιμο Γιόνας Μασιούλις και τον εντυπωσιακό Γιόνας Βαλανσιούνας. Του Γιόνας το κάγκελο.
Ο Καζλάουσκας πήγε την πιο ατάλαντη Λιθουανία των τελευταιων χρόνων σε μία ακόμη τετράδα, καταφέρνοντας να μείνει πιστός στις αρετες της σχολής του αλλά και να αναδείξει παράλληλα τις αρετές της εγκράτειας και της ομαδικής λειτουργίας. Ολα τα plays που έβγαλαν οι Λιθουανοί στο τέλος της παράτασης (αλλά και πιο πριν) ήταν φανερό οτι βγήκαν ατόφια από το μπλοκάκι του προπονητή. Οι αποστάσεις και οι θέσεις ήταν καλοσχεδιασμένες, και ο Βαλανσιούνας λειτουργησε σαν πολιορκητικός κριός απέναντι σε (όχι και τόσο) άπαρτο κάστρο. Κάθε πικ εν ρολ που ενέπλεκε τον παιχταρά ψηλό είχε και μια διαφορετική κατάληξη στο σενάριο του, κάτι που ανάγκασε την Ιταλία να μπει σε μια διαδικασία σκέψης άγνωστη για αυτήν. Μόνο ο Χάκετ έμοιαζε να αντιλαμβάνεται τη θέση που πρέπει να πάρει.
Εκτός αυτών, ο προπονητής των Λιθουανών δεν δίστασε να εναλλάσσει τον Βαλανσιούνας με τον Γιαφτόκας σε άμυνα και επίθεση και να χρησιμοποιησει ως stretch four τον μετριο σουτέρ Γιανκούνας, προκειμένου να ανοίξει το πεδίο δράσης μέσα στη ρακέτα. Ακόμη και αυτη η επιλογή του βγήκε, διότι το ρόστερ του αντιλαμβάνεται την εμπιστοσύνη του.
Ο Γιανκούνας, ένας σουτέρ με μ.ο. 28% στα τρίποντα στην καριερα του στην ευρωλίγκα, σε αυτό το τουρνουά έχει σουτάρει λίγα, αλλά πολύ καλά. 7/11, ήτοι 63,6%. Γιατί, όπως είχαμε πει και για την εθνική μας, σημασία δεν έχει τόσο η παρουσία ενός μεγάλου σουτέρ, αλλά κυρίως να βγάζει η ομάδα ελευθερα σουτ. Μία από τις ελάχιστες προσπάθειες που πήρε ο Λιθουανός PF από τα 6,75, ηταν αυτή που έκρινε το χθεσινό παιχνίδι. Λεπτομέρεια: βρέθηκε τελειως μόνος.
Ο προπονητής του τελευταιου εθνικού μας μεταλλιου συνεχίζει ακάθεκτος και διχάζει τις γνωμες των Ελληνων μπασκετικών γυρω από το πρόσωπο του.
Ειδατε την Τσεχία απεναντι στους Σερβους? Κατέρρευσε λογικά από την επίμονη άμυνα της ομάδας του Σάλε επάνω στον Σατοράνσκι, και από την ασφυξία που προκάλεσε η σκυταλοδρομία διαφορετικών αντιπάλων επάνω του. Μέχρι οι Σερβοι να βγουν στον αφρό μέσα από την πληθώρα των λυσεων που τους προσφέρει το ρόστερ τους, η ομάδα του Γκιντσμπεργκ είχε καταφέρει να κερδίσει τις εντυπώσεις με το μελετημένο, όσο και θαρραλέο, παιχνίδι της.
Οι Τσέχοι διάβασαν στην εντέλεια τα hedge out του Ραντούλιτσα και μετακίνησαν πολύ γρηγορα τη μπάλα στον ελευθερο παίκτη στο πλάι, με σκοπό εκείνος να κινηθεί αντίθετα από τα close out προς τη ρακέτα, εκεί όπου είχε στρατοπεδευσει ο roller Βεσελι. Οι τροφοδοτήσεις στον ψηλο ηταν εξαιρετικές και τα τελειωματα εκείνου ακόμη καλύτερα. Το κοντέρ των ασίστ στο α μερος έγραψε 15 και το ντέρμπι συνεχίστηκε μέχρι το rotation του Τζόρτζεβιτς να καταφέρει να δωσει όσα υπόσχεται το βάθος του. 10 παίκτες έπαιξαν μικρότερο ή μεγαλύτερο ρόλο στο παιχνίδι, αλλά και η Τσεχία δεν πήγε πίσω: 8 δικοί της πήραν χρόνο συμμετοχής από 13 λεπτά και πάνω.
Βλέποντας επιπλέον την τόλμη με την οποία έπαιρναν κάποια σουτ, καθώς και τη διάθεση τους να τρέξουν το γήπεδο απέναντι σε έναν ισχυρότερο αντίπαλο, δεν μπόρεσα να μην το σκεφτω: αν είχαμε εστω και στο μισό τη νοοτροπία τους, σήμερα στις 5 η Ισπανία θα έπαιζε με τη Λετονία για μια θέση στον ηλιο του προολυμπιακου τουρνουα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου