Ο Σάνι Σακακίνι, 2,04, 26 χρ. πέτυχε προχτές τους τρεις τελευταίους πόντους της Παλαιστίνης απέναντι στις Φιλιππίνες, στο ιστορικό ντεμπούτο της εθνικής της χώρας του στην τελική φάση του Πανασιατικού πρωταθλήματος της FIBA. Στο τελευταίο μάλιστα δευτερόλεπτο, έκοψε το τρίποντο του φημισμένου Αντρέι Μπλατς , κρατώντας με αυτό τον τρόπο το σκορ στο 75 - 73 υπέρ της ομάδας του και αφήνοντας τους Φιλιππινέζους έκθαμβους στην διαπίστωση πως έπεσαν μια θύμα μιας ανεπανάληπτης έκπληξης.
Βλέπετε, οι Παλαιστίνοι ανέτρεψαν δυο φορές μέσα στον αγώνα διψήφιες διαφορές, έχοντας στις ταξεις τους ως επί το πλειστον ερασιτέχνες ή ημιεπαγγελματίες, στην πλειοψηφία τους κάτοικοι του εξωτερικού εδώ και πολλά χρόνια. Ο παλαιμαχος προπονητής Τζέρι Στιλ, με καριερα σε μικρομεσαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ, "στρατολόγησε" όσους τετοιους μπορούσε, κυρίως από τον Καναδά.
Ο Σακακίνι ήταν ο πρώτος μπασκετμπολίστας στην ιστορία της χωρας που κατάφερε να βγάλει τα προς το ζην παίζοντας μπάσκετ, και αυτά τα ξοδευει σχεδόν κάθε χρόνο προκειμένου να πείσει σκάουτερς και προπονητές οτι του αξίζει μια καριέρα έξω από τα σύνορα των πρωταθλημάτων της Κίνας ή του Λιβάνου. Μέχρι στιγμής δεν τα έχει καταφέρει, και στα 26 του φαντάζει δύσκολο, εστω κι αν παίζει και στις δυο θέσεις της ρακέτας. Αν είχε γεννηθεί λίγα χιλιομετρα πιο δίπλα, ίσως οι ευκαιρίες που θα είχε να ήταν περισσότερες από όσες στην πατρίδα του. Γεννημένος στη Ραμάλα στη δυτική όχθη, ήταν η εξαιρεση στον κανόνα που ήθελε τους Παλαιστίνιους νεους να μην επιχειρούν καν να στραφούν στον επαγγελματικό αθλητισμό.
Η ιστορία του δεν περιέχει κανένα από τα κλισέ που ίσως φαντάζεστε. Ενας σκηνοθέτης του Χολιγουντ ίσως να έβρισκε σε αυτήν ευκαιρίες να αφηγηθεί μια ιστορία προσωπικής καταξίωσης εν μέσω κακουκιών και βασάνων, από αυτές που τόσο προτιμά να ανδεικνύει ο Δυτικός κόσμος. Ξέρετε τωρα: το παιδί με τη δύσκολη ζωή, που έπιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά και ξέφυγε από έναν πόλεμο. Κάντο κι εσύ.
Δεν είναι ακριβώς έτσι, διότι ο Σακακίνι είναι από τους ελάχιστους που τα κατάφεραν. Η διαδρομή του δεν είναι η ίδια με εκείνη των υπολοίπων, και όπως κάθε δυνατό αφήγημα, επικεντρώνεται μόνο στους πρωταγωνιστές του. "Και τότε γιατί μας τα γραφεις όλα αυτά;", θα μου πείτε. Eτσι, γιατί η Παλαιστίνη έπαιξε για πρωτη φορά σε μια μεγάλη διεθνή διοργάνωση στο μπάσκετ και νίκησε. Και μετά νίκησε ξανά, και σε λίγο δίνει τον τρίτο της αγώνα.
(Οσα διαβάσετε προέρχονται εν πολλοίς από ένα άρθρο του Guardian, το οποίο ίσως θέλετε να διαβάσετε http://www.theguardian.com/…/the-nbas-first-palestinian-san…).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου