Hack a Silver

Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο κομισάριος του ΝΒΑ Ανταμ Σίλβερ στα πλαίσια του all star game, οι ομάδες χρησιμοποιούν φέτος τη στρατηγική του Hack-a-Shaq (σκόπιμα φάουλ για να στείλουν έναν κακό σουτέρ στις βολές, ακόμη και πολύ μακριά από τη μπάλα) 5,5 (!) φορές περισσότερο από ο,τι πέρυσι. Ως γνωστόν, ο άμοιρος Ντιαντρε Τζόρνταν είναι το γνωστότερο θυμα της. 

 Όπως παραδέχτηκε ο Σίλβερ, η άποψη του επάνω στο θέμα έχει αρχίσει να αλλάζει και ήδη συζητιούνται δειλά δειλά κάποιες αλλαγές στους κανονισμούς, οι οποίοι θα αφορούν την τρόπον τινά ποινικοποίηση της στρατηγικής. To ίδιο είχε φυσικά πει και πέρυσι μετά τη σειρά μεταξύ των Κλίπερς και των Σπερς και αφού το 5ο παιχνίδι κράτησε περίπου 3 ώρες. Σε ένα αρθρο του ESPN λιγο μετά από εκείνα τα ματς, φιλοξενήθηκαν δηλώσεις και του Γκρεγκ Ποποβιτς , ο οποίος παραδέχτηκε ότι παρά την χρήση του Hack-a- Jordan από την ομάδα του, το θέαμα για το κοινό ήταν "απαίσιο" και πως ο ίδιος μισεί την δυνατότητα που του δίνεται να βάζει στο στόχαστρο έναν πολύ κακό σουτέρ.

Από το ίδιο άρθρο προέρχεται και το παρακάτω γράφημα , το οποίο δείχνει ότι ο αριθμός των σκόπιμων φάουλ ανέβηκε πέρυσι κατακόρυφα τον Απρίλιο, δηλαδή εκεί που το αποτέλεσμα μετράει περισσότερο . 

Οι υπέρμαχοι της χρήσης των φάουλ υποστηρίζουν φυσικά πως ένας παίκτης που δεν ξέρει να σουτάρει βολές δεν έχει θέση σε ένα παρκέ στο οποίο κρίνονται προκρίσεις και τίτλοι, και πως οποιαδήποτε αλλαγή στους κανονισμούς θα επιβράβευε τους αδύναμους τεχνικά. Αυτό μπορεί να είναι έτσι, παρόλα αυτά επειδή τα φάουλ συμβαίνουν συχνά σε άλλο σημείο του γηπέδου από αυτό που βρίσκεται η μπάλα, συνήθως τα θύματα δεν συμμετεχουν έτσι κι αλλιώς ενεργά στην επίθεση. Συνεπώς, πως γίνεται να τιμωρείς έναν παίκτη που απλά βρίσκεται στο γήπεδο; 

 Στην πιο ακραία της μορφή, η τακτική χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα από τους Χιούστον Ρόκετς ενάντια στον Αντρε Ντράμοντ, ο οποίος δέχτηκε 12 (!) συνεχόμενα φάουλ στις αρχές της τρίτης περιόδου πριν καμμιά 20αρια μέρες στον αγώνα ανάμεσα στα Πιστόνια και τις Ρουκέτες. Ηταν αληθινά ενα αίσχος.

Oι παίκτες του Χιούστον επέλεξαν τις αρχές μίας περιόδου διότι αυτό δεν θα μπορούσαν να το κάνουν στο τέλος. Οι κανονισμοί θα επιβράβευαν τα φάουλ μακριά από τη μπάλα στα τελευταία 2 λεπτά με μία έξτρα κατοχή, και έτσι ο προτιμότερος τρόπος για να πλησιάσουν ήταν να βάλουν τον Ντράμοντ στην γραμμή των προσωπικών πολύ νωρίτερα. Αυτό φυσικά δεν είναι μπάσκετ, είναι κωμωδία.  

Υπάρχουν και άλλα αστεία που έχουν συμβεί, και ίσως το πιο ωραίο είναι ένα πολύ πρόσφατο. Ο Κρις Πολ, στην προσπάθεια του να αποτρέψει ένα εσκεμμένο φάουλ στον Τζόρνταν, μπήκε μπροστά στον αμυντικό της Βοστώνης και το πήρε ο ίδιος.

 

Ωραίες στιγμές, μόνο που το άθλημα ίσως να μην τις χρειάζεται και ειδικά στα πλέι-οφ. Ηδη ο Ντελαβέντοβα κάνει προπόνηση στο πώς να κάνει φάουλ στον Ιγκουοντάλα την ώρα που εκτελούνται οι βολές από παίκτες των Καβαλίερς, έτσι ώστε να τον στείλει απ'ευθείας στις βολές. Αν οι δυο ομάδες παίξουν τελικούς, συνεχόμενες αντίστοιχες φάσεις δεν θα επιτρέπουν το παιχνίδι να παιχτεί στα ίσια. 

Στην ευρωλίγκα αυτά δεν συμβαίνουν και αυτό διότι αντιαθλητικά φάουλ (unsportsmanlike) σφυρίζονται ευκολότερα βάσει των πιο "ξεχειλωμένων" κανόνων της FIBA, οι οποίοι αφήνουν κατά μεγάλο ποσοστό στην κρίση του διαιτητή την διαπίστωση για το εάν ένα φάουλ είναι στο "πνεύμα και την πρόθεση" των κανόνων. Το πιθανότερο είναι πως ανάλογες παραβάσεις θα τιμωρούνταν με βολές και επιπλέον κατοχή. Επίσης, από τότε που δεν υπάρχει Κάσπερ Βίντμαρ είναι δύσκολο να βρει κανείς ψηλούς που τελειώνουν παιχνίδια και ταυτόχρονα οι βολές τους καταλήγουν στου διαόλου τη μάνα. Και τέλος, γενικώς στην Ευρώπη δεν το κάνουν αυτό , και ειδικά τόσο απροκάλυπτα μακριά από τη μπάλα. 

Σε κάθε περίπτωση, και όπως ίσως θα παρατηρήσατε όσοι διαβάσατε ένα από τα προτεινόμενα λινκ του άρθρου, προπονητές όπως ο Πόποβιτς δεν πρόκειται να σταματήσουν την hack-a-... τακτική , εφ'οσον οι κανονισμοί δεν απαιτήσουν κάτι ανάλογο. Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει 20 τουλάχιστον ομάδες να συμφωνήσουν. Με λίγα λόγια, για τα φετινά πλέι-οφ ξεχάστε το. Θα δούμε διάφορες ομορφιές, αλλά τουλάχιστον θα βλέπουμε ΝΒΑ, δηλαδή το πρωτάθλημα των ατομιστών που δεν ξέρουν από τακτική.