Δεν ξέρω αν το προσέξατε , αλλά χθες βράδυ ο Γιώργος Πρίντεζης, χωρίς να έχει υποπέσει ούτε σε ένα φάουλ αγωνίστηκε 20 λεπτά. Τα υπόλοιπα 20 στη θέση 4 τα πήρε ο Αγραβάνης. Επίσης δεν ξέρω αν προσέξατε πως ο πρώτος παίκτης σε χρόνο συμμετοχής ήταν ο Ντάνιελ Χάκετ, με 27 λεπτά, τα περισσότερα που έχει πάρει φέτος στον Ολυμπιακό. Ο Σπανούλης αγωνίστηκε 25 και μάλλλον θα προσέξατε πόσο πολύτιμος ήταν για την ομάδα.
Οι ερυθρόλευκοι έκαναν αυτό που περίπου φανταζόμασταν. Παίζοντας για πρώτη φορά μετά από καιρό (σχεδόν) όλοι μαζί , επεδίωξαν να φέρουν εις πέρας με άριστα την αμυντική τους αποστολή, και τα κατάφεραν. Με τη γνωστή επιθετική τους άμυνα στην περιφέρεια, με διπλές καλύψεις, και με έναν Χάκετ που αληθινά έτρωγε σίδερα, βραχυκύκλωσαν πλήρως τους Καταλανούς και δέχτηκαν μόνο τους αναπόφευκτους πόντους από τον Τόμιτς. Και λέω αναπόφευκτους, διότι σκόπιμα η άμυνα του Ολυμπιακού τον άφησε μόνο κάπου μεταξύ high και low post, δηλαδή κάπου εδώ.
O Τόμιτς βρίσκεται συχνά σε αυτή τη μωβ περιοχή και από εκεί (επαν)εκκινεί την επίθεση των Καταλανών διαβάζοντας τις βοήθειες. Οι παίκτες των Πειραιωτών προτίμησαν να τον έχουν υπό διακριτική επιτήρηση , όντας επικεντρωμένοι κυρίως στους υπόλοιπους, έτσι ώστε ο Κροάτης να μη βρει πάσα και η επιθεση της Μπαρτσελόνα να σταματήσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στα χέρια του. Ο Κροάτης έβαλε 16 πόντους, αλλά η ομάδα του Πασκουάλ εμφανίστηκε σχεδόν στατική.
Με την άμυνα ως σταθερά ανεξαρτήτου σύνθεσης, ο Ολυμπιακός τελικά κεφαλαιοποίησε τα οφέλη που αποκόμισε από τον πρώτο γύρο, όταν και αγωνιζόταν με συνθέσεις ανάγκης. Οι πάντες ήταν έτοιμοι να προσφέρουν και ένιωθαν ήδη σημαντικοί για την ομάδα. Αυτό υπερίσχυσε τελικά της έλλειψης χημείας της πλήρους σύνθεσης και έδωσε 74 πόντους, οι οποίοι ήταν υπεραρκετοί για να γίνει το σωστό ξεκίνημα απέναντι σε έναν από τους "μεγάλους" του ομίλου. Και μόνο η παρουσία ενός πραγματικά καλού Σπανούλη αρκούσε για να δώσει στην επίθεση την έξτρα δημιουργία που τόσο της είχε λείψει.
Από εκεί και περα, είναι νομίζω σημαντικό να σταθεί κανείς στο ότι ο καλύτερος παίκτης του πρώτου δεκαλέπτου (Παπαπέτρου) πήγε στον πάγκο και δεν ξαναμπήκε στο α μέρος, διότι ο αντικαταστάτης του ήταν ακόμη καλύτερος. Ο Στρόμπερι έκανε τα πάντα ως τριάρι, ενώ προσέφερε πολλά και από τη θέση 2 στο δεύτερο μισό, όταν ο Αθηναίου μπλόκαρε και η ώρα της επανεισόδου του Σπανούλη δεν είχε φτάσει ακόμη. Ο Αμερικάνος είναι ο μόνος παίκτης της ομάδας με έφεση στο ριμπάουντ, που μπορεί να μαζέψει την διεκδικούμενη μπάλα και να τη βγάλει ο ίδιος μπροστά στο γρήγορο transition χωρίς πολλά πολλά. Ηταν χθες υπεύθυνος για κάποιους εύκολους πόντους που τόσο είχαν ανάγκη οι ερυθρόλευκοι, ενώ έβαλε και κάποια δύσκολα σουτ.
Να παρατηρήσουμε ακόμη τη διαφορετική λειτουργία που είχε ο Ολυμπιακός στα 20 λεπτά του Πρίντεζη και στα 20 του Αγραβάνη, χωρίς να προκύπτει από κάπου πως τα μεν ήταν πιο αποτελεσματικά από τα δε. Ο μικρός επιχείρησε 4 σουτ, όλα έξω από τα 6,75, καθώς κινήθηκε περιμετρικά σε σχήματα που κυρίως δεν υπήρχε Σπανούλης, αλλα έπαιζαν μαζί Χάκετ και Στρόμπερι, δύο παίκτες με τάση να πηγαίνουν στο drive. Τοποθετημένος μακριά από το καλάθι, ο Αγραβάνης άνοιξε σωστά κάποιους χώρους και πέτυχε ο ίδιος 2 τρίποντα, αφήνοντας τους ηρωισμούς μόνο για το αμυντικό κομμάτι, εκεί όπου ομολογουμένως χρειάστηκαν και απέφεραν και 2 τάπες.
Για το τέλος, σίγουρα η Μπαρτσελόνα έχασε διάφορα ελεύθερα τρίποντα τα οποία έδωσε η άμυντική τακτική του Ολυμπιακού. Πόσα όμως πιστεύετε ότι θα μπορούσε να είχε βαλει? Αντε σου λέω εγώ και να είχε βάλει άλλα 2-3. Χθες βράδυ δεν κέρδιζε με τίποτα.
Δεν ξέρω γιατί αρρώστησα, μάλλον από κούραση. Πάντως, τις γιορτινές αυτές μέρες δεν έχουμε σταματήσει να πίνουμε. Κρασί πάντα. Ιδού ένα πραγματικό τέρας που δοκίμασα προχτές, ακριβώς πριν αρχίσει ο πυρετός να ανεβαίνει.
Μετά από αυτό δυσκόλεψαν τα πράγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου