''Ηταν πολύ δυναμικοί. Οι μπλοκέρ τους , ειδικά ο Deandre, μας επηρέασαν κοντά στο καλάθι". Aυτό δήλωσε ο Τιμ Ντάνκαν μετά την ήττα των Σπερς με 107 - 92 από τους Κλίπερς, σε μια βραδιά στην οποία οι παίκτες του Ντοκ Ριβερς έπαιξαν καλύτερη άμυνα από οτι συνήθισαν τους φίλους τους μέσα στη σεζόν (15οι σε defensive efficiency). O Deandre Jordan (4 μπλοκ) θεωρήθηκε τρόπον τινά υπεύθυνος για "εκφοβισμο" καθώς η παρουσία του στα όρια της στεφάνης επηρέασε την εκτέλεση των παικτών του Σαν Αντόνιο.
Δεν είναι η πρώτη φορά. Οσοι υποστηρίζουν με θέρμη την υποψηφιότητα του για το βραβειου του καλύτερου αμυντικού παίκτη της χρονιάς, υποστηρίζουν αυτό ακριβως. Οπως π.χ. ο συμπαίκτης του Κρις Πολ, μετά από ένα παιχνίδι απέναντι στο Σικαγο. "Κοιτάς το φύλλο της στατιστικής και δεν βλέπεις πόσες φορές ο Aaron Brooks δεν πήγε στο ντράιβ επειδή ηταν εκεί ο D.J. ή πόσες φορές οι παίκτες σηκώθηκαν για σουτ και το άφησαν. " 'Ή ο δημοσιογραφος Κρις Σερινταν, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω είναι ανάμεσα σε όσους ψηφίζουν για τα βραβεία της χρονιάς: "Καθ'ολη τη διάρκεια της χρονιάς έβλεπα τους αντίπαλους παίκτες να διστάζουν να πάρουν το διάδρομο και έβλεπα εκείνον να τους περιμένει. Θα έπρεπε να υπάρχει ένα νέο αναλυτικό στατιστικό: σουτ που δεν επιχειρήθηκαν λόγω του fear factor" (sic).
To θέμα έχει πολύ ενδιαφέρον, υπό την έννοια οτι εδώ μιλάμε για έναν ικανότατο μπλοκέρ και ριμπάουντερ, ο οποίος όμως δεν φαινεται να έχει ταυτόχρονα και ιδιαίτερα απτή επιρροή στην άμυνα της ομάδας του. Στην τελική, οι Κλιπερς δεν παρουσίασαν μέσα στη σεζόν τίποτα ζηλευτές αμυντικές επιδόσεις, ενώ, όπως δείχνουν οι αριθμοί, η ομάδα του δέχεται αναλογικά περισσότερους πόντους όταν εκείνος βρίσκεται στο παρκέ παρά όταν είναι στον πάγκο. Aκόμα οι επιδόσεις του στην προστασία του καλαθιού, εμφανίζονται χειρότερες από εκείνες άλλων σέντερ, παρόλο που είναι γενικώς πολύ καλές. Προς τι λοιπόν τόση φασαρία από τον προπονητή Ντοκ Ρίβερς για να πάρει ο παίκτης του το βραβείο?
O Ρίβερς βασίζει την επιχειρηματολογία του στο ριμπάουντ, εκεί όπου ο Τζόρνταν ήρθε δευτερος στη λίγκα, και ειδικά στη διάρκεια της απουσίας του Γκρίφιν έπιασε απίστευτες επιδόσεις. Το ριμπάουντ όμως έπεται της άμυνας, και εν πάσει περιπτώσει η στατιστική αυτή κατηγορία δεν προσφέρεται για ίντριγκες. Αυτό που έχει περισσότερο ενδιαφέρον είναι αν υπάρχουν ακόμα σκιάχτρα και αν η παρουσία ενός και μόνο παίκτη μπορεί να κάνει τους αντιπάλους να σαστίζουν τόσο, ωστε να αναγκάζονται να αναθεωρούν συνεχώς τα επιθετικά πλάνα τους και να ψάχνουν λύσεις μακρύτερα από ο,τι συνήθως.
Kάτι τετοιο δεν προκύπτει από πουθενά και ας χτυπάει καμμιά φορά στο μάτι η διστακτικότητα κάποιων παικτων. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το ότι ακόμη και οι πιο θηριώδεις ψηλοί πρέπει να περιστραφούν. Οι σύγχρονες επιθέσεις στο ΝΒΑ (αλλά και στην Ευρωπη) δεν επικεντρωνονται τόσο στις προσωπικές μονομαχίες κοντά στο καλάθι, όσο στις απομονώσεις και στα σκριν μακριά από τους αθλητικούς ψηλούς, οι οποίοι με τη σειρά τους καλούνται να κινηθούν για να καλύψουν χωρους. Πολλές φορές μάλιστα αυτό είναι κάτι επιθυμητό προκειμένου να δημιουργηθούν ανοιγματα αλλού και να κυκλοφορήσει η μπάλα. Οι οξυδερκείς γκαρντ δεν θα φοβηθούν ποτέ να επιτεθούν επάνω τους αν έχουν στο μεταξύ ξεφορτωθεί τον προσωπικό τους αντίπαλο. Και αυτό διότι οι αποφάσεις του αμυνόμενου ψηλού δημιουργούν για εκείνους πολλές ευκαιρίες. Οι εποχές που τοποθετούνταν μπαμπουλες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, και στην προκειμένη περίπτωση οι περιστροφές του Τζόρνταν δεν θεωρούνται από τους ειδικούς και οι καλύτερες δυνατές.
Μεταξύ μας, δεν είναι. Ισως αυτός είναι ο λόγος που ο Μαρκ Γκασόλ τον νίκησε (και αυτόν και άλλους) κατά κράτος στην περυσινή ψηφοφορία και που θεωρείται γενικότερα η επιτομή του αμυντικού ψηλού (τουλάχιστον μέχρι να εμφανιστεί ο ... Γκομπέρ;;;;;). Διότι οι θέσεις που καταλαμβάνει κανείς στο γήπεδο είναι σημαντικότερες για την προστασία του καλαθιού από οτι τα νούμερα σε μπλοκ ή οι στεγνοί αριθμοί στα ριμπάουντ.
Για να κερδίσουν τη σειρά , οι Σπερς καλούνται συνεπώς να ξαναβρούν τον επιθετικό τους ρυθμό και να σουτάρουν καλύτερα. Πολλά από τα σουτ που προχθές βρήκαν σίδερο ήταν εντελώς αμαρκάριστα, και ας ήταν όντως καλύτεροι αμυντικά οι Κλίπερς, όπως παραδέχτηκε και ο κοουτς του Σαν Αντόνιο. Τον Τζόρνταν πάντως δε χρειάζεται να τον φοβούνται. Ο καλύτερος αμυντικός της πρώτης τη τάξει ομάδας του L.A. βρίσκεται στην περιφέρεια.
Υ.Γ. Για τη σύνταξη μεγάλου μέρους του κειμένου χρησιμοποιήθηκαν οι πηγές που αναφέρονται στα links. Εάν θέλετε "αυθεντικές" απόψεις υπάρχουν άλλα μπλογκ, οι συγγραφείς των οποίων όλα αυτά τα βγάζουν από το κεφάλι τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου