Μετά το τέλος του αγώνα με την ΤΣΣΚΑ , ο Γιάννης Σφαιρόπουλος αναφέρθηκε στα χαμένα ριμπάουντ ως τη βασική αιτία του αποτελέσματος. Εχει φυσικά απόλυτο δίκιο. 19 επιθετικά ριμπάουντ για τον αντίπαλο είναι ένας πραγματικά πολύ μεγάλος αριθμός. Από τους 11 παίκτες που χρησιμοποίησε ο Ιτούδης , οι 9 πήραν έστω και ένα. Αυτό είναι πραγματικά εντυπωσιακό και ταυτόχρονα αναδεικνύει μια τάση: όλοι πήγαιναν να διεκδικήσουν εκ νέου μια χαμένη κατοχή.
Μια τετοια προσέγγιση περιέχει ταυτόχρονα και ρίσκο. Ενα σύνολο που βρίσκεται στην πλειοψηφία του κάτω από το καλάθι του αντιπάλου, κινδυνεύει να δεχτεί εύκολα πόντους στον αιφνιδιασμό. Η ΤΣΣΚΑ τον κίνδυνο αυτό δεν τον υπολόγισε, και αυτό είναι λογικό. Ο Ολυμπιακός έπαιζε συνεχώς με σύνθεση ανάγκης, με μια περιφέρεια αποδεκατισμένη (απών Σπανούλης, ανέτοιμος Σλούκας), και με τον δευτερο τη τάξει power forward στα πιτς. Θα ήταν πολύ δύσκολο για τους ερυθρόλευκους να ανεβάσουν ενέργεια και ρυθμούς. Το πρώτο μέλημα τους ήταν (λογικά) να μειώσουν τις ταχύτητες στο βαθμό που το rotation θα μπορούσε να αντέξει.
Ο Ιτούδης αυτά τα γνώριζε και παρέταξε στο γήπεδο μια πεντάδα με θηρία ανεβάζοντας μια θέση τους Βοροντσέβιτς και Ουίμς. Το πλάνο του βγήκε στον βαθμό που οι Ρωσοι κατάφεραν να έχουν ένα σωρό παραπάνω κατοχές (+11 στο πρώτο ημίχρονο). Απέναντι σε έναν καθ'ολα υγιή αντίπαλο (ο οποίος μεταξύ άλλων δεν θα έβλεπε τον βασικό του σέντερ να κάνει δυο ανόητα γρήγορα φάουλ και θα είχε τις βλέψεις να ανοίξει το γήπεδο) , κάτι τέτοιο θα ήταν απείρως πιο δύσκολο, πρώτα πρώτα διότι η ΤΣΣΚΑ μάλλον δεν θα έδειχνε τέτοια τόλμη.
Εν πάσει περιπτώσει, αυτά είναι απόψεις. Το γεγονός είναι πως ο Ολυμπιακός έκανε στη Μόσχα το καλύτερο δυνατό. Αναγκάστηκε να παίξει περίπου 30 λεπτά με κατά συνθήκην δεύτερους γκαρντ τον Λοτζέσκι (κυρίως) και τον Ντάρντεν και είδε μοιραία την επίθεση του να δυσλειτουργεί. Οι δυο τους δεν είναι παίκτες που θα στήσουν ένα play και θα βοηθήσουν τη ροή της κυκλοφορίας, ειδικά σε ο,τι αφορά το περασμα της μπάλας στους ψηλούς.
Με αυτό το σχήμα, ο Σφαιρόπουλος προσέβλεπε περισσότερο στη δημιουργία του Πρίντεζη από το χαμηλό ποστ. Ομως τα κορμιά της ΤΣΣΚΑ την αναχαίτισαν σε πολλές περιπτώσεις και αυτή, παίζοντας πολύ σωστά με διπλές καλύψεις επάνω στον χθεσινό αρχηγό της ομάδας. Ουκ ολίγες φορές η μπάλα κόλλησε και οι ερυθρόλευκοι οδηγήθηκαν τελικά στα διπλάσια από τους Ρωσους λάθη. Οι παίκτες του Ιτούδη φρόντισαν να πιέσουν πολύ και τον μοναδικό σε τετοιες συνθέσεις γκαρντ, είτε αυτός ηταν ο Μάντζαρης , είτε ο Λαφαγέτ.
Ο κοουτς του Ολυμπιακού δε γινόταν να κάνει διαφορετικά, καθώς ήθελε να έχει την άνεση να πάει με δυο καθαρούς γκαρντ στο τελείωμα του αγώνα, εκεί όπου τελικά κρίθηκαν τα πάντα. Τις ανατροπές στο σκορ (μία στην αρχή του 2ου και μία στην αρχή του 4ου δεκαλέπτου), η ομάδα τις έκανε έχοντας στο παρκέ μια λογικότερη σύνθεση, παίρνοντας τα μέγιστα από τη δημιουργία του Σλούκα και από την εκτέλεση του Λοτζέσκι. Η λεπτομέρεια που έκανε τη διαφορά ήταν φυσικά η παρουσία ενός δεύτερου περιφερειακού δίπλα στον πρώτο.
Με όλα τα στραβά και τα ανάποδα, οι ερυθρόλευκοι κόντεψαν να νικήσουν, πατώντας πάνω σε μια απόλυτα προσαρμόσιμη και υβριδική αμυντική τακτική. Τωρα θα κληθούν να το κάνουν πιθανότατα μέσα στη Βαρκελώνη. Χτύπα ξύλο, με μια πλήρη σύνθεση. Με όλους τους παίκτες τους στο παρκέ και με τα σχήματα ανάγκης κλειδωμένα στα αποδυτήρια, δεν έχουν να φοβηθούν το παραμικρό. Το μέταλλο τους μπορεί να ισοσκελίσει τις όποιες νέες υψομετρικές διαφορές. Η Μπαρτσελόνα εξάλλου μπορεί να έχει και εκείνη τα ύψη της ΤΣΣΚΑ, αλλά δεν έχει επ'ουδενί τη δύναμη των Ρωσων. Για αυτά όμως θα γράψουμε περισσότερα σε κάποιες μέρες από τωρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου