Ενας πραγματικά παθιασμένος και σκληρός Ολυμπιακός εμφανίστηκε χθες βράδυ στο Παλαου Μπλαουγκράνα, αφήνοντας στη Μπαρτσελόνα το περιθώριο να πάρει μόλις μισή ανάσα και να μειώσει σε 31 - 35. Κατά τα άλλα, οι ερυθρόλευκοι έπνιξαν τους Καταλανούς στην άμυνα, κρατώντας τους στους 63 πόντους μέσα στο ίδιο τους σπίτι και καταφέρνοντας να μην κινδυνευσουν ουσιαστικά σε κανένα σημείο του αγώνα.
Κάθε ανάλυση σχετικά με το παιχνίδι πιστευω πως πρέπει να έχει μία αφετηρία: τους παίκτες.
Απόλυτα συγκεντρωμένοι στο στόχο, έπαιξε ο καθένας τον ρόλο του, με τον Γιωργο Πρίντεζη να είναι φυσικά ο μεγάλος πρωταγωνιστής. Οι τοποθετήσεις του γύρω από τη ρακέτα ήταν εξαιρετικές, οι εκτελέσεις του είχαν ποικιλία σε ο,τι αφορά το "στρίψιμο" του κορμιού του προς διαφορετικές κατευθυνσεις και τη χρήση των χεριών, μερικά από τα σουτ του ήταν σουτ ψυχής. Ο Πασκουάλ του ξαναέδωσε την απόσταση (ειτε στο τρίποντο, είτε στο mid-range) και αυτή τη φορά το πλήρωσε. Κάποια από τα διαβόητα hook του, ο φοργουορντ του Ολυμπιακού τα πέτυχε από τα 4-5 μέτρα!
Επίσης, ο Σπανούλης. Και μόνο η παρουσία του στο παρκέ για 25 λεπτά ήταν αρκετή για να αλλάξει τις δημιουργικές ισορροπίες. Οταν στην τρίτη περίοδο η Μπαρτσελόνα κρατιόταν κοντά στο σκρο, δυο δικά του τρίποντα ξεκόλλησαν τον Ολυμπιακό και όλα πήραν το δρόμο τους. Τα hand-off και οι curl κινήσεις γυρω από τον ψηλό ήταν πράγματα που δεν μπόρεσε να σταματήσει η ομάδα του Πασκουάλ, η οποία σε εκείνο το σημείο είχε επάνω στον αρχηγό τον Μαρτσελίνιο Χουέρτας, που βρέθηκε προσωρινά χαμένος στα down screen του .... Γιωργου Πρίντεζη.
Δίπλα στον Σπανούλη, ο Μάντζαρης έπαιξε στην εντέλεια τον ρόλο του δευτερου γκαρντ στην επίθεση. Εχοντας σε πολλές φάσεις ελευθερο οπτικό πεδίο λόγω της προσοχής στον αρχηγό, εκμεταλλευτηκε κάθε ευκαιρία που του παρουσιάστηκε, σκοράροντας 4/4 τρίποντα, ενώ δεν έκανε ουτε ένα λάθος σε 20 λεπτά συμμετοχής. Στον ίδιο τομέα διακρίθηκαν παρεμπιπτόντως και όλοι οι ερυθρόλευκοι, με τον αριθμό 8(!) να είναι κανονικό παράσημο.
Φυσικά, να αναφέρουμε και τους Οθέλο Χάντερ και Μπράιαντ Ντάνστον, οι οποίοι πήραν άριστα στις επαναφορές τους στους παίκτες τους μετά τις διπλές καλύψεις καθώς επίσης και στην άμυνα ψηλά, αναγκάζοντας τους ψηλούς των Καταλανών να παλέψουν για κάθε καλάθι τους. Η τάπα του πρωτου στον Πλάις είναι ένα αληθινό δειγμα hustle play.
Πολύτιμος ακόμα, και ο Ολιβερ Λαφαγέτ. Ας μπούμε λίγο στα μονοπάτια της τακτικής. Μία μίνι προσαρμογή του Σφαιρόπουλου, ήταν να αντιμετωπίσει τον Ναβάρο πίσω από τα σκριν με αυτό τον τρόπο.
Οπως βλέπετε, αλλαγή δεν υπάρχει. Ο Χάντερ μένει μέσα και κοντά στον Πλάις και ο Ολυμπιακός βασίζεται στο κατά πόσο ο Λαφαγέτ θα καταφέρει να παλέψει πάνω από το σκριν. Αυτό που ρισκάρει εδώ η ομάδα είναι φυσικά το τρίποντο, αλλά κατά τα άλλα οι υπόλοιπες ισορροπίες μένουν ως έχουν. Στο πρωτο ημίχρονο, η Μπαρτσελόνα βρήκε σκορ ουσιαστικά ΜΟΝΟ με αυτό τον τρόπο. Δεν το λες και άσχημα. Οταν μάλιστα στο δευτερο μέρος ο Λαφαγέτ κέρδισε τετοιες μάχες (την παραπάνω την έχασε), ο Ναβάρο εξαφανίστηκε από το παρκέ. Ο Αμερικάνος γκαρντ τον έπαιξε πολύ καλά μακριά από τη μπάλα.
Κατά τα άλλα, ο Σφαιρόπουλος δεν άλλαξε και τόσα πολλά από το πρώτο παιχνίδι, μετριάζοντας πάντως γενικά τις αλλαγές στην άμυνα. Πιο σημαντικό από αυτό όμως , ήταν η σωστή στόχευση του Ολυμπιακού στην πικ εν ρολ άμυνα, όταν σε αυτή εμπλέκονταν οι Ναβάρο και Τόμιτς. Οι διπλές καλύψεις δεν άλλαξαν αλλά...σαν ένα κουίζ, βρείτε το κοινό έχουν οι παρακάτω δυο φωτογραφίες ή screenshots αν θέλετε πειτε τα φίλοι μου.
1.
Οκ, είναι διάφορα τα κοινά, αλλά ας μείνουμε στα εξής δυο:
Πρώτον, δεν πέφτει παίκτης ακριβώς πάνω στον Τόμιτς, αλλά έχουμε να κάνουμε με μία κάλυψη χώρου, η οποία έχει ως σκοπό να ελέγξει την κυκλοφορία της μπάλας της Μπαρτσελόνα.
Δευτερον, και για μένα πιο βασικό, είναι πως ο Ολυμπιακός δεν υπολογιζει τη δημιουργία ή όχι αδύνατης πλευράς, αλλά στέλνει την σχετικά πιο κοντινή στον Τόμιτς βοήθεια με τον Σπανούλη, θυσιάζοντας και στις δυο περιπτώσεις τον χώρο γυρω από τον Σατοράνσκι. Αυτό σημαινει στόχευση και ο πάγκος του Ολυμπιακού το είχε κατά πως φαινεται προετοιμάσει πολύ καλά. Ανεξαρτήτως θέσης των αντιπάλων, η θυσία ήταν προαποφασισμένη. Το γεγονός οτι ο Τσέχος δεν ανταποκρίθηκε σε αυτές (και μια ιδια τρίτη) φάσεις, έφερε στο παρκέ τον Χουέρτας. Απέναντι σε εκείνον, ο Σπανούλης έβαλε τα δυο μεγάλα τρίποντα, καθώς οι ερυθρόλευκοι τον σημάδεψαν στην άλλη ακρη του παρκέ. Τι σου είναι....
ΠΡΟΣΟΧΗ! Οι φάσεις αυτές (που επαναλήφθηκαν και άλλες φορές), είναι από αυτές που ο Πασκουάλ λογικά θα διορθώσει. Ο Τόμιτς παίρνει τη μπάλα πολύ έξω και βοηθά και ο ίδιος τρόπον τινά την εκτέλεση του αμυντικού σχεδίου. Στο ΣΕΦ περιμένω πως οι Καταλανοί θα επιχειρήσουν να μεταφέρουν τα πικ εν ρολ κοντα στη γραμμή του τριπόντου και θα προσπαθησουν η πάσα να βρει τον Κροάτη όσο γίνεται πιο χαμηλά στη ρακέτα.
Κατά τα άλλα, νομίζω αξίζει να σταθούμε για λίγο σε 2-3 μικρότερα πραγματάκια.
Α. Στην απόδοση του Αγραβάνη απέναντι στον Λάμπε. Ο Σφαιρόπουλος χρησιμοποίησε τον μικρό για να ματσάρει το σώμα του Πολωνού και εκείνος τα πήγε περίφημα. Δεν θα μου έκανε καμμιά εντύπωση εάν μάθαινα οτι ο Πετγουει έμεινε στον πάγκο μόνο και μόνο για αυτό το λόγο.
Β. Στο οτι ο Ολυμπιακός ευστόχησε στα τρίποντα. Το 13/27 ειναι ένα εξαιρετικό νούμερο και δεν προέρχεται κατά ανάγκη από μια "κλειστή άμυνα" της Μπαρτσελόνα (δεν ξερω αν ήταν κλειστή, δε νομίζω). Τα τρίποντα ήταν αποτέλεσμα .. ευστοχίας. Πειράζει να είναι τόσο απλό? Πειράζει επίσης που ίσως να μην επαναληφθούν στο ΣΕΦ? Οχι. Το βασικό ειναι η άμυνα να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό και λογικά η επίθεση θα βρει τους τρόπους. Οπως τουίταρε άλλωστε και ο guest σούπερ αναλυτής.
Γ. Στα 10(!) σουτ από μέση απόσταση. Η μερίδα του λέοντος ανήκει στον Πρίντεζη, αλλά από εκεί σκοραραν και οι Σπανούλης, Σλούκας, Λοτζέσκι. Είναι σπάνιο να μοιράζονται τα σουτ μιας ομάδας και στις τρεις αποστάσεις. Η μέση απόσταση είναι ένα γκρι πεδίο. Οι άμυνες την αφήνουν, οι επιθέσεις δεν εκμεταλλευονται ευκολα τους χωρους της. Ο Ολυμπιακος μπορεί να πετυχει πολλά ακριβως πίσω απο τα πικ εν ρολ ή με τις έξυπνες τοποθετήσεις του Πρίντεζη σε αυτή την περιοχή.
Γενικά, οι ερυθρόλευκοι πήραν το παιχνίδι γιατί υπερτέρησαν της Μπαρτσελόνα σε συγκέντρωση, πάθος και δύναμη. Αυτά είναι στοιχεία στα οποία έμοιαζαν έτσι κι αλλιώς να έχουν την υπεροχή. Με την ίδια προσήλωση, στο ΣΕΦ θα έχουν το πάνω χέρι, αλλά απλώς αυτό. Ο Πασκουάλ θα έρθει σίγουρα φέρνοντας μαζί άσσους στο μανίκι και θα περιμένουμε να δούμε τι διαφορετικό θα μας παρουσιάσει. Η σειρά είναι απλώς στο 1-1.
Υ.Γ. Οι παραπονιάρηδες θα πουν για τα 14 επιθετικά ριμπάουντ της Μπαρτσελόνα, ένα όντως μεγάλο νούμερο. Σύμφωνοι, αλλά πρώτον ήταν λογικό (με όσα περιγραψαμε πιο πάνω) να καταλήξουν τα 8 στα χέρια του Τόμιτς και δευτερον δε γίνεται αμυντική τακτική χωρίς θυσίες. Κάτι θα επιλέξεις να δωσεις στον αντίπαλο. Ο Ολυμπιακός έδωσε λοιπόν τον χωρο γυρω από τον Τόμιτς, εδωσε καποια τριποντα στον Ναβάρο (που βασικά τα πήρε εκείνος για να λέμε την αλήθεια...), έδωσε επίσης ένα πεδίο στον διστακτικό Σατοράνσκι. Μακάρι στο ΣΕΦ οι Καταλανοί να μην πάρουν ουτε ένα επιθετικό, τι να πω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου