Ας μας συγχωρήσουν οι θαυμαστοί Σερβοι, αλλά αυτό που κατάφεραν χθες τα Γαλλάκια είναι πραγματικός άθλος. Κέρδισαν κατά κράτος την πληρέστατη Ισπανία χωρίς να έχουν στις τάξεις τους τον Τόνι Πάρκερ! Δεν είναι και λίγο, ίσα ίσα που είναι και πάρα πολύ. Οι Ισπανοί ήταν στα τεφτέρια πολλών το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση ενός τουρνουά στο οποίο τυγχάνει να συμμετέχουν οι Αμερικάνοι με 12 ΝΒΑέρς. Χάσαμε το μυαλό μας και ξεχάσαμε μου φαίνεται. Ολοι πλην Γάλλων, οι οποίοι είχαν σχέδιο και μνημειώδη προσήλωση σε αυτό.
Το παιχνίδι τους βασίστηκε σε μια πολύ βασική αρχή. Η μπάλα στον Ντιό είτε στο πλάι, είτε στο χαμηλό ποστ και εκτέλεση συνεργασιών (curl, flair screens, flex cuts) μακριά από αυτήν, κατά προτίμηση στο τέλος του χρόνου. Οι Ισπανοί δεν μπόρεσαν να διαβάσουν αυτό το απλό παιχνίδι καθόλη τη διάρκεια του αγώνα. Οι Γάλλοι μετακινούσαν εύκολα τη μπάλα στη ρακέτα και έβγαζαν συνεργασίες, οι οποίες επέτρεπαν τη διεκδίκηση του επιθετικού ριμπάουντ. Οι παίκτες του Κολέ έκαναν θραύση σε αυτό τον τομέα, με πρώτο τον Γκομπέρ και άξιο συμπαραστάτη του τον Λοβέρν.
Ο Κολέ τα είχε μελετήσει όλα και κοίμισε τους Ισπανούς. Τους έκοψε κάθε πιθανότητα για αιφνιδιασμό και τους ανάγκασε να παίξουν μακριά από τον Πάου Γκασόλ, βάζοντας συνεχώς ένα πεντάρι να τον ακολουθεί παντού και ιδιαίτερα πιο έξω. Ο,τι και να γινόταν στην Ισπανική επίθεση, ο προσωπικός του αντίπαλος έμενε κολλημένος πάνω του. Από ένα σημείο και ύστερα, οι Ισπανοί δεν μπορούσαν να βγάλουν ούτε ένα play της προκοπής. Ροντριγκεθ και Καλντερόν κρατούσαν πολύ τη μπάλα στα χέρια, τα σκριν επάνω τους ήταν λάθος και οι Γάλλοι καταφερναν δίνοντας μόνο στιγμιαίες βοήθειες να ανακτούν τους παίκτες τους. Μόνο ο Ναβάρο έδειξε να έχει μεταλλο και κράτησε στιγμιαία όρθια την ομάδα του.
Τον Ντιό τον θαύμασα, τα αθλητικά προσόντα του Γκομπέρ το ίδιο. Περισσότερο όμως θα μου μείνει η εικόνα του Ερτέλ να ηρεμεί τους συμπαίκτες του και να λεει κάτι σαν "το έχω, το έχω" μετά από ένα επιθετικό ριμπάουντ κάπου στο τέλος. Μιλάμε για απίστευτη σιγουριά, η οποία μεταφράστηκε σε δυο καλάθια-μαχαιριές στο σώμα των Ισπανών. Πρώτα ένα λέι απ στην κίνηση και ύστερα ένα τρίποντο που καθάρισε το ματς. Και τα δύο κάμποσο πριν εκπνεύσει η επίθεση, σε στιγμές που η ομάδα του έπαιζε επικίνδυνα με το χρόνο. Μεγάλο παιχνίδι από έναν πολύ ταλαντούχο γκαρντ.
Οι Σερβοι συνεχίζουν να εκπλήσσουν και ελπίζω να καταλάβαμε όλοι πόσο άτυχη ηταν τελικά η εθνική που έπεσε πάνω τους. Η ομάδα που φαινόταν ασόβαρη και απείθαρχη στον πρώτο γύρο, έχει μετατραπεί σε φονική μηχανή. Να πω οτι το περίμενα θα πω ψέμματα.
Στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων στέκονται οι δύο πιο πλήρεις παίκτες της. Ο Μίλος Τεόντοσιτς έκανε σμπαράλια κάθε αμυντική τακτική που εφαρμόστηκε πάνω του (flat, αλλαγές, hedge) και ο Νεμάνια Μπιέλιτσα έτρεξε επιθέσεις που έβγαλαν νοκ-αουτ τον Αντερσον Βαρεχάο. 5 ασίστ για τον πληθωρικό φόργουορντ μαζί με 8 ριμπάουντ και μεγάλη συμβολή στην κυκλοφορία της μπάλας.
Εξαιρετική η άμυνα των παικτών του Τζόρτζεβιτς, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν το "βαρύ" σχήμα της Βραζιλίας που δεν έδινε σωστές αποστάσεις και ντούμπλαραν για μια ακόμα φορά επάνω στους ψηλούς, όπως είχαν κάνει με εμάς. Σπλίτερ και Βαρεχάο δεν μπόρεσαν να μετακινησουν σωστά τη μπάλα, την ίδια ώρα που ο Χουέρτας ηταν μακριά από τον καλό του εαυτό βρίσκοντας μπροστά του μια σκυταλοδρομία από αντιπάλους. Οι ρολίστες της Σερβίας (Μάρκοβιτς, Γιοβιτς, Κάλινιτς) εξαφάνισαν τους προσωπικούς τους αντιπάλους, έκαναν για μια ακόμη φορά καίρια φάουλ στο αμυντικό transition και έδωσαν πάρα πολύ ενέργεια στη δική τους επιθεση.
Σούπερ μπάσκετ από τα Σερβάκια που παίζουν με την ψυχολογία στο ταβάνι και το γκάζι στο πάτωμα. Ποιος να το έλεγε. Οχι εγώ πάντως.
Y.Γ 1. Νταξ, και εγω χάρηκα με την ηττα των Ισπανών. Αλλά στον Αντέννα ήταν έτοιμοι να ανάψουν καπνογόνα λες και πέρασε η εθνική. Οχι κι έτσι παιδιά, μετά θα μας πούνε και κομπλεξικούς.
ΥΓ 2. 48 ποντους έβαζε η Ισπανία μ.ο. στο ά ημίχρονο. Τωρα έβαλε 52 σε όλο το ματς. Σωστά το παρατήρησε φίλος της σελίδας στο FB.
ΥΓ 3. Απόψε παίζουν οι Λιθουανοί απέναντι στο ... 2ο φαβορί της διοργάνωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου