Υπάρχει όντως μια περίπτωση οι Αμερικάνοι να μην πάρουν το μουντομπάσκετ και να χάσουν μετά από 8 χρόνια (!) και οι φωστήρες είναι έτοιμοι να ξεσαλώσουν. Και δώστου "είναι σκορποχώρΙ" και δώστου "δεν είναι μπάσκετ αυτό". Ειδικά αυτό το δεύτερο το εκστόμισε ο σπίκερ του Αντέννα σε κλέψιμο και coast to coast του Χάρντεν! Και τι είναι μπάσκετ αγαπητοί μου? Οι αμυντικές περιστροφές? Βέβαια στη συνέχεια τα άλει-ουπ διαδέχονταν το ένα το άλλο και οι κωλοτούμπες έδιναν και έπαιρναν.
Αυτό το κόμπλεξ δε γιατρεύεται εύκολα. Τα έχουμε ακούσει 100 φορές, τα λένε μέχρι και γνωστοί προπονητές στα σεμινάρια. Στο ΝΒΑ δεν έχουν και τόσα συστήματα, παίζουν με το ένστικτο, όποιος πάρει τη μπάλα σουτάρει, στην Ευρώπη έχουμε περισσότερη τακτική και λοιπές βλακείες.
Ναι βέβαια, ολα αυτά από την Ευρώπη ξεκίνησαν και τα αντέγραψαν οι άλλοι οι βλάχοι. Η ζωντανή ιστορία της εξέλιξης του αθλήματος είναι στα κολέγια και το ΝΒΑ και εμείς κάνουμε τους ειδήμονες. Ο Ομπράντοβιτς και ο Μεσίνα, μη νομίζετε, πήγαν στην Αμερική για τους κάνουν σεμινάρια. Κάποτε ο Πόποβιτς προς τιμήν του αναγνώρισε την τακτική παιδεία της Ευρώπης, και οποτε μπορούν το κάνουν όλοι σημαία.
Η χθεσινή παρασταση της δεύτερης ομάδας των ΝΒΑερς (η πρώτη δεν έχει κατεβει) επιβεβαίωσε αυτό που ξέρω: σαν αυτούς το άθλημα δεν το παίζει κανείς. Μην ξεχνάμε, τα συστήματα έχουν ένα και μόνο σκοπό: να δημιουργήσουν τις καλύτερες δυνατές προυποθέσεις για σουτ. Ε, το να έχεις τον Ροουζ στο ένας με έναν δεν είναι μια τέτοια προυπόθεση? Τον αντίπαλο πιθανότατα θα τον καταπιεί.
Μην απορείτε που δεν βγάζουμε μεγάλους σκόρερ ή παιχταράδες. Από μικροί στις άμυνες και τα πικ εν ρολ, οι δικοί μας μένουν πίσω στα βασικά. Και αν τους πιάσει κανένας Ντούντα (που δίνει μεγάλη βάση σε αυτά) ξαφνικά ανεβαίνουν 2 επίπεδα.
Τέλος πάντων, απορώ πραγματικά με όσους δεν δίνουν τον τίτλο του φαβορί στις ΗΠΑ. Αραγε έχουν δει τα νούμερα τους στο ΝΒΑ και την επιρροή που έχουν στις ομάδες τους? Αν τα είχαν αυτά οι Ισπανοί τότε τι θα λέγαμε δηλαδή? Να μην κατέβουν να παίξουν? Σας ξαναλέω, μπορεί εν τέλει το τρόπαιο να μην καταλήξει σε δικά τους χέρια. Ομως σε όλες τις διοργανώσεις παντού και πάντα, η συζήτηση περί χρυσού οφείλει να ξεκινάει από αυτούς.
Εξαλλος είμαι, έξαλλος!
Και μελαγχολικός. Ακου αυτή η Λιθουανία στους 4...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου