Εκατσα και ξαναείδα το παιχνίδι με τους Αργεντίνους για να καταλάβω λίγο καλύτερα την επίθεση της εθνικής μας, και ήδη μέσα σε ένα δεκάλεπτο βρέθηκε θησαυρός. Ειχαμε επισημάνει πόσο καλά χρησιμοποιεί τον Μπουρούση ο Κατσικάρης ωστε να δημιουργεί χώρους για τους συμπαίκτες του και να είναι ωφέλιμος στην κυκλοφορία της μπάλας, ας δούμε και 3 παραδείγματα, όλα από τα πρώτα λεπτά του τελευταίου αγώνα μας.
Παράδειγμα 1.
Εδώ βλέπουμε περίπου ένα flex στην αρχή της επίθεσης με τον Πρίντεζη να δίνει σκριν στο κόψιμο του Παπ με σκοπό να αλλάξουν προσωπικούς αντιπάλους και να βρεθεί ο PF σε ευνοικότερο ματς-απ με τον Χερμαν. Ο Μπουρούσης έχει ήδη τη μπάλα στην κορυφή και η στάση του σώματος μαρτυρά πως "κοιτάει" απ'ευθείας την κίνηση των συμπαικτών του. Οι Αργεντινοί όντως αλλάζουν:
O Πρίντεζης ζητά μπάλα έχοντας πλέον πιο βατό αντίπαλο και βρίσκοντας τη ρακέτα χωρίς ψηλό και χωρίς βοήθεια αφού ο Νοτσιόνι θα ακολουθήσει έστω και για λίγο τον Παπανικολάου πριν επιστρέψει. .
Ο Μπουρούσης λειτουργεί ιδανικά ως πασέρ και η επίθεση ολοκληρώνεται μέσα σε 8'', όπως θα ήθελε ο Κατσικάρης. Θυμίζει Ιβκοβιτς.
Παράδειγμα 2.
Εχει επίσης πολύ ενδιαφέρον. Εδώ δεν υπάρχουν σκριν μακριά από τη μπάλα, αλλά παιχνίδι μεταξύ των ψηλών. Ο Μπουρούσης ειναι πάλι στην κορυφή και κοιτάζει να εκμεταλλευτεί τον Πρίντεζη ή τον Παπανικολάου στο ένας με έναν σε μια άδεια και πάλι ρακέτα. Παιχνίδι αποστάσεων εδώ από την εθνική, η οποία τελικά καταλήγει στο... plan C, με τον Μπουρούση να παίζει στα πόδια τον Σκόλα. Εφόσον μπορούσαν, το ίδιο θα είχαν κάνει ήδη από πριν Πρίντεζης και Παπανικολάου. Και πάλι η μπάλα δεν περνάει από πλέι μέικερ και αυτό εξηγεί εν μέρει και την υψηλή δημιουργία που παρουσιάζουν οι ψηλοί μας στο τουρνουά. Ο Κατσικάρης το εννοεί οταν λεει πως έχει μια πολύ έξυπνη ομάδα στα χέρια του.
Δείτε το κι αυτό.
Παράδειγμα 3.
Αυτό μοιάζει περισσότερο με τον τρόπο που χρησιμοποιεί τον Ελληνα σέντερ ο Λάσο στη Ρεάλ. Στο παιχνίδι των Μαδριλένων, ο Γιάννης πηγαίνει πολλές φορές στην κορυφή, απλά για να τραβήξει έξω τον σέντερ και να δημιουργήσει χώρους για τους συνδυασμούς των υπολοίπων υπερταλαντούχων παικτών. Κάτι σαν αυτό που προσπαθούν να κάνουν Καλάθης και Πρίντεζης.
Ο Νικ δίνει σκριν με σκοπό ο Πρίντεζης να κόψει μέσα έχοντας πλέον αντίπαλο τον κοντό Πριχιόνι.
Στη συνέχεια της φάσης, ο Καμπάτσο κλείνει καλά την πάσα του Ζήση και οι Αργεντινοί επανακτούν τα μαρκαρίσματα. Δείτε όμως τι συμβαίνει σε ένα ακόμη χάλια βίντεο.
Ο Μπουρούσης μένει στην κορυφή απασχολώντας τον Σκόλα, και από τη στιγμή που ο Πρίντεζης ξεφορτώνεται τον Νοτσιονι έχουμε σίγουρο καλάθι. Βοήθεια δεν γίνεται να έρθει από πουθενά γιατί οι αποστάσεις είναι σωστές και η ρακέτα είναι τελείως άδεια. Ρούντι και Μίροτιτς βρέθηκαν πολλές φορές σε αυτή τη θέση χάρη στις καλές πάσες του Σέρχι και την καίρια τοποθέτηση του Ελληνα σέντερ.
Ενόψει Σερβίας.
Δεν είναι απαραίτητο οτι όλοι οι ψηλοί θα αντιδράσουν με τον τρόπο που αντέδρασε ο Σκόλα. Μία εναλλακτική επιλογή είναι να προκληθεί ο Ελληνας σέντερ να σουτάρει τρίποντο, εκεί όπου ναι μεν είναι καλός, όμως και πάλι δεν πρόκειται για μια επιλογή υψηλών ποσοστών. Πρόκειται βεβαια για ένα υπολογισμένο ρίσκο, το οποίο πολλές ομάδες δεν είναι διατεθειμένες να πάρουν. Το πώς θα χρησιμοποιήσει ο Τζόρτζεβιτς τον Ραντούλιτσα μένει να το δούμε.
Αυτό που κάνει έτσι κι αλλιώς δύσκολη την αντιμετώπιση plays όμοιων με τα παραπάνω, είναι το πόσο γρήγορα εκτελούνται από την εθνική μας. Διότι μπορεί οι Σερβοι αυτά να τα έχουν ήδη εντοπίσει (έτσι πιστευω, τη δουλειά τους κάνουν και αυτοί), όμως πόσο καλά μπορούν να αποφασίσουν σχετικά όταν η ομάδα μας εκτελεί με ταχύτητα στα πρώτα δευτερόλεπτα των επιθέσεων? Οσοι είδαν το παιχνίδι με τη Βραζιλία, θα παρατήρησαν οτι το αμυντικό transition του συνόλου του Τζόρτζεβιτς πάσχει.
Θεωρώ πάντως οτι ο ψηλός μας δεν θα έχει εύκολη βραδιά, δεδομένων δύο πραγμάτων
Α. Του πόσο χρησιμοποιούν οι Σερβοι το πικ εν ρολ και
Β. Του πόσο διαφορετικά το χρησιμοποιούν ανάλογα τον ψηλό. Ο Ραντούλιτσα πάει βαθειά επιδιώκοντας την επαφή, ο Κρίστιτς παίζει με περισσότερη χάρη και υποδέχεται την πάσα είτε πιο έξω είτε νωρίτερα. Θα τα βγάλει πέρα ο Μπουρούσης έχοντας απέναντι του, όχι μία αλλά, δύο υπολογίσιμες απειλές στη φροντ λάιν? Αυτή τη φορά ίσως θα ήταν καλό να υπολογίζαμε στη βοήθεια και των άλλων σέντερ.
Παράδειγμα 1.
Εδώ βλέπουμε περίπου ένα flex στην αρχή της επίθεσης με τον Πρίντεζη να δίνει σκριν στο κόψιμο του Παπ με σκοπό να αλλάξουν προσωπικούς αντιπάλους και να βρεθεί ο PF σε ευνοικότερο ματς-απ με τον Χερμαν. Ο Μπουρούσης έχει ήδη τη μπάλα στην κορυφή και η στάση του σώματος μαρτυρά πως "κοιτάει" απ'ευθείας την κίνηση των συμπαικτών του. Οι Αργεντινοί όντως αλλάζουν:
O Πρίντεζης ζητά μπάλα έχοντας πλέον πιο βατό αντίπαλο και βρίσκοντας τη ρακέτα χωρίς ψηλό και χωρίς βοήθεια αφού ο Νοτσιόνι θα ακολουθήσει έστω και για λίγο τον Παπανικολάου πριν επιστρέψει. .
Ο Μπουρούσης λειτουργεί ιδανικά ως πασέρ και η επίθεση ολοκληρώνεται μέσα σε 8'', όπως θα ήθελε ο Κατσικάρης. Θυμίζει Ιβκοβιτς.
Παράδειγμα 2.
Εχει επίσης πολύ ενδιαφέρον. Εδώ δεν υπάρχουν σκριν μακριά από τη μπάλα, αλλά παιχνίδι μεταξύ των ψηλών. Ο Μπουρούσης ειναι πάλι στην κορυφή και κοιτάζει να εκμεταλλευτεί τον Πρίντεζη ή τον Παπανικολάου στο ένας με έναν σε μια άδεια και πάλι ρακέτα. Παιχνίδι αποστάσεων εδώ από την εθνική, η οποία τελικά καταλήγει στο... plan C, με τον Μπουρούση να παίζει στα πόδια τον Σκόλα. Εφόσον μπορούσαν, το ίδιο θα είχαν κάνει ήδη από πριν Πρίντεζης και Παπανικολάου. Και πάλι η μπάλα δεν περνάει από πλέι μέικερ και αυτό εξηγεί εν μέρει και την υψηλή δημιουργία που παρουσιάζουν οι ψηλοί μας στο τουρνουά. Ο Κατσικάρης το εννοεί οταν λεει πως έχει μια πολύ έξυπνη ομάδα στα χέρια του.
Δείτε το κι αυτό.
Παράδειγμα 3.
Αυτό μοιάζει περισσότερο με τον τρόπο που χρησιμοποιεί τον Ελληνα σέντερ ο Λάσο στη Ρεάλ. Στο παιχνίδι των Μαδριλένων, ο Γιάννης πηγαίνει πολλές φορές στην κορυφή, απλά για να τραβήξει έξω τον σέντερ και να δημιουργήσει χώρους για τους συνδυασμούς των υπολοίπων υπερταλαντούχων παικτών. Κάτι σαν αυτό που προσπαθούν να κάνουν Καλάθης και Πρίντεζης.
Ο Νικ δίνει σκριν με σκοπό ο Πρίντεζης να κόψει μέσα έχοντας πλέον αντίπαλο τον κοντό Πριχιόνι.
Στη συνέχεια της φάσης, ο Καμπάτσο κλείνει καλά την πάσα του Ζήση και οι Αργεντινοί επανακτούν τα μαρκαρίσματα. Δείτε όμως τι συμβαίνει σε ένα ακόμη χάλια βίντεο.
Ο Μπουρούσης μένει στην κορυφή απασχολώντας τον Σκόλα, και από τη στιγμή που ο Πρίντεζης ξεφορτώνεται τον Νοτσιονι έχουμε σίγουρο καλάθι. Βοήθεια δεν γίνεται να έρθει από πουθενά γιατί οι αποστάσεις είναι σωστές και η ρακέτα είναι τελείως άδεια. Ρούντι και Μίροτιτς βρέθηκαν πολλές φορές σε αυτή τη θέση χάρη στις καλές πάσες του Σέρχι και την καίρια τοποθέτηση του Ελληνα σέντερ.
Ενόψει Σερβίας.
Δεν είναι απαραίτητο οτι όλοι οι ψηλοί θα αντιδράσουν με τον τρόπο που αντέδρασε ο Σκόλα. Μία εναλλακτική επιλογή είναι να προκληθεί ο Ελληνας σέντερ να σουτάρει τρίποντο, εκεί όπου ναι μεν είναι καλός, όμως και πάλι δεν πρόκειται για μια επιλογή υψηλών ποσοστών. Πρόκειται βεβαια για ένα υπολογισμένο ρίσκο, το οποίο πολλές ομάδες δεν είναι διατεθειμένες να πάρουν. Το πώς θα χρησιμοποιήσει ο Τζόρτζεβιτς τον Ραντούλιτσα μένει να το δούμε.
Αυτό που κάνει έτσι κι αλλιώς δύσκολη την αντιμετώπιση plays όμοιων με τα παραπάνω, είναι το πόσο γρήγορα εκτελούνται από την εθνική μας. Διότι μπορεί οι Σερβοι αυτά να τα έχουν ήδη εντοπίσει (έτσι πιστευω, τη δουλειά τους κάνουν και αυτοί), όμως πόσο καλά μπορούν να αποφασίσουν σχετικά όταν η ομάδα μας εκτελεί με ταχύτητα στα πρώτα δευτερόλεπτα των επιθέσεων? Οσοι είδαν το παιχνίδι με τη Βραζιλία, θα παρατήρησαν οτι το αμυντικό transition του συνόλου του Τζόρτζεβιτς πάσχει.
Θεωρώ πάντως οτι ο ψηλός μας δεν θα έχει εύκολη βραδιά, δεδομένων δύο πραγμάτων
Α. Του πόσο χρησιμοποιούν οι Σερβοι το πικ εν ρολ και
Β. Του πόσο διαφορετικά το χρησιμοποιούν ανάλογα τον ψηλό. Ο Ραντούλιτσα πάει βαθειά επιδιώκοντας την επαφή, ο Κρίστιτς παίζει με περισσότερη χάρη και υποδέχεται την πάσα είτε πιο έξω είτε νωρίτερα. Θα τα βγάλει πέρα ο Μπουρούσης έχοντας απέναντι του, όχι μία αλλά, δύο υπολογίσιμες απειλές στη φροντ λάιν? Αυτή τη φορά ίσως θα ήταν καλό να υπολογίζαμε στη βοήθεια και των άλλων σέντερ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου