Οι τάσεις στους σέντερ της ευρωλίγκα

Πολύ λόγος γίνεται εδώ και καιρό περί της μετάλλαξης του ρόλου των σέντερ στο ευρωπαικό μπάσκετ και την προτίμηση σε κοντύτερους και πιο ευέλικτους παίκτες για τη θέση. Τα ονόματα των Χάινς, Τάιους, Ντανστον, Σλότερ και άλλων είναι στην ημερήσια διάταξη σε τέτοιου είδους συζητήσεις. Αν ρίξουμε μια ματιά στους ψηλούς που θα τραβήξουν το περισσότερο κουπί στις κατά τεκμήριο δυνατότερες ομάδες, θα δουμε πως οι τάσεις είναι διαφορετικές και πως οι προπονητές δεν έχουν σώνει και καλά στραφεί σε αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχουν μάλιστα και περιπτώσεις που δείχνουν το ακριβώς αντίθετο. 

Ας κάνουμε μια ταξινόμηση: 

Kατηγορία 1: Με έμφαση στην παράδοση. 

ΠΑΟ: Μαυροκεφαλίδης - Μπατίστα
Μπαρτσελόνα: Πλάις - Τόμιτς
Βαλένθια: Λίστσουκ - Ντούμπλιεβιτς - Λόντσαρ
Φενέρ: Ζόριτς - Σαβάς - Ερντέν
Μάλαγα: Γκολούμποβιτς - Βάσκεθ

Οι παραπάνω ομάδες θα μοιράσουν λίγο εως πολύ το χρόνο στη θέση μεταξύ ψηλών της κλασικής σχολής. Βέβαια, άλλο Τόμιτς και άλλο ... Σαβάς. 
Οι περισσότεροι στη λίστα έχουν κάμποσες τεχνικές αρετές, αλλά στερούνται αθλητικών προσόντων (πλην Βάσκεθ) και κυρίως δυνατότητας να μαρκάρουν κοντύτερους αντιπάλους, ενώ άλλοι είναι πραγματικά τείχη στη σωματική επαφή και ας είναι "ατεχνοι" (sic) . 
Το δίδυμο της Μπαρτσελόνα έχει εξαιρετική επαφή με το καλάθι αλλά και την κυκλοφορία της μπάλας, ενώ στο ίδιο μοντέλο επάνω δουλεύει και ο ΠΑΟ, με μικρότερης αξίας παίκτες. Λόντσαρ και Ντούμπλιεβιτς επίσης συμμετέχουν στην επιθετική ανάπτυξη, χωρίς να είναι αμιγώς finishers. 
Με τη Φενέρ απορώ. Η εικόνα και των τριών είναι εδώ και πολύ καιρό απογοητευτική. 

Κατηγορία 2: Mixed grill 

Εφές: Κρίστιτς - Λάσμε
ΤΣΣΚΑ: Καουν - Χαινς
 Ρεάλ: Μπουρουσης - Σλότερ - Μεζρί (Αγιόν?)
 Μακάμπι: Τάιους - Σόφο - Μάριτς
 Μπαγερν: Μπράιαντ - Στίματς - Iντμπίχι
 Γαλατά: Tζαγουάι - Αλντεμίρ - Βουγιούκας
 Λαμποράλ: Αιβερσον - Ντιόπ (Χαμιλτον)

Επιλογές για όλα τα γούστα καθώς οι περισσότεροι κοουτς προτιμούν να έχουν λίγο από όλα. Φυσικά, η Ρεάλ δείχνει υπερπλήρης, αν και δεν ξέρω πως ακριβώς θα εκμεταλλευτεί τον Αγιόν. Μυρίζομαι και βαρειά σχήματα, ενδεχόμενα με συνύπαρξη κάποιων, κάτι που δεν είδαμε πέρυσι.
Ο Ιτούδης επαναφέρει τον γιγαντα Κάιλ στη φυσική του θέση μετά τις παραξενιές Μεσίνα, ενώ σε Μπάγερν και Γαλατά οι αθλητικοί ψηλοί θα έρχονται μάλλον δεύτερη λύση.
Μεγάλο αίνιγμα αυτός ο Αιβερσον της Λαμποράλ, ο οποίος μπορεί να γίνει ένας νέος Πολ Ντέιβις. Μπορεί όμως και όχι. Ντιόπ και Χάμιλτον (σουτάρει και απέξω) θα βγούνε πάνω σε κοντύτερους αντιπάλους και εγγυωνται ταχύτητα, ενώ στη Μακάμπι ο Τάιους θα έχει την ευκαιρία να κάνει χρονιά καριέρας.
Θα τα καταφέρει άραγε ο Ντούντα με 2 βετεράνους της θέσης?

Κατηγορία 3: To μέγεθος δεν μετράει

Αρμάνι: Σαμιουελς - Τζέιμς
Ολυμπιακός: Ντάνστον - Χάντερ

Οι Μιλανέζοι ήταν από πέρυσι σε αυτή την κατηγορία και απλά άλλαξαν τον Λαβάλ με τον περισσότερο τεχνικό και έξυπνο Τζέιμς. Ισως λίγο λιγότερο αθλητικό δίδυμο το φετινό.
Ο Ολυμπιακός επανέρχεται στα του 2012 όταν Ντόρσει και Χάινς μοιράστηκαν τα περισσότερα λεπτά. Η προσθήκη του Χάντερ (δεν είναι 'τείχος') και η παρουσία του Ντάνστον δίνουν τη δυνατότητα σχημάτων υψηλότατης αμυντικής ενέργειας και γρήγορου transition. Θα δουλέψει? Πάντα οι αποφάσεις ενέχουν και ρίσκα. Ο Σίμονς?

Αυτά σε ο,τι αφορά τις πιο ανταγωνιστικές ομάδες του θεσμού. Θα έχει ενδιαφερον να δούμε ποιοι σχηματισμοί και ποιες επιλογές θα δικαιωθούν. 

Οινική πρόταση αγαπητοί φανζ: "Τσαπουρνάκος 2012" . Ενα θαυμάσιο Cabernet Franc από το κτήμα Βογιατζή, με σταφύλια από το Βελβεντό. Το ήπια συνοδεύοντας μέτρια ψημένο μοσχάρι με τάρτα λαχανικών και ήταν πραγματική απόλαυση. Ακόμα καλύτερο για τα βράδια του χειμώνα και σε εξαιρετική τιμή.