Πρωτιά και Σκληραγώγηση - 6η μέρα.

Για μια ακόμα φορά, η υπέροχη εθνική Ελλάδος μπάσκετ έπαιξε το παιχνίδι πολύ όμορφα και κέρδισε πεντακάθαρα την Αργεντινή. Σε τρεις μέρες μπορεί να χάσει από τη Σερβία. Τα πράγματα καμμιά φορά στραβώνουν και με υποδεέστερους αντιπάλους, όπως είναι αυτή τη στιγμή το σύνολο του Σάσα Τζόρτζεβιτς. 

Θα μου πείτε, γιατί ξεκινάς μέσα στη μιζέρια? Μα γιατί είμαι ήδη απόλυτα ευχαριστημένος από αυτή την ομάδα και θέλω να ξορκίσω κάθε κακό από τώρα. Ακόμα και αν το ταξίδι τελειώσει πρόωρα, ο σκοπός επετεύχθη. Το (μπασκετικό) μέλλον είναι όλο δικό μας.

Πιθανως και το παρόν.
Η εθνική είναι αυτή τη στιγμή η πιο καλοπροπονημένη ομάδα του τουρνουά. Ισπανοί και ΗΠΑ δεν χρειάζονται άλλωστε και ιδιαίτερη καθοδήγηση. Ο Φώτης Κατσικάρης έχει καταφέρει να φτιάξει ένα σύνολο σύμπνοιας, το οποίο χθες βράδυ απάντησε επιπλέον σε ένα ερώτημα. Πώς θα ξεκολλήσει το καρο όταν η μπάλα καίει και όταν η επίθεση έχει προς στιγμήν μπλοκάρει? 

Ετσι.

Αν παγώσετε το βίντεο την ώρα που γίνεται το πικ στην κορυφή θα δείτε πως οι παίκτες μας έχουν τις τέλειες αποστάσεις, δημιουργώντας ουσιαστικά δύο αδυνατες πλευρές. Από τη στιγμή που ο Σκόλα βγαίνει καθυστερημένα πάνω στον Ζήση, η άμυνα είναι σχεδόν καταδικασμένη. Το "σχεδόν" έγκειται στο οτι και η επίθεση πρέπει να εκτελέσει το πλάνο με ακρίβεια. Η πάσα του Μπουρούση πίσω από την πλάτη μαρτυρα επιπλέον και σιγουριά. Απλώς υπέροχο. 

Οπως λέγαμε και προχθές, μην σας απασχολεί τόσο ποιος θα τραβήξει το κάρο στα δύσκολα. Μια ομάδα που δουλεύει σωστά θα βρει τον τρόπο. Ενα καλό σκριν, μια σωστή απομόνωση, μια άμυνα που οδηγεί σε ένα γρήγορο transition. Η συνέπεια, η προσκόλληση στο πλάνο και η εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων είναι τα κλειδιά. 

Για παράδειγμα, ο Κατσικαρης έχει εκμεταλλευετεί στο έπακρο την δημιουργική ικανότητα της φροντ λάιν, ένα στοιχείο που δεν υπάρχει εν αφθονία σε άλλες ομάδες. Τραβώντας πολλές φορές τον Μπουρούση στα όρια του τριπόντου και εκμεταλλευόμενος τα κενά που δημιουργούνται στις αντίπαλες ρακέτες από την απουσία των δύο σέντερ, ο κοουτς της εθνικής βρίσκει σκορ από back door cuts και προσωπικές φάσεις των εκρηκτικών Πρίντεζη, Παπανικολάου, Καλάθη και του πανέξυπνου Καιμακόγλου. Δείτε πως ο Νικ έφτασε σε καθοριστικά λέι-απ στο β΄μέρος ή τα τελειώματα του Πρίντεζη στο α. Η ρακέτα ηταν τελείως άδεια. 

Στο τέλος του αγώνα, η εθνική μας ούτε φοβήθηκε, ούτε έχασε την ψυχραιμία της. Εβγαλε και τον απαραίτητο αιφνιδιασμό που τελείωσε σε κάρφωμα του Παπ, ξαναέσφιξε την άμυνα που είχε κάπως χαλαρώσει και είχε δώσει εύκολα τρίποντα στην Αργεντινή. Και αυτό είχε την εξήγηση του, διότι κάποια στιγμή ήταν λογικό η παρακολουθηση του Σκόλα να αφήσει κάποια τέτοια σουτ αμαρκάριστα. Αλλά έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, έχει και τα οφέλη του, καθότι κατέδειξε κάποιες αδυναμίες στην παρακολούθηση ενός ψηλού με ισχυρό παιχνίδι από μέση απόσταση. Ενόψει των λεπτών που θα βρούμε απέναντι μας τον Κρίστιτς, έχω την εντύπωση πως τις φάσεις αυτές οι διεθνείς μας θα τις βλέπουν τις επόμενες μέρες ακόμη και στον ύπνο τους.

Εχει τέτοια οφέλη μια δύσκολη νίκη, και είναι καλό που ήρθε τώρα. Η εθνική έπαιξε ένα ματς στην πίεση, ένοιωσε επιτέλους καυτή την ανάσα ενός σοβαρού αντιπάλου και βγήκε νικήτρια. Τι καλύτερη σκληραγώγηση πριν από εναν "τελικο"? Στο αντίστοιχο τετοιο δικό τους παιχνίδι με τη Γαλλία, οι Σερβοι στο τελευταίο λεπτό έχασαν τα αβγά και τα πασχάλια.

Σφηνάκια.
- Πως είδατε Σλούκα αντί Καλάθη στο τέλος? Απόφαση που βγήκε και θέλει άντερα. 
- Η εμφάνιση του Μπουρούση είναι μνημείο. Τρομερή αντίληψη της θέσης του στο γήπεδο.
- Ο Καλάθης τιμωρησε το under στα σκριν των Αργεντίνων. Οταν αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν, ο Νικ χτύπησε μέσα στη ρακέτα. 

Πιείτε κανένα κρασάκι.