Οι Μαιάμι Χιτ δεν έχουν την πολυπλοκότητα και την αρμονία που συναντά κανείς στο επιθετικό παιχνίδι των Σπερς, εντούτοις παρουσιάζουν και εκείνοι μια σειρά από επιθετικά plays τα οποία εκμεταλλεύονται στο έπακρο το ταλέντο της τριάδας των σταρ τους. Βρήκα ένα βίντεο που τα συνοψίζει όλα αυτά, αλλά επειδή δεν το συνοδεύει κάποιο άρθρο, θα γράψουμε ένα δυο πραγματάκια εδώ για το τι θα δείτε, μαζί με κάποιες δικές μας παρατηρήσεις. Πρώτα όμως το βίντεο.
Wade
Το βίντεο αρχίζει με plays για τον Ντουέιν Γουέιντ, όπου αρχικά παρατηρούμε κοψίματα μέσα στη ρακέτα. Ο Γουέιντ, παρά τα χρόνια και τα προβλήματα με τα πόδια, εχει ακόμα τη δυνατότητα να ξεπερνά τους αντιπάλους και να τους ξεγελά με τη σπιρτάδα του. Σε περιπτώσεις που η επίθεση του Μαιάμι πάει προς τη base line και οι άμυνες κλείνουν πάνω στον παίκτη που κάνει το drive, εκείνος ξεπερνά τον προσωπικό του αντιπαλο και κόβει προς τα μέσα σαν τρέιλερ. Αντίστοιχα, σε περιπτώσεις που οι Χιτ ανοίγουν το γήπεδο και αφαιρούν τον ψηλό από τη ρακέτα, εκείνος εκμεταλλεύεται τους κενούς χώρους και δέχεται πάσα κοντά στο καλάθι, σε ένα χώρο που ελαχιστοι κοντοί μπορούν να τον μαρκάρουν.
Εξ'ού και όπως θα δείτε στο βίντεο, ο Σποέλστρα τείνει συχνά να τον ποστάρει. Ο Wade διαπρέπει στο παιχνίδι με πλάτη απεναντι σε ισουψείς αντιπάλους γιατί έχει περισσότερη δύναμη και εκρηκτικότητα. Με αυτά τα στοιχεία άλλωστε διαπρέπει και στον αιφνιδιασμό *(1) ή και στο απλό πικ εν ρολ, μέσω του οποίου πηγαίνει σε drive προς το καλάθι ή σε mid-range επιλογές, στις οποίες είναι από τους καλύτερους παίκτες της λίγκας. Εκεί που ίσως είναι λιγότερο επικίνδυνος, είναι όταν μένει στη weakside για να υποδεχθεί πάσες του Τζέιμς από τα split-out και να σηκωθεί ως spot-up shooter.
Lebron
Η απόδοση του θα κρίνει την έκβαση των τελικών περισσότερο από κάθε άλλο παίκτη και των δύο μονομάχων. Γυρω από το καθαρόαιμο των Χιτ κινούνται σχεδόν τα πάντα. Το ρεπερτόριο του φυσικά περιλαμβάνει απομονώσεις και παιχνίδι με πλάτη, αφού εκεί υπερτερεί έναντι περίπου όλων. Οι συμπαίκτες του αρέσκονται να του αδειάζουν το χωρο, όπως βλέπετε στην υψηλότατης ευκρίνειας φωτό.
Το Σαν Αντόνιο, για να αποφύγει τέτοιες καταστάσεις, έδωσε πέρυσι στον Τζέιμς χώρο στην περίμετρο και τον προκάλεσε να σουτάρει από τα 5 μέτρα και πίσω. Η τακτική αυτή απέδωσε μέχρι ένα σημείο, όμως στον 7ο τελικό ο Λεμπρόν έβαλε περίπου όλα αυτά τα σουτ σκοτώνοντας τις ελπίδες των Σπερς.
Σε ο,τι αφορά τα πικ εν ρολ, τα πιο επικίνδυνα είναι αυτά που στήνουν οι Χιτ έξω από τη γραμμή του τριπόντου, ετσι ωστε ο σταρ τους να βρίσκει περισσότερους χώρους για drive και να μπορεί να περάσει ψηλότερους αντιπάλους στα πόδια εάν γίνει αλλαγή. Φυσικά η πρώτη δουλειά που έχει να κάνει η άμυνα είναι να μην του δώσει το δεξί διάδρομο. Για το transition δε χρειαζεται να πούμε πολλά, η φάση στο 5:20 τα λεει όλα.
Bosh
Εδώ το πράγμα έχει περισσότερο ενδιαφέρον. Ο τρίτος τη τάξει σταρ των Χιτ δεν έχει και το πιο δυναμικό post παιχνίδι, όμως κάνει μεγάλες ζημιές στα σουτ από μέση απόσταση είτε από τη δυνατή είτε από την αδύνατη πλευρά. Σουτάρει καλά πάνω από τα χέρια των αντιπάλων και μπορεί να γείρει πίσω το κορμί του για να αποφύγει μια σκληρότερη άμυνα. Οσο οι υπόλοιποι τραβάν τους αντιπάλους πάνω τους, εκεινος θα κάνει εύκολα ζημιές με ελευθερα σουτ.
Τετοια το Μαιάμι προσπαθεί να του δώσει και μέσω πικ και τοποθέτηση του στην κορυφή (pick n pop) μετά το σκριν στη μπάλα. Κάτι σαν αυτό που βλέπαμε φέτος από τον Κρίστιτς στην ΤΣΣΚΑ στο πολύ καλύτερο του. Από το καθαρό roll το Σαν Αντόνιο ισως είναι δύσκολο να πληγωθεί γιατί έχει τις αλληλοκαλύψεις, όμως ο Ντάνκαν ίσως δυσκολευτει να ακολουθήσει ένα γρήγορο ξεπέταγμα στην κορυφή.
Αυτά τα απλά και συνοπτικά, μέσα από ένα βίντεο που δεν ασχολειται με πιο σύνθετα επιθετικά ζητήματα. Το Μαιάμι δεν έχει έτσι κι αλλιώς την πολυδιάστατη επιθετική λειτουργία των Σπερς, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είναι μια πολύ καλή επιθετική ομάδα, την οποία είναι δύσκολο να αντιμετωπίσει κανείς με καθαρές αλλαγές, λόγω του ταλέντου των βασικών επιθετικών όπλων της. Σίγουρα ο Πόποβιτς θα δώσει βοήθειες και θα κάνει θυσίες. Ο πάγκος των Χιτ εξάλλου υστερεί σε προσωπικότητα, αν εξαιρέσουμε κάποιον κύριο Ρει Αλεν.
Νόουτ:
*(1) Σε αυτό τον τομέα διακρίνεται γενικά το Μαιάμι, αφού συχνά έχει μέχρι και τέσσερις παίκτες να κατεβάζουν τη μπάλα. Σε αντίθεση με τα transition drills του Ντ'αντόνι στο Φίνιξ τα οποία ανέθεταν συγκεριμένους ρόλους σε συγκεριμένους παίκτες, οι αιφνιδιασμοί των Χιτ είναι πιο ελευθεροι και μπορούν να εκδηλωθούν μέσω διαφορων χειριστών, με διαφορετικούς finishers ή σουτερ και με διαφορετικά τρέιλερ. Αναλυτικά, μπορείτε να διαβάσετε εδώ).
Wade
Το βίντεο αρχίζει με plays για τον Ντουέιν Γουέιντ, όπου αρχικά παρατηρούμε κοψίματα μέσα στη ρακέτα. Ο Γουέιντ, παρά τα χρόνια και τα προβλήματα με τα πόδια, εχει ακόμα τη δυνατότητα να ξεπερνά τους αντιπάλους και να τους ξεγελά με τη σπιρτάδα του. Σε περιπτώσεις που η επίθεση του Μαιάμι πάει προς τη base line και οι άμυνες κλείνουν πάνω στον παίκτη που κάνει το drive, εκείνος ξεπερνά τον προσωπικό του αντιπαλο και κόβει προς τα μέσα σαν τρέιλερ. Αντίστοιχα, σε περιπτώσεις που οι Χιτ ανοίγουν το γήπεδο και αφαιρούν τον ψηλό από τη ρακέτα, εκείνος εκμεταλλεύεται τους κενούς χώρους και δέχεται πάσα κοντά στο καλάθι, σε ένα χώρο που ελαχιστοι κοντοί μπορούν να τον μαρκάρουν.
Εξ'ού και όπως θα δείτε στο βίντεο, ο Σποέλστρα τείνει συχνά να τον ποστάρει. Ο Wade διαπρέπει στο παιχνίδι με πλάτη απεναντι σε ισουψείς αντιπάλους γιατί έχει περισσότερη δύναμη και εκρηκτικότητα. Με αυτά τα στοιχεία άλλωστε διαπρέπει και στον αιφνιδιασμό *(1) ή και στο απλό πικ εν ρολ, μέσω του οποίου πηγαίνει σε drive προς το καλάθι ή σε mid-range επιλογές, στις οποίες είναι από τους καλύτερους παίκτες της λίγκας. Εκεί που ίσως είναι λιγότερο επικίνδυνος, είναι όταν μένει στη weakside για να υποδεχθεί πάσες του Τζέιμς από τα split-out και να σηκωθεί ως spot-up shooter.
Lebron
Η απόδοση του θα κρίνει την έκβαση των τελικών περισσότερο από κάθε άλλο παίκτη και των δύο μονομάχων. Γυρω από το καθαρόαιμο των Χιτ κινούνται σχεδόν τα πάντα. Το ρεπερτόριο του φυσικά περιλαμβάνει απομονώσεις και παιχνίδι με πλάτη, αφού εκεί υπερτερεί έναντι περίπου όλων. Οι συμπαίκτες του αρέσκονται να του αδειάζουν το χωρο, όπως βλέπετε στην υψηλότατης ευκρίνειας φωτό.
Το Σαν Αντόνιο, για να αποφύγει τέτοιες καταστάσεις, έδωσε πέρυσι στον Τζέιμς χώρο στην περίμετρο και τον προκάλεσε να σουτάρει από τα 5 μέτρα και πίσω. Η τακτική αυτή απέδωσε μέχρι ένα σημείο, όμως στον 7ο τελικό ο Λεμπρόν έβαλε περίπου όλα αυτά τα σουτ σκοτώνοντας τις ελπίδες των Σπερς.
Σε ο,τι αφορά τα πικ εν ρολ, τα πιο επικίνδυνα είναι αυτά που στήνουν οι Χιτ έξω από τη γραμμή του τριπόντου, ετσι ωστε ο σταρ τους να βρίσκει περισσότερους χώρους για drive και να μπορεί να περάσει ψηλότερους αντιπάλους στα πόδια εάν γίνει αλλαγή. Φυσικά η πρώτη δουλειά που έχει να κάνει η άμυνα είναι να μην του δώσει το δεξί διάδρομο. Για το transition δε χρειαζεται να πούμε πολλά, η φάση στο 5:20 τα λεει όλα.
Bosh
Εδώ το πράγμα έχει περισσότερο ενδιαφέρον. Ο τρίτος τη τάξει σταρ των Χιτ δεν έχει και το πιο δυναμικό post παιχνίδι, όμως κάνει μεγάλες ζημιές στα σουτ από μέση απόσταση είτε από τη δυνατή είτε από την αδύνατη πλευρά. Σουτάρει καλά πάνω από τα χέρια των αντιπάλων και μπορεί να γείρει πίσω το κορμί του για να αποφύγει μια σκληρότερη άμυνα. Οσο οι υπόλοιποι τραβάν τους αντιπάλους πάνω τους, εκεινος θα κάνει εύκολα ζημιές με ελευθερα σουτ.
Τετοια το Μαιάμι προσπαθεί να του δώσει και μέσω πικ και τοποθέτηση του στην κορυφή (pick n pop) μετά το σκριν στη μπάλα. Κάτι σαν αυτό που βλέπαμε φέτος από τον Κρίστιτς στην ΤΣΣΚΑ στο πολύ καλύτερο του. Από το καθαρό roll το Σαν Αντόνιο ισως είναι δύσκολο να πληγωθεί γιατί έχει τις αλληλοκαλύψεις, όμως ο Ντάνκαν ίσως δυσκολευτει να ακολουθήσει ένα γρήγορο ξεπέταγμα στην κορυφή.
Αυτά τα απλά και συνοπτικά, μέσα από ένα βίντεο που δεν ασχολειται με πιο σύνθετα επιθετικά ζητήματα. Το Μαιάμι δεν έχει έτσι κι αλλιώς την πολυδιάστατη επιθετική λειτουργία των Σπερς, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είναι μια πολύ καλή επιθετική ομάδα, την οποία είναι δύσκολο να αντιμετωπίσει κανείς με καθαρές αλλαγές, λόγω του ταλέντου των βασικών επιθετικών όπλων της. Σίγουρα ο Πόποβιτς θα δώσει βοήθειες και θα κάνει θυσίες. Ο πάγκος των Χιτ εξάλλου υστερεί σε προσωπικότητα, αν εξαιρέσουμε κάποιον κύριο Ρει Αλεν.
Νόουτ:
*(1) Σε αυτό τον τομέα διακρίνεται γενικά το Μαιάμι, αφού συχνά έχει μέχρι και τέσσερις παίκτες να κατεβάζουν τη μπάλα. Σε αντίθεση με τα transition drills του Ντ'αντόνι στο Φίνιξ τα οποία ανέθεταν συγκεριμένους ρόλους σε συγκεριμένους παίκτες, οι αιφνιδιασμοί των Χιτ είναι πιο ελευθεροι και μπορούν να εκδηλωθούν μέσω διαφορων χειριστών, με διαφορετικούς finishers ή σουτερ και με διαφορετικά τρέιλερ. Αναλυτικά, μπορείτε να διαβάσετε εδώ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου