Μια νορμάλ ήττα από την Εφές του Ντούντα.

"Δεν γίνεται να κερδάμε συνέχεια να 'ουμ" 

Giorgos Panou

Ουτε μια εβδομάδα δεν πέρασε από τότε που γράφαμε για το αμυντικό Βατερλό της Εφές Πίλσεν στη Ρωσία, και η ομάδα του Ιβκοβιτς εμφάνισε απέναντι στον Ολυμπιακό μια άμυνα-τανάλια που δεν άφησε τους ερυθρόλευκους να πάρουν ανάσα, ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο. Τι άλλαξε? Πρώτον, η χρονική στιγμή. Οι ομάδες και οι προπονητές δουλεύουν συστηματικά επάνω στις αδυναμίες τους. Η Εφές, ως σύνολο ενός μεγάλου κοουτς, θα ενσωματώνει όλο και περισσότερο τους παίκτες που της έλειψαν στην πρώτη φάση. Ερτέλ και Κρίστιτς είναι λογικό να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις όσο περνάει ο χρόνος, και ο πάγκος να βρισκει τρόπους να κρυβει τις αδυναμίες τους μέσω του συνόλου.

Δεύτερον, ο αντίπαλος. Ο Ολυμπιακός, σε αντίθεση με τη Νίζνι, ο Ολυμπιακος απέτυχε (ή αν θέλετε δεν είχε ) να τοποθετήσει έναν απειλητικό παίκτη στο κενό που βλέπετε 

Ντάνστον και Χάντερ δεν συνιστούν στο low post ανάλογη απειλή με τον Παραχούσκι, και δίνουν στην άμυνα το χρόνο να ανακάμψει. Η Εφές κατάφερε να κάνει ακριβώς αυτό, σταματώντας με διπλές καλύψεις τον Σπανούλη και ανακτώντας γρήγορα τα αρχικά μαρκαρίσματα. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού εγκλωβίστηκε πλήρως, καθώς εκτός των άλλων οι Τζάνινγκ και Ντρέιπερ έκαναν εξαιρετική δουλειά στο να τον προλαβαίνουν και συνεπώς να μειώνουν τις περιστροφές. Από τη στιγμή που η μπάλα δεν πέρασε στη ρακέτα, οι βοήθειες που χρειάστηκαν να δώσουν οι Τούρκοι ήταν σίγουρα λιγότερες. Πόσες φορές είδατε να βρίσκεται ξεμαρκάριστος ο Λοτζέσκι ή να βρίσκει ελευθερο hook ο Πρίντεζης? Οι μόνες θυσίες έγιναν στην περιφέρεια, αλλά από ένα σημείο και ύστερα ο Μάντζαρης δεν έφτανε για να τραβήξει το σκορ.

Στην άλλη άκρη του παρκέ, ο Ιβκοβιτς ειδε την ομάδα του να παίζει το αγαπημένο του μπάσκετ. Γρήγορα μις ματς στην αρχή της επίθεσης στη ρακέτα στη θέση 4 (συνέπεια αλλαγών), σουτ  προιόντα της κεκτημένης αμυντικής ταχύτητας και εκμετάλλευση των ατομικών ικανοτήτων των παικτών. Η χθεσινή Εφές θύμισε σε παρα πολλά τον Ολυμπιακό του '12 και είχε επιπλέον δύο σέντερ που τιμώρησαν με τον πιο εμφατικό τρόπο τα hedge out και τις διπλές καλύψεις των ερυθρόλευκων στο 1-5. Τοποθετημένοι κοντά στον κοντό μετά από το πικ και χωρίς να πηγαίνουν σώνει και καλά βαθειά στη ρακέτα, ο Λάσμε και ο Κρίστιτς πήραν άμεσα τη μπάλα και έκαναν μεγάλη ζημιά. Ο Ερτέλ δεν χρειάστηκε να πασάρει σε μεγάλη απόσταση.

Το μάθημα ηταν σίγουρα χρήσιμο. Απεναντι σε άμυνες που ξέρουν καλά πώς να τον παίξουν, ο Ολυμπιακός θα πρέπει πιθανώς να καταφύγει σε διαφορετικές συνταγές. Το ίδιο ισχύει και σε ο,τι αφορά τις αμυντικές προσαρμογές. Στην οικονομία του ομίλου, η νίκη της ΤΣΣΚΑ μέσα στην έδρα της Εφές παρουσιάζει στους ερυθρόλευκους μια ευκαιρία: αν κερδίσουν τους Ρωσους στο Φάληρο, θα κρατήσουν τον Ντούντα σε απόσταση μια νίκης και θα πάρουν ένα αποτέλεσμα που ελάχιστοι ανταγωνιστές τους μπορούν να ματσάρουν.

Υ.Γ. Ο Ντούντα συνεχίζει τον μοναδικό δρόμο του. Ποια από τα καλύτερα ρόστερ του ήταν γεμάτα από σταρ? Για μια ακόμη φορά, ο μεγαλύτερος "δημιουργός" του ευρωπαικού μπάσκετ φτιάχνει ομάδα με υλικά δεύτερης διαλογής και το αποτέλεσμα είναι και πάλι συναρπαστικό.