3 > 2

Του Rod Higgins

www.in-the-game.org

@rodhig 7

Absolutely nothing changes a defensive game plan like shooting. Not athleticism, not size, not quickness. Shooting is a game changer. 

Ryan Krueger

Ο Ολυμπιακός είναι σε καλό φεγγάρι, δεν υπάρχει αμφιβολία. Τρεις σερί νίκες στο ξεκίνημα του τοπ-16, οι δύο εκτός έδρας, πειστικές απαντήσεις σε όποιες αναποδιές προέκυψαν, σοβαρότητα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για την άνοδο των ερυθρόλευκων - η άμυνα , η χημεία ενόςκορμού παικτών που διατηρήθηκε από την περυσινή χρονιά, το καλό κλίμα, η αλλαγή προπονητή κτλ. 

Ολα αυτά όμως, δε συνέβησαν τον Ιανουάριο. Τα βλέπαμε ή τα ακούγαμε και νωρίτερα, χωρίς όμως την ίδια αποτελεσματικότητα στο παρκέ. Αυτό που έχει αλλάξει, πέρα από τη γενικότερη βελτίωση που προβλέπεται τέτοια εποχή για τις ομάδες που διεκδικούν την Ευρωλίγκα, είναι αρκετά απλό: o Ολυμπιακός βάζει τρίποντα. Πολλά τρίποντα. Στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη, το ποσοστό του δεν έχει πέσει κάτω από το 40%. Εναντίον της μέτριας αμυντικά  αλλά μαχητικής Φενερμπάχτσε, ο Ολυμπιακός πήρε 36 πόντους από 21 σουτ που επιχείρησε πίσω από τα 6,75. Κι επειδή τα τρίποντα αξίζουν περισσότερους πόντους από τα δίποντα (εύρηκα!), οι παίκτες του Σφαιρόπουλου ξεπέρασαν την αστοχία εντός ρακέτας και τα πολλά λάθη, σκοράροντας 1,1 πόντους ανά κατοχή. Για να υπάρξει μέτρο σύγκρισης, πέρσι μόλις τέσσερις ομάδες στην Ευρωλίγκα είχαν τόσο παραγωγική επίθεση στα εκτός έδρας ματς - και ναι, μια από αυτές ήταν ο Ολυμπιακός.

Το ερώτημα είναι αν αυτή η τάση είναι διατηρήσιμη μακροπρόσθεσμα. Είναι σαφές οτι τα ποσοστά των ερυθρόλευκων βρίσκονται σε φάση διόρθωσης - το ρόστερ δεν αποτελείται από μπετατζήδες, ενώ τα γκαρντ της ομάδας δεν ξέχασαν πώς να ξαναβρίσκουν τον αμαρκάριστο συμπαίκτη τους στην περιφέρεια. Επομένως το 32% της κανονικής περιόδου ήταν μια παρένθεση. Η επιστροφή του Λοτζέσκι έδωσε τεράστια ώθηση, ενώ η αποτελεσματικότητα του Λαφαγέτ, ο οποίος διανύει μέχρι τώρα την καλύτερη χρονιά της καριέρας του στο συγκεκριμένο τομέα, έχει αποδειχτεί εξίσου καταλυτική. 

Παρόλα αυτά, δεν έχει νόημα να στεκόμαστε ούτε σε ένα δείγμα τεσσάρων αγώνων, ούτε σε μονάδες. Οι βόμβες του Λαφαγιέτ, για παράδειγμα, εξισορροπούνται με τα τούβλα του Μάντζαρη ή του Ντάρντεν, οι οποίοι βρίσκονται πολύ μακριά από τα περσινά στάνταρ τους. Το σημαντικότερο ερώτημα έχει να κάνει με την ποιότητα των σουτ που επιχειρεί ο Ολυμπιακός. Εναντίον της Φενέρ μόνο επτά από τα δώδεκα εύστοχα τρίποντα προέκυψαν από ασίστ. Τα υπόλοιπα πέντε προήλθαν από ατομικές ενέργειες των Σπανούλη, Λαφαγιέτ και Σλούκα. 

Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακο. Ωστόσο, προκειμένου να υπάρξει επιστροφή στα περσινά ποσοστά (δηλαδή 37,5%) αυτή τη αναλογία πρέπει να αυξηθεί υπέρ των σουτ που βασίζονται σε τελική πάσα. Τα σουτ μετά από ντρίπλα είναι πιο θεαματικά, αλλά δε βρίσκουν στόχο εξίσου συχνά (εξαιρούνται οι εξωγήινοι). H αύξηση του αριθμού των ποιοτικών τριπόντων δεν είναι μόνο θέμα διάταξης, αλλά και νοοτροπίας. Ο Σφαιρόπουλος μοιάζει να επιθυμεί την εκδήλωση περισσότερων επιθέσεων κοντά στο καλάθι. Οι παίκτες του, όμως, σουτάρουν περισσότερα τρίποντα από πέρσι (ως ποσοστό του συνολικού αριθμού των σουτ εντός πεδιάς). 

Δεν τίθεται θέμα αντίφασης. Ο Σπανούλης τραβάει την άμυνα πάνω του και προκύπτουν ελεύθερα σουτ για τους υπόλοιπους. Θα ήταν λάθος να μην επιχειρηθούν. Από την άλλη, πολλές επιθέσεις με διαφορετικό στόχο δεν καταλήγουν πουθενά, με αποτέλεσμα τραβηγμένα τρίποντα υπό πίεση χρόνου. Είναι φανερό ποια σουτ πρέπει να επιδιώκει ο Ολυμπιακός. Αυτό δε συμβαίνει, όμως, όταν, για παράδειγμα, ο Σπανούλης έχει μόνο την επιλογή μιας παράλληλης πάσας στην κορυφή της ρακέτας προς τον Μάντζαρη, ο οποίος δεν είναι έτοιμος να σουτάρει. Ακόμα κι αν αυτή η ρισκαδόρικη πάσα δεν καταλήξει σε λάθος - όπως συνέβη με τα δύο κλεψίματα της Φενέρ την περασμένη εβδομάδα - είναι αμφίβολο αν θα ανοίξουν χώροι μέσα στη ρακέτα.

Για να συμβεί αυτό, η περιφερειακή απειλή είναι απαραίτητη και προυποθέτει την τοποθέτηση σουτέρ στα κενά των αμυντικών περιστροφών. Μόνο έτσι ο αντίπαλος προπονητής θα βρεθεί προ διλήμματος, η λύση του οποίου ίσως αποδειχτεί ευεργετική και για τους ψηλούς του Ολυμπιακού.