O καθοριστικός Λαφαγέτ: ένα μέτριο σχόλιο για το νέρμπι.

Ενα σύντομο και (ομολογουμενως ατελές) σχόλιο για το πολύ ωραιο ντέρμπι καθώς δουλεύω επάνω σε άλλα κομμάτια.

Δεν είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς κρίνει τέτοιους αγώνες. Αν σήμερα διαβάσετε τα μέσα, ο καθένας δίνει την δική του εκδοχή για τους καθοριστικούς παράγοντες. Ηταν ο Ντάρντεν, ήταν η άμυνα με αλλαγές, ήταν ο πραγματικά θετικός Σπανούλης, ήταν τα τρικ του Σφαιρόπουλου και η πληθώρα λύσεων του Ολυμπιακού? Ποιος ξέρει... Φυσικά, όλα αυτά έπαιξαν έναν σημαντικό ρόλο. 

Θα μου επιτρέψετε να δώσω τη δική μου εκδοχή, λαμβάνοντας υπόψη το εξής ερώτημα: Aν με όσα συνέβαιναν στο γήπεδο οι ομάδες συμβαδιζαν μέχρι ένα σημείο στο σκορ, τι ήταν αυτό που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του ενός αντιπάλου? Ψάχνοντας προσεκτικά τις λεπτομέρειες, δεν μπορώ παρά να καταλήξω στη συμβολή του Ολιβερ Λαφαγέτ. Την ώρα που ο Παναθηναικός είχε επανέλθει στο ματς και όλα προμήνυαν ένα κλειστό φινάλε, τα δύο τρίποντα του γκαρντ του Ολυμπιακού ξανάνοιξαν την ψαλίδα σε βαθμό που όπως φάνηκε ήταν δύσκολο να κλείσει. Ο κοντόσωμος Αμερικάνος ήταν για μένα το πρόσωπο ενός αγώνα που, όπως πολλοί άλλοι παρόμοιοι, κρίθηκε τελικά από τους παίκτες. 

Αν μάλιστα τοποθετήσουμε τον (μέτριο στο α') Λαφαγέτ σε αντιδιαστολή με τον Νέλσον, η συμβολή του στην οικονομία του παιχνιδιού αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο. Οταν ο Ολυμπιακός άφηνε απροκάλυπτα τον δευτερο να σουτάρει προσπαθώντας να δώσει βοήθειες αλλού, ο Παναθηναικός εισέπραξε από τον πλέι-μέικερ του 2/8 σουτ και 0/3 βολές. Ετσι, ο,τι κέρδιζαν στα μετόπισθεν, οι πράσινοι το έχαναν στην άλλη άκρη του παρκέ, τη στιγμή που ο τρόπον τινά "ερυθρόλευκος καθρέφτης" του πρώην ηγέτη του Αστέρα έβαζε τα καθοριστικά σουτ που πήρε.
Από εκεί και πέρα, σαφώς και όλα τα άλλα ισχύουν και δεν θα σας φέρω κάποια αντίρρηση.

Οι δύο αιώνιοι έδωσαν ως ένα βαθμό και απαντήσεις σε ερωτήματα που είχαν (είχαμε) διάφοροι. Ο Ολυμπιακός εμφάνισε αμυντικές προσαρμογές σε διάφορα χρονικά σημεία του αγώνα και ο Παναθηναικός βρήκε σκορ παρα τη χαμηλή δημιουργία του Διαμαντίδη. Ο Ντάρντεν στον Διαμαντίδη, ο Σπανούλης στον Γιάνκοβιτς, οι αποστάσεις από τον Νέλσον, ο Αγραβάνης στον Μαυροκεφαλίδη, οι αυξημένες αλλαγές στα σκριν ήταν οι τρόποι απάντησης του πρώτου. Η πιεστική άμυνα με τον (αντε πάλι) Νέλσον, το transition με τον Σλότερ, η τοποθέτηση του Μαυροκεφαλίδη στην (ημί)περίμετρο ως φάρμακο στα hedge ήταν οι τρόποι απάντησης του δεύτερου.
 
Ωραία να τα βλέπει κανείς αυτά ενόψει των μαχών που έρχονται, οι οποίες θα είναι σαφώς δυσκολότερες.

Υ.Γ 1. Δεν ξέρω πώς το έχουν σκεφτεί στον ΠΑΟ, αλλά θα είναι πανευρωπαική πρωτοτυπία να βγει η χρονιά χωρίς δεύτερο παίκτη σε μία θέση. Από τη στιγμή που ο Χαραλαμπόπουλος δεν φαίνεται να χρησιμοποιείται, μήπως να το ξαναδούμε λίγο το ζήτημα της θέσης 3.
Υ.Γ. 2. Ποστάρισμα του Πρίντεζη, ελεύθερο σουτ του Ντάρντεν. Συμβαίνουν και αυτά.