Μετά το 1453, η Κωνταντινούπολη ήταν κρανίου τόπος. Σε έναν πόλεμο και ο κατακτητής είναι άλλωστε ζημιωμένος. Χρειάστηκαν περίπου 30 χρόνια και ο φιλειρηνικός σουλτάνος Μπεγιαζίτ ο 2ος και για να ορθοποδήσει ο ιστορικός τόπος και να ξαναγεμίσει από ζωή. Λάτρης των γραμμάτων, ο Μπεγιαζίτ ίδρυσε το σχολείο του Γαλατασαράι στον λόφο πάνω από τα στενά του Βοσπόρου στην ευρωπαική πλευρά της Πόλης και κοντά σε ένα γενοβέζικο φρούριο από όπου πήρε και το όνομα του, "παλάτι του Γαλατά". Στην πραγματικότητα παλάτι στο Γαλατά δεν υπήρξε ποτέ και το όνομα αποδίδεται μόνο στο διαχρονικά πιο διάσημο σχολείο της χώρας. Οσο για τα χρώματα, ο Μπεγιαζίτ τα εμπνεύστηκε στη διάρκεια ενός περιπάτου. Ο ειρηνικός σουλτάνος αρεσκόταν στο να κυκλοφορεί μοναχός μέσα σε ένδυμα καθημερινού πολίτη, κάτι σαν τον Σταυρο Θεοδωράκη χωρίς το σακίδιο και την ερώτηση "παραμύθα ε?". Σε μία από τις βόλτες του στο Γαλατά, ο δρόμος τον έβγαλε στον κήπο του σοφού γέροντα Gül Baba, o οποίος ήταν γεμάτος κόκκινα και κίτρινα τριαντάφυλλα. Ο σουλτάνος ενθουσιάστηκε τόσο από τα λόγια του ανδρός που ίδρυσε το σχολείο ακριβώς δίπλα του και διόρισε τον παππούλη ως πρώτο διευθυντή του.
Για 350 χρόνια το σχολείο λειτούργησε σχεδόν απερίσπαστο, μέχρι και την περίοδο του Τανζιμάτ (1839 - 1876), την περίοδο δηλαδή του μεγάλου εκσυγχρονισμού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας σε ο,τι αφορούσε τις μορφές διοίκησης και οικονομικής οργάνωσης στο εσωτερικό της. Ενας από τους σουλτάνους του Τανζιμάτ(1861-1876), ο Αμπντούλ Αζίζ, έγινε ο πρώτος που ταξίδεψε στην Ευρωπη για να συναντήσει τους Δυτικούς ηγέτες, μεταξύ των οποίων και ο Ναπολέοντας το 1867, ο οποίος μάλιστα τον είχε προσκαλέσει και επίσημα. Με τις ευρωπαικές και φιλογαλλικές ιδέες να στριφογυρίζουν στο μυαλό του, ο Αμπντούλ Αζίζ μετέφερε πολλές από τις γαλλικές προσεγγίσεις στην εκπαίδευση και στα λύκεια της χώρας. Κάπως έτσι το φημισμένο Γαλατασαράι έγινε η διασημότερη πύλη γραμμάτων από την Τουρκία προς τη Δύση και πήρε το πιο σικάτο όνομα Lycée Impérial Ottoman de Galata-Sérai. Χιπστέρικη συμπεριφορά εδώ από τους φίλους Τούρκους που προσέλαβαν και ένα σωρό ξένους καθηγητάδες.
Το Λύκειο άκμασε, εγινε μακράν το πιο διάσημο της χώρας, γέμισε φλώρους που επιδίδονταν σε αθλοπαιδειές εντός του προαυλίου , μέχρι που το 1905 μια ομάδα μαθητών με επικεφαλής τον Αλί Σαμί Γεν αποφάσισαν να ιδρύσουν μια αμιγώς τουρκική ποδοσφαιρική ομάδα ως αντίδραση στον ελιτισμό που ήθελε το ποδόσφαιρο να παίζεται κυρίως από Αγγλους ή άλλους Ευρωπαίους φιλοξενούμενους της αυτοκρατορίας. Καθώς οι τουρκικοί σύλλογοι νομιμοποιήθηκαν το 1912, το τμήμα μπάσκετ εντάχθηκε αμέσως στον νεότευκτο οργανισμό, μιας και ήδη ένα χρόνο πριν, το άθλημα είχε συστήσει στους μαθητές του λυκείου ο καθηγητής τους Αχμετ Ρόμπενσον. Τα πρώτα χρόνια οι ομάδες της Γαλατασαράι στελεχώνονταν από τους μαθητές του σχολείου, τώρα φυσικά όχι μιας και ο Αρόγιο είναι από το Colegio Santiago Apostol.
Το ξακουστό σε όλο τον κόσμο Galatasarai Lisesi -ονομασία που πήρε το σχολείο μετά την ίδρυση του τουρκικού κράτους από τον Κεμάλ - το συναντά κανείς άμα περπατήσει τη διάσημη λεωφόρο του Πέρα από την πλατεία Ταξίμ προς το Γαλατά. Στις εγκαταστάσεις του περιλαμβάνεται πλέον και Πανεπιστήμιο. Κάπου στην αρχή της διαδρομής, σε ένα στενό δρομάκι αριστερά και δίπλα στο κεμπαπτζίδικο του Χατζήμπαμπα συναντά κανείς και μια άλλη πόρτα..... "Ζάππειο Παρθεναγωγείο.". Το Ζάππειο που φοίτησε η μητέρα μου δεν το γκρέμισαν οι Τούρκοι, ούτε άκουσαν οι τοίχοι του ομιλία του Σαμαρα. Στέκεται ισάξιο και κοντά στο διάσημο Τούρκο συνάδελφο του. Και τα δύο μαζί μας υπενθυμίζουν να μην ασχολούμαστε με μαλακίες.
Πηγές.
http://www.istanbulvisions.com/galatasaray_highschool.htm
http://www.trtgreek.com/trtworld/gr/newsdetail.aspx?haberkodu=94fb2782-20f2-4fd9-8ff1-efc8a2586a94
http://www.otherside.gr/2013/02/13-diasimes-katares/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου