Αμυνα που δίνει ελπίδες.

Λέγαμε χθες στο μικρό σημείωμα στο facebook για την άμυνα του Ολυμπιακού η οποία κράτησε την Μπαρτσελόνα στους 70 πόντους με μέτρια ποσοστά και τον Ναβάρο περίπου εκτός παιχνιδιού. Θα μπορούσαμε φυσικά να λέμε άλλα. Για τον Λοτζέσκι που είναι πεσμένος, για τον Κόλινς που δεν μπορεί, για τον... Μπέγκιτς που έφυγε. Αναλογιστείτε όμως πως υπάρχουν ακόμα 4 παιχνίδια από αυτά που ο Ολυμπιακός μπορεί να κερδίσει. Συνεπώς, το να αναπαράγουμε περίπου τα ίδια για το ρόστερ ή το rotation δεν έχει αξία εν'οψει συνέχειας. Αντίθετα, το να επισημάνουμε κάτι διαφορετικό έχει τη σημασία του, ειδικά αν αυτό το "κάτι" δίνει ελπίδες για ανάκαμψη. Και ποιο είναι αυτό? Μα η αντιμετώπιση που επεφύλαξε ο Ολυμπιακός στον Ναβάρο και γενικά στην περιφέρεια της Μπαρτσελόνα καθ'ολη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Μια αντιμετώπιση δυναμική, με πολλή πίεση στη μπάλα και με διπλές καλύψεις και hedge out. 


Αυτό επέλεξε ο κοουτς του Ολυμπιακού διαλέγοντας να θυσιάσει εν μέρει κάποιους χώρους γυρω από παίκτες όπως ο Λορμπεκ ή ο Ναχμπαρ. Αναγκαστικά, δέχτηκε κάποιους πόντους από τον Λόρμπεκ και τον Ολεσον, έχασε κάποια αμυντικά ριμπάουντ από τον Τόμιτς, όμως συνολικά η αμυντική του αντιμετώπιση τον έβγαλε κερδισμένο. Στη μία άκρη του παρκέ για να μην παρεξηγούμαστε. Στην άλλη, απέναντι στην πιο "εξυπνη" άμυνα της Ευρωπης, τα πράγματα ήταν φυσικά πολύ δύσκολα. Ομως για αυτό το παιχνίδι τουλάχιστον τα ελαφρυντικά ήταν πολλά, ειδικά αν αναλογιστούμε πως ο Περπέρογλου έπαθε ασφυξία από τα πολλά double team των Καταλανών.

Διπλές καλύψεις και θυσίες.

Τι έκανε όμως ο Ολυμπιακός συγκεκριμένα? Ακριβώς αυτό που ακολουθεί σε πρώτη φάση.

 

Οπου Ναβάρο και δύο παίκτες με σκοπό η μπάλα να μην περάσει στον Τόμιτς και να αναγκαστεί η Μπαρτσελόνα να περάσει τη μπάλα σε λιγότερο σίγουρα χέρια. Ο Λόρμπεκ πήρε φυσικά σουτ και πρωτοβουλίες, τα πήγε σχετικά καλά, όμως η ζημιά που θα πάθαινε από αυτόν ο Ολυμπιακός θα ήταν εκ των πραγμάτων μικρότερη. Οι σύγχρονες αμυντικές προσεγγίσεις πάντα κάτι θυσιάζουν. Στο παράδειγμα μας ο Ολυμπιακός δεν θυσιασε τελικά τίποτα, αφού ο Ντάνστον έκλεισε εξαιρετικά τη δεύτερη πάσα από τον Λόρμπεκ στον Τόμιτς και οι Καταλανοί πήγαν σε αιρμπολ από τη γωνία με τον Παπανικολάου. 

Στην αμέσως επόμενη επίθεση, ο Ναβάρο και ο Τόμιτς βρέθηκαν κατά σειρά απέναντι σε τρεις παίκτες. 

 

Αυτή κατέληξε σε φάουλ του Ντάνστον, όμως αυτό έχει λίγη σημασία. Ο Τόμιτς δεν μπορούσε να πασάρει στην αδύνατη πλευρά. 

Μέσω αυτής της αντιμετωπισης η Μπαρτσελόνα αναγκάστηκε να σουτάρει κάμποσο από έξω (6 τρίποντα παραπάνω από το μ.ο. όρο της) αλλά με 5% καλύτερο ποσοστό (οι θυσίες που λέγαμε). *(2) Συνολικά όμως, δεδομένου ότι οι Καταλανοί σουτάρουν με εξαιρετικά ποσοστά κοντά στο καλάθι και με πολύ καλά από μέση απόσταση, ο Ολυμπιακός  βγήκε ωφελημένος, ενώ επιπλέον εξασφάλισε κάμποσα εύκολα αμυντικά ριμπάουντ από άστοχα σουτ. 

Για να μη σας δείχνω μόνο τις απλές περιπτώσεις, παρακάτω έχω σε βίντεο ένα από τα σύνθετα plays της Μπαρτσελόνα με τον Τόμιτς να δίνει πρώτα σκριν στον Χουέρτας και αντί να ρολάρει προς τα μέσα να δίνει δεύτερο στο Ναβαρο. Ενα σύστημα το οποίο αντιμετωπίζεται δύσκολα και στο οποίο ο Ολυμπιακός ανταποκρίθηκε εξαιρετικά με τον Ντάνστον να αφήνει τον Λόρμπεκ και να δίνει τάπα στον Τόμιτς, ενώ ο Σερμαντίνι προλαβαίνει να καλύψει τον χώρο στο ριμπάουντ. Δείτε το. 

Να πούμε πως είναι σαφές και από τα πρώτα αυτά παραδείγματα πως ο Σερμαντίνι έχει αναβαθμίσει κατά πολύ την αμυντική λειτουργία όντας σαφώς πιο γρηγορος από τον Μπέγκιτς. 

Κατσίβελης

Το επόμενο είναι το αγαπημένο μου φίλοι φανζ, με τον Κατσίβελη να παίζει over play τον Πούλεν και αναγκάζοντας τη Μπάρτσα να παίξει πικ με τον Ολεσον πολύ έξω και τελικά ... τον Πούλεν. Εδώ, ο Ντάνστον παίζει εξαιρετικά τη στιγμιαία βοήθεια και δε διστάζει να βγει πολύ έξω, δεδομένης και της γνωστής τεχνικής ανεπάρκειας του Ντόρσει να τελειώσει φάσεις.

Ο Κατσίβελης έχω την ταπεινή γνώμη πως σε αυτό το παιχνίδι θα μπορούσε να είχε αγωνιστεί παραπάνω. Του κόστισε ένα τρίποντο που δέχθηκε από τον Πούλεν στο τέλος της γ' περιόδου και αφού είχε μόλις μπει στο παιχνίδι. Ισως μια αυστηρή μεταχείριση στον γκαρντ του Ολυμπιακού.

Εν πάσει περιπτώσει, παραδείγματα έχω κρατήσει άλλα 5-6, όμως νομίζω αυτά αρκούν και ας άφησα έξω ένα από το τρίτο δεκάλεπτο στο οποίο ο Ολυμπιακός κάνει δύο παγίδες στη μπάλα και μετά παίζει δύο double team στα πικ μέσα σε 10 δευτερόλεπτα. *(3) Η ουσία είναι πως για πρώτη φορά φέτος παρατήρησα τόσο δυναμική πίεση επάνω στον πιο επικίνδυνο παίκτη του αντιπάλου. Οπως ίσως να θυμάστε από ένα προηγούμενο κομμάτι, ο Ολυμπιακός έβλεπε στις ηττες του τους αντίπαλους κοντούς σκόρερ να οργιάζουν. Αυτή τη φορά αυτό δεν έγινε. 

Και τώρα?

Τώρα βλέπουμε.
Θα μου πείτε, ρε Panou εδώ ο Ολυμπιακός έκανε 4η συνεχόμενη ήττα και εσύ τα βλέπεις αισιόδοξα? Κατά μία έννοια ναι, θα σας απαντήσω. Οι ερυθρόλευκοι έχουν μπροστά τους 3 παιχνίδια τα οποία μπορούν να κερδίσουν, με το δυσκολότερο να είναι φυσικά αυτό μέσα στη Μαλάγα. Και επειδή ακόμα πιστεύω πως δεν γίνεται να ξέχασε ο Ολυμπιακός το μελετημένο περιφερειακό παιχνίδι που μας παρουσίασε σε πολλά παιχνίδια φέτος, πιστεύω πως αν αυτή η δυναμική άμυνα συνεχιστεί, τότε η ομάδα θα μπορέσει και καλές επιθέσεις να βγάλει αλλά και να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο.

Σημ 1:
Oι τακτικές που περιγράψαμε παραπάνω μπορεί να μη χρειαστεί καν να χρησιμοποιηθούν απέναντι στους επόμενες αντιπάλους. Ρίξτε μια ματια στα ρόστερ και θα κατανοήσετε το γιατί. Η διάθεση είναι κυριως αυτό που ικανοποιεί.
Σημ 2: 
Αγαπητοί φίλαθλοι. Τα πάντα από όσα λέγονται τόσο καιρό για τον Ολυμπιακό, τη στελέχωση, τις αλλαγές μέσα στη σεζόν ισχύουν ή δεν ισχυουν. Αν το τέλος της φετινής πορείας έρθει σύντομα, θα έχουμε ώρες να τα συζητάμε. Υπομονή μέχρι τότε ή και μέχρι αργότερα.

*(1) O Πασκουάλ ντούμπλαρε τον Περπέρογλου και έδωσε πολύ χώρο στον Ντάνστον όταν επαιζε 4άρι. Εκανε και αυτός τις δικές του θυσίες.
*(2) Ο πίνακας που θα βρείτε σε αυτό το λινκ είναι διαφωτιστικός.
* (3) Αντε να το βάλουμε και αυτό το παράδειγμα.