Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

Οσο άντεξε η άμυνα


O Εστεμπάν Μπατίστα βγήκε από το γήπεδο περίπου 8,5 λεπτά πριν τη λήξη του χθεσινοβραδινού Παναθηναικός - Μπαρτσελόνα 77 - 81. Εκτοτε δεν ξαναμπήκε ποτέ, όντας (υπόθετω) αποκαμωμένος από μια υπερπροσπάθεια 25 (στα 31) λεπτών απέναντι σε θηρία. Δυστυχως ο Λαβάλ δεν είναι ακόμα έτοιμος. 

Οσο άντεχαν τα πόδια και το κορμί του Ουρουγουανού, ο Παναθηναικός πήγαινε περίφημα. Είχε καταφέρει να βγει ψηλά στα σκριν και να εμποδίσει τις πάσες προς τον Τόμιτς, είχε επιτύχει στο να σκοράρει από κοντά με συνέπεια. Ομως ήδη από το τέλος του δεύτερου δεκαλέπτου φαινόταν οτι οι Καταλανοί άρχιζαν να βρίσκουν το παιχνίδι τους. Ο Τόμιτς πλησίαζε ολοένα και περισσότερο, τα σκριν μακριά από τη μπάλα που κράτησαν όρθια τη Μπαρτσελόνα στις αρχές του παιχνιδιού λιγόστεψαν, το παιχνίδι έγινε κάθετο.

Στο τρίτο δεκάλεπτο ήρθε η επιβεβαιωση. Η άμυνα των πράσινων, βλέποντας απέναντι της τους Σατοράνσκι και Χουέρτας έγινε λίγο πιο παθητική επιλέγοντας κυρίως να παίξει με τον Μπατίστα βαθειά και στη μέση της απόστασης. Ο Πλάις βρήκε τους χώρους και έκανε το καλύτερο παιχνίδι της χρονιάς, πάνω που οι φήμες τον ήθελαν να αποχωρεί από την ομάδα. Οταν έγινε πια φανερό πως η αναχαίτιση του χρειαζόταν επιπλέον βοήθειες, η Μπαρτσελόνα βρήκε με συνέπεια την αδύνατη πλευρά και ανέδειξε τον Ντόλμαν ως το πρόσωπο του αγώνα. Στο πρώτο ημίχρονο (και όσο άντεχε το κλειστό rotation του ΠΑΟ στους ψηλούς), ο ίδιος παίκτης ήταν μαυρη τρύπα. Του άλλαξαν τα φώτα οι Γκιστ και Φωτσης, άξιοι συμπαραστάτες του Μπατίστα στην κατά μέτωπο επίθεση στο ισπανικό καλάθι. 

Η ομάδα του Πασκουάλ έφτασε εν τέλει τις 25 ασίστ, ξεδιπλώνοντας στο δεύτερο ημίχρονο όλη τη δημιουργικότητα της και έχοντας επιθετικές απαντήσεις σε όλες τις αντεπιθέσεις των πράσινων. Το οτι οι παίκτες του Ιβάνοβιτς έμειναν τόσο κοντά μέχρι το τέλος, συνιστά επίτευγμα πρώτου μέγεθους και οφείλεται κυρίως στην πραγματικά διαστημική εμφάνιση του Δημήτρη Διαμαντίδη στο δεύτερο μισό. 


Ο μεγάλος αυτός παίκτης έδωσε (στα δικά μου μάτια) ένα ρεσιτάλ αντάξιο των καλύτερων της καριέρας του. Ηταν ο μόνος γκαρντ που διάβασε σωστά τις αντιδράσεις των ψηλών της Μπαρτσελόνα, επιτέθηκε πάνω τους με ορμή και ταυτόχρονα με αυτοσυγκράτηση. Χωρίς περιττές ενέργειες, ολοκλήρωσε τις προσπάθειες του είτε με καλάθια είτε με ασίστ και ενορχήστρωσε μόνος του όλες τις καλές πράσινες επιθέσεις. 

Στο ακριβώς αντίθετο άκρο ήταν η προσφορά των Παππά και Νέλσον. Παρότι το έδαφος ήταν - όπως απέδειξε ο 3D - πρόσφορο, εκείνοι δεν καταφεραν να εκμεταλλευτούν τους διαδρόμους που προσέφερε το "βυθισμα" (sic) των Τόμιτς και Πλάις. Ειδικά ο Αμερικάνος ζημίωσε την ομάδα του. Δυο λάθη και δύο άστοχα σουτ στο τέλος προσέφεραν στους Καταλανούς οξυγόνο, την ώρα που ο Νελσον δεν μπορούσε να φανεί ούτε δημιουργικά μένοντας στη μία μόλις ασίστ. Αντιλαμβάνομαι την προσφορά που έχει στην άμυνα, όμως ο ΠΑΟ δεν απέκτησε (τουλάχιστον κατά τα λεγομενα) αμυντικό εξολοθρευτη, αλλά έναν πλήρη γκαρντ. Μια γεματη εμφάνιση ανάλογη των προσδοκιών ακόμα αναμένεται.

Σε αυτά πάνω κάτω τα σημεία εντοπίζω την χθεσινή επικράτηση της Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ και το σαφές προβάδισμα που απέκτησε στην κούρσα για τη δεύτερη θέση του ομίλου. Μπορεί να κάνω και λάθος θα μου πείτε, διότι κατά την άποψη σας εξίσου σημαντικά ήταν και τα εξής: 
- Το πως δουλεψε η ομάδα του Πασκουάλ μακριά από τη μπάλα στο δεύτερο δεκάλεπτο, βγάζοντας σε θέση εκτελεστή τον Ναβάρο και αλλάζοντας το σκηνικό. Ο μεγάλος παιχταράς έχει ακόμη τη δυνατότητα να παίρνει την ομάδα στις πλάτες του, και ο Τομιτς ξέρει πολύ καλά πως να τοποθετεί το κορμί του σε τετοιες καταστάσεις.
- Το ότι ο Γκιστ δεν κατάφερε να ανταποκριθεί επιθετικά στη θέση 5, αφήνοντας τη ρακέτα του ΠΑΟ κενή στο τέλος και χάνοντας ορισμένα εύκολα ένας εναντίον ενός με τον Ντόλμαν. Ναι, αλλά ο Αμερικάνος ήταν συνολικά πολύ καλός, έβαλε μεγάλα μακρινά σουτ, και κάλυψε αμυντικές τρύπες που είχαν προηγουμένως ανοίξει διάπλατα.
- Το ότι ο Παναθηναικός δεν βρήκε τον συνήθη ρυθμό του στο ΟΑΚΑ έξω από τα 6,75 (7 τρίποντα ειναι λιγα παρά το καλό ποσοστό). Σε αυτό συνετέλεσε και η άμυνα της Μπαρτσελόνα, η οποία σε πολλές στιγμές απλώθηκε με παγίδες στο μισό γήπεδο επάνω στους Σλότερ και Διαμαντίδη, ενώ παράλληλα αντέδρασε εξαιρετικά στις κινήσεις του Αμερικάνου πίσω από τα διπλά σκριν.

Και πάλι βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για τον φετινό ΠΑΟ και για το παιχνίδι το οποίο ενδεχομένως να του έδινε πλεονέκτημα έδρας ενόψει F4! Και μόνο που γίνεται μια τέτοια συζήτηση είναι επιτυχία. Μιλάμε άλλωστε για ένα σύνολο που χθες έπαιξε για 25 λεπτά με τρεις κοντούς, που χρησιμοποιησε 3 μόλις παίκτες στις θέσεις 4-5, και είχε ένα 35άχρονο βετεράνο πρώτο σε λεπτά συμμετοχής με 31.24!

Αν όλα πάνε σύμφωνα με το "σχέδιο", του χρόνου τετοια εποχή θα μπορούνε να κρίνουμε το Παναθηναικό εγχείρημα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου