Είναι πολύ σημαντικό το χθεσινό επίτευγμα του Ολυμπιακού. Νίκες σαν αυτές δημιουργούν ένα είδος "δεδικασμένου". Σε μια δύσκολη περίσταση, με τους δυο πιο δημιουργικούς γκαρντ της ομάδας εκτός δράσης, το σύνολο έδωσε στην ομάδα μια νίκη που φάνταζε για 30 λεπτά πολύ δύσκολη. Κατι τετοια αποτελέσματα αυξάνουν την πίστη στις δυνατότητες και δίνουν αυτοπεποίθηση για τη δύσκολη συνέχεια. Είναι μεγάλη η ψυχολογική κληρονομιά τους, καθώς η επίτευξη τους περιέχει επιπλέον και μια κατανόηση: του τρόπου με τον οποίο μπορούν να κερδηθούν ανάλογες μελλοντικές μάχες.
Για τον Ολυμπιακό, αυτός δεν είναι άλλος απο το θάρρος και την σπιρτάδα. Οσο η ομάδα του Σφαιρόπουλου πήγαινε να χτυπήσει την Εφές στα κορμιά και στο σετ παιχνίδι, το αποτέλεσμα ήταν μεν πολύ καλό στην άμυνα, αλλά στην επίθεση τα πάντα γίνονταν με δυσκολία. Για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση χρειάστηκε μια διαφορετική προσέγγιση καθώς και ένας καινούριος παίκτης, το πρώτο ίσως ελάχιστα σημαντικότερο απο το δευτερο, υπό την έννοια οτι αφορά το σύνολο. Οι παίκτες πήραν άμεσες πρωτοβουλίες, άρχισαν να εκδηλώνουν επιθέσεις στα 10 δευτερόλεπτα, να εκμεταλλεύονται τα σκριν στη μπάλα με γρηγορα σουτ και γενικώς να ανεβάζουν επιθετικές στροφές, χωρίς να νοιάζονται τόσο για παράγοντες όπως η εκμετάλλευση των αποστάσεων ή η έξτρα πάσα. Αυτά είναι άλλωστε προιόντα πρόκλησης αμυντικών ανισορροπιών και συνέπειες της προσοχής του αντιπάλου στους πιο επικίνδυνους περιφερειακούς σκόρερ. Αυτούς χθες ο Ολυμπιακος δεν τους είχε, αλλά η κατάληξη ήταν ένα δεκάλεπτο χάρμα ιδεσθαι, με το κοντέρ να γράφει 33 πόντους.
Πρώτος μεταξύ ισων σε αυτό το διάστημα ο Ιωάννης Παπαπέτρου. Δεν υπάρχει στο μυαλό μου κανένας λόγος για τον οποίο ο μικρός δεν θα συμμετέχει από εδώ και πέρα ανελλειπώς στο rotation της ομάδας. Το ταλέντο του είναι μεγάλο, η αντίληψη που έχει για το παιχνίδι είναι σε πολύ καλό επίπεδο, η νοοτροπία του σε ακόμη καλύτερο. Οταν ζητούσε επίμονα την μπάλα από τον Μάντζαρη για να σουτάρει το ένα από τα δύο εύστοχα τρίποντα του φανέρωσε οτι δεν φοβάται τίποτα. Σωστά οι ερυθρόλευκοι τον εκμεταλλέυτηκαν και στο ποστ, διαβάζοντας κάποιες αλλαγές στην τούρκικη άμυνα που τον έβγαζαν με κοντύτερους αντιπαλους ή σημαδεύοντας το ματσάρισμα του με τον Περπέρογλου. Ο Παπαπέτρου αποτέλεσε χθες βράδυ το μόνο ισχυρό αντίβαρο στην απόδοση του. Οταν το ματς-απ της θέσης ήρθε στα ίσα, τότε το παιχνίδι γύρισε τούμπα.
Το καλό με τον χθεσινό Ολυμπιακό ήταν οτι τη διάθεση και την ψυχή του μικρού την κατείχαν και άλλοι. Ο Λαφαγέτ, ο Χάντερ και ο Ντάνστον ήταν όλοι τους λίγο εως πολύ καθοριστικοί, είτε στο διάστημα που ο Ολυμπιακός πάλευε να μείνει κοντά στο σκορ, είτε όταν ξεπετάχτηκε μπροστά. Επίσης και φυσικά ο Γιώργος Πρίντεζης, ο οποίος χτύπησε την Εφές σε μια θέση που σπάνια παρουσιάζει καλή άμυνα. Στη θέση 5 υπάρχει και ένας Λάσμε, στο 4 Σάριτς και Μπιέλιτσα υστερούν συστηματικά και ειδικά στις βοήθειες και στις επιστροφες.
Αφησα για το τέλος τον Μάντζαρη. Μέχρι να ανοίξει ο... το χέρι του Λαφαγέτ, ο γκαρντ των ερυθρόλευκων έκανε τα πάντα. Επαιζε άμυνα στον Ερτέλ, οργάνωνε, ποσταρε, έστηνε πικ και ολοκλήρωνε ντράιβ. Πού ήταν κρυμμένο άραγε αυτό το πρόσωπο? Μάλλον πουθενά, απλά η κατανομή των ρόλων στον Ολυμπιακό απαιτεί προσαρμογή στα δεδομένα. Παρόντος Σπανούλη και Σλούκα, ο Μάντζαρης κάνει όσα του ζητούνται, κι ας μην τα κάνει μονίμως τέλεια (ειδικά το σουτ). Αυτό δε σημαίνει πως δεν μπορεί να διακριθεί και σε άλλους τομείς του παιχνιδιού, όταν αυτό του ζητηθεί, οι δυνατότητες του είναι για παραπάνω. Ο δικός μου τίτλος του MVP για χθες βράδυ του ανήκει.
Γενικώς χάρηκα πολύ αυτή τη νίκη, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη μέσα στη σεζόν. Και αυτό διότι ο τρόπος που ήρθε πιθανώς βάζει υποθηκη για το μέλλον. Στο (τελικά) αδιάφορο παιχνίδι στη Βιτόρια, ο Ολυμπιακός απέτυχε να αλλάξει το ρυθμό ενός αγώνα που θα μπορούσε να είχε κερδίσει. Μία εβδομάδα αργότερα παρουσιάστηκε ακόμη πιο λαβωμένος, κι όμως κατάφερε να κάνει ο,τι δεν έκανε προηγουμένως. Αν θέλει να βρεθεί στο φάιναλ φορ, θα χρειαστεί μία μεγάλη νίκη. Οι ενδείξεις οτι μπορεί να την πετύχει είναι πολλές, απλά δεν ξέρω να σας πω εάν αυτή θα έρθει την επόμενη εβδομάδα στη Μόσχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου