Ατυχείς συνδυασμοί

Ο σακατεμένος Ολυμπιακός πήγε στη Βιτόρια γνωρίζοντας το δύσκολο της αποστολής. Εν τέλει έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι χάρη σε λεπτομέρειες. Δυο χαμένες βολές του Πρίντεζη και ένα ομολογουμένως αψυχολόγητο (αν και ελευθερο) σουτ τριών πόντων του Λαφαγέτ έδωσαν την πολύτιμη νίκη στους Βάσκους και έφεραν το μάλλον ανώδυνο κίτρινο φύλλο στα χέρια των ερυθρόλευκων παικτών. Αν μία εκ των δύο κομβικών φάσεων είχε διαφορετική κατάληξη, τότε ανάλογη θα ήταν και η εικόνα του αποτελεσματος.

Είναι και αυτή μια σωστή εξήγηση, εντούτοις είναι λιγάκι απλοική, υπό την έννοια του ότι όταν ένα παιχνίδι πάει στον πόντο, τότε μοιραία κρίνεται από ανάλογες φάσεις. Το θέμα είναι (αν γίνεται) να μη φτάσει εκεί, ειδικά αν απουσιάζει και ο καλύτερος παίκτης της ομάδας σε clutch καταστάσεις. Από τη στιγμή που ο έλειπε ο Σπανούλης, ο Ολυμπιακός αναζητούσε είτε την υπέρβαση από τους Σλούκα και Λαφαγέτ, είτε ενα εναλλακτικό πλάνο/μονοπάτι που θα τον έφερνε με ασφάλεια στη νίκη, χωρίς να χρειαστεί να ζητήσει πολλά από λίγους. 

Το πρωτο ήταν έτσι κι αλλιώς δύσκολο, παρά την ομολογουμένως θετική συνεισφορά του Σλούκα στα λεπτά που αγωνίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο και στην τέταρτη περίοδο. Το δεύτερο έμοιαζε περισσότερο ρεαλιστικό υπό την έννοια οτι οι ερυθρόλευκοι έχουν τις στέρεες αμυντικές βάσεις για να ελέγξουν τον ρυθμό, ενώ ταυτόχρονα κατέχουν και τις δυνατότητες να βγουν στο ανοιχτό γήπεδο, απέναντι μάλιστα σε μια ομάδα που δεν θα την χαρακτήριζε κανείς και τείχος στα μετόπισθεν. 81.5 πόντους δέχεται στο τοπ-16 η Λαμποράλ. 

Η πρόθεση φάνηκε να ήταν αυτή, τουλάχιστον στην αρχή του αγώνα, αλλά και αργότερα στο πρώτο μέρος. Εντούτοις σιγά σιγά εγκαταλείφθηκε, είτε από έλλειψη δυνάμεων, είτε ως συνέπεια δισταγμού, είτε ως αποτέλεσμα της απώλειας του αμυντικού ριμπάουντ και της βελτίωσης των βασκικών επιστροφών. Η ουσία είναι πως καθώς το παιχνίδι πλησίαζε προς τη λήξη του, οι ερυθρόλευκοι εγκλωβίστηκαν σε set plays περιορισμένης αποτελεσματικότητας, την ίδια στιγμή που στην άλλη πλευρά του γηπέδου, η περιφερειακή άμυνα άρχισε να μπάζει τα πρώτα νερά.

Την τρύπα την άνοιξε μάλλον ο Μάντζαρης, αλλά και πάλι το πρόβλημα του Ολυμπιακού ήταν περισσότερο στην επίθεση. Ισως για αυτό στο τέλος δείχνει άστοχη η απόσυρση του Σλούκα περίπου 6 λεπτά πριν από το φινάλε, την ώρα που η ομάδα του έδειχνε να έχει το πάνω χέρι. Ο Λαφαγέτ δεν κατάφερε να δώσει ανάλογη δημιουργική σπίθα αλλά έχει και εκείνος τις σοβαρές δικαιολογίες του. Σωστά πάντως ο Σφαιρόπουλος κράτησε φρέσκους τους γκαρντ με τη χρησιμοποίηση του Ντάρντεν στη θέση 2, έτσι ώστε να έχει την άνεση να πάει στην τέταρτη περίοδο συνεχώς με δίδυμα "καθαρών" και ξεκούραστων κοντών. Ισως απλά να ατύχησε στους συνδυασμούς τους. 

Εν πάσει περιπτώσει, δεδομένων των συνθηκών δύσκολα μπορεί να έχει κανείς παράπονο. Ο όμιλος άλλωστε, έτσι όπως είναι, απαιτεί έτσι κι αλλιώς νίκη στο άντρο της ΤΣΣΚΑ. Ακόμα και αν κέρδιζε χθες ο Ολυμπιακός, το περασμα από το Μόσχα θα εξακολουθούσε να ηταν το ζητούμενο, εφ'οσον φυσικά όλα κυλούσαν συμφωνα με τη λογική. Η οποία παρεμπιπτόντως λέει πως ο επόμενος αντίπαλος δεν είναι η ομάδα του Ιτούδη και δεν είναι καθόλου εύκολος.