Αλλο ένα βηματάκι έκανε ο Ολυμπιακός προς το τοπ-16, στο οποίο φυσικά θα περάσει. Και πάλι δύσκολο να δει κανείς το παιχνίδι τακτικά, μιας και δεν ειναι απόλυτα ξεκάθαρο πάνω σε τι ακριβώς δουλεύει η ομάδα.
Απέναντι στη Νεπτούνας η άμυνα στο transition ήταν η αχίλλειος πτέρνα των ερυθρόλευκων, οι οποίοι στο δεύτερο ημίχρονο δέχτηκαν πολλά εύκολα καλάθια από μια ομάδα που δε φοβάται να τρέξει. Καθώς η χρονιά προχωρά, ο Ολυμπιακός θα κληθεί να βελτιώσει πολλά σε αυτό το κομμάτι και να επανακτήσει την αμυντική σκληράδα που τον διέκρινε τις εποχές των θριάμβων. Ατομικά, υπάρχουν αμυντικοί διακριθέντες αλλά σχεδόν πάντα υπάρχουν και υστερήσαντες ενώ παράλληλα οι συνεννοήσεις δεν βρίσκονται ακόμα στον επιθυμητό βαθμό. Για χθες βράδυ πάντως, ευθύνη για την κακή μετάβαση από το ένα άκρο του γηπέδου στο άλλο φέρουν περισσότερο τα φόργουορντ και οι αμυντικοί γκαρντ, και λιγότερο οι συνήθεις ύποπτοι Σπανούλης και Σλούκας.
Η συνύπαρξη των δύο στην άλλη άκρη του παρκέ αποδεικνύεται μέχρι στιγμής αποτελεσματικότατη, ένας συνδυασμός τον οποίο δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Το ίδιο ισχύει και για τους αντιπάλους. Πόσες ομάδες είναι νομίζετε έτοιμες να αντιμετωπίσουν τους δύο πιο δημιουργικούς ερθρόλευκους γκαρντ όταν βρίσκονται ταυτόχρονα στην ίδια σύνθεση? Ο Σλούκας για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι προσεφερε μεγάλη βοήθεια τρέχοντας κάποια plays ως άσος, απελευθερώνοντας παράλληλα τον αρχηγό.
Ο Ολυμπιακός κερδίζει χωρίς να παίζει καλά. Πήρε και πάλι πολλά τρίποντα (34), δεν είχε καθαρό μυαλό σε πολλά clutch plays, έχασε τον έλεγχο ενός παιχνιδιού που φάνηκε εξαρχής οτι θα το κάνει δικό του. Oμως η ομάδα προχωράει, και αυτό είναι σημαντικό. Ακόμα πιο σημαντικό είναι να οριστικοποιήσει με ποιο τρόπο θέλει να πορευτεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου