Μεγάλη εμφάνιση, μικρό καλάθι.

Μέχρι το 70-40 και για περίπου 25 λεπτά, οι φίλοι του τριφυλλιού και οι μπασκετικοί φίλαθλοι δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Το κοντέρ του Παναθηναικού μέχρι εκείνο το σημείο έγραφε 13/15 τρίποντα, η Φενέρ έμοιαζε σαστισμένη, ο Σλότερ έδειχνε κλάση ενός πραγματικά μεγάλου σκόρερ. Τα πάντα έμοιαζαν γενικώς εξωπραγματικά, όμως δεν ήταν τυχαία. Οι ομάδες του Ιβάνοβιτς τείνουν να παίζουν τέτοιο μπάσκετ όταν βρουν τους χώρους και τις ευκαιρίες. Ο προπονητής του Παναθηναικού δεν είναι κάποιος που θα χαλιναγωγήσει το ατομικό ταλέντο και πιστεύει πολύ στο ψαξιμο των καυτών χεριών μέσα στο γήπεδο. Οταν ένας παίκτης είναι σε καλή βραδιά, η μπάλα οφείλει να πηγαίνει σε αυτόν.

Από την άλλη, είναι καλό να θυμόμαστε πως απέναντι τους οι πράσινοι είχαν μία από τις χειρότερες περιφερειακές άμυνες στην Ευρώπη, αφού η Φενέρ έχει κουβαλήσει αυτό το κουσούρι από πέρυσι. Μην ξεχνάτε με ποιο τρόπο τη διέλυσε πέρυσι ο Ολυμπιακός στο Φάληρο, δίνοντας και εκείνος τότε ένα επιθετικό ρεσιτάλ, πριν πάει να συντριβεί στο Μιλάνο. 

Το σύνολο του Ομπράντοβιτς δεν συννενοείται καλά, είναι πολύ αργό σε αντίληψη και υστερεί απίστευτα στα close-out και στην άμυνα στο πικ εν ρολ, εκεί όπου Ερντέν, Σαβάς και Ζόριτς είναι για τα θηρία. Δεν είναι τυχαίο πως σχεδόν στη μισή διάρκεια του αγώνα ο Ζοτς χρησιμοποίησε σχήματα χωρίς κανέναν εκ των τριών στο παρκέ. Οι ψηλοί της Φενέρ δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τη διάταξη horns του προπονητη του Παναθηναικού με σκριν επιλογής στην κορυφή, ούτε να αντιληφθούν τις κινήσεις των παικτών μετά από αυτή (κοψίματα, fake screens κλπ, μη σας κουράζω). Γενικώς, ο Ιβάνοβιτς αρέσκεται στο να δίνει στους γκαρντ του την επιλογή δύο σκριν, ακόμα και στο πλάι και μετά να κινεί την επίθεση αντίθετα από την απόφαση τους. Πάει π.χ. ο Διαμαντίδης από τη μία πλευρα, δουλεύει ο Σλότερ πίσω από τα σκριν από την άλλη. Οι γκαρντ της Φενέρ ξέμειναν πίσω. 

Ο Παναθηναικός είχε γενικώς μια ποικιλία στο επιθετικό του παιχνίδι. Και αιφνιδιασμούς είδαμε, και πικ εν ρολ, και παιχνίδι ενας με έναν με τον Παππά και ακροβολισμένους σουτέρ. Καμμια σχέση με την εικόνα απέναντι στη Μπάγερν ή φυσικά το μπάσκετ που βλέπαμε τα προηγούμενα δύο χρόνια. Παρόλα αυτά, δεν γίνεται να μην επισημανθεί οτι κάποια από τα σουτ που μπήκαν ήταν μπροστά από χέρια αντιπάλων και οτι γενικώς τα ποσοστά δεν ήταν "φυσιολογικα". Οι πράσινοι άντλησαν τεράστια ψυολογία από κάποια από αυτά και το χέρι τους άνοιξε ακόμη περισσότερο. Σεβομαι την άποψη οτι η άμυνα τους έδωσε την μεγαλύτερη ώθηση, όμως επιτρέψτε μου να διαφωνήσω, ειδικά για χθες βράδυ. 

Βλέπετε, η Φενέρ δεν είναι ομάδα της οποίας ο τρόπος παιχνιδιού χτυπησε άμεσα τα αμυντικά κενά των πρασίνων. Το γεγονός οτι οι ψηλοί της δεν απειλούσαν, όπως και το οτι ο Βέσελι είναι ένα τεσσάρι που δεν σουτάρει, επέτρεψαν στον Μπατίστα να θυσιάσει τη θέση του και να βγει επάνω στους κοντούς για να δυσκολέψει την πάσα ή το περιφερειακό σκορ, όντας παράλληλα ήσυχος οτι το κενό που άφηνε στα μετόπισθεν θα καλυφθεί.

Δεν θέλω να αποδώσω την πολύ καλή απόδοση του τριφυλλιού στα μειονεκτήματα του αντιπάλου, όμως ο αντίπαλος που έρχεται έχει στοιχεία που δεν βρήκε απεναντι του ο ΠΑΟ χθες βράδυ. Πρώτον έχει δύο ψηλούς (Τζέιμς, Σαμουελς) που είναι αρρηκτα δεμένοι με το επιθετικό παιχνίδι των Μιλανεζων και παίζουν πολύ με το πικ εν ρολ. Δεύτερον, έχει κοντούς που αρέσκονται στο να πιέζουν τη μπάλα, πράγμα που ελάχιστα έκαναν ο Γκάουντλοκ με τον Χίκμαν. Θυμηθείτε τα προβλήματα που αντιμετώπισε η περιφερεια των πρασίνων απέναντι στα αμυντικά μηχανάκια της Μπάγερν και θα καταλάβετε τον προβληματισμό μου.

 Η Αρμάνι βέβαια, παρουσιάζει και εκείνη προβλήματα στην επιθετική χημεία της και εμφανίζει μέχρι στιγμής μια ιδιαίτερα άναρχη επίθεση χωρίς πολλή κίνηση. Αν ο Παναθηναικός επιβιώσει της επόμενης μάχης, ο δρόμος για το τοπ-16 θα ανοίξει διάπλατα. Η γνώμη μου παραμένει ως έχει: Για να προκριθούν οι πράσινοι δεν θα χρειαστεί τόσο μια μεγάλη εκτός έδρας νίκη, όσο εκείνες στο ΟΑΚΑ απέναντι σε όλους τους βασικούς αντιπάλους. Αφήστε που όποιος πάρει νίκη απέναντι στην Μπαρτσελόνα θα έχει αυτομάτως κάνει το μεγαλύτερο άλμα.

Σκορπια: 
- 25 ασίστ για τους πρασινους, 10 για τον Διαμαντίδη που χθες ηταν πολύ καλός στον ρόλο που του αρμοζει να έχει. 
- Ο Φώτσης παραμένει μια σταθερή αξία και στην επίθεση του Ιβάνοβιτς εχει αναβαθμισμένο ρόλο. 
- Η δευτερη πεντάδα του ΠΑΟ (Παππάς, Μποχωρίδης, Μπλουμς, Ράιτ) κράτησε πολύ καλά τη διαφορά που ειχαν πάρει οι βασικοί στο α' ημίχρονο. Ο Μποχωρίδης θελει παντως πολλή δουλειά. 
- Ειμαι περιεργος για την θέση 3. Θα μπει πιο γερά στο rotation o Χαραλαμπόπουλος ή θα βλέπουμε συχνά σχήματα με τρεις κοντούς?