O ΠΑΟΚ παίζει απλά. Περισσότερο σκοπεύει στο να βγάλει τους παίκτες του σε καίρια θέση μετά από σκριν μακριά από τη μπάλα, παρά να αναλωθεί σε διάφορες παραλλαγές του πικ εν ρολ (αν και φυσικά παίζει και τέτοιο ειδικά όταν εχει τη μπάλα ο Χαραλαμπίδης). Παράλληλα τρέχει το γήπεδο ελεγχόμενα και όταν αποφασίσει να πατήσει το γκάζι, τότε το κάνει ολόσωστα. Μου έκανε εντύπωση η παρακάτω επίθεση. Δείτε τη και θα σας πω μετά το γιατί.
Εχουμε να κάνουμε με έναν κλασικό δευτερεύοντα αιφνιδιασμό, ένα μπάσκετ το οποίο ομολογώ οτι μου αρέσει πολύ. Ο λόγος είναι οτι λίγες είναι οι ομάδες που τον επιχειρούν με συνέπεια. Συνήθως, η ανεπιτυχής προσπάθεια στο γρήγορο transition συνοδεύεται από την απόφαση για set παιχνίδι. Κι όμως, στις περιπτώσεις που οι ομάδες τρέχουν σωστά, τότε η δυνατότητα να τελειώσουν την επίθεση σε δεύτερο χρόνο είναι μπροστά στα μάτια τους, αφού η άμυνα έχει έρθει έτσι κι αλλιώς σε ανισορροπία.
Τι σημαίνει όμως "τρέχω σωστά"? Αυτό ακριβώς που βλέπετε.
Ο Χαραλαμπίδης έχει τον κεντρικό διάδρομο, ο Κακαρούδης τρέχει κλειστά προς τη νοητή γραμμή της ρακέτας, ο Κάρτερ ανοιχτά στην περιμετρο και ο εξαιρετικός Σαλούστρος επίσης ανοίγεται στα δεξιά.
Στην εξέλιξη της φάσης ο Χαραλαμπίδης πασάρει στον Κάρτερ και "γεμίζει" τη γωνία κοντά στη μπάλα, ενώ παράλληλα ο Βον έρχεται ως τρέιλερ στο "ιχνος" του βετεράνου γκαρντ και ο Σαλούστρος σταματάει σωστά στην περίμετρο. Οι αποστάσεις είναι ιδανικές και δημιουργούν άμεσα δυνατή και αδύνατη πλευρά. Ασχετα αν η φάση δεν ολοκληρώνεται με άμεση μεταφορά της μπάλας στους ελεύθερους παίκτες, ο όλος σχηματισμός έχει επιτύχει το σκοπό του, δημιουργώντας αμυντική ανισορροπία.
Δεν είναι φυσικά αυτό το κύριο παιχνίδι του ΠΑΟΚ, αλλά είναι ενδεικτικό της δουλειάς και του μπάσκετ που διδάσκει ο Μαρκόπουλος. Προπονητής μιας λίγο παλαιότερης σχολής, ο Σούλης δίνει μεγάλη έμφαση σε βασικά του αθλήματος, όπως τα σωστά κοψίματα προς τα μέσα, τα ξεμαρκαρίσματα και το παιχνίδι ένας έναντίον ενός όταν αυτό είναι δυνατό, όπως για παράδειγμα στο ά μέρος με το ποστ παιχνίδι των Βον και Λάνγκφορντ. Οι πιο επικίνδυνοι παίκτες του πρώτου μισού απέναντι στη Ζιέλονα, αναγκασαν την άμυνα των Πολωνών να κλείσει πολύ προς τα μέσα αργότερα. Ετσι βρήκαν χώρο οι περιφερειακοί, οι οποίοι έβαλαν ταφόπλακα στις ελπίδες των αντιπάλων τους.
Θα τον παρακολουθήσουμε ακόμη προσεκτικότερα τον ΠΑΟΚ στη συνέχεια. Πιστεύω αξίζει.
Επίσης αξίζει το Priorat "Les Terrases" από τον Alvaro Palacios. Το συνιστούν με pizza οι ειδικοί, αλλά και με το κοκκινιστό προχθές ήτανε μια χαρά. Και τι χρώμα αγαπητοί φανζ, τι χρώμα!
Εχουμε να κάνουμε με έναν κλασικό δευτερεύοντα αιφνιδιασμό, ένα μπάσκετ το οποίο ομολογώ οτι μου αρέσει πολύ. Ο λόγος είναι οτι λίγες είναι οι ομάδες που τον επιχειρούν με συνέπεια. Συνήθως, η ανεπιτυχής προσπάθεια στο γρήγορο transition συνοδεύεται από την απόφαση για set παιχνίδι. Κι όμως, στις περιπτώσεις που οι ομάδες τρέχουν σωστά, τότε η δυνατότητα να τελειώσουν την επίθεση σε δεύτερο χρόνο είναι μπροστά στα μάτια τους, αφού η άμυνα έχει έρθει έτσι κι αλλιώς σε ανισορροπία.
Τι σημαίνει όμως "τρέχω σωστά"? Αυτό ακριβώς που βλέπετε.
Ο Χαραλαμπίδης έχει τον κεντρικό διάδρομο, ο Κακαρούδης τρέχει κλειστά προς τη νοητή γραμμή της ρακέτας, ο Κάρτερ ανοιχτά στην περιμετρο και ο εξαιρετικός Σαλούστρος επίσης ανοίγεται στα δεξιά.
Στην εξέλιξη της φάσης ο Χαραλαμπίδης πασάρει στον Κάρτερ και "γεμίζει" τη γωνία κοντά στη μπάλα, ενώ παράλληλα ο Βον έρχεται ως τρέιλερ στο "ιχνος" του βετεράνου γκαρντ και ο Σαλούστρος σταματάει σωστά στην περίμετρο. Οι αποστάσεις είναι ιδανικές και δημιουργούν άμεσα δυνατή και αδύνατη πλευρά. Ασχετα αν η φάση δεν ολοκληρώνεται με άμεση μεταφορά της μπάλας στους ελεύθερους παίκτες, ο όλος σχηματισμός έχει επιτύχει το σκοπό του, δημιουργώντας αμυντική ανισορροπία.
Δεν είναι φυσικά αυτό το κύριο παιχνίδι του ΠΑΟΚ, αλλά είναι ενδεικτικό της δουλειάς και του μπάσκετ που διδάσκει ο Μαρκόπουλος. Προπονητής μιας λίγο παλαιότερης σχολής, ο Σούλης δίνει μεγάλη έμφαση σε βασικά του αθλήματος, όπως τα σωστά κοψίματα προς τα μέσα, τα ξεμαρκαρίσματα και το παιχνίδι ένας έναντίον ενός όταν αυτό είναι δυνατό, όπως για παράδειγμα στο ά μέρος με το ποστ παιχνίδι των Βον και Λάνγκφορντ. Οι πιο επικίνδυνοι παίκτες του πρώτου μισού απέναντι στη Ζιέλονα, αναγκασαν την άμυνα των Πολωνών να κλείσει πολύ προς τα μέσα αργότερα. Ετσι βρήκαν χώρο οι περιφερειακοί, οι οποίοι έβαλαν ταφόπλακα στις ελπίδες των αντιπάλων τους.
Θα τον παρακολουθήσουμε ακόμη προσεκτικότερα τον ΠΑΟΚ στη συνέχεια. Πιστεύω αξίζει.
Επίσης αξίζει το Priorat "Les Terrases" από τον Alvaro Palacios. Το συνιστούν με pizza οι ειδικοί, αλλά και με το κοκκινιστό προχθές ήτανε μια χαρά. Και τι χρώμα αγαπητοί φανζ, τι χρώμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου