Δεν θα είναι εύκολη η πρόκριση για τον Παναθηναικό, δεδομένου οτι η Μπάγερν είναι (μαζί με την ανέτοιμη Αρμάνι) η βασική συνδιεκδικήτρια της 4ης θέσης του ομίλου. Η νίκη της την βάζει πολύ γερά μέσα στο παιχνίδι και έχω την αίσθηση οτι τελικά η έδρα θα κρίνει το εισιτήριο. Οχι όμως στα μεταξύ τους παιχνίδια, αλλά απέναντι στις Φενέρ και Μπαρτσελόνα. Οποιος καταφέρει να μη χάσει από εκείνες εντός, θα έχει μεγάλο προβάδισμα. Το Μιλάνο χθες έπεσε σχεδόν αμαχητί.
Ο Παναθηναικός έχει κενά, τουλάχιστον ακόμα. Οταν ο Μπατίστα κλείστηκε από τα double team της Μπάγερν και το φεστιβάλ πικ εν ρολ έλαβε τέλος, οι πράσινοι ξέμειναν από λύσεις. Ο Ουρουγουανός παρασύρθηκε πολύ βαθειά, σε μέρη όπου δεν μπορούσε να πασάρει και να δώσει κίνηση στην επίθεση. Το εναλλακτικό σχέδιο περιελάμβανε σουτ από την περιφέρεια, ως επί το πλείστον μαρκαρισμένα και δύσκολα. Το τέλος του αγώνα βρήκε τον ΠΑΟ να έχει επιχειρήσει 32 τρίποντα, εκ των οποίων μόλις 8 βρήκαν στόχο. Περισσότερο αξιόπιστη αποδείχθηκε η απομόνωση του Γιάνκοβιτς, όμως η θέση 3 έμεινε ορφανή εν τη απουσία του και τα σχήματα με τρεις κοντούς αποδείχθηκαν δυσλειτουργικά και στος δύο άκρες του παρκέ.
Εστω κι έτσι οι πράσινοι ήταν μέσα στο παιχνίδι, μέχρι που εμφανίστηκε ο Στίματς και άλλαξε τη ροή των πραγμάτων. Η καθοριστική του παρουσία δεν ήταν τυχαία. Ο Μπατίστα, εμφανώς καταπονημένος δεν ήταν δυνατό να τον συγκρατήσει, ούτε να βγει μπροστά από τις back door. Η άμυνα δεν είναι άλλωστε το πιο δυνατό του σημείο. Ο επίδοξος αντικαταστάτης του (Μαυροκεφαλίδης) ήταν καθηλωμένος στον πάγκο, αλλά και πάλι τα αμυντικά του στοιχεία δεν απέχουν πολύ από αυτά του πρώτου τη τάξει σέντερ της ομάδας. Ο Παναθηναικός μπορεί να βρει στους ψηλούς του την επιθυμητή δημιουργία, για την αμυντική αποτελεσματικότητα υπάρχουν ακόμη πολλές επιφυλάξεις. (Για τον Ράιτ δεν δύναμαι να μιλήσω ακόμα, πάντως χθες οι αμυντικές του περιστροφές ήταν εκτός τόπου και χρόνου. )
Επίσης βγάζει μάτι η έλλειψη παραγωγικότητας από την περιφέρεια σε ο,τι αφορά την ικανότητα να πηγαινουν οι γκαρντ στο καλάθι. Από τη στιγμή που ο Παππάς κλείστηκε από τους κοντούς των Γερμανών, ο Παναθηναικός δεν μπορούσε να πάει προς το καλάθι. Σαφάρτζικ και Γκαβέλ δεν είναι τίποτα σπουδαίοι παίκτες, όμως ο Πέσιτς τους έχει για ένα συγκεκριμένο λόγο: βγάζουν πολύ ενέργεια στην άμυνα, έχουν γρήγορα πόδια και παρενοχλούν τη μπάλα. Διαμαντίδης, Σλότερ και Μπλουμς απέτυχαν να τους περάσουν σε προσωπικές φάσεις ή ακόμα και μετά από σκριν. Τις περισσότερες φορές η άμυνα της Μπάγερν κατάφερνε να διατηρήσει τα προσωπικά της μαρκαρίσματα. Η απουσία του Νέλσον είναι αισθητή σε αυτό τον τομέα, αλλά δεν ωφελεί και να τη συζητάμε. Τραυματισμοί συμβαίνουν σε όλους συνέχεια.
Συνοψίζοντας, είναι πολύ συγκεκριμένες οι αδυναμίες του ΠΑΟ όπως είναι τώρα. Αμυντική ασυνέπεια και λειψανδρία κάτω από το καλάθι, πολλά λεπτά χωρίς γκαρντ που να πηγαίνει στο καλάθι. Αυτά είναι πρβλήματα που ενδέχεται να συνεχίσουν να απασχολούν τον Ιβάνοβιτς, σε αντίθεση π.χ. με την κακή βραδυά που είχαν Φώτσης και Γκιστ απέναντι στον Σαβάνοβιτς. Πιάστηκαν αδιάβαστοι οι φόργουορντ των πρασίνων απέναντι σε ένα τεσσάρι που σπάνια απειλεί δυναμικά μέσω των επαφών. Η πορεία και των δύο βέβαια μέσα στο χρόνο, μας προδιαθέτει ότι κάτι αντίστοιχο δεν θα επαναληφθεί, τουλάχιστον όχι συχνά.
Για να δούμε από εδώ και περα. Ο Ιβάνοβιτς την πιστευει την ομάδα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου