Απόλυτα συγκεντρωμένος ο Ολυμπιακός, απέφυγε τις παγίδες που έστησε στο δρόμο του η Μάλαγα και έφτασε σε μια εμφατική νίκη. Το νικηφόρο αποτέλεσμα αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν σκεφτεί κανείς οτι επετεύχθη απέναντι σε μια ομάδα τελείως διαφορετική από εκείνη που αντιμετωπισε ο Ολυμπιακός μόλις πριν μια εβδομάδα. Σε αντίθεση με την αναιμική αμυντικά Λαμποράλ, η Μάλαγα (σαν ομάδα Πλάθα) είναι ένα σύνολο που πιέζει τη μπάλα και δε διστάζει να ανοίξει την άμυνα της χάριν της αναχαίτισης των αντιπάλων περιφερειακών. Είναι γενικά μια ομάδα σκληρότερη. Στα παιχνίδια του πρώτου γύρου ο Ολυμπιακός την κέρδισε και στα δύο, αλλά δύσκολα. Μάλιστα στην Ισπανία είχε χρειαστεί ένα εκληκτικό κρεσέντο του Βασίλη Σπανούλη για να τον βγάλει στον αφρό. Χθες, σε παιχνίδι που ο αρχηγός δε βλεπόταν και η ομάδα σούταρε στο γάμο του Καραγκιόζη , οι ερυθρόλευκοι πετυχαν την πιο άνετη φετινή νίκη τους απέναντι στους Ανδαλουσιάνους. Πώς? Μα με την άμυνα και την αξιοποίηση των ψηλών, έναν παραγοντα που φέραμε μπροστά μετά το ντέρμπι με τον Παναθηναικό.
Η πολλαπλή λοιπόν "σημασία' του τίτλου έγκειται πιο αναλυτικά στα εξής.
1. Ο Ολυμπιακός κέρδισε χωρίς τον Σπανούλη, ο οποίος οδγήθηκε μακριά από το καλάθι από τις διπλές καλύψεις της Μάλαγα και τη σκυταλοδρομία αμυντικών (προεξέχοντος του Νράγκιτς που έπαιζε και over play). Μάλιστα, βλέποντας την κακή μερα του αρχηγού, ο Μπαρτζώκας δεν δίστασε να τον χρησιμοποιήσει σε κάποιες περιπτώσεις και στη weak side, φανερώνοντας έττσι κάποιες έξτρα δυνατότητες. Πάνω σε αυτές τις ιδιαίτερες περπιτώσεις θα έχω ένα άρθρο τις επόμενες μέρες.
2. Ο Ολυμπιακός ξαναέβαλε στην εξίσωση κατ'αρχήν τον Ντάνστον και στη συνέχεια την παραγωγή των υπολοίπων ψηλών. Σε πολλές επιθέσεις οι ερυθρόλευκοι δεν έπαιξαν καν πικ εν ρολ. Βλέποντας οτι η Μάλαγα ήταν απολύτως προετοιμασμένη να θυσιάσει χώρους στην άμυνα της για χάριν του περιορισμού του Σπανούλη, η ομάδα του Μπαρτζώκα εγκατέλειψε τα πικ (ειδικά στην τρίτη περίοδο) και αποφάσισε να μην δώσει στην άμυνα περιστροφές. Τροφοδότησε τους ψηλούς για να παίξουν καθαρό one on one και ανάγκασε τη Μάλαγα να στρέψει την προσοχή της σε διαφορετικού είδους απειλές, για τις οποίες δεν ήταν έτοιμη. Η παραγωγικότητα στο ποστ ξεπέρασε κάθε φετινό προηγούμενο.
Και κάτι ακόμα: Η επίδοση στο επιθετικό ριμπάουντ δεν είναι καθόλου άσχετη με την προσπάθεια να επιτεθεί η ομάδα από το ποστ. Ψηλοί που κοιτάνε το καλάθι είναι πιο έτοιμοι να διεκδικήσουν μπάλες. Δεν θα βγαίνουν πάντα 21 επιθετικά, όμως οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί της τάσης.
3. Ο Ολυμπιακός ενεργοποίησε παίκτες που ήταν σχεδόν ανενεργοί. Τρανό παραδειγμα ο Μπέγκιτς, ο οποίος επιμένω πως μπορεί να βοηθήσει ακόμα περισσότερο. Επίσης καλό παράδειγμα ο ξεχασμένος Κατσίβελης, αν και το βλέπω δύσκολο να παίρνει πολύ παραπάνω χρόνο στο μέλλον. Ο Κόλινς είχε πάλι ρόλο, ο Πέτγουει το ίδιο, ο Περπέρογλου έμεινε στη φυσική του θέση. Ολα αυτά αυτονόητα μεν, σημαντικά δε. Το rotation των πρωταθλητών Ευρώπης δείχνει να στρώνει.
4. Τεταρτο και σημαντικότερο, ο Ολυμπιακός ενεργοποίσε τα αμυντικά του γονίδια πιέζοντας λυσσασμένα τη μπάλα. Καμμιά σχέση με την σχετικά παθητική του αντιμετώπιση στα πικ των αντιπάλων που παρουσίασε σε άλλα παιχνίδια. *(1) Μεγάλη εδώ η συνεισφορά των παικτών που ήρθαν από τον πάγκο. Κάποια προβλήματα που αντιμετωπισε ο Ολυμπιακός στην αρχή, διορθωθηκαν με την είσοδο του εξαιρετικού Ντάνστον και την αυξημένη πίεση που επέβαλαν ο Κατσ με τον Κόλινς. Οι πάσες προς τα μέσα δεν ήταν εύκολες πια.
Με λίγα λόγια, ο Ολυμπιακός κέρδισε με τρόπο που δεν έχει ξανακερδίσει φέτος, αλλά ταυτόχρονα και με τρόπο που έχει κερδίσει πολλές φορές στο παρελθόν. Και το κυριότερο? Ξαναδείχνει ολόφρεσκος.
ΥΓ. Εξακολουθώ να πιστευω πως ο Ντάνστον είναι ο X Factor του φετινού Ολυμπιακού.
*(1) Η τακτική που ακολούθησε ο Ολυμπιακός στα πικ δεν διέφερε πολύ απο άλλα παιχνίδια, η Μάλαγα πήρε και αυτή 15 επιθετικά. Ομως ήταν πολύ δυναμικότερη η συμπεριφορά της άμυνας. Επίσης, η Μάλαγα δεν έχει τους curl shooters (sic) τύπου Ναβάρο ή Λάνγκφορντ. Στον Ντράγκιτς μπορείς να δώσεις και κάνα δυο σουτακια ενώ ακόμα και ο εξαιρετικός σουτέρ Τούλσον είναι πιο αποτελεσματικός σαν spot up εκτελεστής δεχόμενος μια καλή πάσα.
Η πολλαπλή λοιπόν "σημασία' του τίτλου έγκειται πιο αναλυτικά στα εξής.
1. Ο Ολυμπιακός κέρδισε χωρίς τον Σπανούλη, ο οποίος οδγήθηκε μακριά από το καλάθι από τις διπλές καλύψεις της Μάλαγα και τη σκυταλοδρομία αμυντικών (προεξέχοντος του Νράγκιτς που έπαιζε και over play). Μάλιστα, βλέποντας την κακή μερα του αρχηγού, ο Μπαρτζώκας δεν δίστασε να τον χρησιμοποιήσει σε κάποιες περιπτώσεις και στη weak side, φανερώνοντας έττσι κάποιες έξτρα δυνατότητες. Πάνω σε αυτές τις ιδιαίτερες περπιτώσεις θα έχω ένα άρθρο τις επόμενες μέρες.
2. Ο Ολυμπιακός ξαναέβαλε στην εξίσωση κατ'αρχήν τον Ντάνστον και στη συνέχεια την παραγωγή των υπολοίπων ψηλών. Σε πολλές επιθέσεις οι ερυθρόλευκοι δεν έπαιξαν καν πικ εν ρολ. Βλέποντας οτι η Μάλαγα ήταν απολύτως προετοιμασμένη να θυσιάσει χώρους στην άμυνα της για χάριν του περιορισμού του Σπανούλη, η ομάδα του Μπαρτζώκα εγκατέλειψε τα πικ (ειδικά στην τρίτη περίοδο) και αποφάσισε να μην δώσει στην άμυνα περιστροφές. Τροφοδότησε τους ψηλούς για να παίξουν καθαρό one on one και ανάγκασε τη Μάλαγα να στρέψει την προσοχή της σε διαφορετικού είδους απειλές, για τις οποίες δεν ήταν έτοιμη. Η παραγωγικότητα στο ποστ ξεπέρασε κάθε φετινό προηγούμενο.
Και κάτι ακόμα: Η επίδοση στο επιθετικό ριμπάουντ δεν είναι καθόλου άσχετη με την προσπάθεια να επιτεθεί η ομάδα από το ποστ. Ψηλοί που κοιτάνε το καλάθι είναι πιο έτοιμοι να διεκδικήσουν μπάλες. Δεν θα βγαίνουν πάντα 21 επιθετικά, όμως οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί της τάσης.
3. Ο Ολυμπιακός ενεργοποίησε παίκτες που ήταν σχεδόν ανενεργοί. Τρανό παραδειγμα ο Μπέγκιτς, ο οποίος επιμένω πως μπορεί να βοηθήσει ακόμα περισσότερο. Επίσης καλό παράδειγμα ο ξεχασμένος Κατσίβελης, αν και το βλέπω δύσκολο να παίρνει πολύ παραπάνω χρόνο στο μέλλον. Ο Κόλινς είχε πάλι ρόλο, ο Πέτγουει το ίδιο, ο Περπέρογλου έμεινε στη φυσική του θέση. Ολα αυτά αυτονόητα μεν, σημαντικά δε. Το rotation των πρωταθλητών Ευρώπης δείχνει να στρώνει.
4. Τεταρτο και σημαντικότερο, ο Ολυμπιακός ενεργοποίσε τα αμυντικά του γονίδια πιέζοντας λυσσασμένα τη μπάλα. Καμμιά σχέση με την σχετικά παθητική του αντιμετώπιση στα πικ των αντιπάλων που παρουσίασε σε άλλα παιχνίδια. *(1) Μεγάλη εδώ η συνεισφορά των παικτών που ήρθαν από τον πάγκο. Κάποια προβλήματα που αντιμετωπισε ο Ολυμπιακός στην αρχή, διορθωθηκαν με την είσοδο του εξαιρετικού Ντάνστον και την αυξημένη πίεση που επέβαλαν ο Κατσ με τον Κόλινς. Οι πάσες προς τα μέσα δεν ήταν εύκολες πια.
Με λίγα λόγια, ο Ολυμπιακός κέρδισε με τρόπο που δεν έχει ξανακερδίσει φέτος, αλλά ταυτόχρονα και με τρόπο που έχει κερδίσει πολλές φορές στο παρελθόν. Και το κυριότερο? Ξαναδείχνει ολόφρεσκος.
ΥΓ. Εξακολουθώ να πιστευω πως ο Ντάνστον είναι ο X Factor του φετινού Ολυμπιακού.
*(1) Η τακτική που ακολούθησε ο Ολυμπιακός στα πικ δεν διέφερε πολύ απο άλλα παιχνίδια, η Μάλαγα πήρε και αυτή 15 επιθετικά. Ομως ήταν πολύ δυναμικότερη η συμπεριφορά της άμυνας. Επίσης, η Μάλαγα δεν έχει τους curl shooters (sic) τύπου Ναβάρο ή Λάνγκφορντ. Στον Ντράγκιτς μπορείς να δώσεις και κάνα δυο σουτακια ενώ ακόμα και ο εξαιρετικός σουτέρ Τούλσον είναι πιο αποτελεσματικός σαν spot up εκτελεστής δεχόμενος μια καλή πάσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου