Σταματώντας τον Χουέρτας

Ο Μαρσελίνιο Χουέρτας είναι περίεργος παίκτης. Οταν βρεθεί στη μέρα του πραγματικά μπορεί να βάλει τα πάντα και με όλους τους τρόπους και να μοιράζει ένα σωρό ασίστ. Οταν δεν βρεθεί σχεδόν δεν τον καταλαβαίνεις. Φυσικά είναι και θέμα λεπτών συμμετοχής μιας και δεν από τους παικτες που θα χαρακτήριζε κανείς ως "οικονομικούς". Θέλει τον χρόνο του στο παρκέ. Αν τελικώς ο Ναβάρο δεν αγωνιστεί απέναντι στον Ολυμπιακό, τότε ο Βραζιλιανος θα αναλάβει πολύ περισσότερες πρωτοβουλίες μέσα στον αγωνιστικό χώρο, όπως έκανε την προηγούμενη εβδομάδα απέναντι στη Φενέρ. Στο αγώνα αυτό βρέθηκε στη μέρα του. Και όπως θα δείτε, ο,τι και να δοκίμασε ο Ομπράντοβιτς απάναντι του δεν έπιασε. 


Τι δοκίμαστε ο Σέρβος? 

1. Flat κάλυψη με τον ψηλό στη μέση απόσταση.

2. Double team, hedge out όπως θέλετε πείτε το.

3. Καθαρή αλλαγή οταν ο ατάλαντος Ντόρσει ήταν στο παρκέ 

Και να φανταστείτε πως όλα τα παραπάνω είναι από ένα βιντεάκι highlights διάρκειας 1.30 λεπτού από την Ευρωλίγκα. Κάθε μια από τις τακτικές, ο Μαρσελίνιο την έκανε σμπαράλια. Είτε με σουτ από μέση απόσταση (εικ.1), είτε με ασίστ μέσα στο καλάθι (εικ.2), είτε παίζοντας στα πόδια τον ψηλό (εικ.3). Φυσικά, σε διάρκεια 40 λεπτών τα παραδείγματα ήταν ακόμη περισσότερα. Σας το λέω γιατί το παιχνίδι το είδα. 

Δεδομένου πως ο Ναβάρο, ακόμα και να παίξει, ίσως να μην είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, ο Χουέρτας θα έχει πάλι αυξημένες ευθύνες. Ο Ολεσον είναι αθόρυβος, ο Αμπρινες άγουρος. Πέραν του μεγάλου αρχηγού, ο Βραζιλιάνος είναι ο μόνος παίκτης κλάσης στην περιφέρεια της Μπαρτσελόνα. Ταυτόχρονα, ο συνδυασμός του με τον Τόμιτς στο pick n' roll είναι ίσως ο πιο επικίνδυνος στην Ευρώπη. Οι μέτριες φετινές επιδόσεις του Κροάτη συμβαδίζουν με τα προβλήματα του Ναβάρο και την αστάθεια του Χουέρτας. Βγάζοντας τους δυο τους εκτός παιχνιδιού, η Μπαρτσελόνα στερείται την επιλογή που τις προσφέρει τα πιο σίγουρα σουτ της.

Συνεπώς.... κάντο όπως στο Μιλάνο. Ακούγεται οξύμωρο, όμως η τακτική που έκανε τον Λάνγκφορντ να οργιάσει, απουσίασε από το ρεπερτόριο του Ομπράντοβιτς και μοιάζει εκ πρώτης όψης κατάλληλη. Παίζοντας κάτω από τα σκριν, ο Χουέρτας ενδεχομένως να βρει ένα σουτ τριών πόντων, όμως δεν θα βρει διάδρομο και δεν θα πασάρει στον μαρκαρισμένο Τόμιτς. Θα αναγκαστεί να πάρει την επιλογή στην οποία έχει ο ίδιος διαχρονικά την λιγότερη επιτυχία. Δε μοιάζει κακή ιδεα. 
Και μπορεί απέναντι στη Φενέρ να τον είδαμε να βάζει κρίσιμα τρίποντα, όμως αυτά ήταν περισσότερο αποτέλεσμα των κακών τουρκικών περιστροφών στις βοήθειες σε βάθος χρόνου *(1), παρά μιας άμυνας under που δίνει στον επιθετικό περίπου και maximum ένα δευτερόλεπτο για να εκτελέσει. Αν δεν είσαι Λάνγκφορντ (Ναβάρο, Σπανούλης) αυτό δεν είναι εύκολο. 

Ο περιορισμός του Χουέρτας και η αποκοπή του Τόμιτς από τo πικ εν ρολ είναι ένα σημαντικό κλειδί προς την επιτυχία. Υπάρχουν όμως και άλλα. Και ξέρετε ποιοι τα κρατούν αυτά υποθέτω.


*(1) Για τα προβληματα στις περιστροφές της άμυνας της Φενέρ μπορείτε να βρείτε περισσότερα εδώ http://euroleagueadventures.com/a-perfect-10-final-quarter-warning-from-the-champs/