Ξανακέρδισε ο Παναθηναικός τον Ολυμπιακό και παντού διαβάζω οτι ήμασταν στο ίδιο έργο θεατές. Είδαμε δηλαδή, τον Παναθηναικό να επικρατεί στις μονομαχίες σώμα με σώμα, είδαμε τον Ολυμπιακό να μη μπορεί να λύσει τον γόρδιο δεσμό του μαρκαρίσματος του Γκιστ επάνω στον Σπανούλη. Επίσης οι πράσινοι έριξαν τον ρυθμό. Επιτρέψτε μου να προσθέσω και κάτι ακόμα, το οποίο το θεωερώ εξίσου σημαντικό, ίσως και περισσότερο.
.Για να έχουμε μια συνέχεια να θυμίσουμε πως η επίθεση του Ολυμπιακού βασίζεται πάνω στη συνεχή κίνηση, σε "ψεύτικα πικ εν ρολ" και στα split-out που δημιουργούνται από τα drive. *(1). Το θέμα είναι πως υπάρχει και το scouting, δηλαδή η προσπάθεια κατανόησης του αντιπάλου. Σε αυτό τον τομέα ο Πεδουλάκης έχει πάρει άριστα. Εχει κατανοήσει πως το επιθετικό παιχνίδι του Ολυμπιακού έχει ως τελευταία επιλογή την αξιοποίηση των ψηλών και επιλέγει συνειδητά να τους αγνοεί ωστέ να ματσάρει τις θέσεις της περιφέρειας. Οταν δε στο σχήμα του Ολυμπιακού ο Περπέρογλου κατεβαίνει στο 4, τότε η αποστολή της άμυνας γίνεται ακόμη ευκολότερη εάν τον ματσάρει με ψηλότερο παίκτη που μπορεί να τον ακολουθήσει και λίγο πιο έξω.
Για να μην το πολυμπλέξουμε όμως, ας πούμε αυτό. 9/10 παίκτες που βρίσκονται στο παρκέ συστηματικά αγνοούν το πεντάρι του Ολυμπιακού. Κοίταξα τις κατοχές του Ολυμπιακού στην τελευταία περίοδο.
Παράδειγμα 1.
Το πικ έχει γίνει, ο Γκιστ μένει για να κόψει τον Σλούκα και ο Σίμονς ρολάρει ανενόχλητος στο κέντρο της ρακέτας. Ο Σλούκας ήδη κοιτάει Σπανούλη, ο οποίος φαινομενικά είναι τελείως ελεύθερος. Ειναι όμως? Οχι. Διότι ο Μπράμος ξέρει ήδη πως ο Σίμονς μάλλον δεν θα πάρει τη μπάλα και περιμένει πως εκείνη θα καταλήξει στον αρχηγό του Ολυμπιακού. Ετσι προλαβαίνει να καλύψει εύκολα και το σουτ γίνεται υπό πίεση.
Ερ μπολ (air ball). Φυσικά, ο Γκιστ ΔΕΝ ήταν πάνω στον Σπανούλη. Θα μου επιτρέψετε να υποστηρίξω πως αυτό δεν είναι πάγια εντολή. Αμα ήταν έτσι ο Bill θα έπαιζε πάντα στη weakside για να απομονώσει τον παίκτη. Υποστηρίζω ξεκάθαρα πως το διάβασμα που έχει κάνει ο Πεδουλάκης είναι βαθύτερο και αφορά τη δημιουργία του Ολυμπιακού από τον άξονα. Εκεί ακριβώς θέλει το πολυεργαλείο του ο κοουτς του ΠΑΟ ωστε να αναχαιτίζει επιτυχημένα τους κοντούς που τρέχουν τα plays. Και η δυνατότητα αυτή δίνεται γιατί έχει γίνει κατανοητό πως η τροφοδότηση του ψηλού είναι επιλογή ανάγκης. Η μπάλα πάει εκεί ως έσχατη επιλογή. *(2)
Παράδειγμα 2.
Ο Ντάνστον ρολάρει ανενόχλητος, ο Γκίστ καλύπτει έξω. Ολοι οι άλλοι πράσινοι ματσάρουν τους παίκτες τους.
Ο Ντάνστον παραείναι ελευθερος. Who cares?
Ο Ντάνστον συνεχίζει να είναι μόνος αν και ο Γκιστ καλύπτει πλέον. Η μπάλα πάει στην περιφέρεια.οπου ολοι είναι μαρκαρισμένοι. Κλέψιμο.Δείτε την κατοχή και σε βίντεο.
Εχω άλλα δύο περιπου πανομοιότυπα παραδείγματα από την τελευταία περίοδο τα οποία τα έχω στο τέλος του άρθρου για όποιον θέλει να τα χαζέψει.
Η ουσία είναι πως το διάβασμα που έχει κάνει ο Πεδουλάκης στο παιχνίδι του Ολυμπιακού δεν εξαντλείται στο "βάζουμε τον Γκιστ επάνω στον Σπανούλη και καθαρίσαμε". Είναι σαφώς μελετημένο και αφορά τη γενική κατανόηση του παιχνιδιού του Ολυμπιακού, το οποίο δεν συμπεριλαμβάνει τη μεταφορά της μπάλας άμεσα στον ψηλό. Μια περίεργη αντιστοιχία είναι αυτή με τον Σάδα. όταν συνειδητά αφηνόταν ελευθερος από τον Διαμαντίδη με αποτέλεσμα ο 3D να καλύπτει χώρους που εγκυμονούν σοβαρότερους κινδύνους. Ετσι και ο Γκιστ αφήνει ελεύθερους τους Ντάνστον και Σίμονς ωστέ να δώσει έξτρα βοήθειες στα drive και στα split-out.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν δεν αρκεί να βρει τρόπους να ενεργοποιήσει επιθετικά τον Σπανούλη. Ισα ισα προέχει να προσθέσει στο παιχνίδι του την αξιοποίηση των ψηλών, να αναγκάσει τις άμυνες να τους προσέξουν και να αποσυμφορήσει την περιφέρεια. Ο Παναθηναικός παίζει πολύ έξυπνα απέναντι του και πρέπει να του δώσουμε credit.
Λοιπές παρατηρήσεις.
1. Η έλλειψη τεσσαριού είναι προφανής στον Ολυμπιακό. Ο Περπέρογλου στο 4 έχει λειτουργήσει θαυμάσια κατά καιρούς, όμως δε γίνεται να είναι κανόνας. Χθες ο Μαυροκεφαλίδης έκανε πολύ καλή δουλειά πάνω του στην πρώτη του πραγματικά θετική παρουσία στη θητεία του στον Παναθηναικό.
2. Λέγαμε χθες για το rotation των 8 παικτών και πως θα χρειαστούν άσοι στο μανίκι του Πεδουλάκη. Συνέβη τελικά χθες όταν ο Λάσμε βγήκε εκτός.
3. Ο Μάντζαρης όταν είναι διστακτικός γυρίζει ένα βήμα πίσω. Τον εκτιμώ πολύ, όπως και την προοδο του, όμως μπορεί να πάρει περισσότερα σουτ.
4. Η επιλογή να μην παίξει ο Σπανούλης στο τέλος θα συζητιεται. Βαριέμαι.
5. Προφανώς και ο ρυθμός παίζει το ρόλο του. Ο αργός ευνοεί τον ΠΑΟ.
*(1) Διαβάστε εδώ. http://giorgospanou.blogspot.gr/2013/12/t-part-2-motion-offense.html
*(2) Τα άλλα δύο παραδείγματα είναι τα εξής.
Στο πρώτο η μπάλα πάει στον Ντάνστον στα τελευταία δευτερόλεπτα με την άμυνα του ΠΑΟ πολύ σωστά να μην τον προσέχει ακόμα και όταν υπάρχει η δυνατότητα να τροφοδοτηθεί.
Στο δεύτερο πάλι αγνοείται από Σλούκα και Λοτζέσκι διαδοχικά.
.Για να έχουμε μια συνέχεια να θυμίσουμε πως η επίθεση του Ολυμπιακού βασίζεται πάνω στη συνεχή κίνηση, σε "ψεύτικα πικ εν ρολ" και στα split-out που δημιουργούνται από τα drive. *(1). Το θέμα είναι πως υπάρχει και το scouting, δηλαδή η προσπάθεια κατανόησης του αντιπάλου. Σε αυτό τον τομέα ο Πεδουλάκης έχει πάρει άριστα. Εχει κατανοήσει πως το επιθετικό παιχνίδι του Ολυμπιακού έχει ως τελευταία επιλογή την αξιοποίηση των ψηλών και επιλέγει συνειδητά να τους αγνοεί ωστέ να ματσάρει τις θέσεις της περιφέρειας. Οταν δε στο σχήμα του Ολυμπιακού ο Περπέρογλου κατεβαίνει στο 4, τότε η αποστολή της άμυνας γίνεται ακόμη ευκολότερη εάν τον ματσάρει με ψηλότερο παίκτη που μπορεί να τον ακολουθήσει και λίγο πιο έξω.
Για να μην το πολυμπλέξουμε όμως, ας πούμε αυτό. 9/10 παίκτες που βρίσκονται στο παρκέ συστηματικά αγνοούν το πεντάρι του Ολυμπιακού. Κοίταξα τις κατοχές του Ολυμπιακού στην τελευταία περίοδο.
Παράδειγμα 1.
Το πικ έχει γίνει, ο Γκιστ μένει για να κόψει τον Σλούκα και ο Σίμονς ρολάρει ανενόχλητος στο κέντρο της ρακέτας. Ο Σλούκας ήδη κοιτάει Σπανούλη, ο οποίος φαινομενικά είναι τελείως ελεύθερος. Ειναι όμως? Οχι. Διότι ο Μπράμος ξέρει ήδη πως ο Σίμονς μάλλον δεν θα πάρει τη μπάλα και περιμένει πως εκείνη θα καταλήξει στον αρχηγό του Ολυμπιακού. Ετσι προλαβαίνει να καλύψει εύκολα και το σουτ γίνεται υπό πίεση.
Ερ μπολ (air ball). Φυσικά, ο Γκιστ ΔΕΝ ήταν πάνω στον Σπανούλη. Θα μου επιτρέψετε να υποστηρίξω πως αυτό δεν είναι πάγια εντολή. Αμα ήταν έτσι ο Bill θα έπαιζε πάντα στη weakside για να απομονώσει τον παίκτη. Υποστηρίζω ξεκάθαρα πως το διάβασμα που έχει κάνει ο Πεδουλάκης είναι βαθύτερο και αφορά τη δημιουργία του Ολυμπιακού από τον άξονα. Εκεί ακριβώς θέλει το πολυεργαλείο του ο κοουτς του ΠΑΟ ωστε να αναχαιτίζει επιτυχημένα τους κοντούς που τρέχουν τα plays. Και η δυνατότητα αυτή δίνεται γιατί έχει γίνει κατανοητό πως η τροφοδότηση του ψηλού είναι επιλογή ανάγκης. Η μπάλα πάει εκεί ως έσχατη επιλογή. *(2)
Παράδειγμα 2.
Ο Ντάνστον ρολάρει ανενόχλητος, ο Γκίστ καλύπτει έξω. Ολοι οι άλλοι πράσινοι ματσάρουν τους παίκτες τους.
Ο Ντάνστον παραείναι ελευθερος. Who cares?
Ο Ντάνστον συνεχίζει να είναι μόνος αν και ο Γκιστ καλύπτει πλέον. Η μπάλα πάει στην περιφέρεια.οπου ολοι είναι μαρκαρισμένοι. Κλέψιμο.Δείτε την κατοχή και σε βίντεο.
Εχω άλλα δύο περιπου πανομοιότυπα παραδείγματα από την τελευταία περίοδο τα οποία τα έχω στο τέλος του άρθρου για όποιον θέλει να τα χαζέψει.
Η ουσία είναι πως το διάβασμα που έχει κάνει ο Πεδουλάκης στο παιχνίδι του Ολυμπιακού δεν εξαντλείται στο "βάζουμε τον Γκιστ επάνω στον Σπανούλη και καθαρίσαμε". Είναι σαφώς μελετημένο και αφορά τη γενική κατανόηση του παιχνιδιού του Ολυμπιακού, το οποίο δεν συμπεριλαμβάνει τη μεταφορά της μπάλας άμεσα στον ψηλό. Μια περίεργη αντιστοιχία είναι αυτή με τον Σάδα. όταν συνειδητά αφηνόταν ελευθερος από τον Διαμαντίδη με αποτέλεσμα ο 3D να καλύπτει χώρους που εγκυμονούν σοβαρότερους κινδύνους. Ετσι και ο Γκιστ αφήνει ελεύθερους τους Ντάνστον και Σίμονς ωστέ να δώσει έξτρα βοήθειες στα drive και στα split-out.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν δεν αρκεί να βρει τρόπους να ενεργοποιήσει επιθετικά τον Σπανούλη. Ισα ισα προέχει να προσθέσει στο παιχνίδι του την αξιοποίηση των ψηλών, να αναγκάσει τις άμυνες να τους προσέξουν και να αποσυμφορήσει την περιφέρεια. Ο Παναθηναικός παίζει πολύ έξυπνα απέναντι του και πρέπει να του δώσουμε credit.
Λοιπές παρατηρήσεις.
1. Η έλλειψη τεσσαριού είναι προφανής στον Ολυμπιακό. Ο Περπέρογλου στο 4 έχει λειτουργήσει θαυμάσια κατά καιρούς, όμως δε γίνεται να είναι κανόνας. Χθες ο Μαυροκεφαλίδης έκανε πολύ καλή δουλειά πάνω του στην πρώτη του πραγματικά θετική παρουσία στη θητεία του στον Παναθηναικό.
2. Λέγαμε χθες για το rotation των 8 παικτών και πως θα χρειαστούν άσοι στο μανίκι του Πεδουλάκη. Συνέβη τελικά χθες όταν ο Λάσμε βγήκε εκτός.
3. Ο Μάντζαρης όταν είναι διστακτικός γυρίζει ένα βήμα πίσω. Τον εκτιμώ πολύ, όπως και την προοδο του, όμως μπορεί να πάρει περισσότερα σουτ.
4. Η επιλογή να μην παίξει ο Σπανούλης στο τέλος θα συζητιεται. Βαριέμαι.
5. Προφανώς και ο ρυθμός παίζει το ρόλο του. Ο αργός ευνοεί τον ΠΑΟ.
*(1) Διαβάστε εδώ. http://giorgospanou.blogspot.gr/2013/12/t-part-2-motion-offense.html
*(2) Τα άλλα δύο παραδείγματα είναι τα εξής.
Στο πρώτο η μπάλα πάει στον Ντάνστον στα τελευταία δευτερόλεπτα με την άμυνα του ΠΑΟ πολύ σωστά να μην τον προσέχει ακόμα και όταν υπάρχει η δυνατότητα να τροφοδοτηθεί.
Στο δεύτερο πάλι αγνοείται από Σλούκα και Λοτζέσκι διαδοχικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου