Clasico τελικός!

Ο ημιτελικός μεταξύ Ρεάλ και Μπαρτσελόνα μοιάζει με παιχνίδι τίτλου. Οι δύο κατά τεκμήριο ισχυρότερες ομάδες της σεζόν συναντιούνται ένα κλικ νωρίτερα από ο,τι θα φαινόταν ταιριαστό. Από την άλλη μπορεί να καταλήξουν με άδεια χέρια, όπως πολλές φορές έχει συμβεί στο παρελθόν σε ομάδες που πέρασαν από έναν τόσο ψυχοφθόρο ημιτελικό. Το αποψινό παιχνίδι ανάμεσα τους είναι αναμφίβολα το ματς της χρονιάς στην Ευρωλίγκα, το οποίο εκτός από ομηρικές μάχες εγγυάται και υψηλού επιπέδου θέαμα. Παρότι οι ομάδες παίζουν ως επί το πλείστον διαφορετικό μπάσκετ, τα φετινά παιχνίδια μεταξύ τους έχουν δώσει μεγάλα σκορ και εξίσου μεγάλες συγκινήσεις.

Ο λόγος δεν είναι μόνο η αδιαμφισβήτητη ποιότητα των δύο ομάδων, αλλά και η αδυναμία που δείχνουν να σταματήσουν η μία την άλλη στην άμυνα. Το αυτοποιημένο πικ εν ρολ μπάσκετ του Πασκουάλ προκαλεί τρομερούς πονοκεφάλους στους ψηλούς της Ρεάλ ενώ το γεμάτο αποστάσεις και ελεύθερο περιφερειακό στυλ των Μαδριλένων βάζει δυσεπίλυτους γρίφους στην άμυνα της Μπαρτσελόνα στην περίμετρο. Για μένα είναι προφανές. Όποια από τις δύο ομάδες καταφέρει να βρει τις αμυντικές λύσεις στις κρίσιμες καμπές του παιχνιδιού θα κερδίσει τον αγώνα. 

Το κλείσιμο του οπτικού πεδίου του ΜVP της διοργάνωσης Σέρχι, δυο καλές δυνατές άμυνες πάνω στον Ρούντι, γρήγορα close-out στον Μίροτιτς στις περιστροφες είναι λεπτομέρεις που μπορούν να κάνουν τη διαφορά για τους Καταλανούς. Από την άλλη, η αναχαίτιση του πικ εν ρολ με τον Τόμιτς και της δημιουργίας του φοβερού ψηλού της Μπαρτσελόνα μοιάζει η πρώτη προτεραιότητα. Οπως θα διαβάσετε και εδώ όμως, καμμιά από τις δύο ομάδες δεν έχει καταφέρει να πάρει καλό βαθμό σε αυτούς τους τομείς στα προηγούμενα παιχνίδια μεταξύ των δύο αντιπάλων. Από τη μία πλευρά, οι πολυθρύλητες συνεργασίες στο πλάι μεταξύ Μίροτιτς και Ρούντι έχουν βγάλει τον power forward των Μαδριλένων σε πλεονεκτική θέση απέναντι στα αντίπαλα τεσσάρια, από την άλλη ο Τόμιτς έχει καταφέρει να κάνει ζημιές σε copa del rey και πρωτάθλημα. Προχθές στην ACB είχε 6/6 απέναντι στους Μαδριλένους, στην πρώτη νίκη της Μπαρτσελόνα επί τη Ρεάλ τη φετινή σεζόν. 

Δεν είναι φυσικά μόνο αυτά. Είναι όμως τα κυριότερα. Εκεί που τα πράγματα θα γίνουν πραγματικά συναρπαστικά είναι αν οι δύο αντίπαλοι καταφέρουν να εξουδετερώσουν ο ένας τα όπλα του άλλου. Πώς θα πάει το παιχνίδι αν η Ρεάλ δεν μπορέσει να σουτάρει καλά από μακριά και αν η Μπαρτσελόνα δει Ναβάρο και Τόμιτς να βγαίνουν εκτός της επιθετικής εξίσωσης? Ο Γιάννης Μπουρούσης με τον Φελίπε Ρεγες έχουν απαντήσει κάποιες φορές στο πρώτο, ο Παπανικολάου με τον Αμπρίνες απάντησαν πρόσφατα στο δεύτερο, όντας οι κορυφαίοι στην πρόσφατη νίκη των Καταλανών και επιτιθέμενοι πάνω στα πόδια των Ρούντι, Σερχι και Ντάρντεν. (Οι συνεργασίες του Ελληνα με τον Τόμιτς στη δυνατή πλευρά παρουσιάζουν από μόνες τους ξεχωριστό ενδιαφέρον γιατί δίνουν στον Παπ τον αγαπημένο του αριστερό διάδρομο. Προσέξτε τις.)

Αν θέλετε πάντως τη γνώμη μου, δίνω ένα μικρό προβάδισμα στη Μπαρτσελόνα, υπό την έννοια οτι στα δύο τελευταία παιχνίδια (άσχετα από το αποτέλεσμα) ουσιαστικά "κέρδισε" τη Ρεάλ στα περισσότερα επιμέρους στοιχεία μέσα στο γήπεδο χωρίς μάλιστα να έχει τον Ναβάρο σε καλή μέρα σε κανένα από αυτά. Γενικά, η ομάδα του Πασκουάλ μου μοιάζει πιθανότερο να βγάλει κάποιον απρόσμενο ήρωα από ο,τι εκείνη του Λάσο, του οποίου η πυραυλοκίνητη τετράδα (Γιουλ, Σερχι, Ρούντι, Μίροτιτς) καθορίζει σχεδόν τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Αλλο φυσικά να το λες και άλλο να το κάνεις πράξη. Ακόμα και αν οι Καταλανοί πάνε με την πρόβλεψη μου και βγουν τελικά στον άφρο, δεν θα πάψει να αποτελεί πραγματικότητα οτι ξεπέρασαν την καλύτερη ομάδα της ηπείρου. Η οποία, αν στην τελική επικρατήσει, θα έχει εξελίξει και την "συνταγή" της επιτυχίας την οποία εισήγαγε εδώ και δύο χρόνια ο Ολυμπιακός.

Να δούμε και μερικά ενδιαφέροντα νούμερα με τη βοήθεια της αγαπημένης μου στατιστικής βάσης του in-the-game.org

- H Ρεάλ παραμένει η ομάδα με τους περισσότερους πόντους ανά κατοχή καθώς και συνεχίζει να είναι τρομερά εύστοχη από το τρίποντο (40%) σε πολλές μάλιστα προσπάθειες , 24,1 ανά παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός της έριξε κάπως τα ποσοστά με τις αλλαγές στα σκριν, συνεπώς μην αποκλείετε να δείτε τον Ντόρσει περισσότερο στο παρκέ με σκοπό να κρύψει τον ουρανό από τα αστέρια των Μαδριλένων. Ο τρελο-Τζόι είναι φτιαγμένος για παιχνίδια που η ομάδα του χρειάζεται πρωτίστως άμυνα.
- Και οι δύο ομάδες σουτάρουν πολύ καλά από μέση απόσταση ελέω Σερχι, Ναβάρο και Χουέρτας. Η Μπαρτσελόνα όμως παίρνει 6 ολόκληρες προσπάθειες παραπάνω κοντά στο καλάθι, πράγμα που η Ρεάλ ως γνωστόν δεν προτιμα. Συνεπώς, και όπως έχει ήδη γίνει φανερό πολλάκις, όσο λιγότερο μένει η μπάλα στα χέρια των περιφερειακών, τόσο πιο άβολα αισθάνονται οι πάικτες του Λάσο.
- Οι αντίπαλοι των Καταλανών βγάζουν μόλις 13 ασίστ ανά παιχνίδι, νούμερο χαμηλό. Επίσης σουτάρουν με το χειρότερο ποσοστό κοντά στο καλάθι, μόλις 55,9% . Δε χρειαζεται να επαναλαμβάνουμε τα ίδια πιστεύω. 
- Η Μπαρτσελόνα παίρνει γενικά λίγα από τα τεσσάρια της στην επίθεση, τα λιγότερα από τους παίκτες κάθε άλλης θέσης. Είναι λογικό. Οι βετεράνοι Λόρμπεκ και Νάχμπαρ περισσότερο συμμετέχουν στο σύστημα και λιγότερο πρωταγωνιστούν. Ομως έχουν σίγουρα αυτή τη δυνατότητα ως μονάδες, εξ'ού και τα κρυφά χαρτιά που λέγαμε πιο πριν και πριν πιω. Η βασική τους αρμοδιότητα θα είναι πάντως να σταματήσουν με κάποιο τρόπο και ως ένα βαθμό τον Μίροτιτς, κάτι που στα μέχρι τώρα παιχνίδια δεν έχουν καταφέρει ούτε στο ελάχιστο.

Αυτά αγαπητοί φίλοι, με την ελπίδα του χρόνου να γεμίζουμε διπλάσιο χώρο με αναλύσεις για τις ελληνικές ομάδες. Οσο να ναι, φέτος μας κάνει λιγότερο κέφι.