Απέναντι στην άμυνα της ΤΣΣΚΑ.

Στη σειρά απέναντι στη Μπαρτσελόνα ο Γιώργος Πρίντεζης βρήκε απέναντι του παίκτες τους οποίους δεν χαρακτηρίζει κανείς αμυντικούς ογκόλιθους. Απέναντι στους Ντόλμαν (κυρίως), Νάχμπαρ και Λάμπε, ο φοργουορντ των ερυθρόλευκων έκανε μερικά από τα καλύτερα παιχνίδια της ζωής του, παίζοντας κυρίως στα ίσια και δημιουργώντας φάσεις για τον εαυτό του και την ομάδα του. Η παρουσία του στην αδύνατη πλευρά θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας λόγω ενός μεγάλου τριπόντου, όμως ο εμβληματικός παίκτης χτύπησε τους Καταλανούς κυρίως μέσα στη ρακέτα.

Στον ημιτελικό της Παρασκευής, ο Πρίντεζης θα έρθει ευθύς εξ'αρχής αντιμέτωπος με ένα θηρίο. Ο Αντρέι Κιριλένκο, θα πέσει επάνω του με μανία, με σκοπό να ανακόψει τον δεύτερο βασικό επιθετικό πόλο των ερυθρόλευκων. Αν τα υπόλοιπα στον Ολυμπιακό λειτουργήσουν σωστά, είναι αμφίβολο αν θα τα καταφέρει. Η απόκτηση του Ρωσου σούπερ σταρ (πιθανολογώ ότι) είχε για τον Ιτούδη έναν βασικό στόχο: να καλύπτει τα κενά που αφήνει η περιφερειακή άμυνα των Ρώσων, όταν αυτοί αγωνίζονται με τους δυο βασικούς τους γκαρντ στο παρκέ. Ο Ελληνας προπονητής - όσο και αν έχει αναγεννήσει τον Τζάκσον - προτιμά να βλέπει την ομάδα του να παρατάσσεται με όσα περισσότερα επιθετικά όπλα γίνεται. Το θέμα είναι πως οι επιλογές ενέχουν και θυσίες, και προκειμένου αυτές να ελαχιστοποιηθούν, η έλευση του Κιριλένκο ήταν απαραίτητη.


Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που στην επίθεση της μελετάει πολύ προσεκτικά τις κινήσεις της, ενώ ταυτόχρονα προσέχει εξίσου και τις κινήσεις του αντιπάλου. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι μάλλον απίθανο να μην έχει επισημανθεί ο τρόπος με τον οποίο κινείται ο Κιριλένκο. Η νέα άμυνα της ΤΣΣΚΑ, δεν αφήνει πλέον κενά στην περιφέρεια, αλλά στις περιστροφές. Από τη στιγμή που στο σύνολο του Ιτούδη δεν υπάρχει βασικός γκαρντ τύπου Σατοράνσκι, αν ο Σπανούλης καταφέρει να περάσει σωστά το πρώτο σκριν και να αφήσει αντίπαλο πίσω, το πιθανότερο είναι να βρει μπροστά του τον καλύτερο μπλοκέρ του φάιναλ φορ. Σε αυτή την περίπτωση κάποιος θα έχει μείνει ελεύθερος...

Αντιλαμβάνεστε νομίζω τα διλήμματα ένθεν και ένθεν.
- Αν ο Κιριλένκο παίξει στην άμυνα στη θέση 4, ο Πρίντεζης θα βρει ευκαιρίες. Το πόσο μεγάλες θα είναι αυτές θα εξαρτάται πλέον από τις τοποθετήσεις του παίκτη των ερυθρόλευκων. Και η ιστορία έχει δείξει πως σε αυτό το κομμάτι ο Γιώργος είναι στους κορυφαίους στην Ευρωπη (βλ. παιχνίδι 2 με τη Μπαρτσελόνα)
- Αν όμως ο Ιτούδης δει τον Ντάρντεν στο 3, τότε είναι πιθανό να κρατήσει παίκτη επάνω στον Πρίντεζη (Βοροντσέβιτς ή Νικολς) και να χρησιμοποιήσει τον Κιριλένκο ως αμυντικό πασπαρτού χωρίς να πολυνοιάζεται για την επαναφορά του στο αρχικό μαρκάρισμα.

Κάπου εδώ αρχίζει και μπαίνει στην εξίσωση η προσωπική απόδοση των παικτών. Με τον Κιριλένκο να τρέχει δεξιά και αριστερά να καλύπτει τρύπες, κάποιοι θα πρέπει να βρεθούν στο βράδυ που πρέπει. Και σίγουρα ένας θα είναι ο αρχηγός του Ολυμπιακού, ο οποίος θα κληθεί να τις δημιουργήσει. Με τι τρόπο άραγε θα τον αντιμετωπίσει η ΤΣΣΚΑ? Τα φετινά δείγματα μας συστήνουν να μην περιμένουμε μια παθητική κάλυψη από τον ψηλό στο μέσο της απόστασης, αλλά αντίθετα μια πιο δυναμική αντιμετώπιση. Ο Ιτούδης δεν διστάζει να βγάλει ψηλά τον Κάουν για στιγμιαίες δυναμικές βοήθειες και να ποντάρει στην κάλυψη στην πίσω γραμμή. Από την άλλη, τα λεπτά του Χάινς προσφέρουν τη δυνατότητα για περισσότερες αλλαγές.

Τα προηγούμενα δυο παιχνίδια μεταξύ των ομάδων δεν μας προσφέρουν στοιχεία ως προς το ποια κατευθυνση θα κινηθεί κυρίως ο κοουτς της 'αρκούδας'. Στο πρώτο παιχνίδι έλειπε ο Κιριλένκο, στο δεύτερο ο Σπανούλης. Θα τολμήσω παρόλα αυτά να πιθανολογήσω οτι ο Χάινς ίσως μείνει στο παρκέ για περισσότερο από τα 13 μόλις λεπτά μ.ο. που μένει στα τελευταία 10 ευρωπαικά παιχνίδια (δηλαδή μετά την έλευση του Κιριλενκο). Η ΤΣΣΚΑ ίσως χάσει με αυτό τον τρόπο σε απειλή κοντά στο καλάθι, όμως θα κερδίσει αμυντικά με το να μειώσει τις περιστροφές και συνεπώς τις ασίστ στους ελευθερους παίκτες. Ας τα βάλουν οι Ντάνστον και Χάντερ απέναντι σε κοντύτερους αντιπάλους, προκειμένου να αποκτήσουν ρυθμό ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης και οι σουτέρ. Ο Χάινς εξάλλου διατηρεί και το πλεονέκτημα οτι προπονούταν μαζί με τον V-Span επί δυο συναπτά έτη.

Η πολυχρηστικότητα (sic) του Κιριλένκο και η ικανότητα του Χάινς στις αλλαγές είναι δύο αμυντικοί παράγοντες τους οποίους η επίθεση του Ολυμπιακού θα χρειαστεί να διαβάσει σωστά προκειμένου να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του πλέον απαιτητικού ημιτελικού που έχει δώσει τα τελευταια χρόνια. Στην περίπτωση του πρώτου, το ζητούμενο είναι η σωστή αναγνώριση των τοποθετήσεων του στο παρκέ και το σημάδεμα των κενών που αφήνουν οι βοήθειες που δίνει. Στην περίπτωση του δευτερου, το κλειδί είναι η μείωση του χρόνου που θα περάσει στο παρκέ. Αυτό θα επιτευχθεί εφ'οσον στα λεπτά του Αμερικάνου ο Ολυμπιακός διαπρέψει στη δική του άμυνα, με τρόπο τετοιο ωστε να απαιτηθεί η παρουσία του Κάουν. Ο Ρωσος ψηλός είναι και εκείνος ένας πολύ καλός αμυντικός, παρόλα αυτά η τακτικές επιλογές που συνοδευουν την ύπαρξη του στο παρκέ ίσως ταιριάζουν περισσότερο στην επιθετική φιλοσοφία των ερυθρόλευκων.

Τα παραπάνω είναι φυσικά θεωρίες και αφορούν μόνο ένα κομμάτι των όσων θα σκέφτονται οι δυο προπονητές για την επικείμενη αναμέτρηση. Ο ημιτελικός προβλέπεται να είναι μία αληθινή σκακιέρα τακτικής ανάμεσα στους δυο κοουτς και μια μάχη σώμα με σώμα ανάμεσα στους παίκτες. Με την ελπίδα οτι νικητές σε αυτή θα βγουν οι ερυθρόλευκοι, να δώσουμε δυο επιπλέον στοιχεία, τα οποία ο καθένας μπορεί να τα συσχετίσει με τον δικο του τροπο με όσα μόλις διάβασε.
1. Στο τοπ-16, η ΤΣΣΚΑ υποχρέωνε (η λέξη έχει σημασία) τους αντιπαλους της να σουτάρουν απέναντι της τα περισσότερα τρίποντα από όσα σούταραν απέναντι σε κάθε άλλη ομάδα, 26 τον αριθμό. Σε αυτά είχαν μόλις είχαν μόλις 8,57 εύστοχα, ήτοι περίπου 33%.
2. Ο Ντάρντεν - στον οποίο αναφερθήκαμε παραπάνω - πήρε στα πλέι-οφ μόλις 10 λεπτά ανά αγωνα , ενω σε όλη τη σεζόν και ελλείψει Παπαπάτρου ο χρόνος συμμετοχής του δεν ξεπερασε τα 17. Απέναντι στον Παναθηναικό, έπαιξε για 25 λεπτά.

(Το κείμενο δημοσιευτηκε πρώτα στο www.redcampeon.gr)