Είναι πολύ δύσκολο να επιχειρήσει κανείς για τον Παναθηναικό να γράψει κάτι ανάλογο σαν αυτό που γράψαμε λίγες μέρες πριν για τον Ολυμπιακό. Στους ερυθρόλευκους τα πράγματα είναι σχετικά ξεκάθαρα, και έτσι κάποιος μπορεί να εκφράσει άποψη για το που αξίζει να κατευθυνθεί η ομάδα τη μεταγραφική σεζόν.
Στον Παναθηναικό όμως? Πώς μπορεί να πει κανείς ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει αν δεν υπάρχουν στοιχεία πρώτα για την κατευθυνση που επιθυμεί να λάβει η ομάδα? Αυτή θα την δώσει μέχρι ένα σημείο η αλλαγή προπονητή, όμως κυρίως θα την φανερώσει η πρόθεση της διοίκησης. Τι σκοπεύουν άραγε στο "τριφύλλι"? Να φέρουν τεχνικό τιμ και παίκτες που θα είναι έτοιμοι να επαναφέρουν την ομάδα στος κορυφαίες της Ευρώπης ή να επιμείνουν σε πλάνο ανανέωσης με πιτσιρικάδες και να ζητήσουν πίστωση χρόνου?
Και τα δύο μαζί αυτά
Το πλάνο του "θα αναπτύξω 5-6-7 πιτσιρικάδες και θα φτάσω στο Εβερεστ" δεν θα λειτουργήσει, διότι πολύ απλά δεν λειτουργησε ποτέ για οποιαδήποτε ομάδα δεν λεγόταν Γιουγκοπλάστικα. Κανείς δε σήκωσε ευρωλίγκα βασισμένος μόνο στο εγχώριο προιόν, πόσω μάλλον δε αν αυτό δεν περιλαμβάνει ταυτόχρονες αστρονομικές δόσεις ταλέντου τύπου Ράτζα και Κούκοτς.
Αυτό που πρέπει πρώτα απ΄όλα χρειάζεται ο ΠΑΟ είναι λοιπόν μεταγραφή φιλοσοφίας. Μέσα σε αυτή περιλαμβάνεται η αναγνώριση της αποτυχίας της περιόδου που τελείωσε και ύστερα η παραδοχή του πιο απλού αξιώματος: πώς για να χτιστεί μία κορυφαία ομάδα χρειάζονται ένα σωρό πράγματα, τα οποία στη ζυγαριά βαραίνουν ακριβώς το ίδιο. Ποια είναι αυτά?
- Καλοί και φτασμένοι γηγενείς παίκτες.
- Νέο αίμα που θα μπορεί να ανανεώνει στη σωστή στιγμή τον παραπάνω κορμό.
- Προσεκτικά επιλεγμένοι ξένοι που δε χρειάζεται να είναι πανάκριβοι.
- Προπονητής με πλάνο, που να στηριχθεί ανεξάρτητα από τα αποτελεσματα (ο Σαρας ακούγεται όλο και περισσότερο).
- Λεφτά. Οχι καράβια με λεφτά.
Αυτά θα πείτε πως είναι αυτονόητα. Αυτό που συχνά στις ομάδες δεν είναι αυτονόητο είναι η ισορροπία μεταξύ τους. Αυτή δεν την τήρησε ο Παναθηναικός βάζοντας τον Γιάνκοβιτς να κουβαλάει μόνος μια θέση ή παίρνοντας για 5ο γκαρντ τον Μπλουμς και παραμερίζοντας τον Μποχωρίδη, ούτε όταν έδωσε τα κλειδιά της ομάδας σε έναν μισθοφόρο προπονητή από την πρώην Γιουγκοσλαβία που δε λεγόταν Ιβκοβιτς ή Ομπράντοβιτς. Ούτε την τήρησε όταν, με σημαία την ανανέωση, ο μεγαλόμετοχος τον ξεφώνιζε δημόσια μεσούσης της σεζόν.
Το τριφύλλι πρέπει κατά τη γνώμη μου να τελειώνει με τους διάφορους απίθανους ξένους που μάζεψε φέτος, να σταματήσει να βαφτίζει "πολύ καλούς" τους διάφορους Νέλσον και Σλότερ, και να παραδεχτεί πως ήρθε η ώρα να σβήσει μονοκοντυλιά τους ευφημισμούς της περιόδου που τελείωσε. Η στιγμή απαιτεί να βγάλει μπροστά τον Παππά, τον Γιάνκοβιτς και τον Μποχωρίδη, να πάει τον Διαμαντίδη πίσω στο rotation, να δώσει λίγο μόνο παραπάνω χρόνο στους μικρούς, να υποβαθμίσει τον Φωτση, να μην περιμένει τον Γκιστ, να κρατήσει τον Μπατίστα και να φέρει σαφώς καλύτερους ξένους και έναν Ελληνα προπονητή. Να κάνει με λίγα λόγια κάτι που κάνουν όλοι όσοι πετυχαίνουν και να ζητήσει πιστωση χρόνου επάνω σε αυτό και όχι επάνω σε ανέφικτα προγράμματα ανάπτυξης εφήβων. Σε τελική ανάλυση, οι πιτσιρικάδες θα γίνουν καλύτεροι αν είναι σε ομάδα που κερδίζει και όχι σε ομάδα που ψάχνει από αυτούς να την οδηγήσουν στην επόμενη μέρα.
Και κάτι ακόμα. Μην επιστεύεστε κρίσεις για παίκτες που δεν έχετε δει, ειδικά αν αυτοί προέρχονται από μεσαίες ομάδες πρωταθλημάτων όπως της Ιταλίας, του Ισραήλ ή της Γερμανίας. Για κάθε Λοτζέσκι υπάρχει ένας Κόλινς, για κάθε Λο ένας Νέλσον, για κάθε Μπατίστ ένας Μόργκαν κ.ο.κ. Συχνά, όταν δεν ψωνίζει κανείς από το πάνω ράφι, παίκτες που έχουν ή δείχνουν καλα χαρακτηριστικά σε μια ομάδα, δεν μπορούν να αποδώσουν σε άλλη. Ο Ντι Τζέι Κούπερ π.χ. γύρισε από τη Ρωσία χειρότερος από ο,τι έφυγε και ας έβγαζε εκεί ασίστ με το τσουβάλι. Στην ευρωλίγκα, όποιος τον πετύχει θα τον ποστάρει μέχρι το τέλος του κόσμου που ξέρουμε.
Y.Γ. Πολύ δουλεμα στις μεταγραφές γενικώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου