Η επόμενη μέρα - Ναι, υπάρχει μέλλον.

Ο Κώστας Χαροκόπος είναι φίλος της σελίδας και του μπλογκ μας. Ξέρει πολύ μπάσκετ, ίσως λίγο λιγότερο από όσο έχει παίξει. Κατέγραψε τις σκέψεις του για τη φετινή χρονιά του Παναθηναικού, καθώς και για τη χρονιά που έρχεται. Ακολουθεί το κείμενο του, το οποίο με χαρά δημοσιευουμε σήμερα, αν και θα έπερεπε να το κάνουμε λίγο πιο πριν. Aυτό που θα διαβάσετε γραφτηκε άλλωστε πριν τον 3ο τελικό.

"Θεωρώντας ότι η σειρά θα κλείσει την Κυριακή και ο Ολυμπιακός θα κατακτήσει δικαιότατα το πρωτάθλημα, καταγράφω τις απόψεις μου για την φετινή χρονιά του Παναθηναϊκού και μεταφέρω τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου για την επόμενη.

Να σημειώσω πρώτα απ’ όλα ότι επέλεξα μετά από 9 χρόνια να μην πάρω διαρκείας, μην συμφωνώντας με τις καλοκαιρινές κινήσεις του κου Γιαννακόπουλου για την στελέχωση της ομάδος εντός και εκτός παρκέ. 

Η επιλογή Ιβάνοβιτς ήταν η πλέον άστοχη κίνηση της διοίκησης. Ένας προπονητής με όνομα αλλά χωρίς ιδιαίτερες επιτυχίες, με καριέρα βασικά μόνο στην Ταού, δύστροπος, λάτρης της σκληρής δουλειάς σε σημείο που γίνεται μισητός από τους παίκτες του, εντελώς αντίθετος με την ελληνική (και παναθηναϊκή) μπασκετική νοοτροπία της άμυνας. Προπονητής που επιλέγει να γίνονται επιθέσεις στα 10’’ και που ποτέ δεν έβγαλε νέους παίκτες γηγενείς , όπως επιλέχτηκε για να κάνει στην ελληνοποίηση του ΠΑΟ. 

Οι επιλογές λοιπόν του Ιβάνοβιτς (και του Δελημπαλταδάκη) ήταν επιεικώς αστείες και αυτό στοίχησε. Ο Σλότερ ήρθε από το πουθενά και εκεί θα καταλήξει, χωρίς εμπειρία, με ένα σουτ στην καλή του μέρα,  ανύπαρκτος και αναξιόπιστος σε όλα τα άλλα. Ο Μπατίστα ένας τριαντάρης με αδιάφορο βιογραφικό, παγκίτης σε όποια ομάδα ευρωλίγκας αγωνίστηκε, επιλέχθηκε για βασικός σέντερ. Ο Μπλουμς δεν χρήζει καν σχολιασμού. Ο Νέλσον πανάκριβος για αυτά που θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα και αν ήταν υγιής, αφού όλοι γνωρίζαμε ότι δεν απειλεί από μακριά. Ο Λαβάλ δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ μάλλον εξ’ υπαιτιότητας και των δυο. Άρα η ομάδα κατάφερε (γιατί πρόκειται περί κατορθώματος πρόκειται) να αγοράσει μαζί με Κούπερ και Μόργκαν 7 ξένους, και να μην πετύχει ούτε έναν που μπορεί να στηριχθεί η ομάδα. Ο μόνος που έχει κάποια αξία είναι (ήταν) ο Γκιστ που κρέμασε την ομάδα για 2^η φορά.

Με αυτά και με αυτά, νομίζω ότι η χρονιά ήταν ελεγχόμενα αποτυχημένη. Η ομάδα πήρε τίτλο (με μυθική εμφάνιση), έκανε μια αξιοπρεπή πορεία στην Ευρώπη και έχασε τους τελικούς τιμητικά από μια καλύτερη ομάδα και έχοντας τρανταχτές απουσίες.

Η επόμενη μέρα

Όντας η 3^η χρόνια ιδιοκτησίας Δημήτρη Γιαννακόπουλου νομίζω ότι αυτή που έρχεται είναι ορόσημο για να χτιστεί ο νέος παναθηναϊκός. Η πρώτη ήταν η μετάβαση στην μετά – Ομπράντοβιτς εποχή. Η δεύτερη ένα κράμα καλών ξένων παικτών (Λάσμε-Γκιστ-Μασιούλις), σε συνάρτηση με την απόκτηση νέων που ήθελαν ψήσιμο (Παππάς-Γιάνκοβιτς), συνεχιζόμενων λαθών (Μπατίστ-Πινγκ-Κάρρυ και Ραίτ) προπονητή που δεν ταίριαζε (Πεδουλάκης) και που οδήγησε στην δημιουργία μιας ομάδας χωρίς ιδιαίτερο προσανατολισμό  και χαρακτήρα. 

Και φτάνοντας στην φετινή χρονιά, νομίζω ότι ο ΠΑΟ κέρδισε πολλά πράγματα (πέρα από αυτά που έχασε) και η διοίκηση έγινε πιο σοφή, αρκεί να θέλει να διορθώσει τα λάθη της. Κέρδισε τους Παππά και Γιάνκοβιτς που πλέον λογίζονται βασικοί και ικανοί να οδηγήσουν με την κατάλληλη βοήθεια τον ΠΑΟ ψηλά. Έβαλε μέσα στο παιχνίδι τους Χαραλαμπόπουλο, Μποχωρίδη και Παπαγιάννη που μπορούν να στελεχώσουν την δωδεκάδα προσφέροντας λύσεις, ανάσες και ζωντάνια χωρίς να ανεβάζουν το μπάτζετ της ομάδας και προσφέροντας στον μεγαλομέτοχο την πολυπόθητη ελληνοποίηση που σωστά προσδοκά. Παράλληλα, έχοντας τους Διαμαντίδη, Φώτση (με χαμηλότερο κόστος συμβολαίου και λιγότερα αλλά πιο ποιοτικά λεπτά συμμετοχής) και Μαυροκεφαλίδη (που επιθετικά είναι από τους πιο ικανούς στην Ευρώπη) έχει την κατάλληλη εμπειρία για να πορευτεί.

Ναι πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός έχει βρει τον κορμό πια. Και μένουν 3 πράγματα για να επανέλθει στην ελίτ του Ευρωπαϊκού μπάσκετ χωρίς να ξοδέψει τα εκατομμύρια του παρελθόντος. 

1. Να σοβαρευτεί ο κος Γιαννακόπουλος, να καταλάβει αυτός κυρίως το μέγεθος και το μεγαλείο της ομάδας και να δώσει τα ωραία του χρηματάκια στην απόκτηση παικτών και όχι στα πρόστιμα που τρώει για αυτά που λέει και κάνει.

2. Να γίνει μια προσεκτική επιλογή προπονητή ξένου ή έλληνα που να γνωρίζει τι σημαίνει Παναθηναϊκός και ελληνικό πρωτάθλημα, να βλέπει την ομάδα σαν άλμα για να αναδειχτεί, οπότε να έχει όρεξη για δουλειά, να έχει εμπειρία στην Ευρώπη, να είναι γνωστός στους φιλάθλους ως όνομα. Επειδή όμως ο Ομπράντοβιτς δεν θα έρθει, να καταλάβει ο νέος κόουτς κυρίως τι σημαίνει ΠΑΟ, να γνωρίζει ποιοι είναι οι παίκτες ώστε να έχει την δυνατότητα να κρίνει τι χρειάζεται η ομάδα, και να τηρήσει το πλάνο που θα έχει συμφωνήσει με την διοίκηση. Ενδεικτικά ονόματα που εγώ θεωρώ ικανά : Ζντοβς, Γιασικεβίτσιους, ίσως Μπαγκάτσκις. 

3. Να κάνει σωστές επιλογές στις μεταγραφές. Με ξένους αμφιβόλου αξίας δεν πας πουθενά, αποδεικνύεται ακόμα. Το μπάτζετ θεωρώ ότι δίνει την δυνατότητα να δαπανηθούν χρήματα για 1-2 μεταγραφές άνω του εκατομμυρίου και 2-3 πιο οικονομικές. Το θέμα είναι να αγοραστούν παίκτες αξίας που θα μπορέσουν να βοηθήσουν είτε ως βασικοί είτε ως back up. Παίκτες υπάρχουν, δεν θα αρχίσω να λέω ονόματα, αλλά σίγουρα πρώτος στόχος θα πρέπει να είναι ο Καλάθης.

                                                                                    Χαροκόπος Κώστας"