"I feel confident because I'm the best player in the world, it's that simple". Ετσι απλά εξηγησε ο Λεμπρόν Τζέιμς στη συνέντευξη τύπου μετά το 6ο παιχνίδι, τους λόγους για τους οποίους πιστευει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος στο ΝΒΑ. Aυτοί έχουν να κάνουν με τον εαυτό του, και είναι λογικό. Ο ίδιος παίζει σχεδόν εξωπραγματικά, εμφανίζει μέσους όρους κοντά στο τριπλ νταμπλ και μοιάζει ασταμάτητος. Το πρόβλημα είναι πως η αυτοπεποίθηση του Τζέιμς δεν πηγάζει ούτε από τη δουλειά του προπονητή, ούτε από το επίπεδο της ομάδας.
Το 2-1 υπέρ των Καβς ήταν από μόνο του ένα θαύμα, και οτιδήποτε παραπάνω θα ξεπερνούσε ακόμα και αυτό τον χαρακτηρισμό. Δυο παιχνίδια μετά, το νερό έχει μπει στο αυλάκι για τους Ουόριορς, για τους οποίους το ξύπνημα του ηγέτη τους σήμαινε αυτομάτως και προβάδισμα τίτλου, σε βραδιά μάλιστα που ο Μπλατ δοκίμασε σχεδόν τα πάντα. Χαμήλωσε τα σχήματα, άφησε τον πρωταγωνιστή του game 4 Μοζγκόφ σε όλο το παιχνίδι στον πάγκο, έδωσε παραπάνω μπάλες στον Τζέι Αρ Σμιθ και προσπάθησε να μοιράσει γενικά το επιθετικό παιχνίδι. Κάτι τετοιο ήταν εύκολο μόνο στη θεωρία, καθώς στην πράξη τα πάντα στους Καβς συνέβησαν εκ νέου γύρω από τον ηγέτη τους. Ειδικά στην τέταρτη περίοδο, όλες ανεξαιρέτως οι επιθέσεις εκδηλώθηκαν από τα χέρια του, τουλάχιστον μέχρι να κριθεί οριστικά ο αγώνας. Ο Τζέιμς έβαλε πολλά, έβαλε και κάποια απίθανα, αλλά η ομάδα του ήταν τόσο προβλέψιμη που από ένα σημείο και ύστερα οι Ουόριορς δεν είχαν πρόβλημα.
Οχι οτι το ματς ήταν περίπατος για αυτούς, κάθε άλλο. Απλά μέχρι και το τέλος της τρίτης περιόδου, η ομάδα του Κερ ήταν στα ίσια με τους αντιπάλους της με τον Κάρι να μην κάνει τίποτα περισσότερο από μια καλή εμφάνιση. Την ίδια στιγμή ο Τζέιμς είχε φτάσει ήδη στο τριπλ νταμπλ. Οταν ο απίθανος γκαρντ των Ουόριορς πήρε για τα καλά μπρος (17 πόντοι στο δ' 12λεπτο), η διαφορά μεταξύ των δυο ομάδων εκτοξευθηκε και οι Καβς δεν είχαν δυνάμεις να επανέλθουν. Τα σουτ που έβαλε ο MVP της κανονικής περιόδου ήταν πραγματικά το κάτι άλλο, ειδικά τα δυο πάνω από τα υψωμένα χέρια του Ντελαβέντοβα.
Αυτά ήταν αποτέλεσμα μια απόφασης που πήρε ο ίδιος ο παίκτης, βλέποντας πως οι Καβς συστηματικά έκαναν παγίδες πάνω του στα πικ εν ρολ. Παρόλο που έσπασε κάποιες από αυτές με τις γνωστές σταυρωτές τρίπλες του και παρόλο που βρήκε κάποιες καλές πάσες, βρέθηκε σε πολλές περιπτώσεις μπλοκαρισμένος. Ως εκ τούτου, και όπως δήλωσε μετά το τέλος του παιχνιδιού, επέλεξε να πάει στο ένας εναντίον ενός με τον προσωπικό του αντίπαλο και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε.
Στο post-game του ABC άκουσα τον Νταγκ Κόλινς να παραθέτει ένα εντυπωσιακό στοιχείο. Από τους 91 πόντους των Καβς, οι 70 προήλθαν ουσιαστικά από τον Λεμπρόν μέσω σουτ ή ασίστ. Ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, μέσω ενός usage rate που παραπέμπει σε μονό στην Πίσσα, καταθέτει στο παρκέ μια πρωτοφανώς πληθωρική επίδοση συνοδευόμενη από μέτρια ποσοστά. Ο μεγάλος αντίπαλος σταρ, όταν παίζει εξαιρετικά, βλέπει την ομάδα του να κερδίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου