Η αλλιώς Pinar Karsiyaka.
H ομάδα που έβγαλε πριν λίγες μέρες τον Ομπράντοβιτς έξω απ' τα ρούχα του, αποτελεί πιθανώς το πιο σταθερό μπασκετικό εγχείρημα των συμπαθέστατων γειτόνων εδώ και πολλά χρόνια. Χωρίς να είναι καμμιά υπερδύναμη, η Καρσίγιακα διαθέτει ένα πολύ σοβαρό πρόγραμμα στελέχωσης σε ο,τι αφορά τους ξένους παίκτες, διαλέγοντας ξένους -"λαυράκια" ή δευτερης διαλογής Αμερικάνους και επιμένοντας στην ένταξη τους στο σύνολο. Διάττοντες αστέρες συναντά κανείς με μικρότερη συχνότητα σε σχέση με αντίστοιχου βεληνεκούς ομάδες.
Μια ματιά στην ιστορία της Σμυρνέεικης ομάδας ίσως σας πείσει. Από την "απεναντι όχθη" - όπως είναι η ακριβής ετυμολογία της ονομασίας της ομάδας - έχουν περάσει ονόματα όπως οι Ράιαν Τούλσον, Μάρκους Σλότερ, Ουίλ Τόμας και Αντρε Σμιθ, με την κορωνίδα όλων να αποτελεί φυσικά ο παραλίγο πρωταθλητής του ΝΒΑ με τους Σπερς, Γκάρι Νιλ. Καθόλου άσχημα για τον σύλλογο που αναγέννησε πρόσφατα και τον Εστεμπάν Μπατίστα, τις επιδόσεις του οποίου πρόσεξαν το περασμένο καλοκαίρι στον Παναθηναικό και τον έφεραν στην Ελλάδα να ηγηθεί του "πρότζεκτ" της ελληνοποίησης.
Ο Ζοτς ήταν έξαλλος με τη διαιτησία, αλλά μάλλον θα έπρεπε να τα βαλει με την ομάδα του που επέτρεψε στον Μπόμπι Ντίξον (3η χρονιά στην ομάδα παρακαλώ) να κάνει όργια και να βαλει 27 ποντους. Αλλους 22 είχε ένας ακόμη παίκτης που βγήκε από τον σωρό, ο Κολομβιανός Χουάν Παλάσιος, ο οποίος κάνει χρονιά που ίσως του δώσει μία τελευταια ευκαιρία για να ανέβει ψηλότερα. Στη θέση του δεν θα πήγαινα πουθενά. Η Καρσίγιακα είναι ο παραδεισος του καλού ξένου παίκτη. Στη βασική της πεντάδα δεν βρίσκεις Τουρκο ούτε για δείγμα, αφού μεταξύ άλλων αγωνίζονται και οι πρώην δικοί μας Τζον Ντίμπλερ (επίσης 3η χρονιά) και Κένι Γκάμπριελ. Ο πρώην φόργουορντ του ΑΓΟΡ, κέρδισε φέτος και τον διαγωνισμό καρφωμάτων του τουρκικού all-star game με τον τρόπο που βλέπετε.
Ο πέμπτος είναι ο παίκτης - ίνδαλμα των απανταχού οπαδών της καλτ κουλτούρας, ο γκαρντ με το επικό όνομα D.J. Strawberry, ένας τσιγγάνος των ευρωπαικών γηπέδων.
Η διαχρονική παραμονή της Καρσίγιακα στην (περίπου) ελίτ του μπάσκετ των αγαπημένων Τούρκων, οφείλεται εν πολλοίς στη σταθερή χορηγία της εταιρείας Pinar, η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα των συσκευασμένων τροφίμων, έχοντας μάλιστα κερδίσει και διάφορα βραβεία ποιότητας. Pinar σημαίνει "πηγή" και εν προκειμένω πηγή χρηματων, βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Ανάμεσα στα πολλά προιόντα της εταιρείας βρίσκει κανείς γιαουρτάκια, χυμούς, το παραδοσιακό αηράνι, κιοφτεδάκια, και ένα βρεφικό γάλα που γαμάει. Πώς να μην κάνουν παγαποντιές τα Bebekleri για να το πάρουν στην κατοχή τους?
H χορηγός εταιρεία του κλαμπ είναι κοντά στην ομάδα από το 1998, περίπου 17 χρόνια. Σε αυτά ο σύλλογος έχει πανυγηρίσει μόλις ένα κύπελλο. Αυτό και το πρωτάθλημα του 1987 αποτελούν τους μοναδικούς τίτλους στην 49άχρονη ιστορία του τμήματος μπάσκετ. Περισσότερο από τους τίτλους, η Καρσίγιακα έχει να περηφανεύεται για τους παίκτες που πέρασαν από τα μέρη της. Δεν είναι μόνοι οι ξένοι, αλλά και ένα σωρό γηγενείς που ανδρώθηκαν αθλητικά σε ένα από τα σοβαρότερα πρόγραμματα της χώρας. Μόνο τα τελευταια χρόνια, στις τάξεις της ομάδας βρέθηκαν νεαρότατοι οι Kαγια Πεκέρ, Μπιρκάν Μπατούκ, Φουρκάν Αλντεμίρ και ένα σωρό άλλοι.
H Φενέρ ισοφάρισε βεβαια τη σειρά σε 1-1, όμως το πλεονέκτημα έδρας βρίσκεται αυτλη τη στιγμή στα χερια του κοινού της Karsiyaka Arena, χωρητικότητας 6,500 θέσεων. Λέτε ο Ομπράντοβιτς να την πατήσει τόσο άσχημα λίγες μόλις μέρες μετά από την ανανέωση της συνεργασίας του με τη Φενέρ? Δεν το νομίζω, αλλά οπως και να εχει η απουσία ενός περιφερειακού που να δαγκώνει στην άμυνα θα κάνει το έργο του δύσκολο απέναντι στους δαιμόνιους Αμερικάνους γκαρντ των αντιπάλων του.
To Κορδελιο ή Περαία, το παράκτιο προάστιο της Σμύρνης που αργότερα πήρε την τουρκική ονομασία που σημαίνει "απέναντι όχθη", ήταν ένας τόπος γεμάτος χαρά και εξωστρέφεια. Η πλειονότητα των κατοίκων του ήταν Ελληνες και Αρμένιοι και πριν την καταστροφή απαριθμούσε περίπου 30,000 κατοίκους. Στις αρχές του 20ου αιώνα, και αφού πρώτα συνδέθηκε με την Σμυρνη μέσω σιδηροδρόμου, αποτέλεσε ουσιαστικά το δεύτερο κέντρο της ιστορικής πόλης και ταυτόχρονα το πιο δημοφιλές προάστιο της.
H ομάδα που έβγαλε πριν λίγες μέρες τον Ομπράντοβιτς έξω απ' τα ρούχα του, αποτελεί πιθανώς το πιο σταθερό μπασκετικό εγχείρημα των συμπαθέστατων γειτόνων εδώ και πολλά χρόνια. Χωρίς να είναι καμμιά υπερδύναμη, η Καρσίγιακα διαθέτει ένα πολύ σοβαρό πρόγραμμα στελέχωσης σε ο,τι αφορά τους ξένους παίκτες, διαλέγοντας ξένους -"λαυράκια" ή δευτερης διαλογής Αμερικάνους και επιμένοντας στην ένταξη τους στο σύνολο. Διάττοντες αστέρες συναντά κανείς με μικρότερη συχνότητα σε σχέση με αντίστοιχου βεληνεκούς ομάδες.
Μια ματιά στην ιστορία της Σμυρνέεικης ομάδας ίσως σας πείσει. Από την "απεναντι όχθη" - όπως είναι η ακριβής ετυμολογία της ονομασίας της ομάδας - έχουν περάσει ονόματα όπως οι Ράιαν Τούλσον, Μάρκους Σλότερ, Ουίλ Τόμας και Αντρε Σμιθ, με την κορωνίδα όλων να αποτελεί φυσικά ο παραλίγο πρωταθλητής του ΝΒΑ με τους Σπερς, Γκάρι Νιλ. Καθόλου άσχημα για τον σύλλογο που αναγέννησε πρόσφατα και τον Εστεμπάν Μπατίστα, τις επιδόσεις του οποίου πρόσεξαν το περασμένο καλοκαίρι στον Παναθηναικό και τον έφεραν στην Ελλάδα να ηγηθεί του "πρότζεκτ" της ελληνοποίησης.
Ο Ζοτς ήταν έξαλλος με τη διαιτησία, αλλά μάλλον θα έπρεπε να τα βαλει με την ομάδα του που επέτρεψε στον Μπόμπι Ντίξον (3η χρονιά στην ομάδα παρακαλώ) να κάνει όργια και να βαλει 27 ποντους. Αλλους 22 είχε ένας ακόμη παίκτης που βγήκε από τον σωρό, ο Κολομβιανός Χουάν Παλάσιος, ο οποίος κάνει χρονιά που ίσως του δώσει μία τελευταια ευκαιρία για να ανέβει ψηλότερα. Στη θέση του δεν θα πήγαινα πουθενά. Η Καρσίγιακα είναι ο παραδεισος του καλού ξένου παίκτη. Στη βασική της πεντάδα δεν βρίσκεις Τουρκο ούτε για δείγμα, αφού μεταξύ άλλων αγωνίζονται και οι πρώην δικοί μας Τζον Ντίμπλερ (επίσης 3η χρονιά) και Κένι Γκάμπριελ. Ο πρώην φόργουορντ του ΑΓΟΡ, κέρδισε φέτος και τον διαγωνισμό καρφωμάτων του τουρκικού all-star game με τον τρόπο που βλέπετε.
Ο πέμπτος είναι ο παίκτης - ίνδαλμα των απανταχού οπαδών της καλτ κουλτούρας, ο γκαρντ με το επικό όνομα D.J. Strawberry, ένας τσιγγάνος των ευρωπαικών γηπέδων.
Η διαχρονική παραμονή της Καρσίγιακα στην (περίπου) ελίτ του μπάσκετ των αγαπημένων Τούρκων, οφείλεται εν πολλοίς στη σταθερή χορηγία της εταιρείας Pinar, η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα των συσκευασμένων τροφίμων, έχοντας μάλιστα κερδίσει και διάφορα βραβεία ποιότητας. Pinar σημαίνει "πηγή" και εν προκειμένω πηγή χρηματων, βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Ανάμεσα στα πολλά προιόντα της εταιρείας βρίσκει κανείς γιαουρτάκια, χυμούς, το παραδοσιακό αηράνι, κιοφτεδάκια, και ένα βρεφικό γάλα που γαμάει. Πώς να μην κάνουν παγαποντιές τα Bebekleri για να το πάρουν στην κατοχή τους?
H χορηγός εταιρεία του κλαμπ είναι κοντά στην ομάδα από το 1998, περίπου 17 χρόνια. Σε αυτά ο σύλλογος έχει πανυγηρίσει μόλις ένα κύπελλο. Αυτό και το πρωτάθλημα του 1987 αποτελούν τους μοναδικούς τίτλους στην 49άχρονη ιστορία του τμήματος μπάσκετ. Περισσότερο από τους τίτλους, η Καρσίγιακα έχει να περηφανεύεται για τους παίκτες που πέρασαν από τα μέρη της. Δεν είναι μόνοι οι ξένοι, αλλά και ένα σωρό γηγενείς που ανδρώθηκαν αθλητικά σε ένα από τα σοβαρότερα πρόγραμματα της χώρας. Μόνο τα τελευταια χρόνια, στις τάξεις της ομάδας βρέθηκαν νεαρότατοι οι Kαγια Πεκέρ, Μπιρκάν Μπατούκ, Φουρκάν Αλντεμίρ και ένα σωρό άλλοι.
H Φενέρ ισοφάρισε βεβαια τη σειρά σε 1-1, όμως το πλεονέκτημα έδρας βρίσκεται αυτλη τη στιγμή στα χερια του κοινού της Karsiyaka Arena, χωρητικότητας 6,500 θέσεων. Λέτε ο Ομπράντοβιτς να την πατήσει τόσο άσχημα λίγες μόλις μέρες μετά από την ανανέωση της συνεργασίας του με τη Φενέρ? Δεν το νομίζω, αλλά οπως και να εχει η απουσία ενός περιφερειακού που να δαγκώνει στην άμυνα θα κάνει το έργο του δύσκολο απέναντι στους δαιμόνιους Αμερικάνους γκαρντ των αντιπάλων του.
To Κορδελιο ή Περαία, το παράκτιο προάστιο της Σμύρνης που αργότερα πήρε την τουρκική ονομασία που σημαίνει "απέναντι όχθη", ήταν ένας τόπος γεμάτος χαρά και εξωστρέφεια. Η πλειονότητα των κατοίκων του ήταν Ελληνες και Αρμένιοι και πριν την καταστροφή απαριθμούσε περίπου 30,000 κατοίκους. Στις αρχές του 20ου αιώνα, και αφού πρώτα συνδέθηκε με την Σμυρνη μέσω σιδηροδρόμου, αποτέλεσε ουσιαστικά το δεύτερο κέντρο της ιστορικής πόλης και ταυτόχρονα το πιο δημοφιλές προάστιο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου