(Το κείμενο πρωτοδημοσιεύθηκε στα kokkina.gr )
O Nτάριους Τζόνσον Όντομ είναι ένα από τα μυστήρια της φετινής σεζόν. Στην ευρωλίγκα αγωνίζεται περίπου 15 λεπτά ανά παιχνίδι και στα σουτ δεν ευστοχεί ποτέ. Εχει κάτω από 30% σε δίποντα (!) και τρίποντα, ενώ και δεν παίρνει έτσι κι αλλιώς πολλές προσπάθειες. Είναι φανερό πως η ομάδα δεν του δίνει καλά σουτ μέσα από τη ροή της επίθεσης, και επίσης είναι φανερό πως είναι άστοχος. Στο ελληνικό πρωτάθλημα αντίθετα , ο Όντομ, χωρίς να αγωνίζεται παραπάνω, βάζει καλάθια. Σουτάρει με 52% στα δίποντα και 45,16% (!)στα τρίποντα, σε ένα δείγμα αγώνων που δεν το λέει κανείς και μικρό. Είναι φανερό πως η ομάδα του δίνει καλύτερα σουτ και , υπό την μικρότερη πίεση του αποτελέσματος, περισσότερες κατοχές.
Ναι, από αυτή την άποψη, δεν υπάρχει τελικά και τόσο μυστήριο.
Όταν ο Όντομ πρωτοήρθε στον Πειραιά ήταν μάλλον εύλογο να υποθέσει κανείς πως αποκτήθηκε για τα σωματικά του προσόντα και την άμυνα. Ενας "χτιστός" παίκτης, δύσκολο να τον σπρώξει κανείς στο σώμα, με γρηγορα πόδια και νοοτροπία ρολίστα συνήθως (στον Ολυμπιακό) αναλαμβάνει χρέη εξολοθρευτή. Καθώς τα παιχνίδια περνούσαν , δεν ήταν ακριβώς ξεκάθαρο τι ήθελε από εκείνον ο προπονητής , καθώς οι παρουσίες του στο παρκέ δεν συνέβαιναν με κάποια ανιχνεύσιμη ακολουθία. Με την ΤΣΣΚΑ δεν αγωνίστηκε καθόλου και κάποιοι υπέθεσαν ότι φεύγει, με την Χίμκι μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο και έμεινε στο παρκέ για 14 λεπτά! Ηταν λογικό, και είναι, να αποφανθούν πολλοί πως ο παίκτης περισσότερο χάλασε, παρά βοήθησε τη χημεία μίας ομάδας που επιθετικά αντιμετώπιζε έτσι κι αλλιώς διάφορες προκλήσεις.
Αυτό από την άλλη ήταν και λίγο οξύμωρο ως συμπέρασμα. Πώς γίνεται ο Όντομ να πήγε πίσω το δέσιμο ενός συνόλου που αγωνιζόταν συνέχεια με σχήματα ανάγκης στον πρώτο γύρο και με τον Στρόμπερι να πηγαινοέρχεται μεταξύ των θέσεων 2 και 3, ανάλογα με το ποιος ήταν στα πιτς;
Oπως φαίνεται από τη σύντομη καριέρα του Όντομ στην Ευρώπη , καθώς και από τις εμφανίσεις του στο ελληνικό πρωτάθλημα , ο Αμερικάνος δεν είναι βιολιτζής , αλλά παίκτης. Οταν βρεθεί υπό καθεστώς μικρότερης πίεσης και μεγαλύτερης εμπιστοσύνης, τότε μπορεί να βάλει και τα σουτ, και να μην περιορίζει την προσφορά του στη μία άκρη του παρκέ. Το ζήτημα είναι με ποιο τρόπο θα τον αξιοποιήσει η ομάδα από εδώ και στο εξής, καθώς στην ευρωλίγκα θα τους χρειαστεί πλέον όλους. Και από ο,τι φαίνεται , θα τους χρειαστεί κυρίως στην επίθεση, καθώς ο Λοτζέσκι θα μείνει έξω για ακόμη 10 μέρες και η απουσία του από το παρκέ δεν γίνεται να συνοδεύεται από προσευχές.
Ο Ολυμπιακός, στον γύρο που αρχίζει στην Καταλονία , θα πρέπει να μπει με το μαχαίρι στα δόντια και εκτός από το να παίξει άμυνα, να σκοράρει περισσότερο. Δεν έχει την πολυτέλεια να αναθέτει στους παίκτες πολύ περιορισμένες αρμοδιότητες και οφείλει να ψάξει σκορ από παντού, να γίνει στο τέλος τέλος λιγότερο προβλέψιμος. Και αυτό δεν ήρθε ξαφνικά ως ένα ουρανοκατέβατο συμπέρασμα. Ο Ντάριους Τζόνσον Όντομ είναι ένα εκ των τεσσάρων γκαρντ του, παίζει 15 λεπτά ανά παιχνίδι στην Ευρώπη και τα σουτ του καταλήγουν σε ακαθόριστους χώρους. Εάν για τους ερυθρόλευκους αποτελεί απλώς ένα κάποιο μυστήριο, για τους αντιπάλους τους είναι σαν σκουληκότρυπα.
O Nτάριους Τζόνσον Όντομ είναι ένα από τα μυστήρια της φετινής σεζόν. Στην ευρωλίγκα αγωνίζεται περίπου 15 λεπτά ανά παιχνίδι και στα σουτ δεν ευστοχεί ποτέ. Εχει κάτω από 30% σε δίποντα (!) και τρίποντα, ενώ και δεν παίρνει έτσι κι αλλιώς πολλές προσπάθειες. Είναι φανερό πως η ομάδα δεν του δίνει καλά σουτ μέσα από τη ροή της επίθεσης, και επίσης είναι φανερό πως είναι άστοχος. Στο ελληνικό πρωτάθλημα αντίθετα , ο Όντομ, χωρίς να αγωνίζεται παραπάνω, βάζει καλάθια. Σουτάρει με 52% στα δίποντα και 45,16% (!)στα τρίποντα, σε ένα δείγμα αγώνων που δεν το λέει κανείς και μικρό. Είναι φανερό πως η ομάδα του δίνει καλύτερα σουτ και , υπό την μικρότερη πίεση του αποτελέσματος, περισσότερες κατοχές.
Ναι, από αυτή την άποψη, δεν υπάρχει τελικά και τόσο μυστήριο.
Όταν ο Όντομ πρωτοήρθε στον Πειραιά ήταν μάλλον εύλογο να υποθέσει κανείς πως αποκτήθηκε για τα σωματικά του προσόντα και την άμυνα. Ενας "χτιστός" παίκτης, δύσκολο να τον σπρώξει κανείς στο σώμα, με γρηγορα πόδια και νοοτροπία ρολίστα συνήθως (στον Ολυμπιακό) αναλαμβάνει χρέη εξολοθρευτή. Καθώς τα παιχνίδια περνούσαν , δεν ήταν ακριβώς ξεκάθαρο τι ήθελε από εκείνον ο προπονητής , καθώς οι παρουσίες του στο παρκέ δεν συνέβαιναν με κάποια ανιχνεύσιμη ακολουθία. Με την ΤΣΣΚΑ δεν αγωνίστηκε καθόλου και κάποιοι υπέθεσαν ότι φεύγει, με την Χίμκι μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο και έμεινε στο παρκέ για 14 λεπτά! Ηταν λογικό, και είναι, να αποφανθούν πολλοί πως ο παίκτης περισσότερο χάλασε, παρά βοήθησε τη χημεία μίας ομάδας που επιθετικά αντιμετώπιζε έτσι κι αλλιώς διάφορες προκλήσεις.
Αυτό από την άλλη ήταν και λίγο οξύμωρο ως συμπέρασμα. Πώς γίνεται ο Όντομ να πήγε πίσω το δέσιμο ενός συνόλου που αγωνιζόταν συνέχεια με σχήματα ανάγκης στον πρώτο γύρο και με τον Στρόμπερι να πηγαινοέρχεται μεταξύ των θέσεων 2 και 3, ανάλογα με το ποιος ήταν στα πιτς;
Oπως φαίνεται από τη σύντομη καριέρα του Όντομ στην Ευρώπη , καθώς και από τις εμφανίσεις του στο ελληνικό πρωτάθλημα , ο Αμερικάνος δεν είναι βιολιτζής , αλλά παίκτης. Οταν βρεθεί υπό καθεστώς μικρότερης πίεσης και μεγαλύτερης εμπιστοσύνης, τότε μπορεί να βάλει και τα σουτ, και να μην περιορίζει την προσφορά του στη μία άκρη του παρκέ. Το ζήτημα είναι με ποιο τρόπο θα τον αξιοποιήσει η ομάδα από εδώ και στο εξής, καθώς στην ευρωλίγκα θα τους χρειαστεί πλέον όλους. Και από ο,τι φαίνεται , θα τους χρειαστεί κυρίως στην επίθεση, καθώς ο Λοτζέσκι θα μείνει έξω για ακόμη 10 μέρες και η απουσία του από το παρκέ δεν γίνεται να συνοδεύεται από προσευχές.
Ο Ολυμπιακός, στον γύρο που αρχίζει στην Καταλονία , θα πρέπει να μπει με το μαχαίρι στα δόντια και εκτός από το να παίξει άμυνα, να σκοράρει περισσότερο. Δεν έχει την πολυτέλεια να αναθέτει στους παίκτες πολύ περιορισμένες αρμοδιότητες και οφείλει να ψάξει σκορ από παντού, να γίνει στο τέλος τέλος λιγότερο προβλέψιμος. Και αυτό δεν ήρθε ξαφνικά ως ένα ουρανοκατέβατο συμπέρασμα. Ο Ντάριους Τζόνσον Όντομ είναι ένα εκ των τεσσάρων γκαρντ του, παίζει 15 λεπτά ανά παιχνίδι στην Ευρώπη και τα σουτ του καταλήγουν σε ακαθόριστους χώρους. Εάν για τους ερυθρόλευκους αποτελεί απλώς ένα κάποιο μυστήριο, για τους αντιπάλους τους είναι σαν σκουληκότρυπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου