Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

Ο Ραντούλιτσα στο post και απέναντι στη ζώνη


H Τσεντεβίτα χθες κατέβηκε να παίξει σχετικά λειψή αλλά και πάλι δεν μπορεί να πει κανείς "ποια Τσεντεβίτα τωρα μωρε;". Η Τσεντεβίτα είχε κερδίσει την Εφές και εκτός αυτού ο Παναθηναικός προερχόταν από μία αλυσίδα κακών εμφανίσεων, η οποία έλαβε επιτέλους τέλος στο Ζάγκρεμπ. Κάποιοι λόγοι για τους οποίους συνέβη αυτό είναι προφανείς. Η άμυνα στην περιφέρεια ήταν εξαιρετική, με τους ψηλούς να είναι πιο συντηρητικοί στις εξόδους και τους Καλάθη και Φελντέιν να παλεύουν πολύ καλά πάνω ή κάτω από τα σκριν, μειώνοντας την ανάγκη περιστροφών. Επίσης, Γκιστ και Γιάνκοβιτς έκαναν σοβαρή δουλειά στις δικές τους καλύψεις και ο Παναθηναικός έτρεξε σε πολλές στιγμές απέναντι σε μία άμυνα που είχε κενά στις επιστροφές. Και φυσικά, εμφανίστηκε στο παρκέ ένας αναγεννημένος Ραντούλιτσα, ο οποίος επωφελήθηκε από τα φάουλ του Μπίλαν και δεν είχε για πολλά λεπτά το άγχος της άμυνας απέναντι σε έναν επικίνδυνο αντίπαλο.

Η επιθετική απόδοση του σέντερ του τριφυλλιού ήταν μάλιστα η καλύτερη της σεζόν βάσει χρόνου και νομίζω αξίζει να ασχοληθούμε σήμερα κυρίως με αυτή, διότι μια προσεκτική ματιά αποκαλύπτει και τον τρόπο με τον οποίο ο Σέρβος σέντερ μπορεί να αποδειχθεί πολύ ωφέλιμος. Αν παρακολουθήσει κανείς ξανά τις φάσεις, θα δει ότι ο Ραντούλιτσα δεν τροφοδοτήθηκε καθόλου μέσα από το πικ εν ρολ, αλλά αντίθετα η ομάδα του εκμεταλλεύτηκε τις τοποθετήσεις του σε καθαρό post up ή μέσα στα κενά της ζώνης. Ο Μίρσιτς χρησιμοποίησε πολύ την άμυνα χώρου και ο Τζόρτζεβιτς αντέδρασε σε αυτή με απόλυτη ετοιμότητα χρησιμοποιώντας κυρίως τον ωραίο αυτό τύπο. Ας δούμε 2-3 χαρακτηριστικά παραδείγματα.

1.


Στην πρώτη φάση, εχει σημασία το πώς ο Γκιστ βάζει πλάτη τον αντίπαλο του, διότι αυτός είναι ο λόγος που ο Ζγκάνετς αναγκάζεται να τραβηχτεί έξω από το ποστ για να παρακολουθήσει την κίνηση του Φελντέιν με τη μπάλα. Ο Δομινικανός τραβάει τον Κροάτη και ο Ραντούλιτσα κινείται στο κενό της ζώνης για να δεχτεί την πάσα εκεί που είναι το αστεράκι. Η κατάληξη είναι αυτή που βλέπετε παρακάτω, με τον σέντερ του ΠΑΟ να τελειωνει εύκολα τη φάση στην κίνηση.


2. Αυτό είναι το αγαπημένο μου, καθώς μεταξύ άλλων δείχνει πως ο Τζόρτζεβιτς είχε πολλή ξεκάθαρη σκέψη για το πώς θα σπάσει τη ζώνη. Αυτό που το αποδεικνύει είναι η κίνηση του Πάβλοβιτς, ακριβώς στον ίδιο χώρο που βρέθηκε πριν ο Φελντέιν. Δείτε.


Ο Ραντούλιτσα δίνει ένα σωστό σκριν στον Πούλεν κυρίως για να τον βάλει πλάτη, ο Πάβλοβιτς κινείται από τη βασική γραμμή στο δεξί ποστ και τραβάει εκεί τον Ζγκάνετς με περίπου τον ίδιο τρόπο (αν βλέπω καλά). Ο Γκιστ απασχολεί σωστά τον δικό του παίκτη και ο Καλάθης πασάρει ακριβώς εκεί που βλέπετε. Στο κενό, στον Ραντούλιτσα, που τελειώνει τη φάση ακόμη πιο εύκολα από ο,τι πριν.


Σχεδόν όλη η δράση του Σερβου ψηλού έλαβε χώρα μέσω τέτοιων φάσεων και αυτό νομίζω πως έχει σημασία. Σήμερα διαβάζω δεξιά και αριστερά πως ο Παναθηναικός ήταν πιο συγκεντρωμένος και αποφασισμένος να βρει τον ψηλό του, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Πάντα ο Ραντούλιτσα παίρνει μεγάλο μερίδιο επιθέσεων, απλά όχι έτσι. Η τακτική του Μίρσιτς βοήθησε εν μέρει, όμως τα δύο screenshot που ολοκληρώνουν την μίνι αυτή ανάλυση αναδεικνύουν φάσεις στις οποίες η αμυντική τακτική έπαιξε μικρότερο ρόλο από την επιθετική προσέγγιση. Τα βάζω μαζί και μετά ακολουθούν τα σχόλια.

3.



Σε αυτές τις δύο περιπτώσεις δεν έχει και τόση σημασία τι άμυνα βρίσκει απέναντι του ο ΠΑΟ. Στην πρώτη είναι ζώνη, στη δεύτερη μαν του μαν. Ομως εδώ μιλάμε πλέον για καθαρό post-up σε διάταξη τέσσερις έξω, ένας μέσα, με σκοπό να μαζευτεί κόσμος γύρω από τον Ραντούλιτσα. Η πρώτη φάση τελείωσε με ασίστ στον Φελντέιν για τρίποντο και η δεύτερη με ασίστ στον Παβλοβιτς που έκοψε προς τα μέσα.

Συμπερασματικά, ο τρόπος αξιοποίησης έκανε τη διαφορά, ο παίκτης παραμένει ο ίδιος, με τα καλά του και τα εγνωσμένα μειονεκτήματα του. Το θέμα είναι αν ο Τζόρτζεβιτς (ο οποίος, να το επανάλαβουμε, έχει επιθετικές ιδέες) θα επιμείνει σε κάτι ανάλογο όταν βρεθεί απέναντι σε προσωπικές άμυνες υψηλότερης έντασης. Το καθαρό post play του Ραντούλιτσα δείχνει ως μία σοβαρή επιλογή για να αντικαταστήσει σε διάφορες στιγμές το αλλεπάληλο ανεβοκατέβασμα σε μικρό χώρο στον κάθετο άξονα. Αυτό άλλωστε θα το δώσει καλύτερα μία νέα προσθήκη.

Φυσικά, το χθεσινό παιχνίδι δεν προσφέρεται για τίποτε γκράντε αποφθέγματα περί πράσινης ανάκαμψης, καθώς οι δύο επόμενοι αντίπαλοι είναι πραγματικά δύσκολοι και ο Παναθηναικός δεν θα έχει ενσωματώσει καθόλου (απέναντι στην Εφές) ή πλήρως (απέναντι στη Φενέρ) τις νέες προσθήκες. Από ο,τι φαίνεται πάντως, εκείνη του Χέινς έρχεται για να καλύψει ένα κενό που δεν είχαμε στο μυαλό μας. Ο Τζόρτζεβιτς είπε πως με εκείνον το ρόστερ θα ανοίξει. Χε χε χε....


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου