Κοιτώντας τον πίνακα με τους κορυφαιους στις
ασίστ στην ευρωλίγκα, το μυαλό μου πάει στο παρελθόν και στην... ΑΕΚ.
Στις υψηλές θέσεις αυτής της λίστας, κάποτε βρίσκονταν ονόματα όπως του
Πάμπλο Πριχιόνι, του Τζιανμάρκο Ποτσέκο (!), του Θοδωρή
Παπαλουκά, του Ομάρ Κουκ, του Ζόραν Πλάνινιτς και του Σαρας. Ολοι τους
είχαν το μυαλό τους πρώτα στην πάσα και (με εξαιρεση τον τελευταιο)
αποτελούσαν την αβίαστη επιλογή της άμυνας για το ποιον θα αφήσει
ελευθερο. Πολλές φορές οι αντίπαλοι το πλήρωσαν (όπως με τον Θόδωρα),
αλλά όπως και να έχει οι πλέι-μέικερ αυτοί ήταν πιο επικίνδυνοι όταν η
μπάλα έφευγε από τα χέρια τους για κάποιον συμπαίκτη.
Η φετινή λίστα είναι -πλήν εξαιρέσεων- γεμάτη φονιάδες. Οι δύο πρώτοι Ρότσεστι και Μίλος θα μπορούσαν να σκοράρουν 20 πόντους ανά παιχνίδι. Οι Πάργκο, Σπανούλης και Ουίλιαμς το ίδιο, ενώ ο Σερχι αποτελεί την επιτομή της ισορροπίας. Μόνο ο διαχρονικός Διαμαντίδης εκπροσωπεί την σχολή των καθαρών δημιουργών στην πρώτη δεκάδα. Την "αλλαγή" πιστοποιούν φυσικά και οι πρωταθλητες Ευρωπης των τελευταιων χρόνων.
Η δημιουργία είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα ανισοροπίας που μπορεί να προκληθεί από τις δυνατότητες των γκαρντ να σκοράρουν. Εκτός αυτού, μοιράζεται συστηματικά και στις υπόλοιπες θέσεις. Κάποτε ένας Βουισιτς ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα, πλέον ψηλούς πασέρ βρίσκει κανείς ευκολότερα (Μίτροβιτς, Τόμιτς, Καιμακόγλου κ.α.).
Η ομολογουμένως πολύ ενθαρρυντική προσπάθεια που γίνεται στην ΑΕΚ δεν έχει ενσωματώσει ακόμη αυτα τα χαρακτηριστικά, κυρίως δε το πρώτο. Απέναντι στον ΠΑΟ, Ινγκλις και Χερστον σούταραν πολύ και ήταν πολύ άστοχοι (2/14 τριπ). Ο λόγος είναι πως όταν η μπάλα πήγαινε στα χέρια τους, εκείνοι ήταν μαρκαρισμένοι. Χωρίς να αισθάνεται απειλή από τις θέσεις των γκαρντ, ο Παναθηναικός επικεντρώθηκε άνετα στους δυο καλούς παίκτες.
Οταν με το καλό τελειώσει η σεζόν και η ΑΕΚ θα σχεδιάσει το επόμενο ρόστερ της έχοντας χρόνο, το πρώτο πράγμα που θα χρειαστεί είναι ένας scoring guard που να τραβάει τις άμυνες πάνω του. Μέσω αυτού, θα βρει και την δημιουργία, αυτό δηλαδή που της λείπει για να ανέβει ένα ακόμη επίπεδο. Δεν είναι το μόνο, αλλά είναι πολύ βασικό. Οι ομάδες του υψηλότερου επιπέδου στην ήπειρο το πιστοποιούν.
ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ ΡΕ! Τι δουλειά έχει ο Ποτσέκο σε αυτό το κείμενο?
Σύμφωνα με το πολύ έγκυρο basketball-reference , o Ποτσέκο έρχεται δεύτερος στην ιστορία της ευρωλίγκα σε assist percentage, με 38,8%. Οι 4,2 ασίστ που έβγαζε ανά παιχνίδι στα 55 που αγωνίστηκε στον θεσμό, σε συνδυασμό με τον σχετικά μικρό χρόνο συμμετοχής του (περίπου 20 λεπτά ανα αγωνα), τον φέρνουν στη δεύτερη θέση μιας all-time λίστας που περιλαμβάνει θηρία. Το 2002, στο εντός έδρας ματς της Σκίπερ Μπολονια με την Τσιμπόνα, είχε βγάλει σε 13 λετπά 9 τελικές πάσες!!!
Το πρόβλημα του Ποτσέκο, ηταν μάλλον το οτι ήταν κοντός... Ως προπονητής πάντως, είναι το οτι πού και πού βγαίνει από τα ρούχα του.
Η φετινή λίστα είναι -πλήν εξαιρέσεων- γεμάτη φονιάδες. Οι δύο πρώτοι Ρότσεστι και Μίλος θα μπορούσαν να σκοράρουν 20 πόντους ανά παιχνίδι. Οι Πάργκο, Σπανούλης και Ουίλιαμς το ίδιο, ενώ ο Σερχι αποτελεί την επιτομή της ισορροπίας. Μόνο ο διαχρονικός Διαμαντίδης εκπροσωπεί την σχολή των καθαρών δημιουργών στην πρώτη δεκάδα. Την "αλλαγή" πιστοποιούν φυσικά και οι πρωταθλητες Ευρωπης των τελευταιων χρόνων.
Η δημιουργία είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα ανισοροπίας που μπορεί να προκληθεί από τις δυνατότητες των γκαρντ να σκοράρουν. Εκτός αυτού, μοιράζεται συστηματικά και στις υπόλοιπες θέσεις. Κάποτε ένας Βουισιτς ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα, πλέον ψηλούς πασέρ βρίσκει κανείς ευκολότερα (Μίτροβιτς, Τόμιτς, Καιμακόγλου κ.α.).
Η ομολογουμένως πολύ ενθαρρυντική προσπάθεια που γίνεται στην ΑΕΚ δεν έχει ενσωματώσει ακόμη αυτα τα χαρακτηριστικά, κυρίως δε το πρώτο. Απέναντι στον ΠΑΟ, Ινγκλις και Χερστον σούταραν πολύ και ήταν πολύ άστοχοι (2/14 τριπ). Ο λόγος είναι πως όταν η μπάλα πήγαινε στα χέρια τους, εκείνοι ήταν μαρκαρισμένοι. Χωρίς να αισθάνεται απειλή από τις θέσεις των γκαρντ, ο Παναθηναικός επικεντρώθηκε άνετα στους δυο καλούς παίκτες.
Οταν με το καλό τελειώσει η σεζόν και η ΑΕΚ θα σχεδιάσει το επόμενο ρόστερ της έχοντας χρόνο, το πρώτο πράγμα που θα χρειαστεί είναι ένας scoring guard που να τραβάει τις άμυνες πάνω του. Μέσω αυτού, θα βρει και την δημιουργία, αυτό δηλαδή που της λείπει για να ανέβει ένα ακόμη επίπεδο. Δεν είναι το μόνο, αλλά είναι πολύ βασικό. Οι ομάδες του υψηλότερου επιπέδου στην ήπειρο το πιστοποιούν.
ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ ΡΕ! Τι δουλειά έχει ο Ποτσέκο σε αυτό το κείμενο?
Σύμφωνα με το πολύ έγκυρο basketball-reference , o Ποτσέκο έρχεται δεύτερος στην ιστορία της ευρωλίγκα σε assist percentage, με 38,8%. Οι 4,2 ασίστ που έβγαζε ανά παιχνίδι στα 55 που αγωνίστηκε στον θεσμό, σε συνδυασμό με τον σχετικά μικρό χρόνο συμμετοχής του (περίπου 20 λεπτά ανα αγωνα), τον φέρνουν στη δεύτερη θέση μιας all-time λίστας που περιλαμβάνει θηρία. Το 2002, στο εντός έδρας ματς της Σκίπερ Μπολονια με την Τσιμπόνα, είχε βγάλει σε 13 λετπά 9 τελικές πάσες!!!
Το πρόβλημα του Ποτσέκο, ηταν μάλλον το οτι ήταν κοντός... Ως προπονητής πάντως, είναι το οτι πού και πού βγαίνει από τα ρούχα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου