Αγαπητοί φανζ, μεγάλη κουβέντα έγινε στο περυσινό final four όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο ο Ολυμπιακός ισοπέδωσε δύο αντιπάλους παίζοντας εντελώς διαφορετικό μπασκετ μέσα σε διάστημα μόλις δύο ημερών. Τα στοιχεία αυτά τα βλέπουμε μέχρι στιγμής και φέτος στο παιχνίδι των ερυθρόλευκων, οι οποίοι επιδεικνύουν αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητα στο παιχνίδι του εκάστοτε αντιπάλου και βγαίνουν νικητές από παιχνίδια υψηλής ταχύτητας (π.χ. Μπάγερν στο Μόναχο) και σφιχτού ρυθμού (π.χ. Γαλατά στην Πόλη). Σήμερα θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω που οφείλεται ενδεχομένως και μεταξύ άλλων η δυνατότητα προσαρμογής που παρουσιάζει η ομάδα του Μπαρτζώκα σε διαφορετικά μπασκετικά στυλ. Μέσα από μια σειρά plays χωρίς την παρουσία του Σπανούλη θα επιχειρήσω να σας (απο)δείξω πως το βασικό επιθετικό ατού του Ολυμπιακού είναι μια motion offense με 4 έξω και 1 μέσα, η οποία, μέσα στην απλότητα της, παρουσίάζει κάθε φορά και διαφορετικά ενδεχόμενα κατάληξης ανάλογα με τις αποφάσεις που θα πάρουν οι παίκτες. Εάν αυτοί έχουν τη διαυγεια να επιλέξουν σωστά την απόφαση, τότε το αποτέλεσμα είναι σε κάθε φάση το ίδιο, αλλά συνάμα διαφορετικό και υπέροχο.
Για να μη σας μπερδεύω άλλο, να σας πω πως μια motion offense με 4 έξω και 1 μέσα στο ποστ έχει γενικά τα εξής χαρακτηριστικά.
Πάμε τώρα να δούμε πως σκέφτεται και δρα ο Ολυμπιακός γύρω από αυτές τις τακτικές συνθήκες. Οπως σας είπα επέλεξα επιθέσεις που εκτελέστηκαν χωρίς τον Σπανούλη για να δείξω οτι το επιθετικό σχέδιο των ερυθρολεύκων εμπεριέχει σε μεγάλο βαθμό το στοιχείο του απρόβλεπτου για τις αντίπαλες άμυνες. Οι παρακάτω περιπτώσεις είναι από το παιχνίδ με τη Ζιέλονα και είναι σχεδόν συνεχόμενες επιθέσεις.
Παράδειγμα 1.
Αρχική διάταξη
Στη διάταξη αυτή ο Σίμονς δίνει fake pick στον Σλούκα , ο οποίος δεν το εκτελεί αλλά πασάρει στον Λοτζέσκι στα δεξιά του. Περπέρογλου και Κατσίβελης "ανοιγουν" το γήπεδο προς τις γωνίες.
Κατάληξη
Η μπάλα φτάνει στον Περπέρογλου ο οποίος διεσδύει και βγάζει έξω στον Κατσίβελη, επιστρέφοντας πάλι στην αρχική του γωνία την οποία οφείλει να καλύψει. Η μπάλα ξαναφτάνει με πάσες στον Λοτζέσκι, ο οποίος επιχειρεί νέα διεισδυση βγάζοντας την μπάλα έξω τελικά για τρίποντο. Αξιοσημείωτη η θέση του Σίμονς μακριά από τη μπάλα ακριβώς πριν κάνει το drive ο (χαχα) Βέλγος.
Παράδειγμα 2
Αρχική διάταξη
Μοιάζει σαφώς με την προηγούμενη . Πάλι fake pick, ο Περπέρογλου με σκοπό να καλύψει την ίδια γωνία, όμως ο Λοτζέσκι είναι στη γωνία αριστερά ο Κατσίβελης αρχίζει το play και ο Σλούκας είναι στο φτερό (οι εναλλαγές της motion που λέγαμε στην εισαγωγή) .
Κατάληξη
Χαμος! Ο Σίμονς παίρνει τη μπάλα και την αφήνει στον Περπέρογλου ο οποίος έχει ανέβει ψηλά μετά απο down screen του Σλούκα που καλυπτει εκείνος πλέον τη γωνία. O Kατσίβελης δίνει down screen στον Λοτζεσκι, που ανεβαίνει κορυφή και παίρνει τη μπάλα απο τον Πέρπε. Ο Κατσίβελης καλύπτει τώρα τη γωνία της δυνατής πλευράς. Ομως η μπάλα πάει απένατι στον Σλούκα, ο οποίος διεισδύει, πασάρει στον Κατσίβελη εκ νέου και ξαναπαιρνει θέση στην περιφέρεια, την τρίτη του διαφορετική μέσα στο ίδιο play και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα!!! Οι σωστές αποστάσεις επιτρέπουν στον Κατσίβελη να κάνει drive απεναντι σε ένα μόνο παίχτη, η βοήθεια έρχεται αναγκαστικά, όπως και η πάσα στον ελευθερο Περπέρογλου. Τρίποντο.
Παράδειγμα 3
Διάταξη
Μοιάζει στο μάτι με τις δύο προηγούμενες. Ο Σλούκας τρέχει την επίθεση και πάλι. Fake pick και πάλι, όμως ο Λοτζέσκι καλύπτει τη γωνία δεξιά κάτω και ο Κατσίβελης εκείνη στα αριστερά, με τον Περπέρογλου να είναι στο φτερό στη θέση που πήρε στην προηγούμενη επίθεση μετά το down screen του Σλούκα. Για τρίτη (σχεδόν) συνεχόμεη φάση, η αρχή είναι περίπου η ίδια όμως οι παίχτες που καλύπτουν τις θέσεις της περιφέρειας έχουν πάλι αλλάξει ρόλους.
Κατάληξη
Εκτέλεση σε 3" με υποδειγματικό διάβασμα της άμυνας. Ο Σίμονς ρολάρει, η άμυνα δίνει hedge out αλλά η μπάλα πάει στον Περπέρογλου, ο οποίος πασάρει αμέσως στον αμαρκάριστο Κατσίβελη, του οποίου ο παίκτης καλύπτει τον Σίμονς. Σε αυτή την περίπτωση η κίνηση στην περιφέρεια είναι αχρείαστη αφού η ευκαιρία για εκτέλεση παρουσιάζεται αμέσως λόγω της λανθασμένης αμυντικής αντίδρασης. Ομως εδώ είναι και το πιο σημαντικό. Η επίθεση "παιρνει" την επιλογή που της δίνει η άμυνα, χωρίς να εγκλωβίζεται σε ένα προκαθορισμένο πλάνο. Είναι οι γρήγορες αποφάσεις που λέγαμε στην αρχή.
Η φιλοσοφία της motion offense του Ολυμπιακού νομίζω πως μπορεί να συνοψιστεί σε αυτές τις τρεις φάσεις. Εναλλαγή θέσεων, λήψη διαφορετικών αποφάσεων μέσα στην ίδια επίθεση και μεταξυ των επιθέσεων, "ψευτικα πικ" χωρίς roll, γεμάτες γωνίες, διεισδύσεις εκμεταλλευόμενες τις σωστές αποφάσεις. Η ποικιλία των εκτελέσων σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα συνιστά επίτευγμα. Τρεις διαφορετικές εκδοχές από μια διάταξη σε τρεις μάλιστα χρόνους. Σε περιπου μέσο χρόνο στην πρώτη περίπτωση, στο τέλος της επίθεσης στη δεύτερη, άμεσα στην τρίτη. Αυτό εξηγεί εν πολλοίς και την προσαρμόστικότητα σε high και low tempo παιχνίδια.
Παρατηρήσεις (αναγκαίες)
1. Τα σχήματα είναι με 4άρι τον Περπέρογλου, ενός παίκτη με μεγάλη οξυδέρκεια. Ομως οι Πρίντεζης και Πετγουει υπερέχουν σε ταχύτητα και γρήγορη κίνηση, συνεπώς το πλάνο είναι γενικώς ίδιο. Απλά η παρουσία του Πρίντεζη δίνει και την έξτρα επιλογή ποστ παιχνιδιού, το οποίο ο Ολυμπιακός χρησιμοποιεί σε καταστάσεις στις αρχές των επιθέσεων. Αν δεν του βγει, συνεχίζει με motion.
2. Η παρουσία του Σπανούλη προσθέτει και την επιλογή του drive *(3) ανάλογα με τη συμπεριφορά της άμυνας, όπως και του curl (κίνηση πίσω από το πικ ψηλά και άμεση εκτέλεση με μακρινό σουτ). Αυτά τα δύο είναι ένα post μόνα τους. Κρατήστε πάντως πως όταν βλέπετε drive του Σπανούλη, μονο απλή απόφαση δεν είναι. Ειναι στο πλαίσιο των επιλογών που δίνει μια αρχική motion διάταξη στους ερυθρολεύκους.
3. Το παιχνίδι του Ολυμπιακού περιλaμβανει φυσικά και transition και κάποια pick n'roll . Ολα αυτά εντάσσονται σε ένα ευρύ πλαίσιο δυνατοτήτων, από τις οποίες οι παίκτες καλούνται να αξιοποιησουν την καταλλήλότερη ανά περίσταση. Αυτά τα πράγματα μονο εύκολα δεν είναι, αλλά όλα μαζί κάνουν τον Ολυμπιακό την συναρπαστικότερη ομάδα της Ευρωπης στο επιθετικό κομμάτι. Το αν είναι αυτό αρκετό για να πάει εξαιρετικά η ομάδα στο τοπ-16 είναι άλλη συζήτηση και περιλαμβάνει και την άμυνα.
Σε αυτή θα αναφερθούμε στο part 4 μιας και τα ζητήματα εκεί είναι πιο σύνθετα και η απόδοση του Ολυμπιακού σε αυτό το κομμάτι χρίζει κουβέντας.
Φτάνει τώρα, σήμερα μαζί με το μοσχαράκι μου θα επιλέξω ένα Oινότροια Γη Cabernet-Αγιωργίτικο του Νικου Λαζαρίδη.
Για να μη σας μπερδεύω άλλο, να σας πω πως μια motion offense με 4 έξω και 1 μέσα στο ποστ έχει γενικά τα εξής χαρακτηριστικά.
- Βασίζεται αρχικά στην συνεχή κίνηση στην περιφέρεια, όπως και στην εναλλαγή ρόλων και θέσεων έξω από τη γραμμή του τριποντου. Μέσω αυτής της εναλλαγής προκύπτουν και πολλές διαφορετικές επιλογές.
- Επίσης βασική της αρχή είναι οι σωστές αποστάσεις ώστε να "μεγαλώνει" το γήπεδο, με την σχεδόν μόνιμη παρουσία παίκτη σχεδόν ή ακριβώς στις γωνίες του τριπόντου.
- Είναι συνήθως μια επίθεση που δεν έχει ως στόχο ούτε το παιχνίδι στο ποστ, ούτε το καθαρό πικ εν ρολ ενώ η εκτέλεση της προσπάθειας από τη θέση 5 έρχεται μάλλον συμπτωματικά και όχι ως επιλογή πρώτης γραμμής *(1) .
- Από μια τέτοια επίθεση δεν απαιτουνται πολλά σκριν, αλλά γρήγορες αποφάσεις και ενέργειες μέσω της εναλλαγής ρόλων. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως δεν χρησιμοποιούνται πικ, αλλά όπως θα δούμε και παρακάτω, αυτά εξυπηρετούν κυρίως την κίνηση της μπαλας στην περιφέρεια και όχι μια ενέργεια pop ή roll.
- Χρησιμοποιείται κυρίως από ομάδες οι οποίες διαθέτουν παίκτες που έχουν κοινά τα χαρακτηριστικά της ευελιξίας, της ταχύτητας και της αθλητικότητας. *(2)
Πάμε τώρα να δούμε πως σκέφτεται και δρα ο Ολυμπιακός γύρω από αυτές τις τακτικές συνθήκες. Οπως σας είπα επέλεξα επιθέσεις που εκτελέστηκαν χωρίς τον Σπανούλη για να δείξω οτι το επιθετικό σχέδιο των ερυθρολεύκων εμπεριέχει σε μεγάλο βαθμό το στοιχείο του απρόβλεπτου για τις αντίπαλες άμυνες. Οι παρακάτω περιπτώσεις είναι από το παιχνίδ με τη Ζιέλονα και είναι σχεδόν συνεχόμενες επιθέσεις.
Παράδειγμα 1.
Αρχική διάταξη
Στη διάταξη αυτή ο Σίμονς δίνει fake pick στον Σλούκα , ο οποίος δεν το εκτελεί αλλά πασάρει στον Λοτζέσκι στα δεξιά του. Περπέρογλου και Κατσίβελης "ανοιγουν" το γήπεδο προς τις γωνίες.
Κατάληξη
Η μπάλα φτάνει στον Περπέρογλου ο οποίος διεσδύει και βγάζει έξω στον Κατσίβελη, επιστρέφοντας πάλι στην αρχική του γωνία την οποία οφείλει να καλύψει. Η μπάλα ξαναφτάνει με πάσες στον Λοτζέσκι, ο οποίος επιχειρεί νέα διεισδυση βγάζοντας την μπάλα έξω τελικά για τρίποντο. Αξιοσημείωτη η θέση του Σίμονς μακριά από τη μπάλα ακριβώς πριν κάνει το drive ο (χαχα) Βέλγος.
Παράδειγμα 2
Αρχική διάταξη
Μοιάζει σαφώς με την προηγούμενη . Πάλι fake pick, ο Περπέρογλου με σκοπό να καλύψει την ίδια γωνία, όμως ο Λοτζέσκι είναι στη γωνία αριστερά ο Κατσίβελης αρχίζει το play και ο Σλούκας είναι στο φτερό (οι εναλλαγές της motion που λέγαμε στην εισαγωγή) .
Κατάληξη
Χαμος! Ο Σίμονς παίρνει τη μπάλα και την αφήνει στον Περπέρογλου ο οποίος έχει ανέβει ψηλά μετά απο down screen του Σλούκα που καλυπτει εκείνος πλέον τη γωνία. O Kατσίβελης δίνει down screen στον Λοτζεσκι, που ανεβαίνει κορυφή και παίρνει τη μπάλα απο τον Πέρπε. Ο Κατσίβελης καλύπτει τώρα τη γωνία της δυνατής πλευράς. Ομως η μπάλα πάει απένατι στον Σλούκα, ο οποίος διεισδύει, πασάρει στον Κατσίβελη εκ νέου και ξαναπαιρνει θέση στην περιφέρεια, την τρίτη του διαφορετική μέσα στο ίδιο play και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα!!! Οι σωστές αποστάσεις επιτρέπουν στον Κατσίβελη να κάνει drive απεναντι σε ένα μόνο παίχτη, η βοήθεια έρχεται αναγκαστικά, όπως και η πάσα στον ελευθερο Περπέρογλου. Τρίποντο.
Παράδειγμα 3
Διάταξη
Μοιάζει στο μάτι με τις δύο προηγούμενες. Ο Σλούκας τρέχει την επίθεση και πάλι. Fake pick και πάλι, όμως ο Λοτζέσκι καλύπτει τη γωνία δεξιά κάτω και ο Κατσίβελης εκείνη στα αριστερά, με τον Περπέρογλου να είναι στο φτερό στη θέση που πήρε στην προηγούμενη επίθεση μετά το down screen του Σλούκα. Για τρίτη (σχεδόν) συνεχόμεη φάση, η αρχή είναι περίπου η ίδια όμως οι παίχτες που καλύπτουν τις θέσεις της περιφέρειας έχουν πάλι αλλάξει ρόλους.
Κατάληξη
Εκτέλεση σε 3" με υποδειγματικό διάβασμα της άμυνας. Ο Σίμονς ρολάρει, η άμυνα δίνει hedge out αλλά η μπάλα πάει στον Περπέρογλου, ο οποίος πασάρει αμέσως στον αμαρκάριστο Κατσίβελη, του οποίου ο παίκτης καλύπτει τον Σίμονς. Σε αυτή την περίπτωση η κίνηση στην περιφέρεια είναι αχρείαστη αφού η ευκαιρία για εκτέλεση παρουσιάζεται αμέσως λόγω της λανθασμένης αμυντικής αντίδρασης. Ομως εδώ είναι και το πιο σημαντικό. Η επίθεση "παιρνει" την επιλογή που της δίνει η άμυνα, χωρίς να εγκλωβίζεται σε ένα προκαθορισμένο πλάνο. Είναι οι γρήγορες αποφάσεις που λέγαμε στην αρχή.
Η φιλοσοφία της motion offense του Ολυμπιακού νομίζω πως μπορεί να συνοψιστεί σε αυτές τις τρεις φάσεις. Εναλλαγή θέσεων, λήψη διαφορετικών αποφάσεων μέσα στην ίδια επίθεση και μεταξυ των επιθέσεων, "ψευτικα πικ" χωρίς roll, γεμάτες γωνίες, διεισδύσεις εκμεταλλευόμενες τις σωστές αποφάσεις. Η ποικιλία των εκτελέσων σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα συνιστά επίτευγμα. Τρεις διαφορετικές εκδοχές από μια διάταξη σε τρεις μάλιστα χρόνους. Σε περιπου μέσο χρόνο στην πρώτη περίπτωση, στο τέλος της επίθεσης στη δεύτερη, άμεσα στην τρίτη. Αυτό εξηγεί εν πολλοίς και την προσαρμόστικότητα σε high και low tempo παιχνίδια.
Παρατηρήσεις (αναγκαίες)
1. Τα σχήματα είναι με 4άρι τον Περπέρογλου, ενός παίκτη με μεγάλη οξυδέρκεια. Ομως οι Πρίντεζης και Πετγουει υπερέχουν σε ταχύτητα και γρήγορη κίνηση, συνεπώς το πλάνο είναι γενικώς ίδιο. Απλά η παρουσία του Πρίντεζη δίνει και την έξτρα επιλογή ποστ παιχνιδιού, το οποίο ο Ολυμπιακός χρησιμοποιεί σε καταστάσεις στις αρχές των επιθέσεων. Αν δεν του βγει, συνεχίζει με motion.
2. Η παρουσία του Σπανούλη προσθέτει και την επιλογή του drive *(3) ανάλογα με τη συμπεριφορά της άμυνας, όπως και του curl (κίνηση πίσω από το πικ ψηλά και άμεση εκτέλεση με μακρινό σουτ). Αυτά τα δύο είναι ένα post μόνα τους. Κρατήστε πάντως πως όταν βλέπετε drive του Σπανούλη, μονο απλή απόφαση δεν είναι. Ειναι στο πλαίσιο των επιλογών που δίνει μια αρχική motion διάταξη στους ερυθρολεύκους.
3. Το παιχνίδι του Ολυμπιακού περιλaμβανει φυσικά και transition και κάποια pick n'roll . Ολα αυτά εντάσσονται σε ένα ευρύ πλαίσιο δυνατοτήτων, από τις οποίες οι παίκτες καλούνται να αξιοποιησουν την καταλλήλότερη ανά περίσταση. Αυτά τα πράγματα μονο εύκολα δεν είναι, αλλά όλα μαζί κάνουν τον Ολυμπιακό την συναρπαστικότερη ομάδα της Ευρωπης στο επιθετικό κομμάτι. Το αν είναι αυτό αρκετό για να πάει εξαιρετικά η ομάδα στο τοπ-16 είναι άλλη συζήτηση και περιλαμβάνει και την άμυνα.
Σε αυτή θα αναφερθούμε στο part 4 μιας και τα ζητήματα εκεί είναι πιο σύνθετα και η απόδοση του Ολυμπιακού σε αυτό το κομμάτι χρίζει κουβέντας.
Φτάνει τώρα, σήμερα μαζί με το μοσχαράκι μου θα επιλέξω ένα Oινότροια Γη Cabernet-Αγιωργίτικο του Νικου Λαζαρίδη.
* (1) Αυτό εξηγεί και την επιλογή των Ντάνστον και Σιμονς το καλοκαίρι, δύο παικτών που ταιριάζουν κουτί στα πλάνα του Μπαρτζώκα γύρω από έναν τέτοιο τρόπο επίθεσης.
* (2) Για πολύ φανατικούς, ιδού ένα μεγάλο σε διάρκεια tutorial της 4 out 1 in motion offense http://www.youtube.com/watch?v=M0_bYVNQW60
* (3) O κοουτς-μυθος του high-school Jerry Petitgoue εξηγεί απλά τη motion offense με τρίπλα http://www.youtube.com/watch?v=ZmyGqwfgmw8&list=PL21ECCAE0A67659DC
* (3) O κοουτς-μυθος του high-school Jerry Petitgoue εξηγεί απλά τη motion offense με τρίπλα http://www.youtube.com/watch?v=ZmyGqwfgmw8&list=PL21ECCAE0A67659DC
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου