Τακτικές προσεγγίσες part 1: Το δίδυμο Φώτσης - Μπράμος

Ο μέγας (γ)κουρού θα σας δώσει τις επόμενες εβδομάδες καταπληκτικές μπασκετικές αναλύσεις σχετικά με τον τρόπο παιχνιδιού Παναθηναικού και Ολυμπιακού μέχρι στιγμής στην ευρωλίγκα. Αρχή σήμερα με ένα κομμάτι σχετικό με την επίθεση του ΠΑΟ.

Τα στατιστικά πρέπει κανείς να τα κοιτάει προσεκτικά γιατί μπορεί να προκύψουν ψέμματα. Στην περίπτωση όμως που ακολουθεί καταδεικνύουν μια πολύ όμορφη δυνατότητα, την οποία, από όσο βλέπω τελευταία,  ο κοουτς του ΠΑΟ έχει αποφασίσει να την εκμεταλλευτεί.
Μετά το παιχνίδι με την Λοκομοτίβ και την εξαιρετική εμφάνιση κοίταζα ως συνήθως το πολύ ενδιαφέρον in-the-game. Δεδομένης της απουσίας του πολύ καλού φέτος Μασιούλις και της παρουσίας ενός άνευρου Γκιστ, το ενδιαφέρον μου στράφηκε στα μπακ-απ τους, τον Φώτση και τον Μπράμο. Για πρώτη φορά φέτος οι δύο παίκτες αγωνίστηκαν μαζί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, περίπου 17 λεπτά. Στη διάρκεια της ταυτόχρονης παρουσίας τους ο Παναθηναικός είχε ένα πολύ καλό + 9. Αν αυτό δε φαίνεται τόσο σημαντικό εκ πρώτης όψεως κρατήστε και το παρακάτω: Στα 8 λεπτά στα οποία είχαν ως παρτενέρ στη ρακέτα τον Γκιστ, ο Παναθηναικός εκτοξεύθηκε στο +13 σε +/-. 


Επειδή μέσα από ένα παιχνίδι δεν μπορείς να πεις και παρα πολλά, αποφάσισα να ανατρέξω σε ένα προηγούμενο στο οποίο ο Παναθηναικός δεν είχε παίξει καλά. Εκανα λοιπόν ένα ταξίδι στο παρελθόν και βρέθηκα στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Αστέρα, σε ένα από τα χειρότερα παιχνίδια του Παναθηναικού στη σεζόν. Και αφού πέραν από τα μάτια μου μερικές κακές επιθέσεις με πικ εν ρολ έξω από τη γραμμή του τριπόντου (αυτά για το part 3) , βρέθηκα μπροστά στο εξής. 

 Η παραπάνω είναι μια διάταξη η οποία προσφέρει στον Παναθηναικό πολλαπλές δυνατότητες. Αφήνω στην άκρη το οτι ο Διαμαντίδης στη συγκεκριμένη επίθεση δεν έχει μεταφέρει τη μπάλα αλλά την έχει δεχθεί από τον Κάρι (part 3 και πάλι) και στέκομαι στην ιδανική διάταξη. Μπράμος και Φώτσης - οι δύο καλύτεροι spot-up shooters του ΠΑΟ - είναι ακροβολισμένοι στις γωνίες και ο 3D παίζει το πικ με τον πιο επικίνδυνο ψηλό της ομάδας, τον Τζέιμς Γκιστ. Η άμυνα φοβάται να δώσει τις βοήθειες λόγω των δύο σουτέρ και η κατάληξη είναι άλει-ουπ κάρφωμα.

Στην αμέσως επόμενη επίθεση συμβαίνει το εξής. 

 Η διάταξη είναι ακριβώς η ίδια, με τον Φώτση και τον Μπράμο να αλλάζουν γωνίες.  Η άμυνα, μετά το άλει-ουπ που έφαγε, επιλέγει να δώσει τη βοήθεια. Ο Γκιστ πασάρει στον ελευθερο πλέον Μπραμο, ο παίκτης του Κάρι τρέχει να καλύψει, ο Μάικ πασάρει στον Αμερικανό και ο ΠΑΟ παίρνει ένα ελεύθερο τρίποντο.
Το παν σε αυτή την επίθεση είναι οι σωστές αποστάσεις και η στελέχωση. Το δίδυμο Φωτση - Μπράμος είναι το καλύτερο για να εκτελέσει τέτοια plays με επιτυχία, διότι ακόμα και αν ο αμυντικός προλάβει να τους ξανακαλύψει μετά τη βοήθεια, εκείνοι έχουν και τη δυνατότητα της διεισδυσης από το πλάι. Ο Μασιούλις π.χ. αυτό δεν μπορεί να το κάνει, ενώ ο Γκιστ σε τέτοιο ρόλο (με πεντάρι λ.χ. τον Λάσμε) δεν έχει τόσο αξιόπιστο σουτ. Δείτε και το βίντεο.

 

Το συμπέρασμα μου είναι πως η ταυτόχρονη παρουσία των Φωτση και Μπράμου, δίνει τη δυνατότητα στον ΠΑΟ να ανοίξει τις αποστάσεις μέσα στο γήπεδο και να φέρει τις αντίπαλες άμυνες σε ανισορροπία. Η ταυτόχρονη παρουσία ενός γρήγορου roller όπως ο Γκιστ (ή ακόμα και ο Λάσμε) υποβοηθά το σχέδιο. Αρκεί φυσικά οι δυο τους να καλύπτουν τις σωστές θέσεις μέσα στο γήπεδο. Αυτό είναι εκ των ουκ άνευ. Να σας πω πως αργότερα στο παιχνίδι η συνύπαρξη τους δεν ήταν το ίδιο αποτελεσματική. Ομως η διάταξη δεν ήταν η ίδια.... 

 Αλλά ας αφήσουμε και κάτι για τα επόμενα (τρομερα) sections που ακολουθούν....