Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2016

Μπερδεμένος αλλά νικητής


Όταν κάποιος έχει πετύχει μία νίκη στο τοπ 16 απεναντι σε μία καλή ομάδα σαν τη Μάλαγα, η γκρίνια πρέπει να είναι μετριασμένη, όχι αυτό που ήταν χθες βράδυ σε γήπεδο και ραδιόφωνα. Στην τελική, ας δούμε τα θετικά. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης ήταν απολαυστικός , καταφέρνοντας επίθεση στην επίθεση να καταστρέψει τις φιλοδοξίες της Μάλαγα να ξεφύγει και διατηρώντας την ομάδα του μέσα σε ένα παιχνίδι που δεν ήταν στα μέτρα της, αλλά ηταν σίγουρα στα δικά του. Ο Διαμαντίδης στο αργό τέμπο είναι μανούλα και το αποκορύφωμα ήρθε στην τελευταία φάση του παιχνιδιού, όταν και βρήκε τον Φελντέιν ελεύθερο με απόλυτη ακρίβεια. Και ήταν μάλιστα μία δύσκολη πάσα. Δείτε την απόσταση και τη γωνία.
Τι σου είναι πάντως. Οι Ισπανοί είχαν το παιχνίδι στα χέρια τους , αλλά στις κρίσιμες στιγμές τα έκαναν όλα λάθος. Ο αγαπημένος των ερασιτεχνών σκάουτερζ, Ντε Μάρκους Νέλσον, έκανε τα μαγικά του και αστόχησε σε δύο βολές, ο Σμιθ έφαγε τάπα από τον Γκιστ, οι ψηλοί απώλεσαν δύο αμυντικά ριμπάουντ, και όλα αυτά στο τελευταίο λεπτό. Αν όμως εξαιρέσει κανείς τις χαμένες βολές, για τα υπόλοιπα ευθύνεται κυρίως ο ΠΑΟ, του οποίου κάποιοι παίκτες έχουν απόλυτη συναίσθηση της φανέλας που φορούν.

Αν αφήσουμε στην άκρη την μεταφυσική και τον Διαμαντίδη, και αν αποφασίσουμε να μην ασχοληθούμε ξανά με την έλλειψη ενός ψηλού με γρήγορα πόδια, τότε αυτό που μένει είναι η μέτρια επιθετική επίδοση των πρασίνων, κάτι όχι τόσο αναμενόμενο. Κι όμως, οι παίκτες του Τζόρτζεβιτς δείχνουν να μην προοδεύουν, αλλά αντίθετα έχουν μάλλον μείνει στάσιμοι. Κάποια μάλιστα φαινόμενα είναι μάλλον ανεξήγητα, όπως για παράδειγμα η οργάνωση πολλών επιθέσεων από τον Φελντέιν, ο οποίος δεν είναι πλέι μέικερ. Σε μία φάση στο πρώτο ημίχρονο, ο ΠΑΟ τρέχει ένα horns set (σκριν επιλογής) με τον Δομινικανό ως χειριστή, και τον Καλάθη ακροβολισμένο στην κάτω δεξιά γωνία του γηπέδου. Ο χρόνος επίθεσης ήταν στην αρχή, συνεπώς αυτά είναι περίεργα πράγματα.


Επίσης περίεργο είναι πως ο Παναθηναικός δεν δοκίμασε να αμυνθεί στον Σμιθ με τρόπο διαφορετικό από την παθητική κάλυψη των πικ εν ρολ, δεδομένου ότι ο Χέντριξ ήταν σε κακή μέρα και ο Βάσκεθ ένας μέτριος επιθετικά ψηλός. Ο γκαρντ της Μάλαγα σχεδόν αφέθηκε να σουτάρει πίσω από τα σκριν στη μπάλα σε ένα σωρό φάσεις. Ενα δυναμικό και πετυχημένο hedge του Κούζμιτς 5-6 λεπτά πριν το τέλος συνοδεύτηκε από την αλλαγή του με τον Ραντούλιτσα. (Η αλήθεια είναι πως το σχήμα του τριφυλλιού στο τέλος αμύνθηκε καλά, αλλά αυτό δεν είχε να κάνει με αυτή την επιλογή.) Ο σέρβος σέντερ εξακολουθεί να παίζει με τα νεύρα των οπαδών της ομάδας.

Δεν θέλω πάντως να ασχοληθώ ιδιαίτερα με την αντίδραση απέναντι στη ζώνη. Τέτοιες άμυνες εμφανίζονται σπάνια, είναι απρόβλεπτες, και γενικά σε αυτές τις περιπτώσεις ισχύει το εξής: shit happens. Για να φτάσει σε αυτό το σημείο, ο Παναθηναικός πρέπει να δει την συμπεριφορά του σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού. Κάποια από αυτά μόλις τα αναφέραμε, κάποια άλλα είναι γνωστά, και κάποια έχουν να κάνουν με τις γνωστές ελλείψεις στη στελέχωση και τη διαχείριση του υπάρχοντος ρόστερ. Ο Πάβλοβιτς χθες δεν ήταν κακός, αλλά και πάλι ο Γιάνκοβιτς αδικείται κατάφωρα, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι ο Σερβος (συν)κάτοχος της θέσης μάρκαρε για κάποια λεπτά τον Τζάκσον στη θέση 3. Και ξέρετε, όλοι αυτοί έιναι για να πάνε και να έρθουν, ο Βλάντο είναι για να μείνει και αποτελεί μέρος του σκληρού κορμού της επόμενης μέρας. Δείτε τους χρόνους συμμετοχής του όλη τη σεζόν και ανακαλύψτε ένα ιδιότυπο ασανσέρ, που μόνο αυτοπεποίθηση δεν δίνει στον παίκτη.

Τέλος πάντων, είπαμε πως η γκρίνια πρέπει να μετριαστεί, όπως ήταν σωστό την προηγούμενη εβδομάδα τα κεφάλια να είναι κάτω. Ο Παναθηναικός είχε χάσει, αλλά ο Τύπος πανηγύριζε. Τώρα η ομάδα κέρδισε, τα περιθωρια βελτίωσης υπάρχουν, η τελευταία θέση ξένου δεν έχει καλυφθεί ακόμη. Δεν είναι πια και για τα πανηγύρια η κατάσταση, και ας υπήρχαν προσδοκίες (και του γκουρού) για εμφανή βελτίωση σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Αυτή θα έρθει γρηγορότερα αν βρει ρυθμό ο Νίκος Παππάς.

Υ.Γ. Η Φενέρ τσάκισε τον Αστέρα επειδή έκοψε τελείως τον άξονα Γιόβιτς - Τσίρμπες, θυσιάζοντας τον Μίλερ. Η άμυνα στα πικ των Σερβων θα ειναι το βασικό ζητούμενο, καθώς εκεί υπάρχει ψηλός άλλου τύπου
Υ.Γ. 2. Οι δηλώσεις του Σάλε δείχνουν προς τη νοοτροπία κάποιων παικτών. Δεν τα ξέρω αυτά.

2 σχόλια: